|
HET VERHAAL VAN DE BRON
De
Bron was er altijd al. De Bron is eeuwig, zonder begin of einde.
Alomtegenwoordig,
een en al onuitputtelijke energie.
Al
wat bestaat komt uit de Bron en wordt erdoor in stand gehouden.
De
Bron is onvoorwaardelijke, gelukzalige Liefde.
Stralend
Licht waaruit alles is gemaakt.
Diepe
Vrede vol zoete harmonie.
Onuitputtelijke
Vreugde, intens teder en hartverwarmend.
Een
Kalmte die heilzaam en helend is.
Een
enorme Kracht, met onbegrensde mogelijkheden.
Alwetende
Wijsheid; alle kennis is in de Bron aanwezig.
De
Bron heeft een trillinggevende Klank die scheppend is, in stand houdend en
ondersteunend.
Ontelbare
sterren en planeten, oneindige zonnestelsels in een almaar uitdeinend heelal.
Geen mens kan de grootsheid van het universum echt bevatten. De Bron is met
geen woorden te beschrijven. De Bron is een 'Zijn' in al zijn aspecten. Alle
mogelijkheden zitten in de Bron.
Je
kan en mag de Bron benoemen zoals je wil. God, Allah, Jahweh, Jehova, de Grote
Geest, de Kosmos,... De naam doet er niet toe. De Bron is niet in een woord te
omvatten.
Onze
wereld is - zoals alles- uit de Bron ontstaan. Stel je voor dat er een oneindige
oceaan van bewuste energie is. Wanneer vanuit die oceaan een beweging komt, als
door een stormwind bewogen, zullen golven ontstaan. Hierdoor blijft de oceaan
zelf in essentie ongewijzigd. Elke golf moet uiteindelijk - hoe hoog ook
opgeklommen- weer tot volledige rust in de oceaan neerkomen.
Zo
zou je ook elk mensenleven kunnen beschouwen als een golf in de oceaan. De golf
heeft identiek dezelfde hoedanigheden als de oceaan zelf. Maar de golf is
beperkter en kan niet anders dan uiteindelijk weer volledig op te gaan in de
oceaan.
Zoals
gezegd is de Bron: Zijn. Vanuit dit grenzeloos Bewustzijn is alles geschapen.
Het ultieme kroonjuweel van de hele schepping is de mens. Deze is immers
"naar beeld en gelijkenis" identiek aan de Bron. Als enig schepsel
kreeg de mens de gave van een hoog bewustzijn dat in staat is weer één te
worden met de Bron. Maar enkel uit eigen vrije wil. Een opgelegde liefde is
natuurlijk geen echte liefde. Daarom heeft de goddelijke Bron de vrije wil
geschonken aan de mens.
In
al wat leeft is de Bron aanwezig, weerspiegeld in alles en allen. Alle kansen
worden liefdevol aangeboden aan de mens om de gelukzalige staat van één-zijn
met de thuisbron te ervaren. Toch verkiest de mens vaak zijn eigen vrije wil te
gebruiken om zijn liefde te verspillen aan
verlangens van zintuiglijk genot. Dit is echter nooit blijvend en altijd
teleurstellend en oorzaak van veel lijden.
De
goddelijke Bron straft nooit! De mens - in zijn onwetendheid- verleid door het
valse genot van aardse 'genoegens' is zelf de oorzaak van ziekte, pijn en
ellende. Indien de mens zich richt op de Bron en streeft naar harmonisch
één-zijn ermee dan ervaart hij hier en nu én voor altijd een grenzeloos
gelukzalig gevoel.
Het
lichaam van de mens is enkel een tijdelijk voertuig van zijn eeuwige ziel.
