Om 9u15 gingen ze mij oppikken om mij naar de kamelen te brengen.
Mijn persoonlijke chauffeur vond dat ik heel goed Engels sprak, maar dat mijn uitspraak soms niet goed verstaanbaar was (hij verstond het woord dolphin niet).
De kamelen stonden al gereed op het strand, ik was in gezelschap van een moeder en haar 6 kinderen.
Op de kamelen konden 2 personen zitten, maar ze hebben mij alleen geplaatst.
Spijtig genoeg waren de kamelen aan een leiband, we konden ze niet zelf leiden.
Het was ook maar voor 30 minuten, is wel iets anders dan 3 dagen.
Maar ze gebruiken wel dezelfde woorden als in Alice Springs.
Wake up om ze te laten lopen en hush om ze te laten zitten.
Toen we aan het rijden waren hebben we ook enkele dolfijnen gezien.
Port Macquarie was vroeger een gevangenkolonie, maar de autoriteiten vonden dit een veel te aangename plek voor dit uitschot. Gedurende 150 jaar bleef deze plaats een rustige buitenpost totdat de toeristen Port Macquarie ontdekten.
Zij werden aangetrokken door de kilometerslange zandstranden, de ongerepte bossen en het bergachtige achterland.
Ik heb van Lighthouse Beach naar Town Centre Beach gewandeld.
Ze hadden gevraagd of ze mij moesten terugbrengen naar de jeugdherberg, maar ik heb gezegd dat ik graag wandel.
Onderweg waren er veel rotsen in het water, het is gevaarlijk want de mensen zouden ertegen kunnen zwemmen of tegen kunnen surfen en zich bezeren.
Het is ook het eerste strand waar ik veel (en grote) schelpen gezien heb.
En ik heb toch al een paar stranden bezocht (Bondi Beach, Palm Beach, Watsons Bay, ).
Ik heb ook in de verte walvissen gezien, je kan ze zien als ze ademen (precies een witte mist). Bij ons in België hebben we het strand en daarnaast is er direct de dijk.
Hier in Australië is er het strand en daarna bos.
De wandeling ging dan ook door een deel door het bos, maar alles was heel goed aangeduid.
Ik heb eventjes gerust en heb een lekkere Magnum gegeten.
Toen ik naar de haven ging was er juist een straatartiest bezig met zijn optreden.
Hij probeerde een ballon (die een klein meisje vasthield) kapot te slaan met een zweep. Daarna is hij met zijn éénwieler van de haven gereden in het water (in Sydney zou hij direct gearesteerd worden).
Dan ben ik naar de winkel gegaan om appels te kopen, want iemand heeft mijn vorige appels gepikt.
En toen was het tijd om naar de jeugdherberg te gaan.
Ik zou mij begot niet meer herinneren wat ik daarna gedaan heb (ik schrijf mijn bericht op vrijdag 18 juli 2008). Waarschijnlijk eten gemaakt en tv hebben gekeken ofin mijn boek gelezen hebben.
In de voormiddag heb ik een wandeling gemaakt langs het strand.
Of beter gezegd langs de dijk van het strand. Tussen de zee en de dijk waren er rotsblokken.
Niet gewone rotsblokken, ze waren beschilderd met leuke teksten en tekeningen.
Best friends are sisters, that God forgot to give us
Be HAPPY 4 this moment 4 this moment is your life
Love is like a fire it burns until the oxygen runs out
Love is the freedom to be an individual. Stay true to yourself first to allow positive energy for loved ones.
Tijdens de wandeling heb ik dolfijnen gespot. Ik heb ook enkele fotos kunnen trekken. Spijtig genoeg waren ze te snel zodat ik hun kop niet heb kunnen fotograferen.
Maar ik heb meer dolfijnen gezien dan toen ik de Dolphin Watch tour deed met de boot, deze keer was het ook gratis.
Daarna heb ik nog eventjes bij een paar mensen, die ook in de jeugdherberg verbleven, gaan staan. Ze waren aan het vissen, ik geloof dat ze 2 vissen gevangen hebben.
Toen ben ik terug naar de jeugdherberg gegaan om mijn lunch op te eten (sandwichen met Nutella-choco). JAM JAM
Daarna heb ik een wandeling gemaakt in Kooloonbung Nature Park. Het park heeft slechts een oppervlakte van 50 hectare, maar de wandelpaden voeren je dwars door mangrove- en regenwouden. Ik liep bijna gedurende heel de wandeling op een loopbrug in het regenwoud. En op zon loopbrug ben ik dus ook uitgegleden, het hout was nat.
Ik ben dan doorgegaan naar de jeugdherberg waar het een pizza-avond was.
Ik heb dan ook maar een pizza besteld (zo moest ik geen eten maken).
Ondertussen hebben we naar de film Oceans Eleven gekeken.
Dan ben ik zo vriendelijk geweest dat ik Javier (Waal) mijn laptop liet gebruiken om zijn fotos te branden op een DVD-RW, want zijn memory-kaarten geraakten vol.
Gisterenavond is er nog iets voorgevallen (nadat ik mijn bericht op mijn blog plaatste).
Toen mama belde was ik opzoekingswerk aan het doen op het internet.
Ik sloot alles af en ik ging naar mijn kamer.
Daar bleek dat er een nieuwe kamergenoot was, ze was aan het sukkelen met de deur.
Ik had dat de eerste keer ook, het is omgekeerd als bij ons (de deur opendoen is de sleutel naar links draaien).
Ik heb haar geholpen en ik heb mij eventjes apart gezet om met mijn mama te babbelen. Daarna heb ik ook naar Stijn gebeld want het was zijn week.
Tamara, ge moet u schamen dat ge mijn stem niet herkend! J
Als iemand wilt weten hoeveel het mij kost om naar België te bellen: +/- 9 dollar voor +/- 6 minuten te bellen.
Toen ik terug in de kamer kwam, was het meisje van daarjuist er ook.
Ik begon met haar te babbelen, toen ze ineens vroeg vanwaar ik kwam.
Ik zei van België en zij zei van Nederland. Ze had mij Nederlands horen praten, toen ik aan het bellen was. Maar het drong niet direct tot haar door. We hebben dus maar ons gesprek in het Nederlands voortgezet (veel gemakkelijker).
Ze was voor een jaar in Nieuw-Zeeland en voor 3 maanden in Australië, volgende week gaat ze terug naar Nederland.
Vandaag heb ik om 9u35 de bus (Greyhound) genomen naar Port Macquarie.
Van 10u30 tot 11u10 was er pauze in een wegrestaurant The Rocks. Het ziet eruit als Uluru (of Ayers Rock) inclusief de barsten.
Daarna hebben we naar een film gekeken Bridge to Therabitia, het is een film van Walt Disney, het is een beetje een sprookje. De moeite waart om te bekijken.
Om 13u30 kwamen we aan in Port Macquarie. Gelukkig werden we opgehaald door de bus van de jeugdherberg, ik vind dat ik er gebruik van moest maken want het is gratis.
In de jeugdherberg vroeg de jongen die ook van Newcastle naar Port Macquarie reisde wat mijn plannen waren, want hij was van plan om naar de Koala Hospital te gaan (de koalas worden gevoed om 3u). Ik ben dan maar meegegaan, ik vroeg hem waar hij vandaag kwam en hij zei van België (spijtig genoeg is hij een Waal), maar we hebben in het Engels voortgebabbeld. Ik vergeet altijd om de namen te vragen, maar ik heb toch al meer contact met de andere mensen.
