Vandaag moest ik om 8u tot 16u30 beginnen, ik stond zoals gisteren terug in de Planet Room. Veel speciaals gebeurde er vandaag niet. Er was wel een autischische jongen die op de grond lag en 2 kinderen waren hem aan het duwen en trekken. Ik geloof dat ze zich sterk voelden want hij kan niets terugzeggen of doen. Dit gebeurde toen de kinderen buiten mochten speelden. En ik heb mij bijna heel de voormiddag bezig gehouden met toezicht te houden op 4 kinderen die met water mochten spelen. Dit was natuurlijk heel plezant! In de namiddag heb ik het iets actiefer gedaan: ik heb met een paar kinderen een berg gemaakt met zand. Om 18u kwam ik thuis omdat ik nog eerst naar de winkel ben gegaan. Jullie zullen het wel niet geloven maar ik heb verse groenten gekocht. En ik heb ze ook natuurlijk gekookt: bonen, wortelen, tomaat, ananas en aardappelen. Ik had een beetje pech want het verbrande een beetje, ik had er nochtans water bijgegaan. Waarschijnlijk niet genoeg voor een gasvuur. Maar ik heb het verbrande deel afgeschraapt en ik heb lekker gegeten. Toen ik aan het koken was, was Nadine plaats aan het ruimen in de koelkast. Ze wou plaats maken voor de nieuwe appartementsgenoten, maar ik kan mij niet herinneren dat ze dat voor Donald en Minsong gedaan heeft. Ze zei tegen Jorge: als jij een bak niet leegmaakt dan doe ik het en dan smijt ik alles weg. Dit vond ik helemaal niet kunnen, die denkt precies dat zij alles kan. En dan begon ze al tegen mij te zagen of ik al mijn schuif (ik heb er 2) had leeggemaakt voor het Duitse meisje. Ik heb mij niet laten doen! Ik heb gezegd dat Britta en Gitta gisterenavond om 22u toekwamen en dat ik had gezegd dat ik het vandaag ging doen. Ik ben pas om 18u thuisgekomen na een harde dag werken (zij moet alleen maar vrijdag en zaterdag werken), ik was bezig met koken en daarna ging ik naar de bibliotheek gaan. Wanneer zou ik tijd gehad hebben om die schuif leeg te maken? Na het eten ben ik dus met Minsong naar de bibliotheek gegaan omdat onze internetverbinding in het appartement veel te traag is. Daarvoor hebben we zeker 20 minuten gewandeld om naar de bibliotheek te gaan, gelegen aan de Royal Botanic Gardens. Ik ben naar daar gegaan om een jeugdherberg te boeken. Ik heb gekozen voor Railway Square YHA, maar ik kon de betaling niet uitvoeren. Dit betekent dus dat ik morgen mag terugkeren, weeral een leuke wandeling. De bibliotheek was tot 20u open, we kwamen dus tegen 20u30 toe in het appartement. Ik heb dan vlug een douche genomen. Ik was van plan om mijn schuif leeg te maken toen ik opmerkte dat Nadine veel meer plaats dan mij inpakte in de kast. Ik heb het maar zo gelaten want Britta zou toch niet genoeg plaats hebben met maar één schuif.

Groeten,

Annelies

Vandaag ben ik begonnen om 8u15 tot 16u45. Omdat ik te vroeg was heb ik mij eventjes in het park gezeten en ik heb mijn boterhammen opgegeten, daarna heb ik ook in mijn boek gelezen. Normaal gezien moest ik in de Moon Room staan, maar dat had ik laters maar door. Ik stond dus in de Planet Room met de 3-5 jarigen, het wordt ook pre-school genoemd.

Het ging zijn gewone gangetje: buiten spelen, morning tea, binnen spelen, lunch, rusttijd en buiten spelen. Ik heb met de kinderen meegeknutseld, ik heb een paar kastelen voor hun getekend en ik heb ook met de blokken gespeeld. Soms voel ik mij terug een kind, zo met alles kunnen spelen. Toen de kinderen aan het eten waren heb ik hun bedden klaargezet. Ik heb daarna met een jongen Jimmy moeten zitten om hem te doen slapen, maar dit lukte helemaal niet. Ik denk dat van de 14 kinderen maar 2 kinderen geslapen hebben. Ik begrijp eigenlijk niet dat ze de kinderen verplichten om te slapen. Gebeurt dat bij ons ook in een kleuterschool? Toen de kinderen buiten speelden had ik al vlug door dat ik 2 jongens in het oog moest houden, ze spookten veel kattekwaad uit. Laat ons zeggen dat het geen engeltjes waren. Na mijn shift ben ik naar Child Care Crew gegaan om mijn timesheet binnen te brengen. Ik kwam Mariel tegen, ze heeft mij dwingend gevraagd dat ik toch nog terugkom. Dit is wel leuk dat ze mij en mijn werk appreciërden. Ze heeft ook gezegd dat ze mijn statement of employment heeft opgestuurd. En hieronder kan je een deel lezen wat ze heeft geschreven.

