STILTE HOEFT

Verslagjes, indrukken, mijmeringen, gedachtjes en gedichtjes…  geïnspireerd door een verblijf op de Stiltehoeve van Bond zonder Naam

Slot

De laatste dag van het verblijf op de Stiltehoeve is aangebroken. Altijd wat moeilijk; het besef dat weldra de stille rust en vredige omgeving moet plaatsmaken voor de drukte en het lawaai van “de echte wereld”. Alsof er iets échter is dan het ervaren van de diepe vrede en innerlijke rust in ons ware Zelf. Maar goed, na de stilteweek  mag/kan iedereen weer voluit praten. Alweer merk ik hoe snel de inhoud van wat gezegd wordt een enorme diepgang krijgt. Zelfs de gast die gisteren pas toegekomen is raakt vrijwel onmiddellijk intens betrokken in de gesprekken. Wat een wonderbaarlijke plek is dit toch. Elke ontmoeting hier lijkt wel geregisseerd door het universum. Mensen worden hier bij elkaar gebracht om ervaringen en inzichten te delen. Er wordt hier ook echt geluisterd naar elkaar, oprecht meegevoeld en meegeleefd ook. Je gaat hier weg met een heel pak wijsheid en levenselixir dat je meeneemt op je verdere levensweg. Met mooie, indringende momenten ter herinnering en aanmoediging. En met nieuwe vrienden, zielsgenoten waarmee je hoe dan ook verbonden blijft, al was het maar in gedachten of in meditatie. Stilte hoeft. Deze wereld heeft een grote behoefte aan stilte, bezinning, verdieping. De Stiltehoeve hoeft. Want deze biedt een volmaakt antwoord op de vraag naar verstilling.

Met heel veel dank aan allen die deze week mogelijk maakten (familie!), alle zeer toegewijde medewerkers op de hoeve, allen die ik daar mocht ontmoeten.

                                                             * * *

STIL LEVEN

ik wil voortaan

stil leven

als in een schilderij

bedacht, geschetst,

en op doek gezet

door de opperste

Meesterschilder

Zijn kleuren

verven mijn leven,

nu eens fel en hel

dan weer zacht

met tinten van tederheid

pastorale landschappen

hemelse wolken

kathedralen van bomen

regenboogrivieren

engelachtige gezangen

harmonieuze muziek

goudglanzende gevoelens

paradijselijke geborgenheid

het ware leven

het schilderij voorbij

                                                             * * *

GASTENBOEK

In de hemelse harmonie van de stilte heft mijn ziel een teder en vreugdevol gezang aan van vertrouwvol innerlijk verlangen naar vredige geborgen gelukzaligheid.

Ik vlinder verder door het leven met een dankbaar hart waarin ik de heerlijke mensen die ik hier in deze warme “thuishoeve” heb mogen ontmoeten voor altijd liefdevol bewaar.

Heel genegen,

Andre Yogannes September