Onze regering slaagt er maar niet in om structurele besparingsmaatregelen te nemen, bij gebrek aan visie en onderlinge cohesie ( zie vorig stuk ).
In Nederland bewijst men dat het wel kan, dat men een visie kan hebben, dat men op lange termijn kan denken, dat men fundamenteel kan ingrijpen. Natuurlijk wordt overleg in Nederland tussen regeringspartners niet bemoeilijkt door communautaire problemen, maar anderzijds kan je toch niet zeggen dat de twee coalitiepartners natuurlijke bondgenoten zijn: aan de ene kant de diepblauwe VVD, aan de andere kant de dieprode PvdA.
Enkele voorbeelden:
- om de gezondheidszorg leefbaar te houden werd in het regeringsakkoord beslist om de zorgpremie ( wat de Nederlanders zelf bijdragen voor hun gezondheidszorg ) inkomensafhankelijk te maken. Voor midden inkomenscategorieën leidde dat per gezin tot verhogingen van 2000 à 3000 euro per jaar !!! De VVD had dit volkomen fout ingeschat en werd door haar kiezerspubliek aan de schandpaal genageld. Diederik Samsom, de leider van de PvdA had Mark Rutte hier kunnen laten stikken en zeggen: een akkoord is een akkoord. Samsom wilde echter het totaalakkoord en de goede verstandhouding niet op de helling zetten en verklaarde zich onmiddellijk akkoord met een nieuwe onderhandeling ( zie je dit in België gebeuren ? ). Dit concept werd weer afgevoerd maar de volledige inkomensderving voor de overheid werd gecompenseerd door verschillende andere taksen, verhogingen en heffingen in andere domeinen. Met andere woorden, het financieel objectief bleef overeind.
- een paar weken geleden heeft de regering een woonakkoord bereikt. Dit akkoord grijpt fundamenteel in, in alle aspecten van de woningmarkt. De markt van de hypotheekleningen wordt strenger gereglementeerd, fiscale aftrekken van hypotheek interesten worden herschikt, de verhoging van huurprijzen wordt beperkt, enz. Deze maatregelen moeten er onder meer voor zorgen dat mensen zich niet meer te diep in de schulden steken door te zware leningen, dat de huurmarkt flexibeler wordt en vooral dat de hele sector van de woningbouw een adrenalinestoot krijgt.
- in Nederland hebben elk jaar een aantal vrijwillige fusies van gemeenten plaats. Op de regeringstafel ligt een conceptakkoord klaar om in de komende jaren nog eens een grootse opgelegde fusie-operatie door te voeren. Nu zijn er in Nederland ongeveer 400 gemeenten, waarvan er slechts 25 meer dan 100.000 inwoners tellen. Het objectief is om alleen maar gemeenten te hebben van 100.000 inwoners en meer. Dit zou het aantal gemeenten moeten terugbrengen tot een honderdtal.
- er ligt bij de regering een plan op tafel om een aantal provincies samen te voegen, met het oog op administratieve vereenvoudiging maar vooral ook op zeer belangrijke besparingen. Laat ik het voorstel illustreren met de Belgische situatie: alle provincies zouden als geografisch, historisch, cultureel gebied blijven bestaan. West en Oost Vlaanderen zullen blijven bestaan, een West Vlaming zal altijd een West Vlaming blijven, de streek, de taal, de cultuur, de folklore zullen in stand gehouden worden. Maar: op bestuurlijk administratief vlak zullen West en Oost Vlaanderen bestuurd worden door één en hetzelfde provinciebestuur: nog slechts één Gouverneur voor de twee, één provincieraad, één bestendige deputatie, één administratie. Dit zal natuurlijk geen besparing opleveren van de helft van de huidige bestuurskost, maar toch zeker een derde en dat is nog altijd een zeer belangrijk bedrag. Hetzelfde zou gebeuren met bijvoorbeeld Antwerpen en Limburg, Luik en Luxemburg, enz. Voor de burger maakt dit nauwelijks verschil: nabijheid is hier niet belangrijk, want wie is ooit al eens naar het provinciebestuur moeten gaan ?
Dit zijn gewoon een paar voorbeelden om aan te tonen dat je wel degelijk kan bezig zijn met andere zaken dan pietluttigheden, dat je grote principe-akkoorden kan maken, dat je structureel en op lange termijn kan ingrijpen, dat je als overheid kan ontvetten.
Let wel: denk nu niet dat iedereen, alle belangengroepen het eens zijn met al deze beslissingen en plannen. Integendeel. Maar de regering doet wat ze moet doen: haar verantwoordelijkheid nemen, keuzes maken en beslissen.
Met dit alles wil ik niet beweren dat alles in Nederland zo veel beter is dan bij ons. Ze kunnen nog altijd geen bier brouwen.
Ik heb hoe langer hoe meer de indruk dat wij nog altijd - of opnieuw - een regering van lopende zaken hebben.
Tijdens de lange periode van onderhandelingen hadden wij een regering van lopende zaken, die niet kon of mocht beslissen over een hele reeks belangrijke zaken met een blijvende impact of blijvende engagementen voor de toekomst. Dit ging van fundamentele hervormingen tot politieke benoemingen.
Nu hebben wij een regering van lopende zaken die niet kan beslissen over essentiële en belangrijke zaken, om de eenvoudige reden dat de coalitiepartners in deze regering het over niets nog eens zijn.
