Vandaag had ik terug de ochtenddienst, dus ik moest terug om 6u30 beginnen. Ik had moeilijkheden om wakker te geraken, ik voelde mij precies een zombie. Ik heb tot 8u gewerkt en dan heb ik een half uurke pauze genomen. Tijdens mijn pauze heb ik aan Angelika gezegd dat ik volgende week maandag of dinsdag ging stoppen met werken omdat ik vroeger naar België moest terugkeren omwille van persoonlijke redenen. Ze vond het wel jammer, maar ze had er gelukkig geen bezwaren tegen. Ze moest wel vandaag nog weten welke dag ik zou vertrekken. Ik zei dat ik eerst aan Rachel ging vragen of zij mij dinsdag naar Pemberton kon voeren. Als zij dinsdagochtend moest werken dan ging ik aan Alison vragen of zij mij maandag naar Pemberton wou voeren. Ik vind het dus heel vervelend om van mensen afhankelijk te zijn. Ik heb ook aan Angelika gevraagd of ik woensdag kon werken want ik heb geen 2 vrije dagen nodig. Zij ging aan Alison vragen of het voor haar kon want zij was woensdag de verantwoordelijke omdat Angelika een vrije dag heeft. Het werd 9u30 en het kuisen kon beginnen. AJ moest de lakeside alleen kuisen omdat zij het gewoon is. Angelika, Koji en ik gingen de chalets kuisen waar ik terug verantwoordelijk was over de badkamers. Na de badkamers gekuisd te hebben, heb ik zitten stofzuigen en moppen. Vandaag heb ik precies de voeten onder mijn lijf gelopen, zo hard heb ik gewerkt want ik wou geen kritiek meer krijgen. Door zo snel te willen werken is mijn been tussen de autodeur geraakt en als resultaat heb ik een mooie blauwe plek. We hebben tot 16u30 gewerkt, deze keer een werkdag van 9 uren. Ik heb dan ook aan Rachel gevraagd of ze mij volgende week dinsdag naar Pemberton kon voeren. Zij moest pas om 13u beginnen en kon mij naar daar voeren, nu moest ik gewoon nog mijn busticket boeken. We zijn weeral blijven wachten voor ons avondmaal. Normaal gezegd is het dinner, maar ze noemen het daar tea! Ik was doodop en ik heb dus niet veel meer gedaan. Ik heb op mijn bed naar 2 filmen gekeken: “Man of the year” en “Heartbreak Kid”.