Annelies completed work in various Child Care Centres working with children aged 0-5 years of age. Although only with use for a short time, we found Annelies to be an enthusiastic and conscientious childcare professional. She has been requested back often by the centres she has worked in and had no complaints.

Dit weekend heb ik dus niet veel gedaan, dit komt vooral ik wou uitrusten zodat ik fit en gezond aan mijn volledige werkweek kon beginnen. Ik ben naar Coles gegaan om boodschappen te doen. Daarna ben ik naar Paddy’s Market gegaan om een pet te kopen want mijn vorige ben ik kwijtgeraakt in het kinderdagverblijf ‘Early Achievers’. Ik heb dan ook opgezocht wat het goedkoopste is om een auto te huren. Zo kan ik verschillende prijzen vergelijken en beslissen wat de beste mogelijkheid is. Ik heb ook eindelijk mijn blog verder aangevuld. Ik weet wel dat ik gezegd heb dat ik dit nu regelmatiger ging doen, maar ’s avonds was ik vaak te moe en te ziek. Ah ja, deze nacht heb ik goed kunnen doorslapen, ik werd niet meer wakker van het hoesten. Dat is al goed hé. Ik neem mijn puffer in en ik neem mijn pillekes van Cortisone in. Ik vermoed dat mijn inspuiting (van juni) is uitgewerkt. Hopelijk krijg ik hierdoor meer weerstand. Ik heb ook pannekoeken gemaakt voor mezelf en mijn appartementsgenoten. Ze vonden het lekker en dat vond ik ook. Dit is alles wat ik heb gedaan. Maar ik kon niet veel meer doen want het was keihard aan het regenen. En dit is wel raar want gisteren was het een hele warme dag (misschien de warmste van de afgelopen 3 maanden). Ik heb ook met mama en tante Cinthe gebeld (zij hebben geskyped). Ik heb hun gezegd wat mijn plannen waren voor de komende weken. Maar die kunnen nog altijd veranderen hé. Ik weet nu (dinsdag) nog niet wanneer ik naar Brisbane ga vertrekken. Het hangt er een beetje af van de huurauto en ook of mijn pakjes al zijn toegekomen. Als mijn pakjes nog niet zijn toegekomen zal ik ze maar naar Surfers Paradise laten sturen. Maar ik zal jullie allemaal nog op de hoogte houden. Het is nu 22u22 en ik ga afsluiten.

Groeten,

Annelies

PS. Ik heb dus moeilijkheden om op mijn blog te geraken. Ik kan gelukkig nog berichten op mijn blog plaatsten en ik kan mijn berichten in mijn gastenboek lezen maar niet beantwoorden. De internetverbinding is in het appartement al een paar dagen traag, ik vermoed dat ze teveel gedoawnload hebben.

