de zomer is ingezet met een (figuurlijke)sprong over het St Jansvuur... een nieuwe fase
Op dezelfde dag dat ik naar het immo-kantoor belde om te bevestigen dat ik het appartementje wil huren, krijg ik van een vriend van haar terloops (en toevallig?)te horen dat zij al enige tijd een nieuwe relatie heeft met een rijke, gescheiden man met 4 kinderen! het was toch even slikken voor me. Ik realiseer me dat dit toch al enige tijd aan de gang moet zijn. Een aantal zaken worden nu wel duidelijk: de regelmatige aankoop van nieuwe kledij en schoenen van haar, hoe ze zich soms stond op te maken om weg te gaan, haar reisje naar Italië en de geslotenheid daarover... Het raakt me enigszins dat ze zo snel die stap gezet heeft, hoewel het misschien toch ook met angst te maken heeft, angst om niet meer 'van straat' te geraken. Ik hoorde immers hoe ze over niets anders kan praten en hoe alles uitermate leuk en buitengewoon en fantastisch is met hem... "Puberaal" was de beoordeling; het was met een mengeling van opluchting en verdriet dat ik het allemaal aanhoorde. Opluchting door weer een stap weg van de last van de voorbije jaren, verdriet om wat ik als mislukking ervaar in het vele jaren gezamelijke gezinsleven en mijn rol als vader en partner.
