Om 9u30 had ik met Emmy afgesproken om naar de winkel te gaan.

We kwamen elkaar tegen in de gemeenschappelijke badkamer, we hebben dan besloten om samen te ontbijten.

Maar eerst moesten we 5 dollar betalen om ons servies te krijgen. Ik heb dan ook mijn laptop aan de receptie gegeven, want we hebben geen kast in de kamer. En er zouden dieven zijn in Cape Byron, ik wou het riscio niet nemen.

We zijn dan naar de toeristische informatie gegaan om te zien wat er allemaal te doen is in Byron Bay. En er is eigenlijk niet veel te doen. Het is meer toeristisch: hanggliding, surfdiving, diving, snorkeling, …

Voor te hanggliden moet je 130 dollar betalen voor 30 minuten te vliegen als een arend.

Ik vind dat veel te veel geld, omdat ik van plan ben om volgende week naar 2  pretparken te gaan.

Eigenlijk heb je een auto nodig om van de ene plaats naar de andere plaats te trekken.

Nadat we terugkwamen van de winkel, hebben we onze spullen weggezet.

We zijn dan vertrokken naar Cape Byron om naar the lighthouse (vuurtoren) te gaan.

Cape Byron is een rotsachtige schiereiland en het vormt het meest oostelijke puntje van het Australische vasteland.

Het uitzicht van de zee was verbluffend mooi, we zagen ook een paar walvissen.

Om terug te keren naar Byron Bay moesten we terug door een bosje lopen (is wel heel speciaal).

En dan hebben we besloten om iets te eten, het was al 14u30. We hebben gekozen voor kebab. Die hebben we opgegeten op het strand.

Daarna hebben we eventjes in de winkelstraat gelopen.

Omdat het kouder en donker werd zijn we teruggegaan naar de jeugdherberg. We hebben allebei ons reisverslag aangevuld (zij op papier, ik op mijn computer).

We hebben dan ook eten gemaakt. Er was veel volk in de keuken, vooral Duisters.

Ze kwamen van Trier, Emmy kon ze bijna niet verstaan. Het is dus niet alleen in België dat er verschillende dialecten zijn.

Dit komt allemaal door de World Youth Day.

We hebben ons eten buiten opgegeten, wel onder een afdak weliswaar, maar het was toch wel koud. Er is geen plaats om binnen te zitten.

Er is ook geen gemeenschappelijke ruimte, wel een tv-ruimte maar het stinkt daar.

Deze jeugdherberg vind ik dus geen aanrader.

Toen was het tijd voor Emmy om naar de andere jeugdherberg te gaan.

Ik heb haar dan maar geholpen om haar spullen te verhuizen.

Toen haar broer aankwam ben ik voortgegaan, want ik denk wel dat ze elkaar veel te vertellen hebben.

Overmorgen gaan we misschien naar Nimbin.

Groeten,

Annelies

Vandaag vertrekken we naar Byron Bay (Emmy en ik).

Ze gaat één nacht in Cape Byron YHA en dan gaat ze naar een ander jeugdherberg in Byron Bay omdat haar broer afkomt en die vindt het te duur om in YHA te slapen (hij is geen lid).

We hebben ontbeten, valies ingepakt, lakens afgetrokken en dan onze bagage in de storrage room gezet, dit komt omdat onze bus pas om 16u komt.

We moesten wel 4 dollar betalen: zo kunnen we gebruik maken van alle faciliteiten en werden we ook teruggebracht naar Urunga.

Tijdens de dag hebben we niet veel gedaan: boekje gelezen, op internet gezeten,…

We hebben een wandeling gemaakt naar het Bellingen Island.

Het krioelde van de vleermuizen en die maakten veel lawaai. Het stonk daar naar de uitwerpselen, gelukkig hebben we er geen op ons hoofd gekregen. We zijn dan ook maar snel weggegaan.

Daarna heb ik mij terug rijst met zoetzure saus gemaakt, want we zouden pas om 21 u in Byron Bay aankomen. Te laat om eten te maken.

We vertrokken iets voor 15u om de bus van 16u te halen, we waren daar veel te vroeg.

En het beste van al is: diegene die ons vervoerde was daar iets voor 16u terug, omdat hij mensen moest oppikken. Dan vraag ik mij wel af waarom wij zo vroeg moesten vertrekken.

In de bus keken we naar de film Because I Said So.

Het word heel vlug donker, het was precies dat we in de midden van de nacht aan het reizen waren, maar het was nog geen 20u.

Ik heb ook in de verte een bosbrand gezien.

Aangekomen in Byron Bay kwamen we de Nederlanders tegen van Port Macquarie.

Wij kwamen toe in Byron Bay en zij vertrokken van Byron Bay (richting Brisbane).

We werden weeral opgepikt door een busje, vind ik wreed gemakkelijk. We kregen ook een kleine rondleiding van Byron Bay, maar het was te donker om iets te zien.

Onze kamer werd toegedeeld, ik heb een andere kamer dan Emmy.

Daar kwam ik een Franse vrouw tegen. Ze woont al 20 jaar in Sydney en ze heeft nog altijd haar Frans accent. Ik vermoed dat ze tussen 70 en 80 jaar is, ook een backpacker.

Toen ik zei dat ik van België was, begon ze al te reclameren waarom wij in zo’n klein land twee talen hebben. Want overal ter wereld spreekt bijna iedereen Engels.

Maar ik had geen tijd om met haar te discussiëren omdat ik met Emmy had afgesproken om een kleine wandeling te maken in Byron Bay.

Tegen 22u kwamen we terug in de jeugdherberg en we zijn dan naar onze kamer gegaan.

Ik heb mijn pyjama aangedaan en dan probeerde ik in mijn bed te klauteren. Ik viel er bijna af, het was dus een stapelbed en ik sliep vanboven.

Ik heb nog een uurtje in mijn bed gelezen en dan ben ik maar gaan slapen.

Groeten,

Annelies

Vandaag heb ik niet veel gedaan, ik heb een rustdag genomen.

Dit komt vooral omdat ik mijn knie rust wou geven.

Ik heb bijna heel de dag achter mijn laptop gezeten (blog aangevuld, mails beantwoord,…).

Dit kon ik doen omdat ik gratis draadloos internet had in de jeugdherberg in Bellingen, ze moesten het maar beveiligen.

Ik probeerde met mama te skypen, maar mijn verbinding was niet goed. We hebben dan maar met elkaar gebeld.

En daarna heb ik heel kort met Leen gebeld, we hadden vroeger in de week al op MSN gebabbeld.

Ik heb mij wel rechtgezet en dat was om naar de winkel te gaan. De winkels zijn zondag’s bijna heel de dag open (7 dagen op 7).

Het was weeral rijst (die ik gewoon moest opwarmen in de microgolfoven) en zoetzure saus.

Dit is het gemakkelijkste om te maken, want het was een kleine keuken en er was veel volk.

Daarna heb ik mij eventjes bij de anderen gezet, bij het kampvuur.

Sommige mensen waren hier al 2 weken (of zelfs langer), ik had al genoeg met 3 dagen.

Het vuur was wel warm, maar de rook vloog wel veel in mijn ogen.

Daarna heb ik nog een uur met Emmy tafeltennis gespeeld en dan heb ik lekker in mijn warm bed nog een boek gelezen.

Groeten,

Annelies