Vandaag werd ik wakker om 5u en ik kon niet meer in slaap geraken. Ik heb tot 7u30 in mijn bed gelegen en dan heb ik maar opgestaan. De reden dat ik ben opgestaan was omdat mijn kamergenoot haar sleutel vergeten was, zij was aan het bellen. Ondertussen heb ik ook een sms gestuurd aan mama om te vragen of zij op mijn blog geraakt, want ik had al een paar dagen moeilijkheden om naar mijn blog te gaan. Maar bij haar lukt het zonder problemen. Ik heb ontbeten en dan heb ik verder gelezen in mijn magazine van “wonen” die ik heb toegestuurd gekregen. Daarna ben ik in de douche gegaan en ik heb nog een beetje in mijn boek verdergelezen. Ik ben dan met Minsong (van Korea) naar Paddy’s Market gegaan waar ze veel groenten en fruit heeft gekocht. Ik kwam daar een meisje tegen die vroeg waar ik nu woonde. Het probleem is dat ik haar van ergens herken, maar ik weet niet meer van waar. Misschien van school, misschien van een appartement die ik heb bezocht. Toen we terugkwamen bleek er een nieuwe appartementgenoot te zijn: Donald van China. In totaal slapen er dus 6 personen in het appartement. Eigenlijk 7 personen als je de huisbaas meetelt die op het balkon slaapt. Minsong en ik zijn daarna naar de bibliotheek gegaan om te zien of ze daar draadloos internet kon hebben omdat dit bij ons niet lukte. Ik kon haar niet helpen om te zoeken want alles is in het Koreaans, allemaal rare tekens. Daar lukte het draadloos internet. Zij heeft nog een beetje op het internet gegaan en ik heb naar Koreaanse muziek geluisterd. Dan zijn we terug naar huis gegaan. Jorge was daar en ik heb hem een aantal Nederlandse zinnen geleerd. Het was héél grappig om hem Nederlands te horen spreken. Minsong en ik hebben dan ook geprobeerd om Spaans te praten. Daarna heb ik toch nog één dag van mijn blog aangevuld. Ik heb eten gemaakt en dan hebben Minsong en ik naar een film ‘Over Her Dead Body’ gekeken.

Groeten,

Annelies

Ik heb vandaag mijn wekker om 6u50 omdat ik op tijd wou zijn in Chatswood. Ik moest pas om 8u45 beginnen, maar ik wist niet hoelang ik onderweg ging zijn. Ik heb mij aangekleed en mijn boterhammen gemaakt. Daarna heb ik op internet gekeken hoe ik van het station naar het kinderdagverblijf moest geraken, want de vorige keer vond ik de weg niet. Ik heb speciaal een plannetje getekend zodat ik toch een aanknopingspunt had. Dan zijn we maar naar het station vertrokken om de trein te pakken. Ik vond héél gemakkelijk de weg naar het kinderdagverblijf, ik heb nog eventjes in het park gezeten voordat ik moest beginnen. Ik stond bij de baby’s. Toen ik aankwam was er nog maar een baby’tje, na verloop van tijd stroomden alle baby’s toe. Het waren in totaal 6 kinderen, dus 2 baby’s voor elke begeleider. Toen een baby werd afgezet vroeg de mama of ik Nederlands was (blijkbaar heb ik nog altijd een zwaar Nederlands accent). En ineens begon ze Nederlands met mij te praten. Haar ouders zijn afkomstig van Nederland, ze wonen al 40 jaar in Australië en hebben nog altijd een zwaar accent. Ik was zo verbaasd dat ze in het Nederlands begon te praten, dat ik haar in het Engels geantwoord heb. Ik ben niet meer gewoon om Nederlands te horen of te praten. Na de morning tea ben ik met de kinderen naar buiten gaan. Ze hebben in de zandbak gespeeld en ik heb een mooie tekening voor hun gemaakt. Daarna was het tijd voor de lunch. Ik heb de tafels in orde gezet en daarna heb ik ook alles opgeruimd. Ondertussen maakten ze de bedden gereed of beter gezegd de turnmatten. Ook al waren er houten bedden in de kamers, toch sliepen de kinderen op turnmatten in de grote zaal. Misschien is dat om toezicht te kunnen houden? Ik heb 2 kinderen in slaap gesust en dan was het tijd voor mijn middagpauze van 1 uur (veel te lang). Toen ik terugkeerde waren de kinderen al op. Ik heb ze allemaal verluierd en daarna heb ik de badkamer gekuisd. Het was dan terug tijd voor te eten: afternoon-tea. En dan zijn we terug naar buiten gegaan. Tegen 16u hebben we buiten alles opgeruimd en dan zijn we naar binnen gegaan. Ik heb samen met de kinderen een hoge toren gemaakt met de blokken en dan heb ik nog een verhaaltje voorgelezen. Daarna ben ik naar huis gegaan waar ik de film Step-Up gezien.

