Vandaag heb ik met Nicky afgesproken om naar Bondi Beach te gaan, volgens mijn gastgezin de moeite waard. Om 12u30 hebben we in het Central Station afgesproken.
Daar heb ik gezien dat er treinen naar The Blue Mountains, Canberra en zelfs Brisbane gaan. Nu moet ik nog gewoon opzoeken wat het goedkoopste is: met de bus of met de trein reizen. Ik heb een lichte voorkeur voor een trein, want dan kan ik nog iets lezen (op een bus wordt ik misselijk).
Toen Nicky aankwam in Central Station hebben we de CityRail genomen naar Bondi Junction. Daar moesten we nog de bus nemen naar Bondi Beach.
In Bondi Junction aangekomen stond klaar en duidelijk aangeduid welke bussen we konden nemen (ik toonde dit dan ook aan hem) en hij ging nog aan iemand van het personeel vragen welke bussen we moesten nemen.
We hadden geluk dat er direct een bus ging, maar we hadden minder geluk met het weer.
Er was veel wind en het begon hard te regenen.
Een beetje regen kan geen kwaad volgens mij, maar te veel is te veel. Mijn broek was kleddernat en ik had het ijskoud (het zou mij niet verwonderen dat ik ziek zou worden).
Maar ik moet wel zeggen dat het fascinerend was om te zien hoe hoog de golven gingen, het was ook wel een mooie badplaats.
Nicky wou eventjes binnen iets gaan drinken, maar hij liep het ene na het andere café voorbij. Gewoon omdat hij dacht dat we ook iets zouden moeten eten, ze zullen ons wel niet buitensmijten als we gewoon iets te drinken namen. En wat doet hij dan als we een café binnengaan: iets bestellen om te eten! Hij liep al die cafés voorbij gewoon omdat ik niets ging eten (omdat ik gratis kan eten bij mijn gastgezin).
Ik stelde voor om naar de shoppingmall te gaan, maar hij bleef liever op café zitten.
Als hij had geweten dat het zon slecht weer was geweest zou hij niet zijn meegekomen, dan zou hij pinten zijn gaan pakken (ik zou dit niet doen). Ik vind Sydney zo groot, er zijn genoeg dingen om binnenhuis te gaan bezichtigen (museums, aquarium, wildlife world, ).
Onze karakters komen niet overeen. Bijvoorbeeld: hij vindt dat hij op vakantie is, dus hij moet zijn blog niet aanvullen. Ik heb daarop niets tegen, iedereen zijn gedacht. Maar ik weet dat er een paar mensen ongerust zouden zijn als ik niet dagelijks of wekelijks mijn blog aanvul.
En er waren nog van zon paar dingen dat aangaf dat er geen klik was.
Tenslotte hebben we de bus genomen naar Bondi Junction, waar we de CityRail genomen hebben naar Central Station. We hadden een return ticket genomen en ik dacht dat erop stond dat we pas 4u na gebruik mochten terugkeren. Dit bleek dus niet zo te zijn (had het fout begrepen) en hij begon mij uit te lachen. Op dat moment kon ik zijn nek omdraaien, als een mens al geen fouten mag maken.
In Central Station heb ik maar direct de bus genomen naar Croydon.
Ik ben blij dat ik niets gegeten, want Brett heeft een lekkere pizza gemaakt.
Na te hebben gegeten heb ik een hele warme douche genomen, dat deed deugd.
Toen ik TV aan het kijken was kreeg ik juist telefoon van mama, doet altijd wel plezier om telefoon van haar (of van iemand anders) te krijgen.
Ik heb ook eens aan Leen (mijn zus) gebeld. Ze was blij om te horen dat alles goed met mij ging.
Dan heb ik nog eventjes gekeken naar de verschillende dagtours die naar The Blue Mountains gaan, maar ik weet nog altijd niet welke ik ga nemen.
Vandaag is het zaterdag en heb ik lekker lang uitgeslapen. Met lang uitslapen bedoel ik dus tot 9u (sommigen zullen dit dus vroeg vinden), maar ik werd wakker van het licht (de gordijnen geven veel licht door).
Dan ben ik maar opgestaan, heb ontbeten en heb mij klaargemaakt om naar Sydney te gaan om de toerist uit te hangen.
De treinen naar Sydney reden niet, maar er werden in de plaats bussen ingezet.
Deze bussen waren overvol, ik moest dus rechtstaan.
De eindhalte was Central, normaal gezien stap ik af aan Town Hall.
Toen ging ik de bushalte zoeken die mij terug zou brengen naar Croydon (dan moest ik in de avond niet meer zoeken waar het was en moest ik mij geen zorgen maken).
