|
Een modern kerstverhaal op belgische wijze
(voor mijn Nederlandse vrienden, dit is gebaseerd op waargebeurde feiten: een
klacht van een niet-gelovige wegens het plaatsen van een kerststalletje in een
gemeentehuis)
WIE IS ER BANG VOOR DE VERSCHRIKKELIJKE
KERSTSTAL?
Nog gauw even naar het gemeentehuis om
mijn nieuwe pas af te halen dacht de man toen hij uit zijn stamkroeg De
Vrijdenker kwam. Bij het binnenkomen van de lokettenzaal bleef hij plots als versteend
staan. Daar zag hij toch wel zeker een kerststalletje staan! Hij sidderde van
kop tot teen en dacht even dat hij van angst het bewustzijn zou verliezen. Die
vertederende blik van Moeder Maria doorboorde zijn vrijzinnig hart, Jozef leek
hem vermanend aan te kijken omdat hij teveel gedronken had en toch nog met de
wagen naar hier was gereden en het kindje Jezus scheen hem toe krijsen: Bekeer
u, want de verkiezingen zijn nabij! De os en de ezel gaven hem een slecht
geweten want hij was een fervente vleeseter. De schaapjes herinnerden hem pijnlijk
aan zijn eigen schaapjes van kinderen die hem zo vaak moesten missen terwijl
hij vergaderingen hield of voorbereidde om uit te zoeken hoe men het geloof in
goedheid, vrede en liefde de wereld uit kon helpen. Al een geluk dat de drie koningen
er nog niet bijstonden want dat zou de sfeer helemaal grimmig gemaakt hebben,
gezien de strubbelingen in de koninklijke familie.
Na heel diep ademgehaald te hebben en
alle moed bijeengeraapt te hebben, trok hij resoluut naar het bureau van de
burgemeester om er zijn beklag te doen. Militairen op straat, her en der betonblokken
om de toegangswegen af te sluiten, tot daar aan toe. Maar zomaar een
kerststalletje plaatsen in een openbare ruimte, dat is toch het toppunt van onveiligheid!
Wat een verschrikkelijke rampen kan dit wel niet teweegbrengen! Stel je voor
dat er minder verzuring en meer verdraagzaamheid zou komen in de samenleving, of
nog erger: vrede op aarde! Dan kon niemand nog iets verdienen aan de verkoop
van wapens en gevechtsvliegtuigen! Mensen zouden meer solidair zijn met elkaar: waar
zou dat in s hemels naam (vergeef me de uitdrukking) naar toe gaan! Een warme
maatschappij waar iedereen gelijkwaardig zichzelf zou kunnen ontplooien met
eerbied voor ieders overtuiging: wat een nachtmerrie!
Gelukkig toonde de burgervader begrip
voor onze bezorgde man. De kerststal verdween onmiddellijk. Zelf was de burgemeester
wel een diepgelovig man maar de coalitie mocht toch niet in gevaar gebracht
worden. En daarbij: veiligheid voor alles. Er is immers niets gevaarlijker dan
een kerststalletje. Mochten de bevoegde veiligheidsdiensten dit ooit te weten
komen dan zou het dreigingsniveau ogenblikkelijk stijgen en zou het voltallige
leger paraat moeten staan om die verschrikkelijk levensbedreigende kerststalletjes
overal te lande te gaan vernietigen.
De man stapte opgelucht weer naar
buiten. Hij was aan een enorme ramp ontsnapt en had de gemeente en het land
voor een groot onheil behoed. Hopelijk komt er snel een wet die die
verfoeilijke kerststallen totaal verbiedt. Er zijn tenslotte grenzen aan
vrijheid en verdraagzaamheid. Een diep gevoel van welbehagen overviel hem; dat
kerstbier uit De Vrijdenker had hem duidelijk deugd gedaan.
Yogannes
|
