In Filling SolSus is de celvorming volledig
operationeel. Mede met deze verandering is er in de meeste cellen één
Supervisor voor de 3 shiften en per shift een Meewerkende Coördinator. Omdat
deze functie toch een ietwat andere invulling krijgt als wat we tot nu toe
kenden, is het plan aangevat om deze Coördinatoren extra duiding en
ondersteuning te geven. In oktober 2017 is het Coördinator Development
Programma gestart voor Sterilisatie (Davy, Kenny en Tom),
Uniject (Ruth, Peter en Stijn) en Ampoulen (Wim en Ken). Acht meewerkende
coördinatoren komen maandelijks samen om vaardigheden aan te leren, er zich in
te verdiepen en zich eigen te maken. In april was er opnieuw een sessie gepland. Na
al enkele nieuwe dingen geleerd te hebben, gaven de Coördinatoren zelf aan dat
ze veel haalden uit ervaringen delen met gelijkgezinden, dus werd deze sessie
volledig gewijd aan intervisie. Tijdens intervisie kan je leren van elkaar en
gebruik je ook vaardigheden zoals luisteren, samenvatten, coachen en advies
geven. Het is fantastisch hoe je deze mensen
ziet groeien en vol respect met elkaar aan de slag ziet gaan.
In Filling SolSus is de Ampoulencel net na
nieuwjaar opgestart. Op de teamdag werden de teamleden in productie en de
andere PCT-leden ondergedompeld in een Imex-bad. Kort daarna is de DOR
opgestart. Dit werkt goed. Het is echter noodzakelijk voor een goede DOR dat er
24u wordt teruggekeken en 24u wordt vooruit gekeken. En dan is het belangrijk
dat er face-to-face shiftoverdracht
gebeurt. Tijdens de teamdag in februari was rond dit thema nog veel weerstand.
Omdat het toch een belangrijk iets is en er hier en daar toch enkele teamleden
per shift het belang er van inzagen, staken Thomas Segers en zijn coördinatoren
Wim Van Uytsel en Ken Van Reeth de koppen
samen om duidelijke verwachtingen te hebben van de teamleden die verschoven
zouden komen. Lieven
Baeyens en ikzelf ondersteunden
het proces om tot een agenda en tijdslijn te komen.
De eerste
voorbereiding is gemaakt.
In de
volgende weken zal alles goed in kaart gebracht worden om te zien of het
werkbaar is. Daarna komt het belangrijkste werk: aan de slag met de medewerkers
die er zin in hebben en de collegas inspireren om mee op de kar te springen.
Proficiat! Je leest nu de eerste
nieuwsbrief over teamwerk in Aseptic 1. Maandelijks krijg je meer achtergrond
over wat er gebeurt op het vlak van team- en leadershipdevelopment. Een
terugblik van de voorbije maand, maar ook een vooruitblik op de volgende maand.
Het is een kleine greep van alles
wat er op dit vlak binnen Aseptic 1 gebeurt. Krijgt jouw verhaal onvoldoende aandacht,
contacteer me dan zodat ik er meteen werk van kan maken.
Het is de bedoeling om te weten
wat er leeft bij onze collegas en om zelf geïnspireerd te raken en in te
zetten op teamwerk en persoonlijke ontwikkeling. Beide themas dragen bij aan
een betere werkomgeving waar het fijn is om samen te werken en dat iedereen
zich goed in zijn/haar vel voelt.
In deze nieuwsbrief wordt aandacht besteed aan
teams die stappen zetten op weg naar zelfsturende teams, leadership
development, Imex en waardering. De leidinggevenden die nieuw in de functie zijn de afgelopen maand
worden voorgesteld. En er is een terugblik op de afgelopen events. Tenslotte
wordt er vooruitgekeken op wat komen gaat.
Het is belangrijk om als CD&V meer naar buiten te komen
met de realisaties waar er veel inspanningen voor gebeurd zijn. Het is
belangrijk voor de algemene perceptie dat we voor de gemeenschap zorgen. à Promotie- en
communicatiebeleid uitwerken (zie digitaal infobord).
Milieu
·
Groene corridors voorzien of behouden zodat dit
goed is voor de natuur (planten en dieren die daar in kunnen leven),
gecombineerd met mogelijkheid om door te wandelen/fietsen
·
Bosbehoud è
betonstop
·
Meer groen in de dorpskern. Als er wegenwerken
zijn, dan is het belangrijk om ook telkens iets van groen te voorzien.
·
Evenwicht tussen landbouw en milieu. Naast de
velden en akkers ook wandelpaden voorzien.
·
Evenwicht tussen werk en ontspanning: Eksaarde
is een dorp waarin zowel ontspanning als werk mogelijk moet zijn. Ban dus geen
vrachtwagens of tractors want die zorgen voor de werkgelegenheid en landbouw.
