Vandaag is het dus laundry-day, zodat ik morgen alleen maar met propere kleren kan vertrekken naar Port Macquarie.
Ik denk dat ik om de 2 weken mijn was ga doen, dat is het goedkoopste (3 dollar voor wasmachine en 3 dollar voor droogmachine en dan nog 2 dollar voor waspoeder).
Verder heb ik mijn blog aangevuld en mijn berichten in mijn gastenboek bekeken.
Leen, het is heel lief dat ge zoveel fotos (16) van Kari doorstuurt, maar een of twee was genoeg.
Hoe meer fotos ge stuurt, hoe langer ik op het internet zit en hoe meer het mij kost.
Daarna heb ik mijn eten klaargemaakt: spaghetti met kaassaus.
Weeral vanuit een pot, is heel gemakkelijk.
Ik snap niet dat mensen zo graag kopen, je moet zolang wachten totdat het klaar is.
Na mijn eten ben ik nog eventjes naar de winkel gegaan om water, cola en m&ms te kopen. Normaal drink ik water van de kraan, maar deze morgen had het een rare smaak.
Misschien zal ik maar intervolg flessenwater kopen of ik kan aan de jeugdherberg vragen of het water drinkbaar is.
Toen was het tijd om mijn rugzak in te pakken. Ik begin de smaak te pakken te krijgen.
Alles gaat er zonder problemen in. Ik leg mijn kleren niet horizontaal in mijn rugzak, maar verticaal (in twee hoopjes eigenlijk).
Ik kan mijn rugzak van in het midden opendoen, zo kan ik ook gemakkelijker aan mijn kleren.
Ik heb ook een beetje in de boekjes met reisinformatie gekeken.
Ik heb een paar website gevonden waar ik misschien kan werken in een childcare center.
En hoe ik mijn tax file refunds kan bekomen.
Ah ja, kan je dat geloven. Er is niet alleen Bellingen in België, maar ook in Australië.
Die van de jeugdherberg zegt dat de jeugdherberg van België al 3 jaar de beste jeugdherberg is van New South Wales. Misschien ga ik er wel naartoe.
Ik heb ook eventjes met een 33-jarige Spanjaard gebabbeld.
Hij was 6 maanden in Australië (voornamelijk in Newcastle), ging voor 3 maanden naar Japan (omdat zijn toeristenvisum eindigde) en keerde dan terug naar Newcastle.
Hij vult zijn dagen met poker spelen, lezen, werken in de jeugdherberg en skaten.
Ik zou dat niet kunnen, ik ben naar hier gekomen om alles te zien.
En als ik zou oud ben, wil ik toch iets meer bereikt hebben.
Dan ben ik naar de cinema gegaan.
Ik heb de film Hancock gezien met Will Smith (is die film al in België uitgekomen?).
In Newcastle is het $1,50 goedkoper dan Sydney (de plaatsen waren niet genummerd).
Er was ook een onozelaar die de film aan het opnemen was met zijn GSM.
Hij weet zeker niet dat piraterij een misdrijf is! En zijn vader liet dat gewoon toe.
Newcastle is s avonds een spookstad, er loopt geen volk rond (of héél weinig).
Toen ik in de jeugdherberg aankwam heb ik mijn laptop gepakt en mij in de gemeenschappelijke ruimte gezet (ik sluit mij dus niet op in mijn kamer).
Het is mij opgevallen dat iedereen apart zit, iedereen zit apart te lezen.
Ik ben dus mijn bericht van vandaag voor mijn blog aan het schrijven.
Daarna ga ik een reactie schrijven op mijn vele berichten in mijn gastenboek.
En daarna ga ik op het internet om een beetje opzoekingswerk te doen.
Wat ik daarna ga doen weet ik nog niet, maar het zal niet veel speciaals zijn.
Groeten,
Annelies
PS. Het is mij opgevallen dat de autos direct stoppen als je een straat wilt oversteken (zelfs al voordat je voor het zebrapad staat).
Dit hebben wij niet in België, ik moest zelfs eens 5 minuten wachten voordat ik de Zoniënwoudlaan in Rode kon oversteken.
Ik ben eerst naar de winkel gegaan om sandwichen en macaronisaus te kopen.