Groeten,

Annelies

Deze nacht heb ik weeral héél slecht geslapen. Eerst kon ik niet in slaap geraken van het hoesten. Toen dit eindelijk lukte werd ik midden in de nacht wakker van mijn gehoest. Nu kon ik helemaal niet meer in slaap geraken. Het was precies dat ik moeilijkheden had om te ademenen. Ik heb dan maar de venster opengezet, het was ijskoud maar het hielp niet. Tegen 7u30 ben ik maar opgestaan, niet omdat ik ging werken want ik had een sms gestuurd dat ik vandaag niet beschikbaar was. Ik bleef thuis om te rusten want volgende week zou het een zware week worden. Laters belde Child Care Crew om te vragen of ik een shift wou doen in Leichardt, maar ik ben niet gegaan. Ze hadden mij gisteren maar niet moeten zeggen dat ze mij vandaag niet nodig hadden. Ik heb ontbeten en dan heb ik mijn foto’s op facebook geplaatst. Ik heb ook mijn foto’s op DVD-RW’s gezet, zo heb ik toch nog een reserve als er iets zou gebeuren met mijn laptop. Dan heb ik nog naar 1 aflevering van Lost gekeken zodat ik die DVD kon meeverzenden. Tegen 10u15 heb ik mij voor een uurtje op de zetel gaan leggen. Ik heb niet veel gedaan want Nadine maakte te veel lawaai. En zij dacht dat ik aan het slapen was, maar ik had gewoon geen goesting om met haar te babbelen. Ik wou gewoon met rust gelaten worden. Nadat ze vertrokken was om een appartement te bekijken ben ik opgestaan en ik heb een douche genomen. Daarna heb ik boterhammen gegeten. Toen was het tijd om naar Child Care Crew te gaan. Ik ben eerst naar een internetcafé gegaan om een timesheet en mijn ontslagbrief af te printen. Die van Child Care Crew apprecieërden het dat ik hen de brief persoonlijk kwam bezorgden. Ik had gezegd dat ik het werk héél graag deed en zij zeiden dat ze me graag naar een kinderdagverblijf stuurden. Ze zeiden ook dat ik hen moest bellen als ik terug in Sydney ben, zodat ze mij terug op weg konden sturen. Daarna ben ik naar AIFS gegaan om mijn post op te halen: een magazine & een postkaart van An en Dorien. Die van AIFS vinden dat ik veel post toegestuurd krijg. Ze vroegen zich al af van wie het allemaal was, ik heb gezegd dat het van familie was. Ik heb ook een pakket afgegeven om te verzenden naar België. Voordat dit kon gebeuren heb ik een hoop papierwerk moeten invullen. Het pakket wordt met een vliegtuig verstuurd, het zou 1 tot 3 weken onderweg zijn. Mama, het wordt naar jou gestuurd. Als er niemand thuis is gaan ze het voor de deur zetten. Laat iets weten als je het ontvangen hebt, maar nog niet opendoen hé. Zijn jullie nieuwsgierig wat er allemaal in dit pak zou zitten? Daarvoor moeten jullie wachten tot Kerstmis. Ik ben terug naar huis gegaan waar ik spaghetti met bolognaisesaus gemaakt heb. Ik moet zeggen dat de saus van mijn mama de beste is, maar ik had hier niet alle ingrediënten. Ik wou verder mijn blog aanvullen, maar ik kon mijn ogen niet openhouden van vermoeidheid. Ik ben dan maar in mijn bed gekropen, al hopend dat ik kon slapen.

Groeten,

Annelies

Gisteren hadden ze gevraagd of ik vandaag ook kon komen. Voor mij was dat geen probleem, ik heb ze wel gezegd dat ze Child Care Crew moesten verwittigen. Vandaag moest ik terug bij de baby’s staan. Deze keer hadden ze veel te veel begeleiders voor al de kinderen. Ik heb zelfs de kinderen niet moeten verluieren. Ik heb alleen toezicht gehouden en een beetje met hen gespeeld. Toen het tijd was voor hun middagdutje wou ik een baby van ongeveer 4 maanden in haar bedje neerleggen. Elke keer toen ze voelde dat ze in haar bedje lag begon ze te krijsen. Ik heb haar dan opgepakt en ik ben met haar in de zetel gaan zitten. In mijn armen viel ze in slaap en ik kon zelf ook in slaap vallen. Niet alle kinderen kinderen konden tegelijkertijd slapen omdat er niet genoeg bedjes waren. Sommige kinderen konden pas tegen 14u30 in hun bed gaan. Ik snap niet dat ze geen veldbedden genomen hebben voor de oudere kinderen. Terwijl de meeste kinderen sliepen zijn we met de rest naar buiten gegaan. Ik heb bijna constant iemand in de namiddag opgenomen, mijn rug begon er al pijn van te krijgen. Maar dat is beter dan constant het gekrijs te horen. Wat ik wel onverantwoord vond was dat ik alleen buiten stond met ongeveer 5 kinderen. Terwijl de 3 begeleidsters binnen waren, ik zou zelf niet weten wat ze daar deden want er liepen maar 4 kinderen binnen rond. Ik zat dus met de 2 jongsten en ze waren beiden aan het schreeuwen. En ik kon er niets aan doen. Ik had eentje in mijn armen en de andere lag op een kussen. Ik stond machteloos want ik kon ze niet beiden opnemen. Gelukkig kwam er iemand na een tijd buiten en zo stopten de kinderen met wenen. Ik moet wel toegeven dat ik blij was dat ik naar huis kon gaan. Ik voelde mij ziek en ik had er nog hoofdpijn bijgekregen. Omdat ik niet veel zin had om eten te maken ben ik maar naar MacDonald’s gegaan. Maar eerst ben ik naar de apotheker gegaan voor advies. En eigenlijk was het onnodig want ik had dezelfde medicijnen de vorige keer gekocht. Ze hielpen niet veel, maar ik ga het nog eens proberen. Dan ben ik naar huis gegaan waar ik naar Neighbours, Home & Away en So You Think You Can Dance gekeken.