Wanneer dit lichaam ophoudt te bestaan, blijft de ziel verder leven want net
als de Bron is de ziel onsterfelijk, eeuwig. Na de lichamelijke dood heeft de
ziel geen voertuig meer, geen materieel omhulsel en verblijft in een subtielere
wereld: de astrale sfeer. De ziel kan dan opnieuw geboren worden op Aarde of op
een andere planeet in een grovere vorm, een ander lichaam. Zo krijgt de ziel
altijd weer een nieuwe kans om te leren. De Aarde en andere planeten zijn er
enkel om zielen te laten leren hoe zij kunnen terugkeren naar de Bron. Alleen
in de Bron is immers een blijvend geluk te ervaren. De Liefde vanuit de bron is
er altijd en blijft onvoorwaardelijk aangeboden. De ziel hoeft enkel deze
liefde te beantwoorden om voor eeuwig in gelukzaligheid te vertoeven. Dit kan
vele levens en dus evenveel wedergeboortes duren omwille van het schijn-zijn.
Het
schijn-zijn is de bedrieglijke waan die elke mens ondergaat. De zintuigen geven
een beperkt, onvolmaakt en dus verkeerd beeld van de werkelijkheid. Ogen zien
lang niet alles evenmin als ons gehoor scherp genoeg is om alles waar te nemen.
Dit geldt evenzeer voor tast-, reuk- en smaakzin. Het allerkleinste
stofdeeltje, in feite een lichtdeeltje, een snaartje, een stukje energie zeg
maar, is niet met onze beperkte zintuigen waar te nemen. Nauwelijks te meten
zelfs met gesofistikeerde hulpinstrumenten.
Zo
is een schijnwereld opgebouwd waarin de mens ingaat op foutieve informatie. Hij
zoekt het ware geluk maar wordt telkens bedrogen door zijn zintuigen die
schadelijke geneugten doen uitschijnen als gelukbrengende zaken. Zo maakt de
mens zichzelf ziek en ongelukkig.
Om
het ware geluk te (her)vinden in de Bron van eeuwige vreugde en gelukzaligheid
moet de mens de zintuigen als het ware even uitschakelen en zich dan richten
naar de Bron.
In
de bedrieglijke zintuiglijke wereld bestaat alles in tweeheid. Dit in
tegenstelling tot de ene, eeuwige Bron. Onze menselijke wereld kent goed en
kwaad, liefde en haat, geluk en ongeluk, leven en dood... Het ene wordt altijd
gecompenseerd door het andere. Oorzaak en gevolg. Elke positieve energie moet
in evenwicht komen met negatieve energie en omgekeerd. En elke uitgaande
positieve kracht komt evenredig terug. Hetzelfde geldt voor negatieve kracht.
Deze
dualiteit kun je maar ontstijgen door in een andere bewustzijnsdimensie te
komen. Het bovenbewustzijn brengt je in de Brondimensie. De enige manier om
daar te komen: in stilte gaan.
In
stilte gaan betekent alle zintuiglijke hindernissen opruimen evenals de
innerlijke onrust die door blokkades wordt veroorzaakt, weg te werken. Yoga is
hiervoor een uitstekende methode. Let wel. Yoga betekent eenheid met de
goddelijke Bron en die bekom je niet zomaar. Lichaamshoudingen vormen maar 1
aspect van Yoga. Het gaat evenzeer om een juiste levenshouding, oprechte
toewijding en om veelvuldige, diepe meditatie. Het beheersen van de
levensenergie door het controleren van de adem is ook essentieel. Dit is
allemaal niet onoverkomelijk en zelfs vrij eenvoudig toe te passen. Wel vraagt het
een zekere discipline en veel liefdevolle toewijding.
Want
uiteindelijk gaat het leven om LIEFDE.
Om
tot de eeuwige Bron van gelukzaligheid te komen, moet je liefhebben met heel je
hart, heel je ziel, heel je verstand en uit al je kracht.
Heb
de goddelijke Bron zo lief en je medemens als jezelf; dan ben je volmaakt
gelukkig in dit leven en ook daarna, voor altijd.
Yogannes
Bron: de
leringen van Paramhansa Yogananda
|