Openbare werken
·
Werkzaamheden zo efficiënt mogelijk inplannen
zodat de overlast beperkt blijft en in overeenstemming met andere werken in de
buurt
·
Goede communicatie zodat er duidelijkheid is
over de bereikbaarheid van de middenstand en de duur van de werken à digitaal infobord in
Eksaarde
Cultuur
·
Ruim cultureel aanbod, afgestemd op elkaar
·
Ruime lokalen zodat het logistiek makkelijk is om
aan cultuur te kunnen doen
·
Meer samenwerking met alle verenigingen,
scholen, culturele centra, enz
·
Ondersteuning van het stad voor kermissen en
buurtfeesten
·
Uitbouwen samenwerking met muziekscholen en
plaatselijke verenigingen. Niet alleen voor muziek, maar ook voor kunst en
woord
Onderwijs
·
Meer ondersteunende diensten in het onderwijs
(zorgleerkracht, psycholoog, ) zodat leerkrachten goed gecoacht worden en
kinderen ondersteuning op maat krijgen. Zowel in de kleuterschool, als in het
lager en het secundair onderwijs.
Verkeer
·
Goed onderhouden wegen + degelijk herstellen,
zowel rijbanen als fiets- en wandelpaden
·
Kruispunten inrichten zodat het veilig is met de
fiets
·
Duidelijke oversteekplaatsen maken aan het
fiets-en wandelpaadje
Sport
·
Sporthal van Eksaarde uitbreiden (verdubbelen):
zaal, kleedkamers en bergruimte, kantine
·
Uitbreiding aanbod sportkampen, ook meer voor
12jaar 18jaar
·
Uitbreiding speelpleinwerking: ook in augustus,
altijd mogelijkheid tot volle dagen. Ook aan groepen tussen 12jaar en 15jaar.
Verenigingen
·
Meer samenwerking tussen de verenigingen
·
Uitbouwen van ondersteuning naar de jeugd
(logistiek van het stad)
·
Ouderen meer plaatselijke mogelijkheden geven.
Het is belangrijk dat ouderen uit Eksaarde in hun eigen omgeving kunnen samen gebracht
worden voor vertier met mensen die ze kennen. Als je dit voor gans Lokeren
organiseert is de kans dat ze elkaar kennen, kleiner.
·
Digitaal infobord in deelgemeenten:
aankondigingen, verwezenlijkingen, wegenwerken, wist je datjes, à plaats bord ter hoogte
van de kerk of aan het statiepleintje. In samenwerking met Gezoarse weetjes.
Paul, de meeste Gezôardeneirs kennen jou van Chris Ceramique. Je bent geboren en getogen in Eksaarde. Wat vind je zo bijzonder aan ons dorp?
Eksaarde is voor mij een natuurdorp. Ik vind het belangrijk om in eigen dorp een evenwicht te vinden tussen werken en ontspannen.
Hoe belangrijk is de natuur voor je?
Natuur is een rode draad in mijn leven. Ik ben een boerenzoon van een hardwerkende familie. Na mijn schooltijd op de universiteit van den Briel (lacht) en wetenschappen in het Sint-Lodewijkscollege, heb ik landbouwwetenschappen gestudeerd. Het eerste jaar op de unief viel tegen. Ik voelde me een nummer in een grote groep studenten en de vrijheid in de grote stad was te verleidelijk. Uiteindelijk ben ik technisch ingenieur geworden in de landbouw en ben ik gespecialiseerd in zuivel.
Heb je hier ook je job van kunnen maken?
Ik ben 23 jaar productieverantwoordelijke geweest in een voedingsbedrijf, Upeco in Grimbergen. Daar zijn trouwens de topproducten van Joyvalle geboren. In België waren we pioniers in de productie van Tetra Briks voor melkproducten. Ik heb daar hard gewerkt in een tof team waarin veel flexibiliteit gevraagd werd als de restricties van de melk zouden overschreven worden. De laatste vijf jaar ben ik door een overname van Comelco naar Aalter verhuisd.
Onder de mensen zijn heeft een belangrijke plaats in je leven ...
Dat kan je wel zeggen. Op school was het al doorslaggevend om niet als nummer beschouwd te worden en dan op het werk met een groep van een 40-tal teamleden, dat was ideaal. Hard werken is belangrijk, maar het is voornaam dat je dit doet omdat je het graag doet. Als je elke dag gaat werken omdat het moet, dan kan je dat niet blijven volhouden.
Een man van de actie.
Ja, ook in mijn legerdienst zat ik in een gevechtsteam. Geef mij maar de actie, een bureaujob is niets voor mij.
Ik voel veel gedrevenheid en positiviteit als je spreekt.
Het kan al eens tegenzitten in het leven, maar dan kan je het nog altijd van de positieve kant zien. Ik zeg altijd: De zon schijnt altijd. Ook al zie je ze niet, dan schijnt ze achter de wolken. Dat sterkt me in het leven. Zeuren mag, maar niet constant. Je kan er altijd zelf iets aan doen. Mijn vrouw, Chris Laureys, en ik hebben dit ook aan onze kinderen meegegeven.
Hoeveel kinderen hebben jullie?