Socialisten en liberalen staan vaak lijnrecht tegenover mekaar, en Franstaligen en Nederlandstaligen staan even dikwijls tegenover mekaar. Zo krijg je breuklijnen, bijvoorbeeld tussen Franstalige socialisten en Vlaamse liberalen, maar ook tussen de PS en de sp.a. Van een derde coalitiepartner kan je al helemaal niet meer spreken want CD&V en Cdh zijn al lang geen familie meer, zelfs geen schoonfamilie. Zo kunnen de laatste maanden Onkelinx en Milquet het blijkbaar goed met elkaar vinden. In deze totale wanorde zwemt ook nog de CD&V rond, maar waar het vroeger hun tweede natuur was om cement en/of glijmiddel te zijn in ingewikkelde coalities, is hun soortelijk gewicht in de federale regering veel te klein geworden en verleggen zij hun zwaartepunt zo veel mogelijk naar de Vlaamse regering.
In die omstandigheden is ernstig beleid uitgesloten, net op het moment dat cruciale keuzes moeten gemaakt worden. Als je daarbij nog telt dat werkgevers en vakbonden nog nauwelijks door dezelfde deur kunnen en dat de partijen openlijk ruzie maken met de vakbonden van hun eigen kleur, dan zie je de hopeloosheid van de situatie.
Dit schuldig crimineel non-beleid zie je terug in de feiten en de cijfers. Deze regering rijdt ons land recht naar de afgrond.
Als onze vakbonden en bepaalde partijen zich daar geen rekenschap van geven, dan zijn er anderen die dat wel doen.
Luc Coene, de Gouverneur van de Nationale Bank, die zich de toorn van de politici op zijn nek haalt telkens hij zijn mond open doet, heeft deze week nog maar eens een stand van zaken opgemaakt en die is, om het zacht uit te drukken, verontrustend.
Bovendien heeft, na het IMF, de OESO, professoren en deskundigen, ook de Europese Commissie deze week nog eens haar licht op ons land en zijn beleid laten schijnen. In het rapport van Commissaris Olli Rehn zijn wij gewoon grandioos gebuisd.
Nog eens samenvatten ?
Zeer ernstige problemen en uitdagingen voor ons land ( voor een stuk ernstiger dan in onze buurlanden ): - onze staatsschuld is torenhoog en zal einde dit jaar wellicht meer bedragen dan ons bruto binnenlands product ( bbp ); die schuld moet absoluut substantieel naar beneden, maar het gaat de andere richting uit. Die schuld moet je zien als een molensteen rond je nek terwijl je aan het zwemmen bent. - onze loonkost is de duurste van heel Europa en de kloof met onze buurlanden blijft stijgen; dus exporteren wordt moeilijker en moeilijker en we verliezen marktaandeel, terwijl onze economische groei precies via dat kanaal moet gevoed worden - in verhouding tot het totaal van de bevolking zijn in ons land het minst mensen professioneel actief in vergelijking met onze buurlanden, terwijl onze demografische piramide aantoont dat de kost van de vergrijzing bij ons snel en genadeloos zal stijgen
Om niet de afgrond in te gaan moeten wij dus op al deze domeinen zeer diepgaand en duurzaam ingrijpen.
Wat zegt Olli Rehn: - ja, jullie hebben het tekort op de begroting in 2012 beperkt tot 3%, proficiat, maar de inspanning moet de komende 2à3 jaar onverminderd verder gezet worden - op alle andere vlakken is wat jullie doen veel te laat, en vooral veel te weinig, meer bepaald omdat jullie geen duurzame of structurele maatregelen nemen, dit zijn ingrepen die je nu doet en die in de komende jaren een blijvend effect zullen hebben; het grootste deel van wat in 2012 werd gedaan en voor 2013 wordt voorzien zijn éénmalige maatregelen die één keer effect hebben maar waarvan het ( positieve ) effect niet blijft bestaan.
Een kleine vergelijking: wat zegt Olli Rehn over Nederland ? - het begrotingstekort in Nederland was 3,6% - dus slechter dan geëist en slechter dan bij ons. Maar dit komt enkel en alleen doordat Nederland in allerijl de vierde grootste bank van het land heeft moeten redden van het faillissement en nationaliseren. Zonder dit incident zou Nederland zijn verplichtingen perfect zijn nagekomen.Dit was een éénmalig accident - voor al de rest krijgt Nederland een veel gunstiger rapport dan België, precies omdat men in Nederland volop bezig is met structurele maatregelen die in de komende jaren blijvend effect zullen hebben en een eerder rooskleurig perspectief geven, inden de inspanningen worden voortgezet.
De Belgische regering moet hoogdringend fundamentele keuzes maken en drastisch optreden, anders gaan we de dieperik in. Maar: - de vakbonden betogen tegen een loonblokkering die niet bestaat, want wij zijn het enige land in Europa met een automatische loonaanpassing aan de index; de vakbonden betogen alhoewel de loonkost bij ons reeds de hoogste van Europa is; de vakbonden betogen omdat ze geen sociale afbraak willen zoals in Duitsland, hoewel het in Duitsland over het algemeen veel beter gaat dan bij ons; de vakbonden betogen tegen verdere inleveringen alhoewel ze heel goed weten - zoals iedereen trouwens - dat de inleveringen die van de mensen zijn gevraagd in Griekenland, Ierland, Spanje, Portugal, Italië, Frankrijk, Nederland een heel stuk hoger liggen dan bij ons. - de liberalen willen verder besparen en geen nieuwe belastingen; de socialisten en vooral de PS willen geen nieuwe besparingen maar hogere belastingen - de PS wil de afschaffing van de notoriële interest; de anderen noemen dit zelfmoord - het Planbureau meent dat er in de begroting van dit jaar reeds een gat is van 3 miljard euro. Minister van Financiën Vanackere schat het gaatje op slechts 1 miljard. - iedereen wil in de komende jaren het begrotingstekort verder verkleinen om in 2015 een begroting in evenwicht te hebben. De nieuwe siamese tweeling Onkelinx - Milquet vindt dat dat nonsens is en dat we maar weer grotere tekorten moeten aanvaarden - de leeftijd voor vervroegd pensioen, o.m. ook bij sluiting van ondernemingen of collectief ontslag moet absoluut omhoog en tot een minimum beperkt worden. De vakbonden blijven vasthouden aan 52 jaar. - de vakbonden vragen meer koopkracht, maar dat is het probleem niet. Wij verdienen genoeg ( doorsnee ), maar in plaats van het geld uit te geven om de economie te stimuleren, zetten we alles op onze spaarboekjes. Dit bewijst dat we geen vertrouwen hebben in onze overheid en in onze toekomst.