Ik denk omdat het komt omdat deze jeugdherberg veel huiselijker en kleiner is dan die in Newcastle, veel beter.
We zijn dus naar de Koala Hospital gegaan, niet veel speciaals.
Het is het enige Koala Hospital van Australië.
Je zag de koalas eten krijgen door middel van een spuitje (iets wit, precies melk).
Er was vroeger een koala die door een bosbrand hele zware brandwonden had, ze vonden hem pas na 6 dagen. Hij geneesde goed.
Vrouwtjes worden in het wild 15-16 jaar, mannetjes worden in het wild 12 jaar (Hoe komt het eigenlijk dat mannen vroeger sterven dan vrouwen? Zijn zij misschien het zwak geslacht?). De vrouwtjes zijn ook gans hun leven vruchtbaar.
Koalas eten alleen maar vers voedsel, ze willen het eten niet van de dag ervoor.
In de jeugdherberg heb ik nog even naar boekjes gekeken.
Ik heb ook aan die van de receptie gezegd dat ik maar 3 nachten ga blijven in plaats van 7 nachten. En ik heb mijn geld teruggekregen.
Daarna ben ik naar de MacDonalds gegaan, ik had geen goesting om eten te maken.
Ik ben dan ook maar naar de winkel gegaan.
Dan ben ik eventjes op het internet geweest om mijn mails te bekijken, ik zag dat de computer was afgeschermd. Ik kon mijn USB-stick niet gebruiken, dus ik ga wachten totdat ik in Bellingen ben. Internet is ook duurder, 5 dollar voor 1 uur.
En dan heb ik tv-gekeken, op Nintendo gespeeld en verslag aangevuld.
Nu ga ik slapen (23u11).
Ik slaap alleen in een kamer van 6, zo kan ik door niemand gestoord worden.
Maar ik denk wel dat ik intervolg voor een gemixte (meisjes en jongens) kamer ga kiezen.
Vandaag is het dus laundry-day, zodat ik morgen alleen maar met propere kleren kan vertrekken naar Port Macquarie.
Ik denk dat ik om de 2 weken mijn was ga doen, dat is het goedkoopste (3 dollar voor wasmachine en 3 dollar voor droogmachine en dan nog 2 dollar voor waspoeder).
Verder heb ik mijn blog aangevuld en mijn berichten in mijn gastenboek bekeken.
Leen, het is heel lief dat ge zoveel fotos (16) van Kari doorstuurt, maar een of twee was genoeg.
Hoe meer fotos ge stuurt, hoe langer ik op het internet zit en hoe meer het mij kost.
Daarna heb ik mijn eten klaargemaakt: spaghetti met kaassaus.
Weeral vanuit een pot, is heel gemakkelijk.
Ik snap niet dat mensen zo graag kopen, je moet zolang wachten totdat het klaar is.
Na mijn eten ben ik nog eventjes naar de winkel gegaan om water, cola en m&ms te kopen. Normaal drink ik water van de kraan, maar deze morgen had het een rare smaak.
Misschien zal ik maar intervolg flessenwater kopen of ik kan aan de jeugdherberg vragen of het water drinkbaar is.
Toen was het tijd om mijn rugzak in te pakken. Ik begin de smaak te pakken te krijgen.
Alles gaat er zonder problemen in. Ik leg mijn kleren niet horizontaal in mijn rugzak, maar verticaal (in twee hoopjes eigenlijk).
Ik kan mijn rugzak van in het midden opendoen, zo kan ik ook gemakkelijker aan mijn kleren.
Ik heb ook een beetje in de boekjes met reisinformatie gekeken.
Ik heb een paar website gevonden waar ik misschien kan werken in een childcare center.
En hoe ik mijn tax file refunds kan bekomen.
Ah ja, kan je dat geloven. Er is niet alleen Bellingen in België, maar ook in Australië.
Die van de jeugdherberg zegt dat de jeugdherberg van België al 3 jaar de beste jeugdherberg is van New South Wales. Misschien ga ik er wel naartoe.
Ik heb ook eventjes met een 33-jarige Spanjaard gebabbeld.
Hij was 6 maanden in Australië (voornamelijk in Newcastle), ging voor 3 maanden naar Japan (omdat zijn toeristenvisum eindigde) en keerde dan terug naar Newcastle.
Hij vult zijn dagen met poker spelen, lezen, werken in de jeugdherberg en skaten.
Ik zou dat niet kunnen, ik ben naar hier gekomen om alles te zien.
En als ik zou oud ben, wil ik toch iets meer bereikt hebben.
Dan ben ik naar de cinema gegaan.
Ik heb de film Hancock gezien met Will Smith (is die film al in België uitgekomen?).
In Newcastle is het $1,50 goedkoper dan Sydney (de plaatsen waren niet genummerd).
Er was ook een onozelaar die de film aan het opnemen was met zijn GSM.
Hij weet zeker niet dat piraterij een misdrijf is! En zijn vader liet dat gewoon toe.
Newcastle is s avonds een spookstad, er loopt geen volk rond (of héél weinig).
Toen ik in de jeugdherberg aankwam heb ik mijn laptop gepakt en mij in de gemeenschappelijke ruimte gezet (ik sluit mij dus niet op in mijn kamer).
Het is mij opgevallen dat iedereen apart zit, iedereen zit apart te lezen.
Ik ben dus mijn bericht van vandaag voor mijn blog aan het schrijven.
Daarna ga ik een reactie schrijven op mijn vele berichten in mijn gastenboek.
En daarna ga ik op het internet om een beetje opzoekingswerk te doen.
Wat ik daarna ga doen weet ik nog niet, maar het zal niet veel speciaals zijn.
Groeten,
Annelies
PS. Het is mij opgevallen dat de autos direct stoppen als je een straat wilt oversteken (zelfs al voordat je voor het zebrapad staat).
Dit hebben wij niet in België, ik moest zelfs eens 5 minuten wachten voordat ik de Zoniënwoudlaan in Rode kon oversteken.
Ik ben eerst naar de winkel gegaan om sandwichen en macaronisaus te kopen.
Dan heb ik mijn middagmaal gegeten (rijst met kip en zoetzure saus).
Daarna heb ik een wandeling van 10 km gedaan.
Van Nobbys Beach tot aan Merewether Beach.
Zoals jullie wel zullen merken zijn er veel stranden in Newcastle (ik kwam 6 stranden tegen op5km).
Aan Newcastle Bath vroeg een Aussie aan mij of ik hier was voor de wereldjongerendag (daarover zal ik het later nog hebben).
Dit was niet het geval, we hebben een tijdje gepraat totdat hij ging zwemmen in het zwembad (een paar meters verderop was de zee).
Toen ben ik op mijn gemak verder gewandeld.
Af en toe gerust op een bank en ook mijn appel opgegeten.
Toen ik terug was aan Newcastle Bath werden er trouwfotos genomen. Ik had wel voor een andere plaats gekozen, veel mooier dan het zwembad.
In Foreshore Park was er dus een evenement voor wereldjongerendag.
De paus gaat binnen een paar dagen naar Sydney komen.
Er waren verschillende mensen van verschillende landen, ze hielden allemaal een vlag vast.
Ik zag geen vlag van België.
Er was een klein concert gaande, ik heb er eventjes naar geluisterd.
Totdat ik iemand zag met BELGIUM op zijn trui, die ging naar diegene die de vlag van België vasthield.
Ik was op weg naar daar totdat ik hoorde dat ze allemaal Frans praatten.
Ik ben dan maar verdergegaan, want ik had niet veel zin om Frans te praten.
