de lente is ingetreden met luisterrijke zonneschijn, hoewel de koude en droge noord- en oostenwind nog niet van plan is zich al dadelijk terug te trekken.
Het scheidingsproces loopt verder en komt soms in gevaarlijke stroomversnellingen terecht...
Enige dagen geleden kwam ze binnengestormd in één of andere razernij, één en al woede en boosheid, roepend en scheldend, verwijtend en dreigend. De lamp boven de tafel werd in een vervaarlijke beweging naar het plafond geslingerd, de strijkplank kreeg een duw in mijn richting... afschrikwekkend. Ik merkte niet eens dat ons jongste angstig buitengeslopen was en haar grote broer wenend had gebeld om toch alsjeblief om naar huis te komen. Zij was niet tot bedaren te brengen tot M. thuis kwam en ze wenend in zijn armen kon vallen. Ik was er zelf ondersteboven van, eigenlijk meer dan ik me zelf wou toegeven, heb die nacht ook niet goed geslapen. Gelukkig stelde ze de dag nadien zelf voor om buitenshuis af te spreken om over een aantal zaken te praten, iets wat ik eerder al had voorgesteld. Ze wil a.h.w. de controle in handen houden, het gevoel hebben zelf te kunnen bepalen, misschien omdat ze zich soms zo overspoeld weet door emoties? In elk geval was het een goede zaak om op neutraal terrein te praten met mekaar en was het gesprek vruchtbaar.
Er is weer een nieuwe fase aangebroken. Na de periode van ontkenning en tegemoetkoming was er een periode van woede en verwijdering, waarbij ze vaak een aantal dagen verdween. Nu claimt ze haar plaats in wat ze als haar thuis beschouwt. Het huis dat steeds een nagel aan haar doodskist was, is nu de plek waar ze thuis-hoort. Er kan zelfs bezoek van haar over de vloer komen. Er zal moeten onderhandeld worden -hopelijk niet gestreden- over de gezamelijke ruimte en tijd onder één dak. Voor de toekomst twijfel ik tussen ofwel haar het huis laten, uiteindelijk ook voor de kinderen dan; d.w.z. mede-eigenaar blijven en zelf iets huren, maar verbonden blijven ofwel mijn deel vragen van de eigendom en de banden met de geleefde tijd op die mooie plek doorknippen. Afwachten wat de schatting oplevert en daaropvolgend het gesprek bij de bemiddelaar.