Ik heb de grootste horror voor welke vorm van dictatuur dan ook. Altijd, overal, in elke situatie.
Maar dat wil niet zeggen dat je in een parlementaire democratie als overheid het recht hebt, om alles op zijn beloop te laten, om het land naar de afgrond te duwen en om niet de beslissingen te nemen die absoluut noodzakelijk en onvermijdelijk zijn.
Dit is voor deze regering geen keuze of een optie. Het is haar verdomde plicht.
De regering zal wellicht wel met een en ander bezig zijn, maar waarmee blijft toch vrij onduidelijk.
Iedere dag worden initiatieven en voorstellen aangekondigd waardoor de indruk van grote activiteit wordt gecreëerd, maar al die voorstellen en ontwerpen zijn natuurlijk nog lang geen wet en je mag ervan op aan dat de meeste ook nooit wet zullen worden...
Elke dag wordt er ook veel gecorrigeerd, gerepareerd, genuanceerd. Er moeten overal brandjes geblust worden en herstellingswerken worden uitgevoerd. Want het is toch allemaal zo ingewikkeld, complex en verwarrend geworden.
Men is ook hoe langer hoe meer bezig met de waan van het moment. Er gebeurt iets en onmiddellijk schiet elke politicus, elke minister in gang: opmerkingen, vragen, kritiek, vergaderingen, persconferenties. Dit duurt zo gemiddeld een tiental dagen en dan is er reeds een andere waan van de dag waarrond alles draait, ook weer voor een week.
Kijk naar het voorbeeld van de beveiliging van de luchthaven van Zaventem. Er zijn de laatste jaren meerdere grote ( diamant ) diefstallen gebeurd en telkens zal men al het nodige doen om dergelijke incidenten onmogelijk te maken. En toch blijven ze, blijkbaar met spelend gemak - gebeuren. Hoe lang zal men er over praten en wanneer zal men er echt iets aan doen?
Een jongeman wordt doodgeklopt in een politiecel, drie jaar geleden. Panorama is nodig geweest om de schijnwerpers op dit onaanvaardbaar voorval te richten. Na drie jaar is er nog geen proces geweest en een kloppende politie-inspecteur is niet eens geschorst. Hoe lang zal men er over praten en wanneer zal men er iets aan doen?
In dit laatste geval was de discussie in Terzake van vanavond - justitie, politie, psychiatrie - pijnlijk. De conclusie is: niemand heeft fouten gemaakt. Het kan dus vandaag of morgen opnieuw gebeuren... Hoopgevend is anders.
Ik heb al vaker geschreven dat wij niet meer in een rechtstaat leven.
Als je donderdagavond Panorama en Reyers Laat hebt gezien, denk je dan nog altijd dat wij in een rechtstaat leven ?
Heb je de beelden gezien van Abu Graib, van de Stasi, van de KGB, van Guantanamo, van Stalin...?
Beelden van een naakte, totaal verwarde, man in een naakte cel van zes vierkante meter die door een speciaal interventieteam van zes man, in aanvalsuniform, letterlijk dood wordt geklopt. Een substitute die het bevel geeft om hem plat te spuiten. Een dokter die hem plat spuit zonder hem ook maar één minuut voorafgaandelijk te onderzoeken.
Heb je de onmenselijke beelden gezien ? Niet van de andere kant van de wereld. Van bij ons. Niet van vijftig jaar geleden. Van nu.
Wat is het ? Nog maar eens: zand erover ?
Zit er dan zo veel eelt op ons hart, op onze ziel, op ons verstand, dat we het er zo maar bijnemen.
Kijken, verontwaardigd zijn, nog een Omer drinken en gaan slapen.
Voor de grootste onnozelheden en futiliteiten worden op Facebook en andere, petities opgestart, acties ondernomen, revoltes gelanceerd en hier wordt een naakte ( kan je meer kwetsbaar zijn ? ) jongeman doodgeklopt - door de orde van de wet - en iedereen blijft in zijn zetel zitten !?
Te vaag ? Te onduidelijk ? Te onzeker ? Te ver van mijn bed ?
Hey..., het staat op film, van het begin tot het einde, in al zijn wreedheid.
Kijk er verdomme naar en zeg dat het genoeg geweest is; dat wij dit niet meer pikken.
Dit is geen ongeval. Dit is doodslag. Hier zijn verantwoordelijken voor. Ook politieke verantwoordelijken.
Slaap maar allemaal rustig verder, maar kom morgen niet wenen als het in jullie familie- of vriendenkring gebeurt.
Ik heb nog enkele vragen voor de superheld, hij die vijf keer het gezicht van het hulpeloze slachtoffer tot moes heeft geklopt ( we hebben de beelden gezien ) : hoe voel je je wanneer je in je bed ligt , hoe voel je je wanneer je je baby knuffelt, zal je onweerstaanbare drang pleiten of een moeilijke jeugd, of was je chihuahua toevallig ziek die dag ?
Als de Porsche van een K3 zangeres wordt aangereden staat de wereld op zijn kop, maar als een om hulp schreeuwende jongeman door de politie wordt doodgeslagen, kijken we de andere kant op.
Ik heb me voorgenomen om weinig of niets te schrijven over deze ongelooflijk triestige zaak.