In de jeugdherberg aangekomen heb ik mijn eten gemaakt: eieren met tomaten en ham.
Zoals gewoonlijk heb ik veel te veel gemaakt.
Dan heb ik op mijn Nintendo gespeeld en daarna heb ik naar 4 afleveringen van Lost gekeken.
Zoals jullie misschien wel al gemerkt hebben, heb ik nog niet veel contact gehad met andere mensen.
Toen ik de eerste dag aankwam in de jeugdherberg was mijn kamergenoot aan het slapen.
De tweede dag was het juist hetzelfde.
De derde dag kwamen er 2 kamergenoten bij.
Aan één meisje vroeg ik hoelang ze hier bleef, ze antwoorde maar daar bleef het bij.
Het tweede meisje was het Taiwanees meisje (of beter gezegd vrouw want ze is 38), met haar kon ik wel opschieten. Soms was het wel lachen want ze kon niet zo goed Engels.
En toen kwamen er nog wel kamergenoten bij, maar die gingen de volgende dag weer weg.
Dus nu heb ik jullie raad nodig.
Wat kan ik zeggen als ik voor de eerste keer iemand tegenkom in bijvoorbeeld de jeugdherberg?
Vandaag heb ik de trein genomen van 10u35 naar Sandgate.
Toen moest ik nog 1 km wandelen naar de Hunter Wetlands Centre, ik ben deze keer de juiste weg opgelopen.
Wat is de Hunter Wetlands Centre?
Een plaats waar je kan genieten van het landschap, van de vogels,..
Je kan daar wandelingen maken, er is een speeltuin en je kan zelfs met de kano varen (spijtig was de kano met 2 personen).
Ik heb dus gekozen voor de Rainforest Walk van 2,2 km.
Ik heb het heel op mijn gemak gedaan. Een beetje wandelen, een beetje in mijn boek lezen,
Om 14u kwam ik toe aan het station. Daar bleek dat ik 1u12min moest wachten op mijn trein. Had ik 8 min vroeger geweest, dan had ik de vorige trein kunnen halen.
Maar ja, ik had mijn boek bij, dus heb ik maar verdergelezen.
Daarna heb ik niet veel meer gedaan.
Eten gemaakt, gelezen (boek is uit), Nintendo gespeeld, op internet gegaan,
Groeten,
Annelies
PS. Voordat ik het vergeet:
Het is beter om mij de eerste maand nog geen pakjes op te sturen, want ik ga maar één week op dezelfde plaats blijven.
Die van AIFS sturen mij pas mijn pakjes door als ik 2 weken op dezelfde plaats ben (misschien in augustus).
Vandaag om 8u opgestaan om de bus van 9u45 te pakken naar Nelson Bay.
Ja, ik had zoveel tijd nodig om mij klaar te maken: douchen, aankleden, ontbijten, lunch gereedmaken,
Het Taiwanees meisje is met mij meegekomen.
Vrijdag vertrekt ze naar Sydney en zaterdag gaat ze naar Canberra.
De busreis naar Nelson Bay duurde 1u40min. Ik heb ondertussen van het uitzicht genoten: er was veel gras (vooral dor), het land word niet bewerkt, maar er stonden wel veel koeien en veel paarden op. Dat van de paarden en koeien ben ik niet gewoon, de vorige keer dat ik in Australië was heb ik dat niet gezien. Er waren ook veel bomen en soms zelfs een paar hoge duinen.
In Nelson Bay aangekomen zijn we naar de toeristische informatie gegaan. Daar zagen we dat we nog een boottocht konden boeken, we hebben gekozen voor de Dolphin Watch.
We hadden nog genoeg tijd over, dus hebben we eerst sandwichen gegeten.
Dan hebben we eventjes op de dijk rondgelopen en daarna op het strand.
Toen was het tijd om naar de boot te gaan, we hadden een hele grote boot met zelfs 2 verdiepingen.
We zijn direct naar boven gegaan voor het beste uitzicht.
Toen we vertrokken waren de 1ste vijf minuten het zwaarst omdat we tegen de stroming in vaarden. Er was zoveel wind dat de bloempotten verschoven en er is zelfs iemand van zijn stoel gevallen (de stoel was omgekanteld door de wind). Dus iemand die zeeziek is, moet zeker en vast niet die boottocht doen.
Spijtig genoeg hebben we niet veel dolfijnen gezien, ik geloof maar 3 dolfijnen.
Ik kon geen foto van hun nemen want ze waren veel te snel.
Maar ik heb er toch wel van genoten.
Dan hebben we een warme chocomelk gedronken, want ik was aan het bevriezen.
Daarna hebben we de bus teruggenomen naar Newcastle.
Op de bus was Elvis aanwezig, of beter gezegd iemand die de liedjes van Elvis zong. We hadden een persoonlijke entertainer.
In de jeugdherberg heb ik eerst mijn fotos op mijn computer gezet, ik heb ze ook terug geordend via hun nummering.
Daarna heb ik gegeten, mijn oveschot van gisteren.
Heb ondertussen ook met een meisje gepraat. Ze is een uitwisselingsstudent en gaat 1 jaar in de universtiteit van Newcastle studeren (marketing en communicatie), ze is op zoek naar een overnachtingsplaats.
Dan heb ik mijn blog aangevuld zodat ik alles op internet kan plaatsen.
Daarna nog een beetje lezen of op mijn Nintendo DS spelen.
Vandaag was ik van plan om naar Blackbutt Reserve te gaan. Ik nam de trein naar Kotara en normaal gezien zou het Blackbutt Reserve op wandelafstand liggen.
Maar ik had dus beter de bus genomen, want ik vond het niet. Ik had misschien beter ook een betere map gekocht, want op mijn kleine map stonden niet alle straten.
Ik heb zeker een uur in Kotara rondgelopen voordat ik besloot om terug te keren naar Newcastle.
Ik moest een half uur wachten voordat mijn trein kwam, geen probleem want ik had mijn boek bij.
Toen ik wou instappen, stapten er twee meisjes gekleed in hun pyjama uit (de nieuwe mode misschien). En ik zit mij soms al te schamen als ik gewoon in mijn pyjama de brievenbus leegmaak.
In Newcastle aangekomen heb ik eerst mijn boterhammen opgegeten in het park dichtbij de jeugdherberg.
Dan ben ik naar de jeugdherberg gegaan om mijn kaart van Newcastle te halen, daar aangekomen merkte ik op dat we 2 kamergenoten bij hadden.
Ik ben zo vriendelijk geweest om aan het Taiwanees meisje de weg naar de supermarkt te tonen, ik heb ondertussen ook waspoeder gekocht.
Daarna heb ik mijn wandeling van gisteren verdergegaan, want het regende toen veel te fel (mijn schoenen zijn nog altijd nat).
Toen ik in de jeugdherberg aankwam heb ik nog eventjes op mijn Nintendo DS gespeeld.
Dan heb ik eten gemaakt (spaghetti met bolognese saus).
De saus heb ik niet zelf gemaakt, ik heb ze gekocht (proefde zoals ravioli).
En ik maak altijd te veel, ik kan er morgen ook nog van eten.
Ik probeer wel gezond te eten, ik heb deze middag fruitcocktail gedronken en deze avond heb ik sla met mijn spaghetti gegeten.
Maar wie zin heeft mag mij altijd een paar recepten doorsturen, zodat ik een beetje kan afwisselen.
Dan ben ik aan de praat geraakt met een Indische vrouw, woont al 20 jaar in Aussie-land.