Groeten,

Annelies

Vandaag ben ik iets slimmer geweest en ik ben pas om 6u opgestaan. Ik had 30 minuten de tijd om mij gereed te maken en dit was ook voldoende. Ik ben om 6u30 vertrokken naar het resort en het lukte mij iets beter om niet zo bruusk te remmen, oefening baart kunst. Ik heb al het gerief bijeengeraapt en ik ben begonnen met stofzuigen. Daarna heb ik al de vuilbakken leeggemaakt en ben ik begonnen met de wc’s te kuisen. Ik ben om 8u teruggekeerd naar de wasserij waar ik de handdoeken moest opplooien. Volgens Angelika moest ik het sneller doen en ze toonde mij een voorbeeld hoe een opgeplooide handdoek eruit kon zien. Ik vond dat die handdoek niet schoon was opgeplooid, maar ik wou haar niet tegenspreken. Toen ik de handdoeken snel opplooide vond ik het resultaat niet mooi maar Angelika had mij daarvoor gezegd dat het haar niet veel kon schelen. Toen ze de niet mooi opgeplooide handdoeken zag zei ze: “dit kan je toch niet maken, je moet denken aan de service”. Ze zei ook: “Ik zal het je nog eens moeten tonen”, ik kon haar zo de nek omwringen! Om 9u30 kwamen Koji en Yonghyun en konden we beginnen om de chalets te kuisen. Vandaag moest ik ook met de auto rijden, gelukkig was Yonghyun er om mij de weg te wijzen want anders had ik mijn weg verloren omdat de chalets niet volgens nummering staan. Ik heb niet te snel gereden omdat ik de auto niet gewoon ben en ook omdat de weg smal is. Ik kon ook mijn achteruit rijden oefenen. Ik hoopte dat ik nergens tegen zou botsen want bij mijn 2 praktische examens heb ik elke keer tegen een paalke gereden, dit heb ik maar niet aan Angelika gezegd. In de chalets was ik verantwoordelijk over de badkamers, er is niet zoveel verschil als met de lakeside, ze zijn gewoon groter. Dan was het de beurt aan de kamers in de lakeside waar ik ook verantwoordelijk was over de badkamers. Daar kreeg ik onder mijn voeten omdat ik volgens Angelika niet hard genoeg schuurde om de tegels proper te krijgen, ik heb het gevoel dat zij niet zo snel tevreden is. Om 14u30 hadden we al de arrivals gekuisd en konden we onze middagpauze nemen. Ik heb dus 8 uren zonder pauze gewerkt, dit vind ik toch wel ongehoord. Angelika zei dat ze vergeten was om mij te zeggen dat ik ’s morgens een half uurke pauze kon nemen. Om 15u begonnen we terug te werken tot 16u30, vandaag heb ik dus 9 ½ uren gewerkt. Ik ben niet naar mijn kamer gegaan omdat we binnen 17u toch moesten eten. Ik had eigenlijk geen honger, maar ik heb maar gegeten voor de honger die nog moest komen. Ik heb deze avond naar mijn mama gebeld, ik kon gelukkig de telefoon van AJ gebruiken. Mama vertelde mij dat ik daar niet moest blijven werken, maar verder trekken naar Melbourne om daar werk te zoeken. Ik heb dan besloten om volgende week maandag of dinsdag terug te keren naar Perth, ik moet gewoon mijn busticket kunnen boeken. Daarna heb ik toegekeken hoe de rest aan het pokeren was. Ik heb niet meegespeeld omdat het een tijd geleden was dat ik het nog gespeeld heb. Ik zal nog eens naar tante Karin en nonkel Jean-Marie moeten gaan om te pokeren. Om 21u30 ben ik in mijn bed gekropen omdat ik doodmoe was, toen ik in mijn bed lag was ik klaarwakker en heeft het nog een tijd geduurd voordat ik in slaap kon geraken.

Groeten,

Vandaag ben ik om 5u30 opgestaan omdat ik om 6u30 moest beginnen met werken. Eigenlijk is dit wel idioot omdat ik geen uur nodig heb om mij gereed te maken. Deze nacht heb ik niet goed geslapen want ik droomde van een vogel met grote tanden. Tegen 4u30 werd ik wakker en ik dacht dat een vleermuis naar mij vloog, maar toen ik mijn hoofdlampje opendeed was er niets meer te bespeuren. Was er nu één of ander beest in mijn kamer of heb ik het maar gedroomd? Ik zal het nooit weten te weten komen! Iets voor 6u30 ging ik naar de auto’s zodat we konden beginnen, maar er was geen Aejin te bekennen. Ik ging dan op zoek naar haar kamer om haar wakker te maken. Bij de eerste 2 deuren kwam er geen reactie, bij de derde deur had ik meer geluk. Spijtig genoeg was het niet de juiste deur en heb ik Rachel wakker gemaakt. Ik riep AJ en Rachel dacht dat ik haar naam had geroepen. Zij antwoorde dat zij de ochtendshift in de receptie niet moest doen en dat ze pas om 15u moest beginnen. Ik heb mij dan maar vlug geëxcuseerd en ben verder op zoek naar AJ gegaan. Gelukkig kwam ze juist uit de badkamer en konden we vertrekken naar het restaurant. Ik moest met de auto rijden omdat ik morgen alleen de ochtendshift moet doen. De auto was een automatic en ik had daarmee nog nooit gereden. De rem dient niet alleen om te remmen maar ook om te schakelen. P is voor parking, R is voor achteruit rijden en D is voor rijden. Dit gaf geen problemen, ik had alleen een beetje moeite met het remmen. Als ik wil remmen dan duw ik het rempedaal te bruusk in en dan komen we met een harde schok tot stilstand. Ik heb dan maar direct aan AJ gezegd dat ze haar gordel moest aandoen. Tenslotte zijn we toch in het vakantieoord geraakt waar AJ mij heeft gezegd wat er allemaal moet gebeuren. Ik ben begonnen met het restaurant te stofzuigen, daarna waren het onthaal, de receptie en de bureau’s aan de beurt. Ik moest ook de vuilbakken leegmaken. Daarna waren de toiletten aan de beurt. Voordat ik daaraan kon beginnen moest ik een bord plaatsen met “natte vloer” zodat de mensen weten dat de vloer gekuisd en nog nat is. Na de toiletten van gasten moest ik de toiletten kuisen van het personeel. Daarna zijn we teruggereden naar de wasserij waar we lakens en handdoeken opgeplooit hebben. Om 9u30 zijn AJ en ik terug vertrokken naar Lakeside om de kamers te kuisen. Zij maakte de bedden op en stofzuigde en ik ben veranwoordelijk over de badkamer. Om 14u30 waren we gereed, na een werkdag van 7 ½ uren. Ik heb mij weeral beziggehouden met op mijn Nintendo DS te spelen, woordzoeker, boek lezen,…In de avond heb ik naar de film “Nim’s Island” gekeken. Ik ben ook vroeg in mijn bed gekropen omdat ik morgen terug een vroege werkdag heb.

