EEN KERSTVERHAAL ALS (G)EEN ANDER.

Het gebeurde toen Heer Rodes koning in de Lage Landen was, zo omtrent het jaar 2400. De mensheid had toen al een flink stuk vooruitgang geboekt inzake bewustwording. De mensen leefden vrij harmonieus samen en haast nergens was er nog oorlog of geweld. Eigenlijk werd een koning toen gekozen door het volk maar Heer Rodes had als opperbevelhebber van het leger de macht gegrepen toen het parlement het leger wilde afschaffen en vervangen door een burgerdienst die zich enkel zou inzetten om de mensen te helpen in nood en om hen te beschermen.

Bijna overal op aarde heerste er vrede en welzijn. Maar toch was er nog een hardnekkig gedeelte van de wereldbevolking dat volhardde in de boosheid en streefde naar veel materieel gewin en eigenbelang. Hier en daar bezetten ze sleutelposities om hun tanende macht alsnog te bestendigen. Aan het hoofd van grote multinationals en als staatshoofden in sommige landen probeerden ze met geweld en bedrog zichzelf te verrijken.

In het jaar 2400 woedde een zeer besmettelijk virus op aarde. Voor mensen met een gezonde levensstijl en een sterk immuunsysteem vormde dit geen enkel probleem. Wie echter nog steeds oude slechte gewoonten aannam zoals vlees eten en roesmiddelen als alcohol, drugs en tabak consumeerde, was het virus zeer schadelijk. Net als in vorige eeuwen werd er door de overheid wereldwijd absurde en zinloze maatregelen genomen, uiteraard zonder succes. Massale vaccinaties onder de hele wereldbevolking – ook kerngezonde mensen en kinderen! – verzwakten slechts het aangeboren afweersysteem en zo kon het virus ongeremd muteren en overheersen. Men had blijkbaar zoals steeds niets geleerd uit de geschiedenis.

Heer Rodes en zijn trawanten zagen enkel een kans om schatrijk te worden en de mensen die ze eigenlijk zouden moeten dienen voorgoed onder de knoet te krijgen. Hij riep de noodtoestand uit en vaardigde een besluit uit dat alle mannelijke onderdanen zich met hun gezin naar de plaats van hun geboorte moesten begeven om er een inspuiting te krijgen in het lokale vaccinatiecentrum. Ongehoorzaamheid zou zwaar bestraft worden.  

In een klein dorpje woonden Yos en Maartje, een pasgetrouwd koppel. Hij kwam uit de grote stad waar hij aan de universiteit godgeleerdheid had gestudeerd maar hij vond geen werk omdat hij niet overweg kon met dogma’s en het autoritair gedrag van de geestelijke overheid. Na een burn-out trok hij naar een dorpje op het platteland om er tot rust te komen. Hij leerde daar Maartje kennen, een meisje dat na haar studies rondgezworven had in India en er kennis had gemaakt met yoga. In het dorpje gaf ze wekelijks yoga-onderricht en daar kwam op een keer Yos meedoen. Weldra voerden ze lange, diepe gesprekken over spiritualiteit en mettertijd werden ze verliefd op elkaar. Hij vestigde zich definitief in het dorp en trouwde met Maartje. Haar ouders hadden een bakkerij en het jonge koppel woonde boven de winkel.

Het was nu eind december en Maartje zou weldra moeten bevallen. Van  overheidswege had het paar dus de opdracht gekregen zich naar het vaccinatiecentrum in de geboorteplaats van Yos te begeven. Daar moesten zij hun prik krijgen die hen zogezegd zou beschermen tegen het rondwarende virus. Omdat de treinen niet reden vanwege de overheidsmaatregelen, besloot Yos de oude bakfiets van zijn schoonvader – waarmee deze vroeger brood ronddroeg bij zijn klanten – weer rijklaar te maken. Hij installeerde een comfortabel zitje voor Maartje. Ze was uitgerekend voor Driekoningen, dat was toch nog een paar weken. Tegen dan zouden ze wel weer thuis zijn.