We hebben zeker één uur gepraat, ze vond mijn Engels goed ook al heb ik een accent.
Ze vindt mij ook moedig dat ik alleen reis.
Het doet deugd om nog eens met iemand te praten, daarmee bedoel ik lange gesprekken.
Voordat ik ga slapen ga ik nog een beetje op mijn Nintendo DS spelen. Het is zeer verslavend.
Vannacht heb ik raar gedroomd, het was misschien geen droom.
Ik werd wakker en ik hoor iemand zeggen dat ik praat in mijn slaap.
Misschien is het echt gebeurd, misschien werd ik daardoor wakker.
Vandaag ben ik niet vroeg opgestaan, ik ben tot 9u in mijn bedde blijven liggen.
Dan ben ik opgestaan, heb een douche genomen en heb ontbeten.
Ik heb een kleine wandeling gemaakt naar het strand van Newcastle, ik vind het uitzicht veel mooier dan Palm Beach en Watsons Bay.
Dan ben ik terug boodschappen gaan doen: deze keer achter eieren, tomaten, sla,..
Maar het belangrijkste dat ik nodig had (waspoeder), dat vergeet ik natuurlijk.
Dan ben ik terug naar de jeugdherberg gegaan waar ik mijn middagmaal heb gegeten (mijn rijst van gisteren).
Er heeft ook iemand gebeld om te werken als au-pair vanaf nu tot half augustus.
Maar ik heb gezegd dat ik maar kan van augustus, ik wil eerst een beetje vakantie hebben.
Ze ging mij morgen terugbellen, misschien kunnen we tot een compromis komen.
Toen ben ik eventjes op internet geweest om mijn e-mails te bekijken en te zoeken naar jeugdherbergen waar ik in de nabije toekomst ga verblijven.
En ik zocht ook op hoe ik naar Port Macquarie kon geraken, maar dit vond ik niet.
Tenslotte heb ik het aan de receptie gevraagd: ik moet de Greyhound bus nemen.
Daarna heb ik naar de organisatie FamilyMatch gebeld, waar ik mij geregistreerd heb als au-pair. Ze hadden een mail gestuurd dat ik hun moest bellen om nog een beetje informatie te geven. Het enigste dat ze moesten weten of dat ik in Australië ben (had dat ingevuld) en waar ik au-pair zou willen zijn.
Maar omdat ik nog niet in Brisbane ben, konden zij mij niet helpen.
Ik moest terugbellen als ik effectief in Brisbane ben. En dan gingen ze pas zien wat ze konden doen.
Dan heb ik een kleine wandeling gemaakt in Newcastle.
De Newcastle East Heritage walk is een wandeling van 3km.
Zou normaal gezien 1 tot 2 uur duren, maar ik ben vroegtijdig gestopt omdat het serieus begon te regenen.
Mijn jas, broek, schoenen en kousen waren zeiknat.
Je kon zo mijn spoor volgen naar mijn kamer, mijn voetafdrukken zag je mooi in het tapijt.
Ik heb mij omgekleed en ik heb op mijn Nintendo-DS gespeeld.
Daarna heb ik meegekeken naar de film Oceans Thirteen.
Ik ben ook terug op het internet gegaan, waar ik mijn mijn busreis en jeugdherberg heb vastgelegd. Het wordt dus Port Macquarie.
En daarna waarschijnlijk naar Coffs Harbour en Byron Bay.
Ik heb ook opgezocht hoe ik naar Hunter Valley kan geraken (bekend om de wijn) en ook nog naar andere bezienswaardigheden.
Hopelijk valt het weer een beetje mee, maar dit gaat mij niet tegenhouden.
In een kamer van 5 slapen we met 2 personen. Spijtig genoeg zie ik mijn kamergenote bijna nooit. Hopelijk gaan er nog meer mensen bijkomen en gaat dit in Port Macquarie ook niet zijn. Maar het voordeel aan Port Macquarie (die van de receptie zegt dat ik dat als enigste goed heb uitgesproken) is dat het ontbijt gratis is.
Nu ga ik nog wat opzoekingswerk doen op internet doen en dan misschien nog een beetje tv-kijken of een boek lezen.
Vandaag is het een jaar geleden dat ik voor een maand naar Australië ben vertrokken met de organisatie JOKER.
Maar het is nog geen jaar geleden dat we Australië hebben verlaten, dat was pas in augustus.
Vandaag heb ik mijn wekker om 8u gezet.
Zo had ik voldoende tijd om te ontbijten, aan te kleden, verder in te pakken,
Simone heeft mij naar het station gebracht.
Ik was héél blij omdat mijn rugzak veel weegt, misschien had ik beter een valies genomen (die ge dan kunt voortrekken).
En het ergste is: ik heb eigenlijk niet veel mee (vraag maar aan mijn mama).
Waarschijnlijk ga ik kerstdag bij de familie Morcom vieren, ze hebben mij uitgenodigd.
Zo ben ik niet alleen tijdens de feestdagen.
En ik wil ook wel met oudejaarsavond in Sydney zijn want er wordt vuurwerk afgevuurd vanop de Sydney Tower, het lijkt mij heel spectaculair.
Ik ga toch 8u vroeger nieuwjaar vieren dan jullie.
In Croydon heb ik de trein naar Strathfield genomen, daar moest ik zeker 30 minuten wachten op een trein naar Newcastle (gelukkig was het weer niet koud).
De trein naar Newcastle duurde 3 uur. Maar ik heb mij beziggehouden met mijn Nintendo DS en met naar buiten te kijken naar het landschap.
Hoe het landschap eruit ziet: veel bomen, veel rotsen en een desolaat uitzicht.
In Newcastle ben ik eerst naar de jeugdherberg (Newcastle Beach, Pacific Street) gegaan. Daar heb ik mijn bagage afgezet in mijn kamer (ik deel een kamer met een meisje).
Ik heb nog niet met haar kunnen praten, want ze was aan het slapen.
Dan heb ik eens rondgelopen in de jeugdherberg, zodat ik wist waar alles was (Leen, spijtig genoeg hebben de computers geen webcam en ik heb met mijn laptop geen draadloze verbinding).
Ik ben dan op zoek gegaan naar de toeristische dienst om een beetje meer informatie te vinden over Newcastle (en omgeving).
Dan ben ik boodschappen gaan doen, ik ga voor de eerste keer alleen eten maken.
In de jeugdherberg heb ik de informatie eens doorgenomen, daarna mijn mails eens bekeken.
En dan was het tijd om mijn eten te maken: kip met rijst en zoetzure saus.
Het viel heel goed mee, het was eetbaar. Het was wel een beetje moeilijk want bij ons is de rijst in zakjes. Maar ik heb veel te veel klaargemaakt, ik kan morgen nog hetzelfde eten.
Daarna ben ik mijn laptop gaan halen in mijn kamer (kamergenoot was nog altijd aan het slapen) en ik heb mijn blog aangevuld (moest nog van 3 dagen een verslag schrijven). En ik heb direct ook maar mijn mails beantwoord (de meeste toch).
Ik ga ook nog een beetje tv kijken (The Pink Panther) en dan ga ik slapen.
Om 8u ben ik opgestaan omdat ik met Desirée en Javier (Spanjaard) om 9u30 heb afgesproken aan het station Central.
We hebben daar afgesproken omdat we eerst iets gaan eten in Wake Up (dichtbij jeugdherberg Railway Square), waar je een speciaal ontbijt kunt krijgen.
Ik heb fruitsalade, yoghourt en een warme chocomelk genomen (An en Dorien, kennen jullie de plaats nog?).