Groeten,

Annelies

Vandaag moest ik samen met Aejin werken aan de lakeside. Normaal gezien moesten we om 9u30 beginnen, maar omdat we te voet naar de resort moesten gaan konden we pas om 10u beginnen. Aejin moet de bedden opmaken, stofzuigen en stof afdoen. Ik ben verantwoordelijk over de badkamer: melk, koffie, thee, suiker aanvullen en alles kuisen. Omdat het water vanuit het meer komt krijgt alles een rode kleur en dit betekent dus dat ik schuren mag. Aejin heeft mij gewoon de producten getoond en voor de rest kon ik mijn plan trekken. Het wil niet zeggen omdat ik al 4 jaar als huishoudster heb gewerkt dat ik niet een beetje leiding nodig heb. Een kamer zou op 17,5 min gekuisd moeten worden. Op een papier staat hoeveel uren dat we in totaal zouden moeten werken, maar Angelika houdt geen rekening met de afstand die we moeten doen van één kamer naar de andere. Als we boven moeten kuisen dan moeten we al het gerief de trappen opsleuren want er is geen lift. Na de middagpauze hebben we de ruiten van het restaurant gekuisd: zij vanbuiten en ik vanbinnen. Zij moest van de manager een zwemvest aandoen, dat ze niet zo verdrinken als ze in het meer viel. Voor Angelika was het belangrijk dat Aejin als eerste klaar zou zijn, het is bijna een strijd. Toen Aejin de ruitenwisser in het meer liet vallen zocht ik naar Angelika. Ik vond haar niet en dit vertelde ik dus ook aan Aejin. Plotseling kwam Angelika opdagen en ze vroeg wat ik aan het doen was. Ik zei haar dat ik aan Aejin vertelde dat ik haar niet had gevonden en omdat ik haar niet goed zag steunde ik met mijn armen op het raam. Dit kan dus niet, ik moet dus altijd druk in de weer lijken ook al heb ik niets te doen. Ik heb haar maar gezegd dat ik het niet meer ging doen. Om 15u moesten we ons uitschrijven, vandaag heb ik maar 4,5 uren gewerkt. Iedereen zegt dat we hier in het resort geld kunnen sparen omdat we nergens naartoe kunnen. Ik vind niet dat ik hier geld spaar, 2 maanden halftijds werken is hetzelfde als 1 maand voltijds werken. Ik kies dus voor 1 maand voltijds in een stad werken en niet in de middle of nowhere. Toen ik ’s avonds tv wou kijken bleek dat ik mijn enigste kanaal meer werkte. Gelukkig dat ik mijn laptop meeheb zodat ik naar de fim “Tristan & Isolde” kon kijken.