We hebben vier zonen. Sommigen zeggen dat dit door de gestandaardiseerde stukproductie komt (lacht), maar ze zijn allemaal gezond en wel: Piet (° 1978), Jan (° 1979), Bert (° 1985) en Wim (° 1986). Ze zijn allemaal goed terecht gekomen en zijn kunnen doorgroeien in hun talenten. Ze werken hard en gedreven zoals ze dat ook altijd thuis gezien hebben. Hun
geheim is dat ze dit als koppel doen en dat vind ik zo belangrijk. Ondertussen hebben we ook al negen kleinkinderen.
Je was pionier in de Tetra Briks, maar dat was Chris Ceramique in zekere zin toch ook wat aardewerk betreft?
We waren ons daar niet van bewust, hoor. In 1992 zocht mijn vrouw een bezigheidstherapie want de kinderen waren al wat groter. Haar zus verblijft in Noord-Spanje en toen we daar eens met ons gezin naartoe gingen, werden we meteen verliefd op de terracotta en aardewerk uit die omgeving. Het jaar nadien zijn we hier, op de hof van mijn ouders in de Rechtstraat, gestart met een camion potten aan te leveren. Het was meteen een schot in de roos want binnen de 14 dagen waren deze allemaal uitverkocht. Twee jaar later was het echt een booming business waardoor ik mijn job heb gelaten voor wat het was en mee in de zaak ben gestapt. Mijn vrouw deed de binnendecoratie en de buitendecoratie was mijn terrein. Het was ongelooflijk hoeveel succes deze zaak kende. Het was nieuw in de wijde omgeving en ze kwamen van heinde en verre naar onze zaak. De mannen gingen een pint drinken in den Etbos en de vrouwen kwamen winkelen. Zeven dagen op zeven waren we open, twintig jaar lang.
Hoe lang is de zaak nu al gesloten?
Ondertussen zijn we vier jaar gestopt. We hebben ons samen voor 100% gesmeten en hebben er ook veel voor gelaten, zoals een sportman doet. Maar we deden het altijd heel graag. Samen hebben we die gedrevenheid nodig. Toen we stopten, hebben we vooral moeten leren wat een weekend was.
Heb je geen schrik om ouder te worden?
Ja en nee. Ik vind het belangrijk dat alles op zijn tijd komt. Ook in het verenigingsleven vind ik verjonging belangrijk. Ik ben momenteel nog voorzitter van de Landelijke Gilde in Eksaarde, maar ik ben blij dat ik binnenkort vervangen word. Ook toneelspelen wil ik afbouwen omdat het instuderen van teksten niet meer zo evident is. Ik zou wel graag gezond willen blijven. Door het harde werken voelen we al wat fysieke kwaaltjes, maar ik zie het leven steeds positief in. Mijn moeder is ondertussen 92 jaar en voor mij een groot voorbeeld. Ook zij vindt die positiviteit en gedrevenheid heel belangrijk in alles wat ze doet.
Bedankt Paul voor de ontvangst en je enthousiasme.
Ik ben Petra Laureys en ben 40 jaar. Mijn man is Eric Van
Geertruyden. Bijna 20 jaar geleden ben ik de liefde gevolgd van Sinaai naar
Eksaarde. We hebben samen twee zonen: Pieter (13) en Niels (bijna 11).
Ik werk bij Pfizer in Puurs als Interne Begeleider. In grote
lijnen komt dit er op neer dat ik leidinggevenden ondersteun om aan teamwerk te
doen.
Ik speel in de harmonie van Eksaarde. Daarnaast ben ik ook
catechiste in Eksaarde en lector in de eucharistieviering. Ik heb ook een vaste
rubriek in het magazine Gezôarde.
Naast mijn eigen hobbys ga ik vaak supporteren voor onze
kinderen die voetbal en basket spelen. Daarnaast zijn ze ook actief lid van de
KSA. Niels rijdt ook paard. Ze spelen beiden trommel in het trommelkorps van de
harmonie.
Als er dan nog tijd over is, ga ik wandelen, lees ik, doe ik
yoga en probeer ik me zoveel mogelijk met de fiets te verplaatsen. Ook
schrijven doe ik graag. Supporteren voor Sporting Lokeren mag uiteraard niet
ontbreken.
Als lid van de CD&V wil ik mee de beleidslijnen van de
stad Lokeren bepalen, met extra aandacht voor Eksaarde. Ik vind het heel
belangrijk om mensen in contact te brengen met elkaar, netwerken uit te bouwen,
te helpen en te ondersteunen en aan positieve dingen te werken. Ik zie het dan
ook als een mooie kans om dit in Lokeren mogelijk te maken zodat het nog
aangenamer om wonen is in onze stad.