Maar morgen is het eindelijk zo ver, de langverwachte start van het proces. Het zoveelste proces van het decennium, van de eeuw, toch als je de media mag geloven.
Het is een goede zaak dat we eindelijk zo ver zijn, vooral en op de eerste plaats voor alle nabestaanden en rechtstreeks betrokkenen. Een verwerkingsproces, een rouwproces kan, volgens mij, niet de natuurlijke stroom van het leven aannemen, zolang het juridische proces niet heeft plaats gehad.
Zij die lijden, zij die het niet begrijpen, zij die het onmogelijk kunnen vatten, zij die twijfelen aan hoop en toekomst willen antwoorden op duizenden vragen, allemaal vragen die je kan samenballen in die ene ultieme vraag: WAAROM ?
Wat ons de komende vier weken te wachten staat is één hoop ellende, triestheid, bitterheid, slechtheid, onmenselijkheid. Hij die hieruit een glimpje hoop kan distilleren zal zeer diep in zijn en onze gevoelens moeten graven, want eigenlijk zullen we vier weken vertoeven in de diepste spelonken van het onbegrijpelijke, het onbegrijpbare.
Laat ons hopen dat alle betrokkenen de beproeving aankunnen en antwoorden krijgen op hun vragen, dat het hen helpt om een zekere rust te vinden.
En voor de media en ons allemaal: zouden we het ongegeneerd voyeurisme niet terugbrengen tot redelijke en diepmenselijke interesse en niet verder tien pagina's per dag publiceren en verslinden om toch maar geen goor detail te missen ?
- honderden karkassen van kreupele, zieke of met hormonen behandelde paarden zijn in het Belgische voedselcircuit terechtgekomen. Het parket was op de hoogte maar weigerde de bevolking in te lichten. Het voedselagentschap was op de hoogte maar kreeg zwijgplicht.
- op het eerste blad van HLN staat een grote foto van een echografie van een jonge foetus. Het onderschrift beweert dat het om een foto van Kim De Gelder gaat. Pure volksverlakkerij.
- de overvallers die eergisterenavond met 37 miljoen euro aan diamanten aan de haal gingen, zijn gewoon door een open poort de luchthaven opgereden. Omwonenden: " Die poort, de toegang tot een werfzone, staat eigenlijk al tien jaar open. " Op het moment van de feiten stonden acht agenten in voor de bewaking van een terrein van 1.245 hectare. Vier van hen stonden op de koop toe in voor de beveiliging van de Kroatische president. Twee anderen regelden het verkeer, wat wil zeggen dat twee agenten het hele domein met een hek van 22 kilometer lang moesten bewaken. ( naar het schijnt beschikken ze wel over een fiets ) De directie beweert dat de beveiliging van de luchthaven beantwoordt aan alle internationaal opgelegde normen.
- zonnepanelen vliegen in brand als de zon te fel schijnt.
- 14-jarige jongen op 'hoerenpagina Zottegem'.
- " Als eerste mens op Mars wonen: ON-GE-LOOF-LIJK. " "Mijn vrouw heeft het er moeilijk mee."
- België is met voorsprong de lidstaat met de meeste achterstand bij het omzetten van Europese richtlijnen in nationale wetgeving ( slechter dan Bulgarije of Roemenië om maar iets te zeggen ).
- Steven Vanackere is nog altijd Minister van Financiën.
Indien het ACW morgen een klacht zou indienen tegen de Minister van Financiën, zou Steven Vanackere dan aftreden, beseffende dat hij midden in een belangenconflict zit, of zal hij verder zijn middelvinger blijven uitsteken naar de rechtstaat en naar ons allemaal ?
Het ARCO dossier is intussen ( voorlopig of niet ? ) het ACW dossier geworden, en het escaleert. Blijkbaar was het geen slechte beslissing om het te blijven volgen.
Vandaag hebben zich twee belangrijke nieuwe ontwikkelingen voorgedaan:
- Etienne Schouppe mengt zich in het debat - Het ACW dient klacht in tegen Jambon / Dedecker ( N-VA )
Als de CD&V Schouppe van stal haalt dan wordt het menens en men zal het geweten hebben. Vanaf nu wordt er geschoten om te doden, zonder waarschuwing en vanuit de heup. Er worden geen gevangenen meer genomen. Als je van de 'kleine' onderwereld wil afdalen naar de 'echte', dan doe je een beroep op 'Dirty Etienne'. Spijtig genoeg geraken zijn technieken en methodes wat uit de mode, wat afgebot. Etienne wordt een beetje roestig. Zijn openingszet was daarom perfect voorspelbaar: de druk van de ketel halen door te vertrekken van een verkeerde premisse.
Schouppe: " Wat anderen mogen ( bijvoorbeeld multinationals ) mag het ACW ook. Daar is ethisch niets verwerpelijks aan. " Met zo'n dooddoener kon Schouppe vroeger de hele goegemeente meteen de mond snoeren. Niet meer.
Niemand heeft ooit het eerste deel van wat Schouppe zegt, betwist of in vraag gesteld. Niemand heeft gezegd dat het ACW niet mag doen wat de anderen doen.
Het ACW mag dat, maar er zijn een paar voorwaarden: - op voorwaarde dat wat ze allemaal doen wettelijk is - op voorwaarde niet voortdurende en heftige kritiek te geven op wat de anderen doen, want dan geef je meteen kritiek op jezelf en je eigen handelen en mag je vooraan gaan staan in de rij van de farizeeërs. - op voorwaarde dat je het niet doet ten koste van je leden en van de belastingbetaler
Dat Schouppe daar, vanop de preekstoel, aan toevoegt dat daar ook ethisch niets mis mee is, grenst aan het...absurde. Bij deze heeft Etienne Schouppe dus afgekondigd ( hij had het in een encycliek moeten doen ) dat alles wat wettelijk niet verkeerd is, meteen ook ethisch ok is.