Aan de bushalte zag ik de jeugdherberg (Railway Station) waar we vorig jaar een paar nachten zijn verbleven. En toen ik richting City liep zag ik ook de plaats waar we zon lekker ontbijt hebben gegeten (spijtig genoeg was het ontbijt maar tot 10u30), het was al 12u toen ik daar was. Maar nu ik weet waar het is, nu kan ik er een andere keer eens naartoe gaan.
Ik ben naar Paddys Market gegaan (in Market City). Die markt is wel groot, maar ik heb niets gekocht (het is toch veel te vroeg om nu al souveniers te kopen hé, anders moet ik diede ganse tijd meesleuren en mijn bagage weegt al veel te zwaar).
Dan ben ik mijn sandwich gaan opeten aan Darling Harbour. Spijtig genoeg begon het te regenen en er was ook wel veel wind.
Toen heb ik besloten om naar de cinema te gaan. Ik heb Cronicles of Narnia 2: Prince Caspian gezien (die film komt maar in juli in België uit). Het is echt een aanrader, maar ik zal jullie maar niet verklappen waarover het verhaal gaat en hoe het eindigt.
In de Greater Union Station is het hetzelfde als in de Kinepolis. Je moet op de plaats zitten die op uw ticket staan (ik zat op J12).
Daarna ben ik naar huis gegaan. Simone en Brett gingen naar een verjaardagsfeest van zijn broer gaan. In plaats van aan mij te vragen of ik op de jongens wou babysitten hebben ze een 12-jarige buurjongen gevraagd. Ik had zelfs al aan Simone via mail gezegd dat ik geen problemen had om op de jongens te babysitten. Dit had ze vergeten en ze wou de jongen niet kwetsen als ze ging zeggen dat hij niet moest komen. Ze hebben de kinderen speciaal al om 7u in hun bed gelegd, hopelijk gaan die morgenvroeg niet teveel lawaai maken. En ze legden de jongen vanalles uit zodat het precies leek dat ik hier niet was (telefoonnummer in geval van nood, sleutels, maar ik heb zowel het telefoonnummer als de sleutels van het huis).
Maar ja, ik heb er mij maar niet teveel druk in gemaakt.
Ik ben naar mijn kamer gegaan en ik heb mijn dagboek verder aangevuld, mails beantwoord.
Ik heb ook de nieuwsletter van AIFS gelezen (heb gekeken op welke plaatsen ze werk zoeken, maar het is niet in de richting naar waar ik wil gaan).
Ik denk dat ik van Sydney naar Brisbane ga, maar daarover zal ik jullie nog op de hoogte houden.
Ik heb ook nog in mijn boek gelezen en die is nu uit. Nu heb ik geen Nederlandse boeken meer.
Ik zal maar Engelse boeken moeten lezen (van die romannekes) of ik ga de boeken van Narnia zoeken.
Ik vond het wel moeilijk, maar ik denk niet dat ik ben gebuisd.
Het ging over grammar en reading. Op reading heb ik 26/40.
Ik heb ook kennis gemaakt met Desiree (een Italiaanse), ze is dokter.
Ze is 2 dagen niet naar school gekomen omdat ze ziek was.
Ze is van plan om laters naar Australië te verhuizen (samen met haar ouders).
Ik heb haar gezegd dat ik dat niet zou kunnen, mijn familie achterlaten.
Na de school heb ik nog berichten op mijn blog geplaatst en een beetje opzoekingswerk gedaan (welke treinticket ik moet nemen, welke uitstappen ik kan doen, ).
Ik heb ook mijn GSM herladen, nu kan ik terug smsen en bellen.
Dan ging ik normaal gezien naar Sydney Wildlife World, maar ik was veel te moe en ben dan maar naar mijn gastgezin gegaan.
Ik moet zeggen dat ik nog alijd veel last heb van vermoeidheid, na een week zou het toch al beter moeten zijn (of toch niet?)
Daar heb ik de routes uitgestippeld op de kaart van Australië (de routes die in mijn boek individuele routegids stonden), de Dag Allemaal gelezen (die tante Karin & nonkel Jean-Marie opgestuurd hebben), samen met Simone een film bekeken (Trank) en dan nog een beetje in mijn boek gelezen.
In de voormiddag hebben we naar de film van Ned Kelly gekeken met Orlando Bloom en Heath Ledger. Ned Kelly is dé Australische held. Het is toch wel raar hoe een moordenaar een held kan worden. Gewoon omdat hij onterecht werd beschuldigd van een agent beschoten te hebben. Maar jullie moeten de film zelf maar bekijken als jullie willen weten hoe het verhaal gaat.