ü Wat is
je leeftijd: 40 jaar
ü Wat is je
beroep: Interne Begeleider bij Pfizer in Puurs
ü Welk
engagement neem je op in het verenigingsleven:
o
Dwarsfluit spelen in de Harmonie van Eksaarde
o
Interviews schrijven in het magazine Gezôarde
ü Hobbys:
o
Wandelen
o
Fietsen
o
Lezen
o
Yoga
o
Schrijven
o
Supporteren voor Sporting Lokeren
o
Supporteren voor onze kinderen: Pieter voetbal bij FC Eksaarde en
Niels basket bij BBC Eksaarde.
ü Maatschappelijk
engagement:
o
Catechiste in Eksaarde
o
Lector in de eucharistieviering van Parochie Lokeren-Moerbeke
ü Mooiste
Lokerse woord of uitdrukking: sneukelen
ü Toffe
Lokerse herinnering:
o Raymond
Van Het Groenewoud op de Lokerse Feesten op de Vismijn
o Bekerfinale
Sporting Lokeren
ü Favoriete
bekende Lokeraar: Aimé Antheunis
ü Lievelingsplekje
in Lokeren: Kruiskapel
ü Trots
op Lokeren: een evenwicht tussen werk en ontspanning
ü Wat wil
je zeker tegen het einde van de beleidsperiode gerealiseerd zien: op het
fiets-en wandelpad tussen Lokeren en Eksaarde (t Baantjen) een beter en
veiliger wegdek, vlottere overgangen aan de straat en milieuvriendelijke
verlichting
De slotdag in de catechesewerking van Eksaarde is naar
jaarlijkse gewoonte een geestige dag. Een dag om niet te vergeten voor onze
vormelingen. Het Sint-Teresiacollege was the place to be. God had voor de
gelegenheid zelfs een heuse liefdesbrief geschreven gericht aan onze
vormelingen. Er was ook een rijke kapitein die geweldig goed kon vertellen over
zijn zeven schatkisten.
Nog slechts vijf weken voor het vormselfeest, dus hoog tijd
om wat dieper in de symboliek, de rituelen en gebaren van dit feest te duiken.
De handoplegging, de zalving en de betekenis van de geloofsbelijdenis werd
besproken met de vormelingen.
Superlekkere soep en heerlijke hotdogs gingen er s middags
goed in. Na de middag speelden de vormelingen een spel waarin heel veel
facetten aan bod kwamen: teamwerk, afspraken maken, lopen, geluk hebben,
misleiden, maar vooral gaven verzamelen tijdens het spinnenspel. Iedereen
leefde zich op zijn manier uit.
Na een deugddoende pauze kwamen de kinderen tot inzicht dat
hun leeftijdsgenootjes in Tsongé (Afrika) waar een verzusteringsproject van het
bisdom is, het niet altijd even goed hebben als zijzelf.
Tijdens het bezinningsmoment werd het thema van de dag, de
Heilige Geest, verduidelijkt in een Pinksterverhaal. Catechist Jan vertelde nog
verdiepende verhalen zodat de vormelingen helemaal klaar gestoomd werden voor
hun grote dag. Moe maar tevreden ging iedereen terug huiswaarts na deze intense
dag.
Op Aswoensdag zijn we begonnen aan een tocht
van 40 dagen, op weg naar Pasen. Dan begon ook de campagne van Broederlijk
Delen: Help honger de wereld uit. Oeganda, een land in Oost-Afrika, staat daarbij
centraal. De vormelingen hebben op Aswoensdag hun duim gezet op een affiche,
als teken dat ze mee duimden voor Broederlijk Delen. Eén op de vier Oegandese
gezinnen is ondervoed of lijdt honger. Gelukkig verenigen de landbouwers zich
in een organisatie: COSIL, en deze werkt samen met Broederlijk Delen.
De vormelingen hebben hun duim gezet hun
woord gegeven en ze hebben woord gehouden. Ze hebben van hun eigen zakgeld
iets in de spaardoos gestopt. Jill, één van onze vormelingen, wilde méér doen
en besloot een sponsortocht te houden voor Broederlijk Delen. En zo geschiede
Op zondagochtend zijn we met 6 mensen van Lokeren naar de kerk van Eksaarde
gestapt. Halverwege zijn er nog 6 anderen mee aangesloten. Het was berekoud,
maar allemaal goed ingeduffeld deed het stappen heel veel deugd.
Jill zou al blij geweest zijn met een
sponsorbedrag van 200, maar uiteindelijk heeft ze maar liefst 310 opgehaald! Haar
ingezamelde bedrag wordt toegevoegd aan wat de andere vormelingen in de
spaarpot gestoken hebben en aan de opbrengst van de koffiestop. Jill vond het
leuk dat haar meter, nichtje, broer en mama meestapten. Ook leuk dat er enkele
catechisten, vormelingen en ouders mee aansloten. Ook de meester en klasgenoten
waren enthousiast over het initiatief.
Jill hoopt dat met deze actie een beweging bij
de catechese van Eksaarde is ingezet. Voor haar was deze tocht echt een
beleving naar haar vormsel. Ze ziet het dan ook als een mooi bezinningsmoment:
stappen met zonsopgang in de natuur met vrienden en familie, tijd om even stil
te staan over de fijne dingen en dat er vele mensen zijn die het veel
moeilijker hebben dan ons.