We hebben daar tot 11u gezeten en dan hebben we de trein genomen richting Circular Quay. Daar hebben we de ferry genomen richting Watsons Bay.
Tegen 12u kwamen we daar toe, het was wel de moeite waart (de leerkracht Robert had ons aangeraden om eens naar daar te gaan).
We hebben eerst een beetje rondgelopen en dan zijn we iets gaan eten. Ik heb Fish&Chips genomen, het was wel lekker maar véél te veel.
Daarna hebben we op ons gemak nog een beetje over de rotsen gelopen. Af en toe stilgestaan om te genieten van het uitzicht. Ze (klasgenoten) hadden gezegd dat we een wandeling van zeker een uur konden maken (return), maar dit was veel minder.
Tenslotte hebben we ons op het gras gezet en een beetje geluierd.
We hebben dan terug de ferry genomen richting Circular Quay. Het uitzicht was héél mooi, de zondsondergang aan de Sydney Bridge).
We hadden in Circular Quay een enkel ticket genomen omdat we normaal gezien de bus gingen terugnemen naar Sydney.
Maar Javier had liever de ferry. Dus wij gingen als zwartrijder de ferry op. En dan maakte hij zich zorgen omdat we geen ticket hadden. Maar hij had te veel schrik om aan de crew te vragen waar we een ticket konden kopen. Dus ben ik maar gegaan, ik heb liever wel een vent met ballen aan zijn lijf;
We zijn daarna nog iets gaan drinken in Starbucks.
Onderweg zag ik een leuke winkel (in Market Street, dichtbij kruising CastleReigh Street), waar ik echte Australische porceleine poppen zag.
De warme chocomelk is mij niet goed bekomen want ik begon mijn Fish&Chips te proeven.
Dan ben ik naar huis gegaan, met barstende koppijn.
Onderweg kreeg ik een telefoontje van tante Karin om te vragen of alles goed met mij ging. Het was wel leuk om iets van haar te horen, maar ik kon haar soms wel moeilijk verstaan (door het vele geluid op de trein).
En toen ik thuis kwam heb ik de allerbeste pizza van de hele wereld gegeten (volgens Brett).
Ik heb met hen naar Private Practice gekeken, toen zij naar bed gingen heb ik nog naar Without A Trace gekeken.
En dan ben ik voor de allerlaatste keer in mijn bed geslapen.
Ik wou lekker lang uitslapen, maar ik werd al wakker om 7u.
Maar ik ben in mijn bed blijven liggen tot 10u.
Ik ben opgestaan, aangekleed, ontbeten,
Dan ben ik vertrokken naar Paddys Market om mijn batterij te vervangen van mijn uurwerk. Dit heb ik dan ook gedaan en dan heb ik rondgelopen in Market City.
En nu mogen jullie trots op mij zijn.
Ik heb voor de eerste keer ergens alleen gaan eten (en niet in MacDonalds).
In Market City heb ik pannekoeken met ijs en cola genomen.
Toen mijn pannekoeken op waren heb ik nog eventjes op mijn Nintedo Ds gespeeld (ik had geen boek mee) totdat mijn glas cola op was.
Daarna ben ik naar The Queen Victoria Building gegaan, waar ik eventjes heb rondgelopen.
Ik heb ook nog mijn GSM opgeladen, mijn krediet gaat veel te vlug op.
En dan ben ik naar huis gegaan, want ik had eigenlijk geen zin om nog iets te bezichtigen.
Ik ben thuisgekomen en ik heb mijn kleren in mijn rugzak gestopt, het trekken gaat bijna beginnen.
Ik heb mijn blog aangevuld en mijn mails beantwoord.
Gelukkig mocht ik van Simone eventjes op het internet, want de organisatie Family Match heeft mij mails gestuurd in verband met werken als au-pair.
Ik heb de mails bekeken en een smske teruggestuurd naar Kate (zij zoekt een au-pair) om te vragen voor wanneer en hoelang zij een au-pair wilt.
Zij wou voor 6 maanden een au-pair, maar dit wil ik niet.
Ik wil 1 of 2 maanden, niet langer omdat ik toch wel wil trekken in Australië.
En het is héél goed mogelijk dat ik in oktober naar Tasmanië ga (iemand heeft mij een bericht gestuurd via reisforum). Meer details volgen later nog.
Daarna heb ik naar 3 afleveringen (tweede disk) van Lost (seizoen 1) gekeken.
Vandaag is het dus mijn laatste schooldag. Ik ben op tijd vertrokken, maar ik kwam zeker een uur te laat toe in school. Hoe dat komt? Ik zal het jullie vertellen. Ik stap normaal gezien uit in Museum, maar de trein ging niet tot daar omdat er iets aan de hand was. Ik besloot dan om uit te stappen en naar de school te stappen. Ik dacht dat ik nu al de weg zou kunnen naar school, maar blijkbaar dus niet. Ik liep totaal de verkeerde richting in, ik zat in The Rocks. En het duurde een tijd voordat ik mijn weg vond. Toen ik de Sydney Tower zag, wist ik dat ik de juiste weg op ging. Plotseling begon het keihard te regenen, ik werd dus nat.
Toen ik op school aankwam was het al 9u15, ik besloot dus om te wachten totdat het pauze was. Ik heb ondertussen verder mijn boek "Chronicles of Narnia 1" gelezen. Hij is uit.
Blijkbaar heb ik niet veel gemist, want ze waren een film aan het kijken.
Na de les moesten we op de computer een paar vragen invullen over de school, de leerkracht, het gastgezin, Ik ben héél eerlijk over alles geweest: "Er mogen meerdere leerkrachten advanced zijn", "De wcs waren niet altijd proper", "Gastgezin was heel vriendelijk", Daarna heb ik mijn Certificate of Achievement gekregen: Pre-advanced level.
Het was de bedoeling dat we een BBQ gingen houden, maar het was héél hard aan het regenen. Onze plannen gingen dus niet door. We hebben dan besloten om met zn 10-en naar een restaurant te gaan. De keuze was wel moeilijk omdat we met zoveel waren, uiteindelijk werd het een Italiaans restaurant.
Daarna zijn we iets gaan drinken in Starbucks. Een warme chocomelk want ik had het ijskoud.
Ik ben dan naar York Street gegaan omdat te zien of Leen haar brief al was toegekomen, dit was niet het geval.
Op weg naar Bondi Junction heb ik tante Cinthe gebeld, zij had mij eerst gebeld maar ik had het niet gehoord.
In Bondi Junction heb ik met Desirée afgesproken om bij haar te eten. We waren nu met zes, 4 mensen zijn weggevallen. We hebben spaghetti met eieren, inktvis, maïs en biefstuk gegeten.
Het was héél gezellig, we hebben afscheid van elkaar genomen.
Daarna ben ik naar huis gegaan. Ik heb 1 bus 2 treinen genomen, gelukkig kostte het niet te veel.
Om 22u30 kwam ik thuis, ik ben dan ook direct in mijn bed gegaan. Want van 7u10 tot 22u30 was ik onderweg.
Hetzelfde liedje als anders: Opgestaan om 7u en heb mij klaargemaakt om naar school te vertrekken. Omdat ik 15 minuten langer in mijn bed bleef liggen, had ik geen tijd om te ontbijten.
Onderweg naar het station kwam ik een loslopende hond tegen. Ik dacht eerst dat het een dingo was, maar die hond had een leiband aan. Voor de veiligheid heb ik maar de straat overgestoken.
In het begin van de les had de leerkracht het over de paus die naar Sydney komt.