Dan heb ik mijn middagmaal gegeten (rijst met kip en zoetzure saus).
Daarna heb ik een wandeling van 10 km gedaan.
Van Nobbys Beach tot aan Merewether Beach.
Zoals jullie wel zullen merken zijn er veel stranden in Newcastle (ik kwam 6 stranden tegen op5km).
Aan Newcastle Bath vroeg een Aussie aan mij of ik hier was voor de wereldjongerendag (daarover zal ik het later nog hebben).
Dit was niet het geval, we hebben een tijdje gepraat totdat hij ging zwemmen in het zwembad (een paar meters verderop was de zee).
Toen ben ik op mijn gemak verder gewandeld.
Af en toe gerust op een bank en ook mijn appel opgegeten.
Toen ik terug was aan Newcastle Bath werden er trouwfotos genomen. Ik had wel voor een andere plaats gekozen, veel mooier dan het zwembad.
In Foreshore Park was er dus een evenement voor wereldjongerendag.
De paus gaat binnen een paar dagen naar Sydney komen.
Er waren verschillende mensen van verschillende landen, ze hielden allemaal een vlag vast.
Ik zag geen vlag van België.
Er was een klein concert gaande, ik heb er eventjes naar geluisterd.
Totdat ik iemand zag met BELGIUM op zijn trui, die ging naar diegene die de vlag van België vasthield.
Ik was op weg naar daar totdat ik hoorde dat ze allemaal Frans praatten.
Ik ben dan maar verdergegaan, want ik had niet veel zin om Frans te praten.
In de jeugdherberg aangekomen heb ik mijn eten gemaakt: eieren met tomaten en ham.
Zoals gewoonlijk heb ik veel te veel gemaakt.
Dan heb ik op mijn Nintendo gespeeld en daarna heb ik naar 4 afleveringen van Lost gekeken.
Zoals jullie misschien wel al gemerkt hebben, heb ik nog niet veel contact gehad met andere mensen.
Toen ik de eerste dag aankwam in de jeugdherberg was mijn kamergenoot aan het slapen.
De tweede dag was het juist hetzelfde.
De derde dag kwamen er 2 kamergenoten bij.
Aan één meisje vroeg ik hoelang ze hier bleef, ze antwoorde maar daar bleef het bij.
Het tweede meisje was het Taiwanees meisje (of beter gezegd vrouw want ze is 38), met haar kon ik wel opschieten. Soms was het wel lachen want ze kon niet zo goed Engels.
En toen kwamen er nog wel kamergenoten bij, maar die gingen de volgende dag weer weg.
Dus nu heb ik jullie raad nodig.
Wat kan ik zeggen als ik voor de eerste keer iemand tegenkom in bijvoorbeeld de jeugdherberg?
Vandaag heb ik de trein genomen van 10u35 naar Sandgate.
Toen moest ik nog 1 km wandelen naar de Hunter Wetlands Centre, ik ben deze keer de juiste weg opgelopen.
Wat is de Hunter Wetlands Centre?
Een plaats waar je kan genieten van het landschap, van de vogels,..
Je kan daar wandelingen maken, er is een speeltuin en je kan zelfs met de kano varen (spijtig was de kano met 2 personen).
Ik heb dus gekozen voor de Rainforest Walk van 2,2 km.
Ik heb het heel op mijn gemak gedaan. Een beetje wandelen, een beetje in mijn boek lezen,
Om 14u kwam ik toe aan het station. Daar bleek dat ik 1u12min moest wachten op mijn trein. Had ik 8 min vroeger geweest, dan had ik de vorige trein kunnen halen.
Maar ja, ik had mijn boek bij, dus heb ik maar verdergelezen.
Daarna heb ik niet veel meer gedaan.
Eten gemaakt, gelezen (boek is uit), Nintendo gespeeld, op internet gegaan,
Groeten,
Annelies
PS. Voordat ik het vergeet:
Het is beter om mij de eerste maand nog geen pakjes op te sturen, want ik ga maar één week op dezelfde plaats blijven.
Die van AIFS sturen mij pas mijn pakjes door als ik 2 weken op dezelfde plaats ben (misschien in augustus).
Vandaag om 8u opgestaan om de bus van 9u45 te pakken naar Nelson Bay.