In de namiddag zijn we naar Het museum of Contemporary Art gegaan.
Op weg naar het museum heb ik met een meisje van Korea (Ean is haar bijnaam) gepraat.
Een meisje dat al 7 maanden in Australië verblijft, ze volgt hier Engelse les. Ze heeft mij zelfs uitgenodigd om donderdag mee naar de film Sex And The City te gaan, dit zal ik dan ook maar doen.
In het museum was maar één verdieping open, de rest waren ze aan het voorbereiden voor een tentoonstelling. Er hingen schilderijen van de aboriginals, maar spijtig genoeg was er geen uitleg bij.
Toen ben ik op weg gegaan naar The Sydney Tower, waar ik om 14u45 met Nicky had afgesproken. Ruim op tijd was ik daar, maar er kwam niemand opdagen. Toen kreeg ik ineens een telefoontje van hem. Ze (Nicky en Kevin) stonden al aan de kassa, ze hadden mij niet gezien en zijn maar al naar boven gegaan (er waren dus meerdere ingangen).
Ik haaste mij dus naar boven omdat we om 15u de Skywalk gingen doen.
Nadat ik mijn ticket had gekocht merkte ik op dat Nicky alleen maar een ticket had voor het uitkijkplatform van de Sydney Tower en niet voor de Skywalk. Hij kreeg dat ticket niet omdat hij zijn voucher bij zijn gastgezin vergeten was. Tenslotte zijn Kevin en ik alleen verder gegaan. Met de lift gingen we 76 verdiepingen naar boven. Boven moesten we terug zon idioot kostuum aandoen zoals op de Sydney Bridge (zal waarschijnlijk zijn zodat we nergens aan zouden blijven haken). En dan was het tijd om buiten de Skywalkrondleiding te doen.
Ik weet de juiste hoogte niet (ongeveer 270 m), maar het is hoger dan de Sydney Bridge enhet is zelfs hoger dan alle gebouwen. Het uitzicht was wel mooi. Langs ene kant The Blue Mountains, langs een andere kant de open zee, En het was ook wel specatulair om helemaal naar beneden te kijken. Soms liepen we over glas (zo konden we de gebouwen en de mensen onder ons zien) en een deel werd zelfs vooruitgeschoven toen we erop stonden.
Er werden groepsfotos genomen en ook individuele fotos. Kevin wou liever alleen op de foto staan (normaal gezien werd de foto genomen met de persoon met wie je was). Ik had geen bezwaar. We moesten 3 poses doen: met armen gekruisd, met armen in de lucht en al springend (gelukkig kon het glas ons houden). Ik heb de foto genomen waar ik aan het springen was (ik zal proberen om er een foto van te nemen en op mijn blog te zetten.
Toen wij de Skywalk deden is Nicky naar Work & Travel gegaan (de Nederlandse reisorganisatie waarmee hij reist). Want het ging normaal gezien een uur duren, ik denk dat het niet zolang heeft geduurd maar ik weet het niet meer zeker. Wij hadden afgesproken dat wij naar Work & Travel gingen gaan. Toen wij daar aankwamen merkte Nicky op dat hij zijn camera kwijt was. Hij dacht dat hij die in de Tower had achtergelaten, dus hij ging naar daar om hem te zoeken. Gelukkig had iemand zijn camera gevonden en aan de receptie gegeven. Nadat hij zijn camera terug had stuurde hij een sms naar Kevin dat hij naar zijn gastgezin ging. En ik had gedacht dat we nog iets gingen eten, want ik had al aan mijn gastgezin gezegd dat ze geen eten moest maken voor mij.
Dus ben ik maar alleen iets gaan eten en ben dan maar ook naar huis gegaan. Toen ik daar aankwam waren ze juist begonnen met eten, ik ben dan ook maar aan tafel gaan zitten. En toen zag ik ineens een groot beest over de muur lopen (ik vermoed dat het een kakkerlak was). Dat was vies, hopelijk komt ze niet naar mijn kamer gelopen.
Mijn batterij van mijn laptop is bijna plat en ik heb mijn lader niet mee (ik zit op school). Dus ik zal tot maandag geen berichtjes meer plaatsen op mijn blog. Dus maandag zullen jullie van 4 dagen iets te lezen hebben, ik zal dan ook proberen om foto's toe te voegen. Als jullie tot dan niet kunnen wachten, dan is er nog altijd de GSM (sms of bellen)
Om 6u30 opgestaan zodat ik op tijd zou zijn op school. Ik sta nu zelfs vroeger op dan toen ik moest gaan werken. Om 7u vertrokken om de CityRail te halen. Tegen 8u kwam ik toe op school. De eerste les was Chore (hoofdvak) van een Aussie.