De machinaties van het ACW vergelijken met Artsen zonder Grenzen ? Volgens mij voldoende motief voor internering. Ik heb het al meermaals gezegd: hou de man alstublieft op stal: de tijd dat de Vlamingen idioten waren is al lang voorbij.
Het tweede belangrijk element is de klacht die het ACW zal indienen tegen Jambon/Dedecker, het N-VA duo dat de beschuldigingen heeft geformuleerd. PANIEKVOETBAL.
Een proces aandoen tegen een politieke partij ( zie Vlaams Blok ) of tegen politieke mandatarissen is altijd een zwaktebod en wordt meestal slecht gepercipieerd. Dagdagelijks wordt er in de politiek met modder gegooid, met tonnen. Dagdagelijks vliegen verwijten, beledigingen en beschuldigingen heen en weer, met tonnen. Laster en eerroof in de politiek ??? Wie kan dat definiëren. Zeggen dat het ACW dieven en bedriegers zijn: laster en eerroof ? Zeggen dat Bart De Wever een neo-nazi is, dat nationalisten mestkevers of mentaal gehandicapten zijn: geen laster en eerroof ? Politieke ruzies, scheldpartijen, beschuldigingen worden uitgevochten in de politieke arena, niet in de pers en niet voor de rechtbank.
Naast het feit dat dit een zwaktebod is, is het ook een slag in het oneindige onbekende, enkel en alleen voor de façade, voor de publieke opinie, om iets te doen.
Er is de parlementaire onschendbaarheid van de twee geviseerden. Los daarvan zal zo'n proces , met eventueel beroep, cassatie en Europees Hof jaaaaren duren. Op het moment van het arrest zal niemand nog weten waarover het gaat of de minste interesse betonen. Zelfs indien er in eerste aanleg een vlugge uitspraak komt ( 3 à 5 jaar ? ), speelt het ACW hoog spel; het kan verliezen bij de BBI, het kan over de grond van het dossier verliezen bij Justitie en het kan tenslotte, kers op de slagroom, nog eens het laster- en eerroof proces verliezen. Ze zullen het bij de CD&V graag zien gebeuren.
Laat ons in elk geval stellen dat de vertoning van de grote baas van het ACW, Patrick Develtere, bijzonder zwak was, amateuristische improvisatie.
Het enorm fiscaal dossier koosjer verklaren op basis van de mening van één professor, die het eens vluchtig heeft bekeken en die bovendien nauwere contacten zou hebben ( gehad ) met het ACW, is pure waanzin.
De N-VA de 'aanval' verwijten, terwijl men zelf niets anders heeft gedaan de laatste vijf jaar dan onophoudelijk de N-VA met alle mogelijke middelen aan te vallen, ocharme. Wij hebben vijf jaar op hen geschoten. Nu schieten ze één keer terug.We dienen klacht in...
Ook politiek maakt men opnieuw catastrofale keuzes. Professor Carl Devos heeft er in Terzake reeds allusie op gemaakt. Met deze klacht doe je er zelf alles aan om de N-VA de komende maanden nog maar eens in het centrum van de belangstelling te plaatsen. Zij proberen het, en jullie lopen opnieuw in de val. Jullie worden de megafoon van de N-VA.
Opnieuw kan de N-VA zich positioneren als de partij van de nieuwe politieke cultuur, de partij die vecht tegen de politieke en financiële geheime cenakels, tegen de ruïnes van het sjoemelende Belgicisme. Begrijpen jullie echt niet dat jullie de rode loper verder uitrollen ?
En begrijpen jullie nu nog niet dat, behalve Etienne Schouppe, Yves Leterme en Steven Vanackere, heel Vlaanderen al lang tot de conclusie is gekomen dat jullie één grote bende foefelaars zijn ? Perceptie, perceptie, perceptie... Laat ons eens een realistisch scenario nemen: jullie hebben in die mate invloed verloren dat jullie er niet meer in slagen om toch nog een staatswaarborg bij mekaar te sjoemelen voor de houders van deelbewijzen van ARCO, of jullie durven het gewoon niet meer riskeren, hoeveel van die 800.000 deelhouders zullen in 2014 nog voor jullie stemmen? Wat denken jullie ?
Zeg nu eens eerlijk: als jullie niets te verbergen hebben, wat is er dan mis met een parlementaire onderzoekscommissie ?
LC
P.S.: Indien jullie in 2014 wel degelijk de dieperik zouden ingaan ( wat helemaal niet vaststaat ), dan zullen jullie toch één troost hebben: wij hebben ons eigen graf gegraven.
- Eén van de Eindhoven schoppers, een Belgische gast uit Turnhout, heeft blijkbaar, op eigen initiatief besloten om een interview te geven aan een Nederlandse televisiezender. Moeilijk in te schatten of dit later een goede beslissing zal blijken. Het interview begon niet goed. De jongen begon onmiddellijk te lamenteren, puur zelfbeklag: ik kan niet meer slapen, ik word nagestaard, ik ontvang haatmail, mijn leven is kapot. De interviewer heeft correct maar kordaat ingegrepen door hem er op te wijzen dat niet hij het slachtoffer is. Dan is het gesprek wel de goede richting uitgegaan. Het zelfbeklag was weg. En er kwam een vrij emotionele getuigenis van iemand die zich heel goed realiseert dat hij door een ( zware ) stommiteit zijn eigen leven een fundamenteel andere wending heeft gegeven. Ik vind deze getuigenis in die mate nuttig, dat ze volgens mij zou moeten gebruikt worden in preventieve en therapeutische sessies met probleem jongeren. Hier is het een 'dader' die zelf de vreselijke balans maakt, voor zijn slachtoffer, maar ook voor zichzelf en dit is volgens mij een ruw maar efficiënt afschrikkingsbeeld. Gebruiken !