Ja, ik had zoveel tijd nodig om mij klaar te maken: douchen, aankleden, ontbijten, lunch gereedmaken,
Het Taiwanees meisje is met mij meegekomen.
Vrijdag vertrekt ze naar Sydney en zaterdag gaat ze naar Canberra.
De busreis naar Nelson Bay duurde 1u40min. Ik heb ondertussen van het uitzicht genoten: er was veel gras (vooral dor), het land word niet bewerkt, maar er stonden wel veel koeien en veel paarden op. Dat van de paarden en koeien ben ik niet gewoon, de vorige keer dat ik in Australië was heb ik dat niet gezien. Er waren ook veel bomen en soms zelfs een paar hoge duinen.
In Nelson Bay aangekomen zijn we naar de toeristische informatie gegaan. Daar zagen we dat we nog een boottocht konden boeken, we hebben gekozen voor de Dolphin Watch.
We hadden nog genoeg tijd over, dus hebben we eerst sandwichen gegeten.
Dan hebben we eventjes op de dijk rondgelopen en daarna op het strand.
Toen was het tijd om naar de boot te gaan, we hadden een hele grote boot met zelfs 2 verdiepingen.
We zijn direct naar boven gegaan voor het beste uitzicht.
Toen we vertrokken waren de 1ste vijf minuten het zwaarst omdat we tegen de stroming in vaarden. Er was zoveel wind dat de bloempotten verschoven en er is zelfs iemand van zijn stoel gevallen (de stoel was omgekanteld door de wind). Dus iemand die zeeziek is, moet zeker en vast niet die boottocht doen.
Spijtig genoeg hebben we niet veel dolfijnen gezien, ik geloof maar 3 dolfijnen.
Ik kon geen foto van hun nemen want ze waren veel te snel.
Maar ik heb er toch wel van genoten.
Dan hebben we een warme chocomelk gedronken, want ik was aan het bevriezen.
Daarna hebben we de bus teruggenomen naar Newcastle.
Op de bus was Elvis aanwezig, of beter gezegd iemand die de liedjes van Elvis zong. We hadden een persoonlijke entertainer.
In de jeugdherberg heb ik eerst mijn fotos op mijn computer gezet, ik heb ze ook terug geordend via hun nummering.
Daarna heb ik gegeten, mijn oveschot van gisteren.
Heb ondertussen ook met een meisje gepraat. Ze is een uitwisselingsstudent en gaat 1 jaar in de universtiteit van Newcastle studeren (marketing en communicatie), ze is op zoek naar een overnachtingsplaats.
Dan heb ik mijn blog aangevuld zodat ik alles op internet kan plaatsen.
Daarna nog een beetje lezen of op mijn Nintendo DS spelen.
Vandaag was ik van plan om naar Blackbutt Reserve te gaan. Ik nam de trein naar Kotara en normaal gezien zou het Blackbutt Reserve op wandelafstand liggen.
Maar ik had dus beter de bus genomen, want ik vond het niet. Ik had misschien beter ook een betere map gekocht, want op mijn kleine map stonden niet alle straten.
Ik heb zeker een uur in Kotara rondgelopen voordat ik besloot om terug te keren naar Newcastle.
Ik moest een half uur wachten voordat mijn trein kwam, geen probleem want ik had mijn boek bij.
Toen ik wou instappen, stapten er twee meisjes gekleed in hun pyjama uit (de nieuwe mode misschien). En ik zit mij soms al te schamen als ik gewoon in mijn pyjama de brievenbus leegmaak.
In Newcastle aangekomen heb ik eerst mijn boterhammen opgegeten in het park dichtbij de jeugdherberg.
Dan ben ik naar de jeugdherberg gegaan om mijn kaart van Newcastle te halen, daar aangekomen merkte ik op dat we 2 kamergenoten bij hadden.
Ik ben zo vriendelijk geweest om aan het Taiwanees meisje de weg naar de supermarkt te tonen, ik heb ondertussen ook waspoeder gekocht.
Daarna heb ik mijn wandeling van gisteren verdergegaan, want het regende toen veel te fel (mijn schoenen zijn nog altijd nat).
Toen ik in de jeugdherberg aankwam heb ik nog eventjes op mijn Nintendo DS gespeeld.
