N : Van Rouwcentrum Baert. Sinds enkele jaren zijn mijn
broer, Jurgen en man, Stefaan, eigenaar van de zaak. Het is ondertussen al de
derde generatie.
Werk jij mee in de zaak?
N : Ik ondersteun zoveel ik kan, maar heb een full-time job
in Lochristi. Acht jaar geleden ben ik aan de slag gegaan als administratief
bediende bij Elia, de beheerder van het transmissienet voor elektriciteit. Ik
ben al van mijn 19 jaar aan het werk, maar altijd in een ondersteunende
functie. We zijn een tof team : ik met mijn 20 mannen. Daarnaast help ik zoveel
mogelijk mee in de zaak achter de schermen : papierwerk en de koffietafels.
Heb je de zaak zien evolueren?
N : Ja. Tien jaar geleden hebben we beslist om niet langer
in te zetten op de ceremonie voor huwelijken. Ik heb wel leuke herinneringen
van in de tijd toen ik voor mijn ouders met de ceremoniewagens mocht rijden.
Sinds dan ligt alle focus op begrafenissen, ondertussen hebben we in Moerbeke onze
aula ook terug vernieuwd-groter gemaakt.
Wat doe je in je vrijetijd?
N : Ik heb een drukke bezigheid als secretaris van DVC
Eksaarde, de volleybal. Ik heb vroeger zelf gevolleybald en nu spelen onze
dochters, Freya en Larissa, in de club. Omdat ik hun matchen vaak bijwoon, werd
ik al snel ploegverantwoordelijke. De stap om in het bestuur te gaan was dan
ook snel gezet. Ondertussen ben ik al vijf jaar secretaris.
Is dit ook een ondersteunende functie zoals je job en wat je
voor de begrafenissen doet?
N : Meestal wel, het is een gevarieerd tijdverdrijf :
wedstrijden plannen, organiseren en ook soms eens bijsturen bij kleine
conflictjes en dit samen met andere bestuursleden. Elke maand vergaderen etc...
Maar in de volleybal is er een goede sfeer.
Heb je nog andere hobbys?
N : Nee, eigenlijk niet. Ik heb vroeger veel gesport, maar
een knieblessure en tijdgebrek, maakt dat dat nu moeilijker. En ja, ouder
worden zeker? Ik ben ondertussen 45 jaar.
Je ziet er heel goed uit. Heb je het lastig met ouder
worden?
N : Nee, absoluut niet. Ik voel me goed. Heb veel om handen.
Genieten van de tijd die je hebt, want door de begrafenissen word je wel soms
geconfronteerd met ouder worden en dan ga je wel eens denken over je eigen
ouders en over jezelf.
Waar kan je van genieten?
N : Rust!
Amaai, daar moest je niet lang over nadenken.
N : Nee, het komt er niet vaak van om eens gewoon in de
zetel te zitten niksen, zonder over iets te moeten nadenken. Ik kan ook enorm
genieten van de momenten met ons viertjes of om eens lekker te gaan eten. O ja,
en een sauna.
Kan je ook genieten van het enthousiasme tijdens een
volleybalmatch, want dat is meestal niet rustig?
N : Ja, enorm. Op zondag worden de thuismatchen gespeeld en
dan ben ik daar vaak een ganse dag. Super vind ik dat. Ik vind het ook
belangrijk om zoveel mogelijk matchen van onze dochters mee te pikken. Dat lukt
niet altijd omdat een begrafenis vaak op zaterdag is, maar ik probeer me dan in
alle bochten te wringen om er toch te zijn voor hen.
Wat doe je niet graag?
N : Koken. Mijn man doet dit gelukkig wel graag. Ik ben vaak
met verschillende dingen tegelijk bezig, maar met koken lukt dat niet. Dat gaat
niet genoeg vooruit en kan er dan ook geen tijd insteken. Geef mij maar een
verfborstel om een deel van het huis te schilderen.
Zijn er nog dingen die je niet graag doet?
N : Mijn man doet meestal de boodschappen want daar heb ik
het geduld niet voor.
Ga je graag op reis?
N : Heel graag. Dat is trouwens iets waar we elk jaar naar
hunkeren. Als we thuis blijven, hebben we geen vakantiegevoel, want de zaak is
aan ons huis. We gaan altijd naar de zee, gecombineerd met uitstappen. We
willen elk jaar nieuwe dingen ontdekken. We hebben dit steeds met ons gezin
gedaan, maar ondertussen wordt de oudste 18 jaar, dus ik vrees ervoor dat ze
nog veel zal willen meegaan. Dat is leren loslaten.
Hoe kan de wereld er volgens jou beter uitzien?
N : Als we wat meer respect voor elkaar zouden hebben.
Nu Kerstmis al enkele wegen achter de rug ligt en de drie koningen
ook al uit het zicht verdwenen zijn, werken de kandidaat-vormelingen in één
rechte lijn door naar hun vormsel. Een belangrijk onderdeel van dit gebeuren is
het vormselkruisje. Deze kruisjes worden gezegend zodat de vormelingen hun
doopsel kunnen hernieuwen. Deze kruisjes werden gezegend in de eucharistieviering
op 5 februari, maar werd voorbereid in een aparte catechese-activiteit de week voordien.
Deze bijeenkomst had plaats in de kerk. De grote groep aan
vormelingen gingen in eerste instantie samen aan de slag. Na een kort gebedje werd
de band met andere mensen die ons in hun hart dragen ten tonele gebracht.
Daarna werden de kandidaat-vormelingen ondergedompeld in weetjes over de verschillende
vormen en betekenis dat een kruis overal in de wereld kan aannemen en wanneer
het in ons leven komt.
Als tweede deel kreeg één groepje een rondleiding in de
kerk. Wie beter dan Christ Criel kan deze informatie op een boeiende manier
doorgeven aan de kinderen? Heel wat weetjes over de geschiedenis van de kerk en
de symbolen die je her en der kan herkennen, werden getoond en besproken. Wist
je dat onze O.L.Vrouw Hemelvaart kerk al bijna 800jaar geleden gebouwd is? De
kandidaat-vormelingen kregen zelfs de kans om de gewelven in het dak te zien.
Een ander groepje ging ondertussen in het parochiaal lokaal
aan de slag. Zij kregen meer informatie over het vormselkruisje en bereidden de
kruisjesviering voor. De kandidaat-vormelingen kregen voor het eerst hun eigen
kruisje te zien dat ze op het vormsel zullen krijgen. De symboliek van dit
kruisje werd uitgebreid besproken. Na een korte pauze wisselden beide groepjes.
Het werd een leerrijke namiddag.
In de kruisjesviering zelf waren de vormelingen niet alleen
want hun ouders en doopmeter of -peter waren ook aanwezig. De vormselkruisjes
werden gezegend en meter of peter hingen de kruisjes bij hun schatjes om. Ook
de kindjes die het afgelopen jaar gedoopt zijn (sinds februari 2016), werden
gezegend en kregen hun gedenkteken mee naar huis. Een leuke herinnering voor
deze nieuwe christenen. De kinderen die dit jaar hun eerste communie doen,
namen deel aan deze intense viering. Na de zegening kreeg iedereen een
pannenkoek ter ere van het feest van Maria Lichtmis. Heerlijk!