Na een lange vermoeiende fietsreis kwamen ze in de grote stad aan, de ochtend voor hun afspraak in het vaccinatiecentrum. Yos zocht naar een logeerplaats maar alles bleek volgeboekt. In een herberg aan de rand van de stad probeerde hij een laatste maal. De herbergier zei dat alles volkomen bezet was, er was echt geen slaapplaats meer vrij, in de hele stad en verre omgeving niet. Yos vertelde dan dat zijn vrouw hoogzwanger was en er toch ergens een plekje voor haar moest zijn. De vrouw van de herbergier kwam nu tussen en zei dat ze in de schuur achter de herberg wel iets kon in orde maken om te overnachten.

Het was nu bijna middernacht en Maartje en Yos legden zich te rusten op het hooi. De vrouw van de herbergier had voor enkele dekens gezorgd en wat voedsel. Ze hoefden niets te betalen; de vrouw leefde duidelijk mee met de hoogzwangere Maartje.

Om klokslag middernacht kwam het kindje vroeger dan verwacht ter wereld. Het was een meisje en ze noemden het Jessie. Plots werden ze opgeschrikt door gerommel en lawaai. Enkele herders uit de buurt kwamen binnen en vertelden dat ze een soort vliegende schotel gezien hadden in het veld waar hun schapen graasden. Een schitterende vuurpijl in de vorm van een staartster had hun de weg naar deze schuur gewezen en ze hadden engelachtig gezang gehoord en een diepe warme, tedere stem die hun toesprak: “Ga het pasgeboren kindje bezoeken want ze zal de hele wereld nieuw en beter maken”. De herders waren diep ontroerd bij het aanschouwen van het teder tafereel in de schuur; het pasgeboren kindje vervulde hen van grote vreugde en innerlijke vrede en ze gaven wat extra voedsel en schaapwollen dekens als geschenk.

Ook drie wijze geleerden kwamen langs, elk uit een gerenommeerde universiteit in het Verre Oosten. Hun berekeningen hadden dit bijzonder voorval voorspeld en ze hadden eveneens die lichtende sterpijl gezien. Ze gaven elk een goede wijze raad aan de aanwezigen. “Zoek regelmatig de stilte op en mediteer intens” sprak de eerste. De tweede zei: “Beschouw elk ander als volkomen gelijkwaardig”. De derde verzekerde: “Zie mekaar graag, respecteer en help elkaar en geef vele knuffels en andere blijken van affectie”.

Maartje en Yos en alle aanwezigen sloten de woorden van de wijzen in hun hart en ze werden vervuld van grote blijdschap. Ze waren heel sterk onder de indruk van de kracht die voelbaar van het kindje uitging. Ze werden helemaal stil vanbinnen. In elke cel van hun lichaam voelden ze een onbeschrijflijk zalig gevoel dat hen in extase bracht. Een schitterend wit licht verhelderde de hele omgeving.

Dat intens stralende licht als van duizendmaal duizend zonnen verlichtte toen de hele aarde. Alle virussen en andere negatieve trillingen werden totaal opgebrand en verdampten. Alle mensen werden helemaal gezond en voelden een diepe vrede en vreugde in zich.

Heer Rodes en alle nog niet ontwaakten kregen inzicht in hun onwetendheid en de daaruit voortvloeiende wandaden. Ze lieten hun slechte gewoonten achter zich en leefden voortaan vanuit liefde en mededogen. Elke vorm van haat en geweld verdampte in de warme, tedere gloed van het Kerstlicht. Een nieuwe wereld was geboren. Een nieuw tijdperk brak aan van hoge bewustwording, welvaart en welzijn. De aarde, het ganse heelal was vervuld van eindeloze Liefde. Jessie – een waar Christuskind - leidde allen naar de Bron van Al wat is, de allerhoogste staat van bewustzijn, van immer nieuwe gelukzaligheid.

Yogannes