Dan heb ik eten gemaakt (spaghetti met bolognese saus).
De saus heb ik niet zelf gemaakt, ik heb ze gekocht (proefde zoals ravioli).
En ik maak altijd te veel, ik kan er morgen ook nog van eten.
Ik probeer wel gezond te eten, ik heb deze middag fruitcocktail gedronken en deze avond heb ik sla met mijn spaghetti gegeten.
Maar wie zin heeft mag mij altijd een paar recepten doorsturen, zodat ik een beetje kan afwisselen.
Dan ben ik aan de praat geraakt met een Indische vrouw, woont al 20 jaar in Aussie-land.
We hebben zeker één uur gepraat, ze vond mijn Engels goed ook al heb ik een accent.
Ze vindt mij ook moedig dat ik alleen reis.
Het doet deugd om nog eens met iemand te praten, daarmee bedoel ik lange gesprekken.
Voordat ik ga slapen ga ik nog een beetje op mijn Nintendo DS spelen. Het is zeer verslavend.
Vannacht heb ik raar gedroomd, het was misschien geen droom.
Ik werd wakker en ik hoor iemand zeggen dat ik praat in mijn slaap.
Misschien is het echt gebeurd, misschien werd ik daardoor wakker.
Vandaag ben ik niet vroeg opgestaan, ik ben tot 9u in mijn bedde blijven liggen.
Dan ben ik opgestaan, heb een douche genomen en heb ontbeten.
Ik heb een kleine wandeling gemaakt naar het strand van Newcastle, ik vind het uitzicht veel mooier dan Palm Beach en Watsons Bay.
Dan ben ik terug boodschappen gaan doen: deze keer achter eieren, tomaten, sla,..
Maar het belangrijkste dat ik nodig had (waspoeder), dat vergeet ik natuurlijk.
Dan ben ik terug naar de jeugdherberg gegaan waar ik mijn middagmaal heb gegeten (mijn rijst van gisteren).
Er heeft ook iemand gebeld om te werken als au-pair vanaf nu tot half augustus.
Maar ik heb gezegd dat ik maar kan van augustus, ik wil eerst een beetje vakantie hebben.
Ze ging mij morgen terugbellen, misschien kunnen we tot een compromis komen.
Toen ben ik eventjes op internet geweest om mijn e-mails te bekijken en te zoeken naar jeugdherbergen waar ik in de nabije toekomst ga verblijven.
En ik zocht ook op hoe ik naar Port Macquarie kon geraken, maar dit vond ik niet.
Tenslotte heb ik het aan de receptie gevraagd: ik moet de Greyhound bus nemen.
Daarna heb ik naar de organisatie FamilyMatch gebeld, waar ik mij geregistreerd heb als au-pair. Ze hadden een mail gestuurd dat ik hun moest bellen om nog een beetje informatie te geven. Het enigste dat ze moesten weten of dat ik in Australië ben (had dat ingevuld) en waar ik au-pair zou willen zijn.
Maar omdat ik nog niet in Brisbane ben, konden zij mij niet helpen.
Ik moest terugbellen als ik effectief in Brisbane ben. En dan gingen ze pas zien wat ze konden doen.
Dan heb ik een kleine wandeling gemaakt in Newcastle.
De Newcastle East Heritage walk is een wandeling van 3km.
Zou normaal gezien 1 tot 2 uur duren, maar ik ben vroegtijdig gestopt omdat het serieus begon te regenen.
Mijn jas, broek, schoenen en kousen waren zeiknat.
Je kon zo mijn spoor volgen naar mijn kamer, mijn voetafdrukken zag je mooi in het tapijt.
Ik heb mij omgekleed en ik heb op mijn Nintendo-DS gespeeld.
Daarna heb ik meegekeken naar de film Oceans Thirteen.
Ik ben ook terug op het internet gegaan, waar ik mijn mijn busreis en jeugdherberg heb vastgelegd. Het wordt dus Port Macquarie.
En daarna waarschijnlijk naar Coffs Harbour en Byron Bay.
Ik heb ook opgezocht hoe ik naar Hunter Valley kan geraken (bekend om de wijn) en ook nog naar andere bezienswaardigheden.
Hopelijk valt het weer een beetje mee, maar dit gaat mij niet tegenhouden.