- Slechts een derde van de vakbondsleden stemmen nog voor de 'moederpartij'. Dit is wellicht ook een illustratie van de gespannen verhoudingen tussen de politieke partijen en 'hun' vakbonden. Tezelfdertijd is het ook een bewijs dat het permanent schieten op de N-VA door politieke partijen én vakbonden weinig impact en weinig succes heeft. Als blijkt dat heel wat sp.a kiezers niet alleen voor de N-VA kiezen, maar ook voor het Vlaams Belang, dan is dat toch een signaal aan de linkse populisten dat ze blijkbaar beter eens ernstig naar hun basis zouden moeten gaan luisteren.
- cipiers staken vaak en zijn, in Wallonië, veel ziek. Deze vaststelling moet gecorrigeerd worden door de soms conflictuele werkomstandigheden, de overbevolking in de gevangenissen en het personeelstekort. Een aantal van hun acties zijn begrijpelijk en gerechtvaardigd. Dit gezegd zijnde frons ik toch de wenkbrauwen als ik lees dat een aantal cipiers een klacht hebben ingediend, omdat het nu eenmaal zo is dat gevangenen in hun cel mogen roken, waardoor zij ( de cipiers ) in ongezonde omstandigheden moeten werken. Ik weet echt niet wat ik hierop moet zeggen, maar mijn intuïtie zegt: zoek ander werk !
Het is Oscar tijd en de VRT had vanavond een absolute scoop.
In Terzake kon Kathleen Cools de winnaar van twee Oscars aankondigen:
de Oscar van Beste Regisseur en de Oscar van Beste Mannelijke Hoofdrol
gaan naar.......Steven Vanackere, voor de film: ' Ik heb mijzelf bedrogen '.
Vanavond zagen we een voorproefje van het ongelooflijk talent van Steven.
- op geen enkel moment kon je uitmaken of hij daar zat als Minister van Financiën dan wel als ACW kopstuk - hij is zich zo bewust van het ridicule van zijn uitspraak ' Ik voel mij bedrogen door het ACW ', dat hij nu beweert dat die uitspraak slaat op het moment dat de BAC ging praten met het Gemeentekrediet, in het tijdperk dat de kiekens nog tanden hadden en hijzelf nog rond reed op zijn driewielerke. ( ik heb er dus helemaal niets mee te maken gehad ). Zeggen dat je jezelf hebt bedrogen is natuurlijk een beetje grotesk, vandaar... - drie keer is hij een zin begonnen met: ' Indien zou blijken dat er geen sprake is van fraude, dan zal de N-VA...' Geen enkele keer heeft hij gezegd: ' Indien zou blijken dat er wel degelijk sprake is van fraude, dan...' ??? - hij blijft beweren dat zijn enige objectief is aan de deelhouders van ARCO hun geld terug bezorgen; maar hij zegt niet waarom het ACW dan 100 miljoen euro bewust heeft weggeleid van ARCO... Hij wil nog altijd dat wij allemaal, de belastingbetalers hiervoor opdraaien. - hij blijkt niet te weten wat het woord ethisch betekent - tenslotte - hoe durft hij - het is een aanval van de N-VA, het zijn intentieprocessen, het is een operatie beschadiging... Na jaren aan een stuk de N-VA met alle zonden van Israël te hebben overladen, krijgen ze lik op stuk, en wat blijkt ? Ze worden sneller dan het licht Calimero.
Eergisteren heb ik mij nog afgevraagd, in verband met het ACW dossier, waar stopt het ?
Blijkbaar stopt het niet.
De ACW ministers zwijgen, behalve de echte gangster. Je zou het hem niet toegeven, je zou hem de absolutie geven zonder biechten, maar Steven Vanackere out zich als de meest immorele minister die het ACW ooit heeft gehad ( nipt voor Leterme ). Steven Vanackere is niet alleen immoreel, hij is amoreel. Vanackere heeft geen moraal.
Uiteindelijk zegt Vanackere in De Standaard: het is allemaal de schuld van de topmensen van het ACW en van ARCO. Wat zo degoutant is, is dat Vanackere zelf één van de topmensen van het ACW en van ARCO is.
"CD&V is geklungel ACW beu !" Dit zou moeten lezen: CD&V is geklungel van ACW ministers beu.
Maanden geleden reeds schreven de media dat ARCO het bevel kreeg van het ACW en van de regering, onder leiding van ACW premier Yves Leterme, om verder geld te pompen in DEXIA en om verder in te schrijven op kapitaalsverhogingen.
En juist daarom hebben de toplui van ARCO zo fel aangedrongen bij de regering ( Leterme ) op het bekomen van een staatswaarborg voor de deelhouders van ARCO.
Zelf aan je ondergeschikten dictatoriale bevelen geven om bepaalde betwistbare zaken te doen, en daarna, als het slecht afloopt, die ondergeschikten beschuldigen, behoort tot het laagste van het laagste. Zelfs Hitler en de nazi top zijn zo laag niet gevallen.
Consequentie voor de CD&V: doofpot, doofpot, doofpot, doofpot; geen parlementaire onderzoekscommissie, vooral geen parlementaire onderzoekscommissie, in geen geval een parlementaire onderzoekscommissie.
Dat de partij bovendien opdracht heeft gegeven om 100 miljoen euro weg te draineren van de deelhouders van ARCO ( ACW ), naar de eigen kas, toont het totaal ethisch verval ten overvloede aan ( bovenop de belastingafwijking, de belastingontduiking, de valsheid in geschrifte...).
ACW: christelijk ?
LC
P.S.: Stellen jullie ook vast dat in dit hele dossier geen namen worden genoemd ? Alle beslissingen werden genomen door marsmannetjes !