Van 15 juli tot 20 juli is het wereldjeugddag. Als we bijvoorbeeld een t-shirt dragen met Paus loop naar de maan, dan kunnen we een boete krijgen van 5500 Australische dollars en een paar dagen het daglicht niet zien.
Voor de rest ging het over grammar: multi-word verbs with particle in.
Tijdens de pauze heb ik eerst mijn boterhammen opgegeten, daarna heb ik verder in mijn boek Cronicles of Narnia 1 gelezen (toen de anderen GIL hadden).
Toen was het tijd om naar mijn allerlaatste les buisiness te hebben (spijtig genoeg).
We hadden het eerst over business idioms. We moesten de idioms matchen aan de meanings. Bijvoorbeeld: To give the green light = receive approvel. To get hold of = contact.
Toen moesten we 8 objecten uit 16 objecten kiezen die ons kan helpen om een weekend te overleven in een lift die vast is.
De objecten zijn werkelijk idioot, ik heb de volgende gekozen: a giant 1kg packet of potato crisps, a large pot of cold coffee, a bottle of cheap white wine from last years office party, some balloons, a laptop computer, a spare battery for the laptop, a packet ofdried milk and a first-aid kid. Dan mochten we nog een negende object kiezen die niet in de lijst stond, ik heb gekozen voor chocolade. Het is belangrijk om genoeg te eten en te drinken.
Daarna speelden we een spelletje. Wij waren allemaal bazen en we zochten mensen om voor ons te werken. Maar we mochten niet vertellen voor welke functie ze solliciteerden, we moesten ze 5 vragen stellen en aan de hand van hun antwoorden moesten we de juiste persoon voor de job vinden.
Ik zocht dus een circusclown. Dit zijn de vragen die ik stelde: Ben je een grappige persoon?, Hou je van kinderen?, Heb je bezwaren tegen het dragen van make-up?, Ben je een onbevreesde persoon?, Kan je tegen veel lawaai?
De andere functies waren bijvoorbeeld een pornoster, een dakloze,
Na de les ben ik met mijn laptop in de cafetaria gaan zitten.
Daar heb ik vragen beantwoord voor het werken als een au-pair.
Ik heb ook mijn CV geplaatst op verschillende websites (AIFS heeft de websites gegeven).
Dan heb ik mijn blog aangevuld, naar mijn financiën gekeken en heb nog een paar fotos op internet geplaatst (heb een uitnodiging aan iedereen gestuurd).
Toen ik nog bezig was, kwam Desirée opdagen, ze had met een paar jongens van haar option-klas afgesproken en vroeg of ik met haar meeging.
Ik heb dan maar besloten om met haar mee te gaan.
Het was wel leuk, maar het spijtige was dat de Columbianen vooral in hun eigen taal spraken (en ik snap daar geen snars van).
Tegen 19u zijn we dan ook doorgegaan, zij naar Bondi Beach en ik naar Croydon.
Er was weeral niemand thuis, ze waren uitgenodigd bij de buren.
Maar mijn eten stond weeral klaar, het was weer pizza.
Ik heb TV-gekeken en nog mijn blog aangevuld en in mijn bed gekropen.
Vandaag ben ik maar op tijd opgestaan om naar school te gaan. Ik had gedacht dat het deze keer niet zo saai zou zijn omdat het over een ander onderwerp ging, maar ik had het dus mis. We deden bijna 2 uur over 2 stomme oefeningen.
Het Engels heeft verschillende woorden geleend van andere talen:
-France: café, menu, garage
-Germany : blitz, poodle, quartz
-Holland: dollar, gin, yacht
-India: bungalow, pyjamas, shampoo
-Italy: influenza, studio, violin
-Mexico: tomato
-Russia: vodka
-Spain: canyon, hurricane, potato
Deze keer heeft de leerkracht duidelijk gezegd dat we maar 10 minuten pauze hebben.
En ook dat we normaal gezien geen pauze hebben, maar dat hij zou goed is en dat hij het toch maar toelaat (iedereen van de school krijgt wel pauze).
Tijdens onze middagpauze hebben we beslist dat we vrijdagnamiddag een BBQ gaan houden, om afscheid te nemen van iedereen.
De pauze duurt ook veel te lang (van 10u45 tot 12u25). Dit komt omdat we geen GIL (guided individueal learning), we zijn semi-intensive in plaats van intensive. Ze hadden beter Option en GIL omgewisseld, dan hadden we gans de namiddag vrij.
Gisteren heeft de leerkracht van business aan iedereen gevraagd wat ze graag meer in de zouden hebben: vocabulary, speaking, een zakelijke brief/mail schrijven,
En hij heeft er vandaag rekening mee gehouden, we hadden het over vocabulary.
Eerst moesten we de zinnen vervolledigen met de juiste vorm van take.
Zoals: If my phone rings, could you take the call for me?
Dan moesten we zinnen vervolledigen met de juiste vorm van het woord in hoofletters: (ENGAGE).
Zoals: The line is engaged so Ill have to try again later. Cancel all my engagements for the rest of the day, please.
We moesten ook het tegenovergestelde invullen van het woord dat tussen haakjes staat.
Zoals: Hes rejected my recommendation. (ACCEPTED)
De reden waarom ik een paar voorbeelden geef, is omdat ik al mijn papieren van school ga wegsmijten. Want het is veel te veel gewicht als ik alles bijhou.
En zoals jullie wel al hebben kunnen lezen in mijn titel. Ik ben vandaag naar de kapper gegaan, ik heb mijn haar kort laten knippen (zo kort als de vorige keer). Ik zal een foto doorsturen, want mijn mama heeft dat gevraagd. Ik had er zin in, het is een nieuw begin. Ik heb maar 30,00 Australische dollar betaald (in België betaalde ik 35,00).
Daarna ben ik 2 boeken gaan kopen: Cronicles of Narnia 1 en eentje van Cathy Kelly.
Dan ben ik naar huis gegaan en ik heb direct een douche genomen want het jeukte overal.
Ik heb mijn laptop genomen en ik heb mijn blog aangevuld, ik had gisteren geen zin.
Simone en de kinderen kwamen thuis en ze vond dat mijn haar heel mooi was.
Toen ze het eten voor de volwassenen klaarmaakte, waren de kinderen aan het eten (het eten dat ze gisteren had klaargemaakt).
Of beter gezegd ze waren niet aan het eten. Ze liepen rond, maakten ruzie,
Simone en Brett dreigden dat ze geen TV meer mochten kijken, dat ze direct in hun bed moesten,
Maar uiteindelijk kregen de kinderen toch hun goesting. Ze mogen nog TV kijken en ze moesten niet gaan slapen. Dat noem ik dus gezag hebben.
Tussen Engels en Nederlands zijn er veel gelijkenissen.
-School
-Computer
-Laptop
-
Ik heb Simone dus weer Nederlandse woorden geleerd.
Ik ga mijn mails nog beantwoorden, want ik weet niet of ik voor maandag nog op internet geraak.
En misschien ga ik nog naar een aflevering van Lost kijken.
Groetjes,
Annelies
PS. Simone vind dat ik vlotter Engels praat, dat ik niet eerst moet nadenken voor ik iets wil zeggen.
Toen mijn wekker afging, had ik geen goesting om op te staan. Ik ben dus in mijn bed blijven liggen tot 8u.
Dan ben ik maar opgestaan en heb mij klaargemaakt om naar school te gaan.
Ik kwam daar toe om 9u40 en het was pauze voor iedereen. Normaal hebben we 10 minuten pauze, maar iedereen bleef zitten tot 10u10.