In een kamer van 5 slapen we met 2 personen. Spijtig genoeg zie ik mijn kamergenote bijna nooit. Hopelijk gaan er nog meer mensen bijkomen en gaat dit in Port Macquarie ook niet zijn. Maar het voordeel aan Port Macquarie (die van de receptie zegt dat ik dat als enigste goed heb uitgesproken) is dat het ontbijt gratis is.
Nu ga ik nog wat opzoekingswerk doen op internet doen en dan misschien nog een beetje tv-kijken of een boek lezen.
Vandaag is het een jaar geleden dat ik voor een maand naar Australië ben vertrokken met de organisatie JOKER.
Maar het is nog geen jaar geleden dat we Australië hebben verlaten, dat was pas in augustus.
Vandaag heb ik mijn wekker om 8u gezet.
Zo had ik voldoende tijd om te ontbijten, aan te kleden, verder in te pakken,
Simone heeft mij naar het station gebracht.
Ik was héél blij omdat mijn rugzak veel weegt, misschien had ik beter een valies genomen (die ge dan kunt voortrekken).
En het ergste is: ik heb eigenlijk niet veel mee (vraag maar aan mijn mama).
Waarschijnlijk ga ik kerstdag bij de familie Morcom vieren, ze hebben mij uitgenodigd.
Zo ben ik niet alleen tijdens de feestdagen.
En ik wil ook wel met oudejaarsavond in Sydney zijn want er wordt vuurwerk afgevuurd vanop de Sydney Tower, het lijkt mij heel spectaculair.
Ik ga toch 8u vroeger nieuwjaar vieren dan jullie.
In Croydon heb ik de trein naar Strathfield genomen, daar moest ik zeker 30 minuten wachten op een trein naar Newcastle (gelukkig was het weer niet koud).
De trein naar Newcastle duurde 3 uur. Maar ik heb mij beziggehouden met mijn Nintendo DS en met naar buiten te kijken naar het landschap.
Hoe het landschap eruit ziet: veel bomen, veel rotsen en een desolaat uitzicht.
In Newcastle ben ik eerst naar de jeugdherberg (Newcastle Beach, Pacific Street) gegaan. Daar heb ik mijn bagage afgezet in mijn kamer (ik deel een kamer met een meisje).
Ik heb nog niet met haar kunnen praten, want ze was aan het slapen.
Dan heb ik eens rondgelopen in de jeugdherberg, zodat ik wist waar alles was (Leen, spijtig genoeg hebben de computers geen webcam en ik heb met mijn laptop geen draadloze verbinding).
Ik ben dan op zoek gegaan naar de toeristische dienst om een beetje meer informatie te vinden over Newcastle (en omgeving).
Dan ben ik boodschappen gaan doen, ik ga voor de eerste keer alleen eten maken.
In de jeugdherberg heb ik de informatie eens doorgenomen, daarna mijn mails eens bekeken.
En dan was het tijd om mijn eten te maken: kip met rijst en zoetzure saus.
Het viel heel goed mee, het was eetbaar. Het was wel een beetje moeilijk want bij ons is de rijst in zakjes. Maar ik heb veel te veel klaargemaakt, ik kan morgen nog hetzelfde eten.
Daarna ben ik mijn laptop gaan halen in mijn kamer (kamergenoot was nog altijd aan het slapen) en ik heb mijn blog aangevuld (moest nog van 3 dagen een verslag schrijven). En ik heb direct ook maar mijn mails beantwoord (de meeste toch).
Ik ga ook nog een beetje tv kijken (The Pink Panther) en dan ga ik slapen.
Om 8u ben ik opgestaan omdat ik met Desirée en Javier (Spanjaard) om 9u30 heb afgesproken aan het station Central.
We hebben daar afgesproken omdat we eerst iets gaan eten in Wake Up (dichtbij jeugdherberg Railway Square), waar je een speciaal ontbijt kunt krijgen.
Ik heb fruitsalade, yoghourt en een warme chocomelk genomen (An en Dorien, kennen jullie de plaats nog?).
We hebben daar tot 11u gezeten en dan hebben we de trein genomen richting Circular Quay. Daar hebben we de ferry genomen richting Watsons Bay.