Na de viering dronken we samen een tas koffie
bij de koffiestop die OKRA organiseerde. Door iets in de spaardoos te steken
van OKRA, van de vormelingen of van Jill en de andere stappers dragen ook
anderen bij tot Broederlijk Delen. We konden ook een briefje ondertekenen
waarmee we de regering vragen om in Europa te onderhandelen voor een
rechtvaardig landbouwbeleid.
Wat doet Broederlijk Delen met dat geld? Ze
steunen daarmee mensen als Grace, de vrouw die je op de affiche ziet. Dankzij
Broederlijk Delen kreeg Grace een startkapitaal om zelf een kleine onderneming
uit de grond te stampen. Ze leerden nieuwe technieken aan en zo hebben Grace en
haar man nu genoeg te eten voor hun gezin en kunnen ze hun kinderen naar school
sturen. Op die manier helpt Broederlijk Delen honger de wereld uit. Helpen wij
ook mee?
Het vormsel is niet meer zo ver af meer, dus een uitgelezen moment
om een voorbereidende avond te organiseren met de
vormelingen en hun ouders.
De catechisten hadden een knopentocht georganiseerd:
een heus parcours met knooppunten in de parochiekerk. Het vormsel is trouwens
een knooppunt op je levensweg. De ouders legden samen met hun kind een symbolische
tocht af van de geboorte tot nu. Per knooppunt dachten ze samen na over de
betekenis van het sacrament van het Vormsel. Een ideale gelegenheid om in
themas zoals geboorte, doopsel, zalving, handoplegging en feest dieper te
duiken en even stil te staan bij het christen-zijn en de betekenis van het
kruis.
De ouders en vormelingen kregen ook wat meer
achtergrond over Jokri en de OntmoetingsDagen in de eerste week van juli. Er
werden ook praktische afspraken gemaakt over de dag zelf : uurregeling,
plaatsen in de kerk, foto's en dvd, verletbriefjes voor het werk, enz. Deze
inspirerende avond werd afgesloten met een drankje.
Hé lieve mooie ziel❤ Je weet dat je naar de aarde bent gekomen met een belangrijke taak. Het is je levensdoel om boven jeZelf uit te stijgen en zo een voorbeeld voor velen te zijn. En er is maar één plek waar je je taak kan volbrengen: en dat is hier en nu in dit leven. Houd je intenties zuiver...wees dienstbaar aan het grote geheel....blijf in verbinding met je Ziel en je wordt gedragen door ontelbare engelen. Laat je niet van je taak afhouden door doemdenkers....en trek je eigen zuiverheid en integriteit nooit...nee nooit in twijfel. Jouw hart zit op de juiste plek en je Ziel straalt natuurlijke warmte en Liefde uit. Kwijt je aan je taak zonder uitstel, en geef het spirituele een vaste plek op aarde. Niet alleen óp aarde, maar ín de aarde. Het is voor velen makkelijk om spiritueel te praten, doch daar waar het spirituele het aardse raakt daar haken velen af. Ware spiritualiteit op aarde vergt naast Liefde en Licht vooral moed...daadkracht en doorzettingsvermogen. De kracht om jeZelf staande te houden....jeZelf in de ogen durven te kijken...iedere dag opnieuw. Accepteren wat er op je pad komt....er zonder oordeel naar kijken...reflecteren ....ervan leren...de balans houden tussen geven en nemen...dicht bij jeZelf blijven en weer verdergaan. Je weet als geen ander hoe wij engelen jou en de mensheid leiden....en hoe door jouw tussenkomst vaak lijden in leiden verandert. Blijf zo doorgaan op je pad...en stap gerust nog over naar een hogere versnelling. Er zullen altijd mensen zijn die aangetrokken worden tot het zuivere Licht....en er zullen altijd mensen zijn die angst hebben voor het onvoorwaardelijke Licht dat ze diep in zich meedragen. Angst dat het Licht het onderspit delft tegen de duisternis van het aardse bestaan. Vaak is deze angst gebaseerd op levens waarin dit daadwerkelijk gebeurde. Ja...er zullen altijd mensen zijn die om welke reden dan ook niet kunnen of daadwerkelijk willen landen in het aardse bestaan. Het is niet jouw taak om daar verandering in aan te brengen. Je weet als geen ander hoe energie werkt....blijf gericht naar de Liefde, het Licht en de Wijsheid in jeZelf en ga verder met de hemel op aarde neer te zetten voor degenen die voor zichzelf ook een stukje hemel op aarde willen creëren. Want ware spiritualiteit komt tot leven in de dualiteit van het aardse bestaan. Ware spiritualiteit accepteert de dualiteit...omhelst deze....net zoals de Ziel het ego nodig heeft om op aarde te kunnen landen. De aarde...dat is de plek waar spiritualiteit daadwerkelijk tot leven kan komen💞
Willy, in de vorige
editie heeft Guido Van Peteghem naar jou verwezen omwille van je muzikale
carrière. Wil je hier iets over vertellen?