Enkele maanden geleden reeds kwam ARCO, in huis bank van de katholieke zuil, zwaar in opspraak. De rol die ARCO gespeeld heeft in het hele DEXIA verhaal blijft overigens tot op vandaag hoogst onduidelijk. Als er in het verhaal bepaalde namen worden genoemd - Leterme, Vanackere - dan fietst iedereen er wijd omheen.
Wat wel duidelijk is, is dat er een quid pro quo was - voor wat hoort wat. ARCO was door de bevriende politici gedwongen geweest om alsmaar verder geld in DEXIA te stoppen, zelfs toen DEXIA reeds zwaar water maakte. In tegenprestatie zouden de bevriende politici zorgen voor een staatswaarborg voor alle houders van deelbewijzen in ARCO. Ons kent ons.
Klein probleem: binnen Justitie zijn er mensen die vinden dat zo'n staatswaarborg onwettig en dus nietig is. Wordt vervolgd.
Wat deze week door de N-VA op tafel werd gelegd, werpt een totaal ander licht op de zaak.
- enerzijds is er het luik over de belastingsafwending, eventueel belastingsontduiking, valsheid in geschrifte, enz.
- anderzijds is er de ontdekking van het feit dat, via dividenden op de deelbewijzen van ARCO in DEXIA, later BELFIUS, zeer belangrijke sommen naar ARCO terugstroomden, geld waarmee ARCO haar gedupeerde houders van deelbewijzen zou kunnen vergoeden. ARCO had haar 'leden' een eerste keer veraden ( door DEXIA te beschouwen als een risicoloze belegging ). In deze tweede fase verkrachtte ARCO haar leden een tweede keer: die enorme geldstromen die bij ARCO moesten binnen vloeien werden op het laatste moment afgeleid naar een nieuw vehikel, dat zo uitzonderlijk is dat nagenoeg niemand het kent of er ooit van gehoord heeft. Ze hebben dit vehikel gevonden in het rariteitenkabinet en gebruiken het nog maar eens om belastingen te ontwijken/ontduiken. Intussen zien tienduizenden ARCO leden deze enorme bedragen aan hun neus voorbij vliegen. Erger nog, ze waren zich niet eens bewust van deze truc van de foor.
Ik laat voorlopig het belastingluik gerust, wegens nog te onduidelijk.
Wat het luik oplichting van eigen leden betreft, denk ik dat de nodige bewijzen op tafel liggen. Klaar, duidelijk en onbetwistbaar. Dat elke ethische reflex onderweg van tafel gevallen is, is ook duidelijk.
De oplichters aan de top van het ACW hebben meteen alle geloofwaardigheid van het ACW weggegooid. Je moet het maar doen.
Hier zal dus een fiscaal staartje aan komen. Ik wijs er, ten overvloede, nog eens op dat Steven Vanackere één van de topfiguren van het ACW is ( die desgevallend alle dubieuze fiscale constructies heeft mee goedgekeurd ), én Minister van Financiën ! Belangenconflict, schijn van onpartijdigheid... nooit van gehoord.
Stel je even voor: je bent Amerikaanse ambassadeur in Brussel of je bent correspondent voor een vooraanstaande Zweedse krant.
Je zou wel eens iets meer willen weten over de Belgische Staatsveiligheid, de inlichtingendienst. Wat doe je: je kijkt naar het journaal op één, of je leest een krant en je zal alles weten wat je wil en moet weten.
- de grote baas stuurt dag na dag perscommuniqués uit en organiseert persconferenties... - de grote baas verschijnt op televisie en veegt de politici serieus de mantel uit... - de grote baas zegt geen dossiers aan te leggen over politici, maar het dik dossier van een politicus ligt duidelijk zichtbaar op zijn bureau... - de tweede man van de Staatsveiligheid zit in de gemeenteraad van zijn gemeente als fractieleider van een bepaalde politieke partij... - het privé-adres en de contactgegevens van de man vind je binnen de minuut op internet... - het comité dat de Staatsveiligheid moet controleren heeft geen 'clearance' om de documenten die zij moeten controleren in te kijken... - rapporten die aan een aantal ministers worden overgemaakt, worden gelekt... - een 'specialist' stelt voor om de Staatsveiligheid gewoon af te schaffen; dat is niet meer van deze tijd... ( Hallo Renaat, ik heb dat gisteren gesuggereerd, maar dat was wel een grapje hoor... )
Dit alles stond de laatste dagen in alle Belgische kranten te lezen, zo maar.
Het zal jullie niet verwonderen dat we in bepaalde buitenlanden niet hoog staan aangeschreven...
Vergeet niet dat de Amerikaanse ambassadeur en de Zweedse correspondent tezelfdertijd op televisie en in de kranten hebben kunnen zien, hoe in België een advocaat en plaatsvervangend rechter in vol SS-ornaat met zijn bataljon door de straten van een Belgische stad kan paraderen...Misschien kan Mijnheer de Rechter vanaf nu in uniform zetelen.
't Is toch carnaval !
Ok, enkele suggesties voor volgend jaar: een Kim De Gelder praalwagen, dansende schoolkinderen rond het wrak van een bus, een demonstratie door schoppende pesters, een bosmaaierballet. 't Is toch carnaval !
Met zo'n mentaliteit en bij gebrek aan enige zelfcorrectie, kan je beter het carnaval van Aalst afschaffen.
Ik heb blijkbaar ergens op zere tenen getrapt of een gevoelige zenuw geraakt.
Je kan op de blog elk artikel afzonderlijk een evaluatie geven, gaande van 0/5 tot 5/5.
Je kan ook de blog als geheel beoordelen, in de zin van 'zeer goed', 'redelijk goed', 'goed', 'nog werk aan', 'nog zeer veel werk aan'. Zeer weinig lezers doen dat.