Australiërs gebruiken veel afkortingen: brekky i.p.v. breakfast, telly i.p.v. television.
Het ging over: Vocabulary (numbers and symbols, charts) en Language Work (substitution and ellipsis). Weet iemand waarover het gaat? Ik bijlange niet!!! Ik denk dus niet dat ik bij de geavanceerde leerlingen behoor. Het is al zekerst 5 jaar geleden dat ik nog Engelse les heb gekregen.
Tijdens de pauze hebben ze mij toegang gegeven tot hun draadloos internet. Nu kan ik zoveel opzoekingen doen, berichten plaatsen op mijn blog, e-mails versturen, als ik zelf wil en dat allemaal gratis. Ik heb ook opgemerkt dat er veel Aziaten, Chinesen, Vietnamesen zijn (zij aten allemaal rijst).
Na de pauze had ik LSP (listening, speaking, pronounciation) van een Amerikaan. We kregen een film te zien over 9/11. Of er wel of niet een samenzweringstheorie was zoals het instorten van de torens lijkt op de afbraak van een toren (met afbraak bedoel ik dat ze de torens zelf lieten instorten), dat ze wel op voorhand wisten dat de vliegtuigen gekaapt waren,..
Maar weet je wat: politiek intereseert mij helemaal niet.
Na de les ben ik terug naar de kantine gegaan waar ik maar gebruik gemaakt heb van draadloos internet.
Ik heb naar mijn zichtrekening van Centea gekeken, naar dagtours om naar The Blue Mountains en Canberra te gaan. En last but not least: Ik heb mijn blog aangevuld. Kon het een paar dagen niet doen omdat ik in het weekend dus niet op het internet kan en ik had pas vandaag mijn wachtwoord gekregen om op internet te gaan.
Voor de rest heb ik niet veel speciaals meer gedaan.
Maar morgen gaan we (Nicky, Kevin en ik) naar The Tower, we gaan de Skywalk doen.
Ik ben opgestaan om 6u50 (veel te vroeg als ge op vakantie bent), maar spijtig genoeg is mijn school niet zo dicht bij mijn gastgezin. Ik zit zekerst 30 minuten op de CityRail en dan moet ik nog 20 minuten in totaal wandelen.
Na mij te verfrissen, kleden, ontbijten (cornflakes) ben ik vertrokken richting het station (zon 10 min wandelen).
Op de CityRail was veel volk, precies zoals in Brussel als je de tram neemt. Gelukkig had ik nog een zitplaatsje gevonden.
Er waren ook veel schoolgaande kinderen, ze hadden allemaal een uniform aan (grijs, groen, )
In de school moesten we ons aanmelden aan de receptie, dit heb ik dan ook gedaan. Ze zeiden dat ze ons gingen komen halen en dat ik in de zetels moest gaan zitten.
Toen kwam er iemand aan en die vroeg of we voor Embassy waren, ik zei van niet want op mijn papieren die ik ontvangen had stond Martin College.
Er kwam dan iemand van Martin College, die zei dat ik laat was (ik dacht al dat ik te laat aangekomen was, maar het was laat met de inschrijving). Toen bleek dat ik niet naar Martin College moest gaan, maar naar Embassy.
WEP heeft 2 fouten gemaakt: foute school en foute huisnummer doorgegeven, dat kan toch niet. Ik heb zoveel geld gegeven dus verwacht ik toch wel dat alles in orde is.
We moesten onze gegevens invullen (waren in totaal met 5) en dan kregen we uitleg over de school en de lessen.
Toen werd ons Engels getest. Eerst moesten we kiezen uit verschillende woorden om een juiste zin te vormen, ik heb 29 van de 40 zinnen juist beantwoord. Dan moesten we een brief schrijven om onze woonplaats te beschrijven aan een vriend, dit moesten we dan ook mondeling verantwoorden. Ze hebben gezegd dat ik naar de hoogste level ga, dat mijn Engels goed is. Dit had ik echt wel niet verwacht.
We kregen dan ook ons uurrooster. Maandag tot donderdag heb ik van 8u15 tot 14u05 les (van 10u45 tot 12u25 heb ik lunchpauze) en vrijdag van 8u15 tot 11u50. Dat betekent dus vroeg opstaan, maar ook dat ik in de namiddag genoeg tijd heb om Sydney te verkennen.
Om 13u30 was de oriëntatie al gedaan, we mochten naar huis gaan.