Rond mijn 6 à 7 jaar ging ik al naar de muziekschool. Dat is
nu 60 jaar geleden. We hadden thuis een café-winkel en mijn zussen en vader
speelden accordeon. Hij speelde heel goed muziek, vooral op het gehoor. Ik had
toen nog geen besef van hoe belangrijk dit zou worden in mijn leven.
Had je iemand die je
op sleeptouw nam in die tijd?
Frans Francet was onze leraar toen. Hij heeft vier jaar les
aan mij gegeven. In die tijd had ik de keuze uit accordeon of piano. Ik koos
voor accordeon omdat piano groter en duurder was.
Hoe ging het verder?
Mijn vader is helaas vroeg gestorven. Ik was maar 10 jaar.
Aangezien we een groot gezin waren van maar liefst 9 kinderen heb ik altijd
geprobeerd om muziek te kunnen blijven spelen en dit zelf te financieren.
Waar heb je je eerste
muzikale stappen gezet?
Mijn zus Odette en schoonbroer Theo Burman hadden een goed
draaiend café waar geregeld muziek werd gespeeld. Hij moedigde me aan om op
zondagavond in het café te spelen. Ik was toen nog maar 13 jaar. Mijn eerste
optreden was in 1964 voor een souper van de duivenmaatschappij. Gaston De Vos zat
zonder muzikanten. Ik ben dan ingevallen. Ook Tuur de Herdt werd lid. Hij gaf
toen trommelles aan de harmonie. We noemden onszelf de Arthurenboys. Ook Luc
Van Goethem, Paul Everaert en Theo speelden mee. We speelden toen bij alle
duivenmaatschappijen in Lokeren. Theo en ikzelf speelden ook trouwfeesten.
Als jonge gast , dat
moet leuk geweest zijn.
Dat was het zeker. Gabriël Robijn trommelde in de harmonie.
Ik ben toen tuba beginnen spelen omdat ze die tekort hadden. Ik was toen 14 à
15 jaar. Ik heb toen goed de fa- en solsleutel leren spelen, maar toch was dat
mijn ding niet.
Hoe zijn de
Grabbeltons dan ontstaan?
Omdat ik mijn muziek zelf wou financieren, was ik op zoek
naar meer inkomsten en ben ik een eigen orkestje begonnen. Ik sprak Gabriël
Robijn aan als trommelaar. Theo kon goed zingen en entertainen. Tijdens de
kermis stond er een grote tent bij Theo op de hof. Eddy De Picker was van
Moerbeke en speelde gitaar. Hij kwam langs op de kermis en vroeg of hij mee
mocht spelen. Voor Theo werd zijn job als schilder moeilijk combineerbaar, dus
nam Dirk De Caluwé (vader van de burgemeester in Moerbeke) zijn plaats in. Toen
Gabriël zijn legerdienst moest afwerken, werd zijn broer Frank onze drummer. Na
afloop van die periode kwam Gabriël terug als basgitarist want twee trommelaars
is te veel van het goeie. Dit was het begin van de Grabbeltons.
Hoe kwamen jullie dan
aan optredens?
Dit kwam vooral door mijn vrouwtje Annie, die ik toen leerde
kennen. Zij zat in het bestuur van de KLJ van Doorslaar en dat maakte dat we in
alle KLJs in de buurt konden gaan optreden.
Hoe zijn jullie
plaatjes beginnen maken?
In Grembergen kwamen we Mike, een Vlaamse schlagerzanger,
tegen. Hij had geen orkest, maar wist wel hoe je een plaat moest opnemen. We
hadden toen veel succes. Alle weken hadden we minstens drie optredens.
Hoe kregen jullie dit
allemaal geregeld?
Soms kwam daar veel bij kijken. Ik herinner me nog de eerste
autoloze zondag in 1973. Van 3u s nachts mocht je 24u niet met de auto rijden.
Op zaterdag hadden we een optreden in Lokeren waar we tijdig gestopt zijn om al
ons materiaal naar het Feestpaleis in Beervelde te krijgen, waar we ons
volgende optreden hadden. Wij zijn dan met de fiets gereden. Na afloop moesten
we in het café tot 3u wachten om terug naar huis te rijden.
Wanneer zijn de
Grabbeltons gestopt?
Rond 1975. Er zijn wat strubbelingen ontstaan omdat niet
iedereen nog evenveel verantwoordelijkheid opnam. Frank en ik zijn nog 3 jaar
trouwfeesten blijven spelen, maar geen bals meer.
Zijn jullie onlangs
niet op tv geweest?
Klopt, in december 2017. De Vrt wou weten wie we waren en
dan is er in Moerbeke een tv-opname geweest. .Gabriël heeft een single
geschonken aan het Kinderkankerfonds. Die is toen geveild voor 507. We
beseften niet dat dit nog zoveel waarde hadden. Dat was een leuke reünie, maar
ik vind het verleden minder belangrijk dan de toekomst.