Groeten,

Annelies

Vandaag ben ik om 9u30 begonnen. Ik vind dit wel laat omdat ik tegen 6u al wakker wordt en het duurt lang voordat het 9u is om op te staan en mij gereed te maken. Ik ging terug naar de chalet waar ik hetzelfde werk als gisteren deed. Tijdens de rookpauze vroeg ik hoeveel uren we normaal per dag moesten werken en ze zeiden 5 uren. Dit vond ik wel raar omdat ik dacht dat ze mij voltijds hadden aangenomen. Dit is dus niet het geval, ik werk maar halftijds. Het jobbedrijf en diegene van het interview hebben mij goed liggen genomen want die hadden gezegd dat ik 40 uren op een week moest werken. We waren dus weeral gereed om 15u en ik wist niet wat te doen. Ik was hier nog maar een paar dagen en ik verveelde mij al dood. Het is alle dagen hetzelfde: een paar uren werken en dan met de Nintendo DS spelen, tv-kijken, boek lezen, woordzoeker,… Ik had gedacht dat ik veel wandelingen kon doen, maar er is hier maar één wandeling. Ik had niet verwacht dat ik internet en mijn GSM zo hard zou missen om contact met iedereen te kunnen houden. Ik weet echt niet wat ik moet doen: volgende week vertrekken of binnen 2 weken of binnen een maand,…Ik kan de raad van mijn mama wel gebruiken.

Groeten,

Annelies

Vandaag ben ik om 8u30 beginnen werken. Op mijn uurrooster stond wel dat ik om 9u30 moest beginnen maar Alison had gezegd dat ik een uurke vroeger moest beginnen zodat we sneller naar de chalets kunnen gaan. In het resort zijn 2 verschillende verblijven: chalets en lakesides. Een chalet bestaat uit een haard, keuken, badkamer, 2 of 3 slaapkamers. Lakeside hebben een uitzicht over het meer en is als een motelkamer, deze heeft een badkamer en een kamer. In de chalet werd mij uitgelegd wat ik moest doen: ik was verantwoordelijk over de haard en ik moest ook stofzuigen. Ik moet dus eerst de haard leegmaken, al het houtskool moest ik buiten in het bos gooien, zij hebben blijkbaar geen schrik van een bosbrand ook al bestaat alles uit hout. Dan moest ik hout halen en proper in de mand leggen zodat het vuilnisvlek op het hout kon liggen. Op het vuilnisvlek moesten 4 luciferdoosjes en 8 blokskes liggen. Daarna moest ik het glas proper maken. Dan ben ik begonnen met stofzuigen. De stofzuiger is van het merk Nilfisk, dit merk hebben wij ook in België. En de kuisproducten zijn van het merk Ecolab. En door mijn ijverigheid heb ik met mijn hoofd tegen de muur gebost, het resultaat was een serieuze bult. Ik had de keuken al gestofzuigd omdat ik dacht dat Yonghyun al klaar was, maar dit was dus niet zo. Al de kruimels die op de kasten lagen heeft hij op de grond gegooid dus ik mocht nog eens beginnen. Tegen 12 u namen we onze middagpauze en daarna gingen we naar de wasserij om de lakens en handdoeken op te plooien. Om 15u zij Alison dat we konden stoppen, ik zei dat ik nog wel verder wou doen maar dit kon niet omdat zij wou ophouden. Ik heb dan maar de stofzuiger genomen en ik heb mijn kamer van kop tot teen gestofzuigd. Ik heb al de spinnewebben weggedaan en nu ziet mijn kamer er een beetje proper uit. Het was dan tijd om ons avondmaal te gaan eten, gelukkig was Alison er om ons een lift te geven. Daarna heb ik tv gekeken, in mijn boek gelezen,…