Ik had niet zoveel zin om direct naar huis te gaan, dus ben ik maar naar Sydney Aquarium gegaan.
In het Aquarium was een krokodil die maar héél weinig wateroppervlakte had om te zwemmen(de lengte bedroeg maar 9 stappen)! Dit kan toch niet, dit is echte dierenmishandeling.
Weten jullie wat het verschil is tussen een krokodil en een alligator? Als een krokodil zijn mond sluit zijn de bovenste en de onderste tanden zichtbaar, bij een alligator zijn alleen maar de bovenste tanden zichtbaar.
De zeehonden en haaien kon je onder het water bekijken en daarmee bedoel ik dat we onder het water liepen. Er waren buizen die in het water liepen, dus kon je ze boven jou zien (de zeehonden en haaien zaten niet tesamen hoor). Het was héél machtig om te zien.
Er waren leuke vissen zoals een ananaskleurige en een zeberaachtige vis, Nemo van Finding Nemo was er ook.
Ook was er de soort vissen die Steve Erwin (krokodillenjager van Australië) heeft gedood, een hele grote platvis (de naam weet ik niet meer).
Wat is de oceaan zijn dodelijkste vijand? Het heeft geen tanden, het kan niet steken, Het is meer gevaarlijk dan dat. Het is plastiek! Dat hadden jullie niet verwacht hé.
Na het Aquarium ben ik nog eventjes blijven zitten aan Darling Harbour, het was daar kalm. De vorige dagen was er daar een Jazz-concert bezig.
Ik ben ook nog naar de bank gegaan omdat ik niet zeker wist wat mijn account-nummer was. De mensen waren héél vriendelijk, ze waren heel behulpzaam.
Ze hebben uitgelegd wat mijn gewoon account was en wat mijn Superannuation account was (het is veel te lang om dit aan jullie uit te leggen, het belangrijkste is dat ik dat begrijp).
Het verschil tussen een bankrekeningnummer van België en van Australië is dat er bij ons streepjes staan. Dit wist ik niet, je begrijpt toch waar ik bedoel hé.
Ik heb dan ook mijn dollars op mijn rekening gezet, zo heb ik minder kans om ze kwijt te geraken.
En dan ben ik terug naar huis gegaan. Ik heb gegeten, gelezen en een beetje tv gekeken.
Kan je dat geloven? Het is een plaatselijke feestdag want de Queen van Groot-Brittanië is jarig. Dat mens zit langs de andere kant van de wereld en de mensen hebben hier verlof. Waarom behoort Groot-Brittanië tot Europa en Australië niet? Het is bij ons toch geen feestdag omdat de koning jarig is?
Om 7u opgestaan omdat ik om 9u met Nicky afgesproken heb aan Circular Quay. We gaan met de ferry naar Taronga Zoo. Tegen 7u30 vertrok ik te voet naar Croydon station, zon 15 minuten. Gelukkig was de weg niet te moeilijk, ze hadden mij een goeie wegbeschrijving gegeven. Toen ik opmerkte dat ik véél te vroeg ging zijn ben ik eerst nog gaan kijken waar mijn Engelse les zou plaatsvinden. De straat vond ik zonder problemen, maar het nummer was een ander geval. De school vindt plaats in een winkelcentrum. Aan de overkant van de straat waren er nog mensen aan het feesten, het was al 8u30.
Dan ben ik te voet vertrokken naar Circular Quay. Het heeft een beetje langer geduurd dan gedacht, maar gelukkig kon ik Nicky waarschuwen.
Tegen 9u30 namen we de ferry naar Taranga Zoo. En dan namen we de Sky Safari Terminal (kabelbaan) naar de ingang van de zoo. In de zoo hebben we verschillende soorten dieren gezien: koalas, slangen, giraffen, olifanten, kangeroes, leeuwen, tijgers, olifanten, beren, vogels, gorillas en zoveel meer. In het begin van de dag was het goed weer, maar vanaf de middag begon het te regenen. Zoveel kon het mij niet schelen. Ik bedekte mijn rugzak met een regenhoes en mijn camera beschermde ik met mijn jas. Tegen 14u hadden we alles gezien wat we konden zien (inclusief een training van zeeleeuwen), we besloten dan om terug te keren naar Sydney.
We namen de ferry en gingen op weg om nog iets te drinken. Aan Circular Quay hebben we ook een aboriginal gezien die op zijn digiridoo aan het spelen was en hij kon er wat van.