En vandaag speel je
nog altijd muziek.
Ik ben verliefd geworden op de muzette accordeon waarop ik
vandaag nog altijd speel. Ik heb ook onze 3 kinderen muziek laten volgen zodat
ze goed zouden voelen wat muziek kan brengen. Ze hebben elk 5 jaar muziek
gespeeld, maar zijn dan gestopt. Ginny heeft zelfs nog mee opgetreden en
liedjes van Edith Piaff gezongen. Stefan speelde orgel en Jessy hobo. Ze zijn
zich nu bewust van wat muziek is en hebben eeuwig respect voor een muzikant.
Dankjewel Willy voor
de gastvrijheid en voor de leuke deuntjes die je voor me gespeeld hebt.
In de volgende editie maken we kennis met dochter Ginny
Hillebrandt.
Zalig is dat! Pfizer is in sluiting en ik heb daardoor verlof. Dat is een periode waar ik zelf niet spontaan voor zou kiezen want de kids zijn op kamp en Rikki is gaan werken. Het is wel een heel rustige periode bij de Post zodat Rikki ook altijd al rond 14u thuis is. Maar dat is een rustige periode voor mij : ik slaap tot wanneer ik wil, lees de krant, vul de kruiswoordraadsels in, speel spelletjes op facebook, lees in mijn Flow-magazine. Kortom, lekker luieren. Natuurlijk mis ik de kinderen want het is nu heel stil in huis, maar dat is ok. Ik kan altijd de radio opzetten, maar dat doe ik niet. Gewoon rust. Zalig.
Volgende week moet ik terug even gaan werken. Rikki is dan thuis, dus heb ik wat meer vrijheid in uren : ik kan vroeg vertrekken en laat terug komen of net niet. Vrijheid, heb ik graag.
Daarna heb ik drie weken verlof. Omdat ik nu al uitgerust ben, kan ik meteen optimaal genieten van het verlof. Samen met de kinderen en daarna ook samen met Rikki, samen naar Centerparcs, ook daar heerlijk genieten van de rust en de vrijheid. Lekker eten. Zo heb ik mijn leven graag.
Gino Rogiers, Jacky Kesbeke heeft me naar jou doorverwezen. Hij kent
jou als de organisator van het straattheater tijdens de Gezôarse Feesten.
Dat klopt. Ik ben al heel lang lid van de Gezôarse Feesten en
ben ook in het dagelijks bestuur. Ik ben verantwoordelijk om het straattheater
en het kinderland op de zondag van de Gezôarse Feesten in elkaar te steken. (*)
Hoe ga je te werk? Mijn vrouw Tanja en ik gaan jaarlijks naar een 10 à 15 tal festivals
om naar artiesten te gaan kijken. We maken er zelfs vaak een weekendje van en
trekken soms naar het buitenland. Als er dan iets in aanmerking komt voor
Eksaarde, dan leg ik de eerste contacten.
Wanneer komt iets in aanmerking voor Eksaarde?
De belangrijkste factoren zijn de kwaliteit en het budget.
We willen het weekend van de Gezôarse Feesten gratis houden, maar dat betekent
dat we enkel de verkoop van eten en drinken als inkomst hebben. Naast het
financiële is het ook belangrijk dat het voor te lachen is en toegankelijk is voor
gans de familie.
Hoe gaat het dan verder?
Van zodra er een akkoord is, spreek ik met de artiesten af
voor hun verplaatsing en verblijf. Zeker als het groepen uit het buitenland
zijn zoals dit jaar uit Argentinië en Chili. Er zijn in Eksaarde vaste
vrijwilligers waar de deelnemers kunnen slapen en s morgens een ontbijt
krijgen. De artiesten komen graag naar Eksaarde want ze worden hier goed
gesoigneerd. Op zondagavond voorzien we eten en drinken en dan ontmoeten de
artiesten ook elkaar. Dat is altijd een leuke bedoening, soms tot in de late
uurtjes en ze blijven niet altijd nuchter als ze bv de Belgische Duvel ontdekt
hebben (lacht).
Ik ben ook webmaster van de Gezôarse Feesten en verzorg de
meeste mailing.
Het grootste werk gebeurt dus op voorhand, maar ik zie je toch ook vaak
in het weekend zelf in de weer.
Natuurlijk, we hebben heel veel vrijwilligers die er een
heel goede organisatie van maken. Ik ben ook verantwoordelijke van de werkgroep
van alle nutsvoorzieningen zoals water, elektriciteit en terreinaankleding. Dat
doe ik al van in het begin. Vroeger werd je, als je stopte met de KSA, bijna
automatisch lid van de Gezôarse Feesten. We merkten echter de laatste jaren dat
de doorstroom niet altijd gegarandeerd was, maar het is wel belangrijk dat, als
we als vereniging willen blijven bestaan, we ook denken aan verjonging.