Het ging weeral over power, het is al bijna 2 weken hetzelfde onderwerp. Na een tijd wordt je dat wel beu.
Op het einde van de les kregen we eindelijk een ander hoofdstuk: English Everywhere.
Weet je wat de top-5 van talen die in de wereld worden gesproken: Chinees, Engels, Spaans, Hindi en Arabisch. Nederlands (of Vlaams) komt nog eens niet voor in de top-10.
Tijdens onze lange middagpauze heb ik mijn blog aangevuld en ik heb mijn overnachting in de jeugdherberg Newcastle Beach geboekt (ik ga daar 7 nachten blijven).
Ik heb ook opgezocht hoe ik werk kan vinden als Au Pair, ik moet eerst een aantal dingen
on-line invullen. Dit ga ik donderdag op mijn gemak doen.
Bij business moesten we eerst naar een tekst luisteren en dan moesten we 8 fouten corrigeren.
We moesten ook verschillende vragen oplossen zoals: Wat heb je graag/niet graag aan jouw werk- of schoolomgeving? Voor mijn werkomgeving heb ik gezegd dat de wasserij in de kelder gelegen is en dat de buizen boven ons, van de keuken, soms lekken. En voor mijn schoolomgeving heb ik gezegd dat de ramen open zouden moeten kunnen voor frisse lucht.
Welke faciliteiten kun je vinden in een gemiddelde kantoorgebouw? Cafetaria, gym, kinderdagverblijf,
Na de les zijn we vertrokken naar de cinema, we hebben de film Get Smart gezien (een komedie). Dat is nu al de 3de film die ik in 1 maand zie, komt doordat het nog geen 5 minuten van mijn school verwijderd is en ook omdat het dinsdag goedkoper is.
Dan ben ik naar huis gegaan waar ik aan Lucas 3 boekjes heb voorgelezen (een goede hulpmiddel om mijn Engels te verbeteren). Want hij corrigeerde mij toen ik fouten maakte.
Toen was het tijd om te eten, ik heb lekkere macaroni gegeten. De macaroni was niet met hesp, maar met kip.
Ik kreeg ook te horen dat het in orde was dat ik tot maandag kon blijven (tegen betaling natuurlijk). Dit had ik aan hen gevraagd omdat er geen of weinig plaatsen beschikbaar waren in verschillende jeugdherbergen. En zo moet ik maar één keer met al mijn bagage sleuren.
Vandaag hadden we het weeral over power. Ik kwam 5 à 10 minuten te laat omdat ik geen zin had om mijn bed uit te komen. Maar ik kwam tenminste opdagen, dat kan ik van veel mensen niet zeggen. Ik denk niet dat we ooit eens met de volledige klas samen hebben gezeten, er zijn altijd afwezigen. Ik vraag mij wel af of de leerkracht dat niet doorheeft. Hij zegt dat hij geen boek gebruikt, maar dat is een complete leugen (hij gebruikt alleen maar een boek of notas uit een boek)!
Deze keer had hij een andere broek aan, maar hij draagt wel al dezelfde trui voor 3 weken.
Ik moet toegeven dat ik dezelfde trui en broek een week aan kan houden, maar ik ben op vakantie. En ik heb in totaal maar 4 fleeces en 6 broeken mee.
Tijdens de pauze heb ik een broodje gekocht, want mijn brood was op. Dit heb ik dan opgegeten in Hyde Park. Daarna heb ik nog eventjes in mijn fotoalbum gebladerd (Dank u voor al die mooie teksten) en dan heb ik The Hobbit verdergelezen. Mijn boek is dus uit, ik zal een andere mogen kopen.
In business hebben we eerst een beetje gebabbeld over wat we in het weekend gedaan hebben. En dan moesten we zeggen wat we doen als we aan mensen willen tonen dat we naar hen luisteren: Persoon in de ogen kijken (maar niet contant), Met je hoofd ja-knikken om interesse te tonen,
Ik heb aan de leerkracht een beetje Nederlands geleerd, is wel grappig hoe Engelstaligen de woorden uitspreken.
We hadden ook een luisteroefening, was wel gemakkelijk.
En dan moesten we zeggen wanneer we een goede of een slechte klantenservice hebben gekregen.
Tenslotte hadden we het over gerunds (grammar), maar ik verstond er niet veel van. Blijkbaar is grammar niet mijn beste vak.
Na de les ben ik met Desirée en nog iemand van mijn klas naar Hyde Park gegaan om te genieten van het goede weer. Ik zat nog maar 5 minuten in de zon en mijn gezicht werd rood.
Dan ben ik op het internet gegaan om mijn berichten op mijn blog te plaatsen, e-mails na te kijken en zoeken naar accommodatie in een jeugdherberg voor het weekend. Ze zijn bijna volzet, dit had ik niet verwacht. Maar ik ga morgen nog eens zoeken, ik ben lid van 2 organisaties, dus er moet wel ergens plaats zijn. Liefst dichtbij het station Central, dan moet ik niet te veel sleuren met mijn bagage.
En daarna ben ik naar AIFS gegaan.
Om 2 verschillende redenen: Om te weten wat er met mijn post gaat gebeuren en om werk te zoeken.
Als ik Sydney ga verlaten moet ik hun een e-mail sturen met het adres waar ik gedurende 2 weken ga verblijven. Dan sturen ze mij de post op. Als jullie post naar mij doorsturen, laat het mij dan aub weten, dan kan ik het zelf een beetje in het oog houden.
Ik ben dus van plan om volgende maand of de maand daarop te gaan werken.
Als fruitplukker of als au-pair in Brisbane. Ze hebben mij adressen, telefoonnummers en websites gegeven. Het is zelfs mogelijk dat ik in een kinderdagverblijf kan werken, maar dat moet ik eerst eens opzoeken.
Ik ben dan ook naar de winkel gegaan. Ik heb brood, appels en zelfs wafels gekocht.
Dan ben ik naar huis gegaan. Er was niemandthuis. Simone en Brett waren uit en hun kinderen blijven altijd maandagavond bij de ouders van Brett slapen.
Ik had het huis weeral voor mij alleen, ik kon kijken naar wat ik wou. Het werd dus Home and Away in plaats van Big Brother. Er zijn vele nieuwe mensen bij en er zijn ook mensen weg. Beth is dood, Rachel en Tony zijn tesamen, Geen nood, ik zal niet meer vertellen want ik zal hoogwaarschijnlijk niet meer kijken.
Daarna heb ik mij gedouched en heb verder naar TV-gekeken. Nu was het naar de Australische versie van Boer zoekt vrouw. Lijkt bijna op The Bachelor.
Groeten,
Annelies
Morgen zal ik de jeugherbergen vastleggen want ik moet toch wel een plaats hebben om te overnachten hé. Ik laat jullie nog wel iets weten.
Het was heel stil toen ik opstond, komt misschien omdat ik alleen thuis was.
Om 7u werd ik weeral wakker, maar ik bleef liggen tot 8u. Om 8u heb ik nog vlug Braintraining gespeeld, een nieuwe dag is aangebroken (heb het uur nog niet veranderd op mijn Nintendo DS). Mijn breinleeftijd is 27 (maar 2 jaar ouder dan ik in werkelijkheid ben).
Om 9u vertrok ik richting station om de trein naar Town Hall te nemen. Onderweg heb ik 2 handdoeken, een blouse en kousen achtergelaten in de kledingcontainer (zo heb ik minder om mee te sleuren).