Soms voelde het aan dat ik een marathon aan het lopen was toen we op zoek waren naar een café. Als hij 1 stap zet, dan moest ik er 2 zetten. Dat is een klein nadeel van klein zijn, maar ik heb op het einde op mijn eigen tempo gestapt (hij liep voorop en ik liep iets achter hem).
Na het drinken en elkaars fotos te bekijken was het richting gastgezin. Het was al donker, tegen 17u30 was het al pikkedonker (komt misschien omdat het winter is). Mijn gastgezin was er niet, ze waren hun kinderen (4 en 5 jaar) naar hun grootouders aan het brengen (elke maandagavond tot dinsdag blijven ze daar, vind ik wel vreemd). Ze hadden wel mijn eten in de koelkast gezet, de portie was wel véél te groot. Ik zal hun nog moeten zeggen dat ik een kleine eter ben. Dan ben ik mij gaan douchen (zodat ik niemand tot last zou zijn).
Heb daarna mijn fotos afgeladen op mijn computer, dus de volgende keer dat ik iets post dan zal ik er ook fotos bijdoen.
Heb mijn paperassen bijgezocht om naar AIFS (gratis internet) te gaan en zal ze vragen of ze mij kunnen helpen met mijn CV of om werk te vinden of om een bezienswaardigheid te bezoeken.
Ik moet ook nog naar de bank gaan. Ik wil geld op mijn rekening storten, maar ik weet niet welk rekeningnummer het is). Bij ons staat dat op de kaart, maar hier niet. En ik heb per ongeluk de foutieve papieren weggesmeten (komt ervan als ge alles weg wilt doen).
Het is 10u30 en ik ga slapen om morgen fit en gezond te beginnen aan mijn Engelse lessen.
Cathy: Ik geniet zeker van mijn verblijf hier. Hoe gaat het op het werk?
Stijn & Tamara: Ik ben blij dat jullie mijn blog interessant vinden. En weet je wat: ik heb koala's gezien in de Taronga Zoo en ik heb er foto's van getrokken
Leen & Bert & Marjolijn & Kirsten: Het weer valt wel mee, soms regent het (maar dat is in België ook zo en dat ben ik wel gewoon). Geef aan Kirsten en Marjolijn een hele dikke kus. Ik weet dat het mama haar verjaardag was, ik zou het niet durven om die te vergeten.
Eerst en vooral wil ik dit zeggen: MAMA, GELUKKIGE VERJAARDAG. XXXXXXXXXX
Deze morgen werden we gewekt door het brandalarm. Met daarbij een stem die zei: Please leave the building. Dat was wel eventjes verschieten. Ik deed mijn trui aan en ik ging naar buiten. Toen ik buiten stond kwam ik tot het besef dat al mijn spullen nog binnen lagen, bij een brandevacuatie moet je dat doen (dat hebben ze mij toch geleerd). Maar wat zou ik gedaan moeten hebben als al mijn spullen (paspoort, bankkaart, ) in de rook zijn gegaan? Gelukkig was het vals alarm, er was één of ander defect.
Dan ben ik naar de Darling Harbour gegaan, waar ik genoten heb van een live Jazz-orkest. Ondertussen heb ik een lekkere fruitsalade gegeten. Jullie moeten je dus geen zorgen maken, ik zorg er wel voor dat ik voldoende vitamines en mineralen in mijn lichaam heb.
Op weg naar Sydney Opera kwam ik een straatartiest tegen. Die ging op een ladder staan (vastgehouden door 2 mannen die langs weerkanten een touw vasthouden), stak een zwaard in zijn mond en jongleerde met 3 brandende fakkels. Je moet het maar doen. Als ik geld nodig heb dan kan ik misschien ook eens proberen.
Ik ben eerst nog naar de Royal Botanic Gardens gegaan. Een heel mooi en groot park met verschillende tuinen. Je kunt daar een Rainforest walk doen, er zijn veel cactussen, orchideën,
En er is natuurlijk ook de Wishing Three. Voor diegene die het niet weten: Om een wens te doen, moet je driemaal vooruit en driemaal achteruit rond de boom lopen. Vorig jaar hadden wij (An, Dorien en ik) dit ook gedaan, maar onze wens was niet uitgekomen. Dus ik vond dat ik het dit jaar ook nog eens mocht proberen, dus ik heb mij weeral belachelijk gemaakt. Maar waar stond dat eigenlijk dat we dat moesten doen? Want er stond nergens een bordje en op de map van het park stond dat ook niet.
In het park heb ik zekerst 4 koppels gezien die daar hun trouwfotos namen. Maar ja, het uitzicht was ook mooi: Sydney Opera & Sydney Bridge.