Tegenwoordig bestaat er in Eksaarde de jeugdwerking JOEHOE. Na jeugdclub Den
Uil heeft de jeugd van Eksaarde een vaste stek in het Uilennestje voor een
film, leuke muziek, een game of gewoon ééntje drinken met vrienden. Jongeren
tussen 14 en 20 jaar komen regelmatig op vrijdagavond samen om te bekomen van
de schoolweek. Tussendoor zijn er ook nog andere activiteiten.
Dat straattheater is een hele bezigheid. Heb je nog tijd voor andere
hobbys?
Ik brouw zelf bier. Dat is vooral mijn hobby in de winter,
van november tot april. In de zomer heb je als hobbybrouwer meer kans op
besmettingen bv. door vliegjes die in je brouwsel kunnen terecht komen.
Ik ben lid van de Reinaert Wijn en Biergilde in Doorslaar. Er
zijn 2 gildebieren: Straffe Miel (blond) en Dubbel Abdijbier (donker), maar ik
experimenteer ook met heel wat andere bieren. We komen om de twee weken samen
om ervaringen te delen, maar je kan er ook benodigdheden of grondstoffen
aankopen.
Een heel leuke hobby omdat ik vaak samen met vrienden aan
het brouwen ga en ik hen dan het één en het ander kan leren over het
brouwproces. Af en toe knutsel ik iets in elkaar voor de installatie. Sociale
contacten zijn heel belangrijk, ook bij het brouwen.
Heb je nog een link met KSA Eksaarde?
We komen jaarlijks samen met de oud-leiders van KSA
Eksaarde. We zijn een officieel erkende groep bij KSA nationaal. Ik ben, met
mijn 47jaar, het jongste lid. In het eerste weekend van juni gaan we op weekend
waar we ons altijd goed amuseren.
Wat vind je fijn in Eksaarde?
Ik vind het heel goed hoe de Gezôarse vereniging nu onderling
samenwerken. Dat gaat altijd heel vlot en gemoedelijk.
Wie mogen we contacteren voor de volgende editie?
Ga eens langs bij Guido Van Peteghem. Hij is gepassioneerd bezig
met het maken van draaiorgels.
Dankjewel Gino voor het openhartig gesprek en de gastvrijheid.
3. Ga wandelen zonder gsm. Geef die tijd echt aan jezelf.
4. Stuur je liefdevolle wensen voor je iemand telefoneert of ontmoet
5. Neem regelmatig open momenten. Je laat even alles toe te zijn zoals het is.
6. Koester je lichaam en geef jezelf voldoende rust
7. Eindig je dag met dankbaarheid. Je zal merken dat kleine dingen groot worden.
7 tips mindful werken :
1. Start je dag met een waardegerichte ademruimte
2. Herinner jezelf regelmatig aan het geschenk dat je hebt voor deze wereld
3. Druk eens je waardering uit, zomaar
4. Stem je vooraf af op een n.o.b.e.l.e ontmoeting in een gesprek of teammeeting (n.o.b.e.l.e = Neutraal, Open, Betrokken, Evenwichtig, Liefdevol en Eerlijk)
5. Vraag je af of je aan het luisteren bent of aan het multitasken
6. Sta stil bij je impuls, impact en intentie als je iets wil zeggen
7. Neem deugddoende pauzes zodat je verfrist en aandachtig verder kan
GROEN: In de nobele zone kan je uitreiken, een stap naar voren zetten en in verbinding gaan. Dat kan nog pijnlijk aanvoelen, maar je begrijpt dat die pijn erbij hoort en niet te vermijden is. Daarom blijf je, ondanks je pijn, oprecht betrokken bij de ander. je bevindt je in de groene zone. Hier kan je nobel verder. Je richt je op 'wij' ipv je blind te staren op 'ik'.
ROOD: Als je je in de rode zone bevindt, kan je beter niet communiceren Dat is onveilig voor jezelf en je gesprekspartner. Het enige wat gezien wordt, is gevaar. je focus is gericht op jezelf, op zelfbehoud. Je kan je dus ook niet verbinden met de ander, want je kan de ander niet echt zien. Je bent te veel met jezelf bezig. Wat je dan nog ziet, vul je in met je dinosaurus, die wakker is geworden.
ORANJE: ER is ook nog een zone tussen deze 2, waarbij je wil uitreiken, maar dat lukt je niet echt. Je nobele aspiratie is er, maar je weet niet hoe. Je hoort 2 stemmen, die van zelfbehoud en die van je nobele aspiratie en diepe wens tot verbinding. Het is je oranje zone.
Concrete tips en oefeningen:
Bereid je nobele ruimte voor
Richt je op een nobele intentie en timing
Ga niet uit van veronderstellingen
Neem harde woorden niet persoonlijk
Oefen je luisterbereidheid
Maak het niet persoonlijk, spreek vanuit nobele betrokkenheid
Enkele bijzondere aandachtspunten in liefdesrelaties:
Maak gebruik van AMOR:
Adem zonder er verder in mee te gaan
Maak ruimte
Open je voor het volledige plaatje door stil te staan bij de vragen
❤
💞