Tegen 12u kwamen we daar toe, het was wel de moeite waart (de leerkracht Robert had ons aangeraden om eens naar daar te gaan).
We hebben eerst een beetje rondgelopen en dan zijn we iets gaan eten. Ik heb Fish&Chips genomen, het was wel lekker maar véél te veel.
Daarna hebben we op ons gemak nog een beetje over de rotsen gelopen. Af en toe stilgestaan om te genieten van het uitzicht. Ze (klasgenoten) hadden gezegd dat we een wandeling van zeker een uur konden maken (return), maar dit was veel minder.
Tenslotte hebben we ons op het gras gezet en een beetje geluierd.
We hebben dan terug de ferry genomen richting Circular Quay. Het uitzicht was héél mooi, de zondsondergang aan de Sydney Bridge).
We hadden in Circular Quay een enkel ticket genomen omdat we normaal gezien de bus gingen terugnemen naar Sydney.
Maar Javier had liever de ferry. Dus wij gingen als zwartrijder de ferry op. En dan maakte hij zich zorgen omdat we geen ticket hadden. Maar hij had te veel schrik om aan de crew te vragen waar we een ticket konden kopen. Dus ben ik maar gegaan, ik heb liever wel een vent met ballen aan zijn lijf;
We zijn daarna nog iets gaan drinken in Starbucks.
Onderweg zag ik een leuke winkel (in Market Street, dichtbij kruising CastleReigh Street), waar ik echte Australische porceleine poppen zag.
De warme chocomelk is mij niet goed bekomen want ik begon mijn Fish&Chips te proeven.
Dan ben ik naar huis gegaan, met barstende koppijn.
Onderweg kreeg ik een telefoontje van tante Karin om te vragen of alles goed met mij ging. Het was wel leuk om iets van haar te horen, maar ik kon haar soms wel moeilijk verstaan (door het vele geluid op de trein).
En toen ik thuis kwam heb ik de allerbeste pizza van de hele wereld gegeten (volgens Brett).
Ik heb met hen naar Private Practice gekeken, toen zij naar bed gingen heb ik nog naar Without A Trace gekeken.
En dan ben ik voor de allerlaatste keer in mijn bed geslapen.
Ik wou lekker lang uitslapen, maar ik werd al wakker om 7u.
Maar ik ben in mijn bed blijven liggen tot 10u.
Ik ben opgestaan, aangekleed, ontbeten,
Dan ben ik vertrokken naar Paddys Market om mijn batterij te vervangen van mijn uurwerk. Dit heb ik dan ook gedaan en dan heb ik rondgelopen in Market City.
En nu mogen jullie trots op mij zijn.
Ik heb voor de eerste keer ergens alleen gaan eten (en niet in MacDonalds).
In Market City heb ik pannekoeken met ijs en cola genomen.
Toen mijn pannekoeken op waren heb ik nog eventjes op mijn Nintedo Ds gespeeld (ik had geen boek mee) totdat mijn glas cola op was.
Daarna ben ik naar The Queen Victoria Building gegaan, waar ik eventjes heb rondgelopen.
Ik heb ook nog mijn GSM opgeladen, mijn krediet gaat veel te vlug op.
En dan ben ik naar huis gegaan, want ik had eigenlijk geen zin om nog iets te bezichtigen.
Ik ben thuisgekomen en ik heb mijn kleren in mijn rugzak gestopt, het trekken gaat bijna beginnen.
Ik heb mijn blog aangevuld en mijn mails beantwoord.
Gelukkig mocht ik van Simone eventjes op het internet, want de organisatie Family Match heeft mij mails gestuurd in verband met werken als au-pair.
Ik heb de mails bekeken en een smske teruggestuurd naar Kate (zij zoekt een au-pair) om te vragen voor wanneer en hoelang zij een au-pair wilt.
Zij wou voor 6 maanden een au-pair, maar dit wil ik niet.
Ik wil 1 of 2 maanden, niet langer omdat ik toch wel wil trekken in Australië.
En het is héél goed mogelijk dat ik in oktober naar Tasmanië ga (iemand heeft mij een bericht gestuurd via reisforum). Meer details volgen later nog.
Daarna heb ik naar 3 afleveringen (tweede disk) van Lost (seizoen 1) gekeken.