Aan de opera had ik afgesproken met Nicky (hadden elkaar ontmoet via Reisforum). Hij had ook nog een Nederlandse jongen (Kevin) mee.
Het was wel leuk om iemand te ontmoeten die je een beetje kent. We hebben gans de namiddag en avond opgetrokken. We zijn iets gaan drinken in een Ierse pub, iets gaan eten in Chinatown,... En ik heb gemerkt dat ik iets opender ben geworden, na een jaar gaan jullie mij niet meer herkennen. Ik ga niet kunnen zwijgen, dus bij deze moeten jullie mij maar iets zeggen als ik teveel over Australië zaag (want ik vond dat ik er vorig jaar maar niet over kon zwijgen).
Morgen ga ik naar mijn gastgezin. Hopelijk zijn het vriendelijke mensen, maar dat zal wel meevallen. Want anders zouden ze mij toch niet willen oppikken van het station hé.
Nu ga ik gaan slapen, want het is bijna 24u.
Gelukkig heb ik mijn bagage al gemaakt zodat ik morgen toch tot 9u kan slapen.
Ik ben blij dat je een trouwe fan zult zijn. Maar ik heb zo het gevoel dat jij niet de enigste bent. Dat had ik eigenlijk niet verwacht.
Mama:
Het zal wel een heel goed jaar worden en als het eventjes minder gaat dan zal ik je wel bellen.
Tante Marie & Co:
Dank je dat je mij het jaar van mijn leven wenst, maar ik hoop dat er hierna nog goede jaren gaan komen.
Johanna & Co:
Jaja, je wordt oud hé. Grapje. Je bent maar zo oud als ge u voelt hé.
Joris:
Ik zal wel genieten van mijn jaartje Down Under. En ik zal regelmatig wel iets van mij laten weten, hopelijk doe jij dat ook!
Marjolijn:
Ik mis jou ook. En wat denk jij wel!!!!! Het is niet omdat ik langs de andere kant van de wereld zit dat ik aan jou zou kunnen vergeten. Je moet je schamen dat je dat denkt!
En trouwens: Hoe is het met het turnen? Ben je geslaagd?
Om 4u was ik al wakker, ik heb zekerst tot 5u30 wakker gelegen. Spijtig genoeg ging de wekker van mijn kamergenoot af om 8u, zo werd ik ook wakker.
Maar ja, zo hadden we genoeg tijd om ons klaar te maken om naar de oriëntatievergadering van AIFS te gaan. Die begon om 10u30, maar we moesten daar 40 minuten op voorhand zijn. Toen we op weg waren, kwam ik het Queen Victoria Buildingtegen en ik dacht er terug aan dat het nog geen jaar geleden was dat we daar Dorien kwijt waren (voor verdere details moet je maar naar mijn fotoalbum van Australië 2007 vragen).
Tijdens de orientatiëvergadering kregen we veel te veel informatie zoals: hoe we onze Australische SIM-card moesten activeren, informatie over hoe we het Tax File Number moesten bekomen,
Er werd ook informatie gegeven over de werken die we konden doen: au pair, wwoof-ing, hospitality, Deze informatie was eigenlijk héél nuttig.
Gelukkig is alles in orde gekomen, want ik had problemen om mijn Australische SIM-card te activeren. En ik had ook geluk dat er universele verloopstekkers te koop waren, die passen op mijn laptop.
Na de oriëntatievergadering ben ik terug naar de jeugdherberg gegaan, waar ik al mijn paperassen eens heb doorgelezen die ik gekregen heb.
Ik kreeg dan ook telefoon van Nicky (zit ook in Sydney, hebben al een tijdje via mail contact) om morgen af te spreken. We hebben om 15u aan de Opera afgesproken.
Tegen 18u ben ik vertrokken om iets te gaan eten, het werd de MacDonalds. Ik heb ook een wandeling gemaakt van Darling Harbour tot naar Sydney Opera (het duurde veel langer dan ik had gedacht, maar het was een goede avondwandeling.
Daarna heb ik nog een berichtje op mijn blog geplaatst. En toen was het tijd om te slapen.
Om 18u40 zijn we toegekomen in Sydney. Het was belangrijk dat ik niet vergat om een Working Holiday Visa te vragen, anders is het niet toegelaten om te werken in Australië. En dat is toch de bedoeling hé, want het zal geen jaar alleen maar vakantie kunnen zijn.
Het heeft lang geduurd voordat mijn bagage er was, ik zat al te denken dat mijn bagage verloren was.
Toen was het zoeken naar iemand met het bord AIFS (die zorgde voor het transport naar de jeugdherberg). Na 5 minuten te wachten kwam hij opdagen, ik had al mijn GSM genomen om te vragen of er wel transport ging zijn. Ik begon weer te panikeren.