Groeten,

Annelies

Vandaag kon ik lekker lang uitslapen omdat ik pas vanaf morgen moest werken. Spijtig genoeg werd ik al wakker om 6u omdat de zon schoontjes mijn kamer verlichtte, dit komt omdat er geen gordijn voor één van de ramen hangt. Ik liet het niet aan mijn hart komen en ik ben zeker tot 10u in mijn bed blijven liggen, ik heb wel niet zolang geslapen maar ik heb een boek in mijn bed gelezen. Ik ben tenslotte maar opgestaan, heb een douche genomen en heb met mijn Nintendo DS gespeeld totdat Rachel kwam opdagen. Rachel heeft mij mee naar de keuken genomen om onze lunch te gaan eten, gelukkig dat zij mij op sleeptouw nam want anders wist ik niet wat ik moest doen en waar ik moest gaan. Ik voelde mij dus eigenlijk compleet verloren. Ik dacht dat de lunch uit sandwichen ging bestaan maar het was dus warm eten, het zal dus 2 keer op een dag warm eten zijn. Daarna gingen we terug naar de lodge waar de meesten van het personeel verblijven, spijtig genoeg is deze meer dan 1km verwijderd van het resort. Ik heb ook kennis gemaakt met de dieren van het vakantieoord. In mijn kamer aangekomen heb ik woordzoeker en braintraining gespeeld. Tegen 15u30 ging ik naar het naar het resort om al mijn papieren in te vullen en het waren een hele hoop. Het heeft mij zeker 90 min gekost om al de paperassen door te lezen en in te vullen. Dan ben ik naar de receptie gegaan om een film te huren want voor maar $ 10 kan ik aan onbeperkt aantal van filmen huren. Het was ondertussen 17u geworden en dus tijd om te gaan eten. Daar heb ik kennis gemaakt met Alison, nu heb ik iedereen van de huishoudsters ontmoet. Ik kwam ook Angelika tegen en ik vroeg aan haar waar ik morgenvroeg moet naartoe gaan en of ik ook een uniform krijg. Ik moet dus morgen naar de wasserij gaan en spijtig genoeg heeft ze mij die niet laten zien. Gelukkig dat Aejin (AJ) mij die laters gaat tonen hoe ik daar moet geraken. Alison is een vaste medewerker in het resort , al de rest zijn Working Holiday Visa zoals mij. Na het eten heeft Alison ons een lift gegeven naar de lodge en dan zijn we met zijn allen in Aejin haar kamer gaan zitten om te babbelen. Ik heb het niet te laat gemaakt want de volgende dag is mijn eerste werkdag en ik wil een goede indruk maken.

Groeten,

Annelies

Vandaag ben ik om 8u opgestaan omdat ik voor 10u moet uitchecken in de jeugdherberg. Ik heb eerst ontbeten en dan heb ik nog een halfuurke achter mijn laptop gezeten om de foto’s van Leen op facebook te zien. Ik had nog 20 min over om op het internet te gaan, maar deze heb ik aan mijn kamergenoot gegeven omdat ik geen tijd meer had om deze op te gebruiken. Daarna heb ik de rest van al mijn gerief ingepakt en ik merkte dat ik veel te veel spullen heb. Normaal gezien geraakt alles in mijn grote en kleine rugzak, maar nu zaten er ook nog spullen in mijn flybag. De flybag dient al bescherming van mijn grote rugzak als ik met een vliegtuig reis, zo geraken de banden niet vast in de machine. De reden dat ik zoveel gerief had was omdat ik voor 2 maanden in de “middle of nowhere” zou zitten. Ik heb extra shampoo, deodarant, zonnecréme, boeken,… gekocht omdat deze duurder zijn in Pemberton dan in Perth. Ik heb geen auto en zo is het bijna onmogelijk om elke week naar Pemberton te gaan, tenzij ik een lift aan iemand vraag. Ik heb mijn zakken in de opslagruimte gezet en ik ben mij gaan uitchecken. Spijtig genoeg kreeg ik mijn geld niet terug, ik checkte maandag uit in plaats van vrijdag, omdat ik gekozen had voor het wekelijkse bedrag. Het wekelijkse bedrag is dat ik voor 6 nachten betaal en de 7^de nacht is gratis. Ik ben dan naar de Post gegaan om kerstkaarten en postzegels te kopen. Dan ben ik naar de bakker gegaan waar Kira werkt om afscheid te nemen en ook om chocoladekoeken te kopen (ze noemen het chocolate croissants). Ik ben dan terug naar de jeugdherberg gegaan om informatie te vragen over de tour naar Nieuw-Zeeland, maar er was veel te veel volk en dus zal het maar voor de volgende keer zijn. Om 10u30 heb ik gevraagd of ze een taxi konden bellen en na 10 min kwam deze al opdagen. Deze keer ging het veel sneller om naar East Perth te geraken, een auto gaat dus veel sneller dan onze simpele voetenwerk. Zoals gewoonlijk was ik veel te vroeg, ik heb mij maar beziggehouden met op mijn Nintendo-DS te spelen en heb ook naar de mensen gekeken. Toen de bus om 12u20 aankwam heb ik gevraagd of ze naar Karri Valley Resort reden maar dit was niet het geval, ik hoop dat ze mij niet vergeten op te pikken om 18u. Op de bus heb ik in het begin geslapen omdat ik de vorige nacht niet zo goed had geslapen omwille van de nerveusiteit. Toen ze de film “Pride & Prejudice” afspeelden was ik ineens klaarwakker omdat het één van mijn lievelingsfilmen is. Maar spijtig genoeg kon ik niet verstaan wat ze aan het zeggen waren omdat er veel te veel geluid was. Dit komt omdat de nooduitgangen op het dak openstonden om frisse lucht naar binnen te krijgen omdat de airco niet werkte. Toen we op de voorlaatste halte toekwamen, stapte iedereen uit. Ik was de enige die naar Pemberton ging, ik was dus de enigste zot. Iets na 18u kwamen we toe omdat er onderweg veel wegenwerken waren en nog geen 5 min daarna kwam Angelika mij ophalen (zij is het hoofd van de poetsdienst). Ik heb een kleine rondleiding gekregen waar ik kennis heb gemaakt van het keukenpersoneel en ook met de managar van het vakantieoord. Dan heeft ze mijn eigen kamer getoond: die is reuzengroot (13 stappen lang en 4,5 stappen breed) en ik heb een 2-persoonsbed, salon, tv, koelkast en een kast. Dit is een echte luxe! Ik heb dan mijn eten opgegeten die ik heb meegekregen van de keuken en dan heb ik tv gekeken totdat ze om 22u op mijn deur kwamen kloppen. Het was Rachel van de receptie om te vragen of ik iets met de rest wou drinken. Ik heb maar toegestemd en zo heb ik kennis gemaakt met een deel van mijn collega’s. Om 23u ben ik in mijn bed gekropen omdat ik een beetje moe was van de lange bustocht. Ik heb eerst mijn brein getraind op mijn Nintendo-DS en mijn hersenleeftijd is 20 jaar (de beste hersenleeftijd die je kan hebben).