Groeten,

Annelies

Vandaag moest ik normaal gezien werken van 8u30 tot 14u, maar omdat er teveel afwezigen waren hebben ze mij gevraagd of ik tot 16u30 kon blijven. Ik ben zelfs 5 minuten vroeger aan mijn shift begonnen. Eerst moest ik met de baby’s staan totdat de grootste kinderen naar hun eigen ruimte gingen. Ik ben ze dan meegevolgd totdat de kinderen naar buiten gingen. Het was misschien nog een beetje te koud om naar buiten te gaan, maar er was een groot tekort aan kinderbegeleidsters. Normaal gezien staan er 3 begeleidsters bij de oudste kinderen, maar nu was er maar 1 vaste begeleidster. Ik heb toezicht gehouden aan de zandbak en ik moest ook letten dat de kinderen niet in de tuin liepen. Ik heb veel kinderen uit de tuin moeten jagen. Maar het is wel te begrijpen: het geeft een kick om iets te doen wat verboden wordt. Daarna heb ik de kinderen hun hand vastgehouden zodat ze omhoog konden springen op de plank. Ik heb ook vooral een jongentje in het oog moeten houden, want die wou altijd de trappen oplopen. Toen was het tijd om naar binnen te gaan en de bedden klaar te zetten. Toen dit gebeurd was, werd er het middagmaal opgegeten. Ik heb alles opgeruimd en dan heb ik een paar kinderen in slaap gesust. Dit gebeurt door zachtjes op hun rugje te kloppen en te wrijven. Het was tijd voor mijn middagpauze, ik merkte op dat ik meerdere sms’kes had van Child Care Crew. Ik moest dringend mijn timesheet doorsturen, ik was dat totaal vergeten. Ik ben dus maar vlug aan de begeleidster gaan vragen of ze mijn timesheet kon doorfaxen. En dan was het hopen dat het nog niet te laat was, dat ze de loon nog niet afgesloten hadden. Na mijn pauze was ik voor een uur alleen met de kinderen. Gelukkig sliepen de meeste kinderen nog, ik had weinig problemen met hen. Toen de begeleidster terugkwam, waren alle kinderen wakker. Ik heb ze dan allemaal verluierd, ik geloof dat het in totaal 15 kinderen waren. En toen zijn we terug naar buiten gegaan waar ik hetzelfde gedaan heb als in de voormiddag. Het was 16u30 en tijd om naar huis te gaan. Toen ik thuiskwam belde die van Child Care Crew mij op. Het was om te vragen of ik vrijdag én volgende week beschikbaar om te werken in Chatswood. Ik heb maar onmiddellijk toegezegd, het is de eerste keer dat ze mij een volledige week in hetzelfde kinderdagverblijf zetten. Dus dat wil zeggen dat ik mijn plannen zal moeten wijzigen. Ik zal dan maar direct naar Brisbane vliegen en niet naar The Blue Mountains en Canberra gaan. Maar dat kan mij eigenlijk niet veel schelen, want zo kan ik mijn geld sparen. En ik kan er laters nog altijd naartoe gaan als het zomer is.

Groeten,

Annelies