Ik heb vandaag tot 9u20 geslapen en ik kon nog wel langer blijven liggen. Ik heb dit niet gedaan omdat ik mijn pakket met de post wou versturen zodat ik het niet mee naar Sydney moet sleuren. Toen ik in de post alles in een doos van 10 kg wou doen bleek die te klein zijn, ik heb dan maar een doos van 20 kg genomen maar deze was dus wel niet helemaal gevuld. Ik heb dus veel te veel gekocht maar mijn doos had maar een gewicht van 6 kg. Om 11u30 had ik met Jen en Els afgesproken om eerst Belgische wafels te eten en om daarna naar Old Melbourne Goal te gaan, we hadden wel gezegd dat we samen naar de gevangenis konden wandelen maar dat we daar niet samen moesten blijven. Ik heb gekozen voor een Wafle Deal: dit is een kleine fruitsap of smoothie + wafel + ijs + warme choco voor maar $ 13,00, het was dus een goede combinatie van warm en koud want het was dus weeral aan het gieten. We zijn dan naar de gevangenis gewandeld waar ik spijtig genoeg de volle pot moest betalen omdat ze alleen maar een studentenkorting geven. We zijn eerst naar de Watch House Experience gegaan waar we gearresteerd en opgesloten werden in de cellen. Toen we aan de gevangenis kwamen moesten eerst de mannen binnengaan, enkele seconden later mochten de vrouwen binnengaan en wij moesten op een rij gaan staan rechttegenover de mannen. De gevangenisbewaakster had een grote mond en kon iedereen laten luisteren naar haar (ook al was ze mager en kleiner dan mij). De vrouwen en mannen werden in een cel geplaatst en deze werd dus op slot gedaan. Zo konden we verstaan hoe het voelt om gearesteerd en vastgehouden te worden. Ik denk wel dat ik mij niet kon inleven met de gevangenen want ik stond constant met een lach op mijn gezicht, ook al stond ik face-to- face met de bewaakster en schreeuwde ze naar mij. Toen ze de deur wou dichtgooien heb ik maar vlug gevraagd of het toegelaten was om foto’s te trekken want ik denk niet dat ik nog een keer opgesloten zal worden in mijn leven. Daarna werd ook een mug-shot (kan je je inbeelden dat ik niet weet hoe het in het Nederlands wordt gezegd) genomen en daarmee bedoel ik dus de foto waar je een plakkaat moet vasthouden als je juist gearessteerd wordt. Daarna zijn de gevangenis binnengegaan waar we veel informatie kregen over het leven van de gevangenen. De leefomstandigheden waren somber, streng en anoniem. Nieuwe gevangen werden alleen in een cel gezet en mochten afhankelijk van hun straf pas na lange tijd contact hebben met andere gevangen. In de gevangenis zijn ketenen te zien en een stellage voor het afranselen van gevangenen. Maar de aangrijpendste voorwerpen zijn de dodenmaskers van ter dood veroordeelde gevangenen, dat van Ned Kelly is het bekendste. Ned Kelly was de beruchtste bushranger van Australië, hij werd op 11 november 1880 geëxecuteerd. Je kan hem vergelijken met Robin Hood want hij protesteerde tegen de Engelse wetten en het strenge politieoptreden. Men is er nog altijd niet over eens of Kelly een schurk was of een held. Als je meer wilt weten over Ned Kelly dan moet je maar de film kijken waarin Heath Ledger en Orlando Bloom in meespelen (als dat al geen reden is om de film te zien!). We hebben daarna nog een tijdje in de stad rondgelopen en dan zijn we teruggekeerd naar de jeugdherberg waar ik een pizza heb gegegeten. Dan heb ik nog een tijdje in een tijdschrift en in mijn boek gelezen en tegen 22u ben ik gaan slapen omdat ik morgen vroeg op moet om naar Sydney te gaan.

Groeten,

Annelies