Groeten,

Het was mijn bedoeling om lang in mijn bed te liggen, maar ik werd al tegen 7u30 wakker. Ik ben om 8u30 opgestaan en zoals gewoonlijk had ik dezelfde routine: douchen en ontbijten. Daarna ben ik naar Woolworths gegaan om boodschappen te doen, maar deze was nog gesloten. Ik ben dan maar teruggekeerd naar de jeugdherberg waar ze juist mijn kamer aan het kuisen waren. Ik heb mijn Nintendo DS gepakt en ik heb mijn brein getraind, vandaag is mijn hersenleeftijd 22 jaar, ik heb ook een paar spellekes SUDOKU gespeeld. Daarna kon ik mijn laptop nemen om mijn busticket af te printen. Ik heb dan ook de weg naar East Perth gezocht waar ik mijn bus naar Pemberton moet nemen. Het is 25 minuten wandelen, veel te veel om dit met mijn rugzakken te doen. Ik ben dus van plan om morgen een taxi te nemen. Ik ben dan vlug naar de winkel gegaan en dan ben ik iets gaan eten in de bar van de jeugdherberg omdat mijn brood beschimmeld was. En om 14u tot 22u heb ik bijna non-stop mijn reisverslag aangevuld, ik ben alleen gestopt om te eten, mijn rugzak in te pakken en om met mama te telefoneren.

Zoals jullie misschien wel weten vertrek ik morgen naar Karri Valley Resort waar ik waarschijnlijk 2 maanden als huishoudster ga werken. Ze hebben daar geen internet en ook geen GSM-bereik omdat het in een nationaal park gelegen is. De dichtbijzijnste stad is Pemberton en dit is 20 km van het resort verwijderd. Maar ik ben van plan om één keer op de week naar daar te gaan om mijn blog aan te vullen. En als dit niet lukt dan zal ik elke week aan mama een brief schrijven. Ik verwacht wel dat jullie verder in mijn gastenboek blijven schrijven want anders vind ik het niet de moeite meer om mijn blog bij te houden want dit is een teken dat jullie hem niet meer lezen. Dus met andere woorden: “Als jullie blijven schrijven, dan doe ik de moeite om mijn blog bij te houden”. Is dit een deal?

Groeten,

Annelies

Hier vindt je de link om naar de website van Karri Valley Resort te gaan:

http://www.karrivalleyresort.com.au/index.location.761.html