Toen ik in het station Croydon aan het wachten was op de trein. Kwam een man achter een sigaret vragen (omdat ik niet rook kon ik hem niet helpen). Dan nam hij sigarettenpeuken op die op de grond lagen en begon die te roken. Heel onhygiënisch, want iemand van die kon één of andere ziekte hebben. En elke keer wanneer diene kerel mij passeerde zei hij: Hi, how are you? Een klein beetje gestoord dus.
Om 10u had ik met Desirée (Italiaans meisje van mijn klas) aan de kruising tussen George Street en Bathurst Street om samen naar Palm Beach te gaan.
We waren daar allebei op tijd en dan was het zoeken naar de juiste bus, uiteinelijk hebben we die gevonden (was juist voor de Great Union Cinema).
Na ongeveer 1u30 rijden kwamen we toe in Palm Beach. In Palm Beach worden de buitenopnamen van Home and Away opgenomen. Omdat ik vroeger een trouwe fan was, vond ik het toch wel nodig om naar daar te gaan (zoals The Travel Book Shop van de film Notting Hill).
We hebben eerst een kleine wandeling gemaakt over het strand en de rotsen. En dan zijn we iets gaan eten, ik heb een lasagne genomen. Kan je dit geloven? Aan het strand waren maar 2 restaurants, je zou toch wel verwachten dat er meer waren.
Na ons buikje lekker rond te hebben gegeten, hebben we ons even te rusten gelegd op een bank. Omdat de zon fel begon te schijnen heb ik mij maar ingesmeerd met zonnecréme en heb mijn pet maar opgedaan. Ik leek een echte toerist en daar ben ik trots op!
Daarna zijn we naar de andere kant van het strand gewandeld. Er waren veel surfers, heb geprobeerd om fotos van hun te trekken. En er waren ook veel vissers, of beter gezegd veel vislijnen. Die vislijnen stonden gewoon recht, te wachten tot een vis (of een walvis) gevangen wou worden.
Meer op het einde van het strand kwam het mij ineens bekend voor.
Ik herkende de plaats waar de opnames gebeurden, maar spijtig genoeg was er geen gebouwen (zoals het eethuis van Irene of de gym van Kim).
We hebben een foute dag gekozen om naar Palm Beach te gaan, er waren geen acteurs. Geen Alf Stewart, Rick, Kim, Sally,
We hebben ons eventjes uit de zon gezet, want mijn gezicht zag blijkbaar vuurrood. Ook al heb ik mij zeker 3 keer ingewreven.
We hebben op ons gemak in de schaduw een ijsje gegeten, ze hebben hier zelfs Magnum.
Toen we terugkeerden naar de bus, merkten we op dat sommige huizen op betonnen palen stonden. Andere huizen werden tegen de rotsen (of misschien zelf in de rotsen) gebouwd.
Het was iets heel raars, ik zou schrik hebben dat mijn huis naar beneden zou vallen.
We keerden dan tenslotte terug naar Sydney. Allebei moe van de zeelucht.
Palm Beach is ongeveer 40 km van Sydney.
Ah ja, deze keer heb ik niet de Sydney Bridge beklommen, maar we hebben er wel overgereden (het is maar iets anders).
In Town Hall moest ik 30 minuten wachten op een trein naar Croydon.
Thuisgekomen, gegeten en mama aan de tv gehad.
Ik heb ook naar Private Practice gekeken (spin-off van Greys Anatomy) en dan heb ik mijn fotos afgeladen (in totaal al 800) en mijn blog verder aangevuld.
Nu is het 22u50 en tijd om te slapen, want anders ben ik morgen een wrak.
Om 7u werd ik wakker, maar ik had nog geen zin om op te staan. Ik ben in mijn bed blijven liggen tot 9u (heb nog eventjes Braintraining gespeeld).
Toen ik opstond gingen Simone & co juist vertrekken voor een weekendje uit, ze zijn naar Hunter Valley (bekend voor de wijnen). Ik heb het huis dus voor mij alleen.
Nadat ze vertrokken heb ik mij klaargemaakt om naar Featherdale Wildlife Park te gaan.
Ik moest de trein nemen tot Doonside en dan nog nog 1 km wandelen. Deze keer ben ik direct de goede weg opgegaan.
In het park waren veel koalas, wallabies, kangaroes, dingos, vogels,
Men kon de kangaroes & wallabies eten geven en natuurlijk ook strelen, dit was wel leuk.
Er waren dus ook dingos. Moeder, vader en hun kinderen. Ze lijken precies honden, ze lijken niet gevaarlijk (bijna niet te geloven dat een dingo vorig jaar Walter zijn sandaal heeft kapotgebeten).
Koalas slapen 16 tot 18 uur per dag, ze kunnen 15 jaar oud worden.
Er waren veel pasgeboren kangeroes en wallabies, zo schattig.
Er waren albino wallabies, kangaroes en zelfs een pauw (geen koala).
Albinos hebben het pigment melanin niet dat verantwoordelijk is voor de kleur van de vacht, ogen en huid.
Albinisme kan alleen maar doorgegeven worden aan hun pasgeborene als beide ouders dragers zijn van het albino-gen.
Het is moeilijk om te overleven in het wild want ze hebben niet de natuurlijke kleur die hen beschermt tegen hun jagers. Ze hebben ook veel last van zonnebrand en van huidkanker door een gebrek aan pigment.
Ik heb een kleine (normaal kleur) kangaroe zien kruipen in de buidel van zijn albino-moeder (de vader zal het albino-gen niet hebben).
Dan ben ik teruggekeerd naar huis.
Ik heb mijn financiën nagekeken, blog aangevuld en tv-gekeken.
Eerst moesten we met 2 discussiëren over 5 vragen: Whats the best way to keep up with developments in jour job or hobby, Are there any interessting events coming up in jour life?, Dit hebben we dan ook gedaan totdat de leerkracht ons weer onderbrak, die kan dus echt niet zwijgen.
Daarna moesten we terug 6 vragen beantwoorden of er aan tieners toegelaten moet worden dat: Watch howerever much TV the want?, Stay up late whenever they want, Go whereverer they want at night, Wear whatever they want?,
De woorden die onderlijnd zijn, zijn conjunctions that join two clauses togheter. Van die conjunctions hadden we meerdere oefeningen.
Toen hadden we het over charisma. Wie is de meest charismatisch persoon die je kent?
Na de les ben ik nog eventjes op het internet gegaan.
Dan heb ik mijn boterhammen opgegeten in Hyde Park.
Daarna ben ik naar huis gegaan. Heb mijn mails beantwoord en heb nog eventjes op mijn Nintendo DS gespeeld.
Toen was het tijd om naar de pre-school te gaan waar Simone werkt.
Een pre-school is dus een kleuterschool.
Het is ongeveer hetzelfde als bij ons (westerse cultuur).
We kwamen daar toe en we kochten hotdogs, ik heb er 2 gegeten omdat de kinderen geen honger hadden.
Toen het tijd was voor de film heb ik meegeholpen om de popcorn uit te delen aan alle kinderen.
De film ging over Alvin & The chipmuncks (een tekenfilm dus).
Al de kinderen kregen na de popcorn nog ijsjes, snoep, een waar festijn voor hen dus.
Simone was eventjes weg en de kinderen wilden hun mama. Ik had gezegd dat ze terug gingkomen en dat ze hier moesten blijven, maar ze gingen hun mama zoeken.
Ik heb mij er niet druk in gemaakt en heb maar verder naar de film gekeken.
Na de film zijn we terug naar huis gegaan, heb gedouched en ben in mijn bed gekropen.