Het duurde ongeveer 20 minuten om naar de jeugdherberg te rijden, er was ook een Franse jongen bij die voor 3 maanden in Australië blijft.
In de jeugdherberg waren de mensen heel vriendelijk en de jeugdherberg is zelf héél proper. We slapen met twee in een kamer van 6 (wc en badkamer zijn inbegrepen in de kamer).
Eenmaal aangekomen in de jeugdherberg probeerde ik mijn mama te bellen (ik moest haar toch laten weten dat ik veilig toegekomen was), maar dit lukte niet. Dit vond ik wel raar, want ik kon naar haar een sms sturen. Ik moet toegeven dat ik het moeilijk had, dat ik mij afvroeg waarom ik dat nu heb gedaan (naar Australië komen), maar dat zal wel van de vermoeidheid zijn geweest.
Toen ik uitprobeerde of mijn universeel verloopstekker werkte, merkte ik op dat de stekker van mijn laptop te groot (rond) was. Maar dat waren zorgen voor later of voor morgen.
Ik heb mij gedouched, tanden gepoetst (ben terug proper) en ik ben gaan slapen.
Ik ben om 3u30 opgestaan om het vliegtuig van 7u25 te pakken naar Sydney. Ik moet toegeven dat ik niet veel geslapen heb, ik was te nerveus. In de luchthaven aangekomen mocht ik bijna al direct mijn bagage inladen. Wat blijkt, na bijna 100 keer mijn bagage thuis gewogen te hebben had ik toch nog overgewicht (24,10 kg). Gelukkig moest ik niet bijbetalen, maar wat gaat dat zijn als ik terug naar huis kom? Ik denk dat ik mijn handdoeken, schoenen,... maar zal achterlaten. Om 7u50 vertrokken we richting Londen (25 min vertraging). Er was veel mist, ik kon dus geen afscheid nemen van ons klein landje. Het uitzicht vanuit het vliegtuig was magisch, de wolken waren precies een sneeuwlandschap. Het was tevens ook de allereerste keer dat ik alleen in een vliegtuig heb gevlogen. Om 7u45 (Londense tijd) zijn we geland, dus 8u45 Belgische tijd. In Brussel hadden ze gezegd dat het zekerst 2 uur ging duren om van de ene terminal naar de andere terminal te gaan. Maar het ging heel vlot. De bus kwam direct, duurde ongeveer 15 min (was heel slaapverwekkend). En bij de douane stond er geen volk. De schoenen moesten uit, gelukkig had ik geen gaten in mijn kousen. Mijn laptop mocht in mijn handbagage blijven. Nu is het wachten op het vliegtuig naar Sydney (tussenstop is in Signapore), het vliegtuig is om 13u vertrokken (14u Belgische tijd). Ik heb veel geslapen, ik heb maar een film bekeken (27 Dresses), zo had ik geen tijd om na te denken. We zijn vertrokken toen het licht was en we zijn toegekomen toen het licht was. Heb ook eventjes gebabbeld met mijn gebuur, een Ier die ook een Working Holiday Visum heeft. Om 8u (Signapore), dus 2u (Belgie) toegekomen om naar Sydney door te reizen. Vertrokken om 9u50, ik heb weeral veel geslapen (ik ga straks niet meer kunnen slapen). Het was donker buiten, het leek precies kerstmis door de verschillende kleuren van de lichten. Om 18u40 toegekomen in Sydney (hoeveel uur zou het in Belgie zijn?)
Wie wilt weten hoe de aankomst in Sydney verliep, moet maar wachten tot morgen.
Morgenvroeg vertrek ik naar Australië. Mijn vliegtuig vertrekt om 7u25, we moeten daar zekerst al om 5u zijn. Het zal moeilijk zijn om afscheid te nemen van mijn mama, want ik had het al moeilijk om afscheid te nemen van mijn familie en vrienden. Eerst wil ik iedereen nog bedanken die heeft meegeholpen om mijn afscheidsfeest te organiseren, zonder mijn medeweten.
Mijn laatste dag in België (van het jaar 2008) was zenuwslopend. Komt omdat de linten van mijn rugzak bijna gescheurd waren. En ook omdat ik niet alles in mijn rugzak kreeg (hopelijk ga ik niet teveel overgewicht hebben).
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Met vriendelijke groeten, Bloggen.be-team
03-06-2008, 21:24 geschreven door
27-09-2005
08/06/08: Gastgezin.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Reactie op jullie berichtjes op mijn berichtje (Laatste avond)
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