Sinds een aantal maanden stond de teller onveranderd op 11 evaluaties, waarvan 80% zeer goed, 5% nog zeer veel werk aan.
Vorige week heb ik drie dagen na mekaar, drie maal zo veel bezoekers gehad als normaal. Ik was tevreden, maar had er geen verklaring voor.
Vandaag ga ik tussendoor eens kijken naar de evaluaties en wat blijkt:
- in drie dagen tijd zijn er 66 (!!!) evaluaties bijgekomen - 40% van de evaluaties zijn nu 'nog zeer veel werk aan', meer dan het aantal 'zeer goed'.
Ik lig daar absoluut niet wakker van, hoewel ik natuurlijk liever positieve evaluaties heb dan negatieve, maar ik maak mij wel de bedenking dat dit moeilijk toeval kan zijn.
Wat de bedoeling is van de evaluatiegever of gevers kan ik alleen maar raden. Misschien denkt men, door een negatief imago van de blog te geven, anderen of nieuwe bezoekers weg te houden ? Een beetje flauw ( de evaluaties zijn anoniem ).
Ik hoop alvast dat jullie regelmatig eens blijven langskomen en er plezier aan beleven.
Aarzel ook niet om mijn blogadres aan vrienden, kennissen en collega's door te geven. Hoe meer bezoekers, hoe meer vreugde !
De zesde staatshervorming wordt een hot thema. In De Zevende Dag was het hoofddebat er aan gewijd. In de komende maanden moet het gebeuren. Servais Verherstraeten belooft wetteksten over enkele weken en die zouden dan tegen de zomer kunnen worden goedgekeurd. Over de inwerkingtreding aarzelt men. Sommigen pleiten ervoor om te wachten tot 1 januari 2015, wellicht uit voorzichtigheid maar vooral ook omdat het misschien een beetje riskant is om van start te gaan een viertal maanden voor de moeder van alle verkiezingen.
De reacties op deze zesde staatshervorming geven mij een déjà-vu gevoel.
Aan Franstalige kant blijft iedereen kalm en rustig. Er is een sfeer van ingetogenheid. We hebben stand gehouden, we hebben bijna niets toegegeven en we hebben hier en daar iets belangrijks binnen gehaald, maar niet te luid roepen voor de buit binnen is.
Aan Vlaamse kant kan het enthousiasme van de CD&V, vooral bij monde van Verherstraeten en Eric Van Rompuy niet op. Een historische overwinning voor Vlaanderen en de Vlamingen, een reuzenstap vooruit, de afsluiting en meteen de bekroning van onze institutionele hervormingen. En zichzelf maar op de borst kloppen... Open Vld en sp.a zijn minder luidruchtig, want het institutionele en het communautaire zijn al altijd minder spek voor hun bek geweest. Het triomfalisme blijft uit; zij zullen zich meer bezig houden met de concrete uitwerking.
Dit bazuingeschal van de CD&V, en daarvoor de CVP, is niet nieuw. Van bij de eerste staatshervorming, pakweg veertig jaar geleden, waren hun overwinningskreten telkens opnieuw weer te horen: overwinning voor Vlaanderen, autonomie voor Vlaanderen, financiële middelen voor Vlaanderen..., dank zij ons.
We zijn nu veertig jaar en zes staatshervormingen later. Als je nu objectief naar het resultaat kijkt, dan is dat veel minder rooskleurig dan ons werd en wordt voorbehouden. Vlaanderen en de Vlamingen zijn niet de triomfators van dit lang proces. Integendeel.
Hoe komt dat ? Omdat de Vlaamse onderhandelaars altijd voor kleine pyrrusoverwinningen zijn gegaan, die op korte termijn goed klonken, terwijl de Franstaligen strategisch en tactisch veel sterker waren en de fundamentele overwinningen binnen haalden. De Vlamingen kijken aan het schaakbord twee zetten ver en pakken twee pionnen. Op dat moment hebben de Franstaligen reeds het eindspel in hun hoofd en weten precies hoe ze ons enkele zetten later schaakmat zullen zetten. Wat ze ook, telkens opnieuw, grandioos hebben gedaan.
Ik zal een paar voorbeelden geven om mijn stelling te staven.
- toen het woord 'federalisme' voor het eerst werd uitgesproken als toekomstmodel voor ons land, stootte men onmiddellijk op een splijtzwam. Voor de Vlamingen kon er enkel sprake zijn van een federalisme met twee: Vlaanderen en Wallonië, met Brussel als gemeenschappelijke hoofdstad. Voor de Franstaligen kon er enkel sprake zijn van een federalisme met drie: Vlaanderen, Wallonië en Bruxelles als drie evenwaardige gewesten. De discussie heeft jarenlang gewoed, zonder akkoord. Toen hebben de Vlamingen gekozen voor de gemakkelijkheidsoplossing: we spreken er niet meer over, net alsof er niet meer over spreken het probleem zou oplossen.
We zijn nu enkele decennia later. Het Federalisme met twee, grootste strijdpunt voor de Vlamingen, behoort al jaren tot de wereld van de fantasie. Durft het heethoofd van vroeger, Eric van Rompuy, nog beweren dat die Vlaamse eis werkelijkheid is geworden. Al jaren is de officiële naam van de regio Brussel: het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
De Franstaligen hebben hun slag thuis gehaald en hebben reeds de volgende stap gezet: binnen de groep van drie hebben zij intussen een confederatie Bruxelles - Wallonie gemaakt. Het is dus niet meer drie gelijkwaardige gewesten, maar twee tegen één. Dat dit een 'fait accompli' is heeft Johan Vande Lanotte vorige week nog bevestigd door te stellen dat het toekomstige België zal bestaan uit vier gewesten: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en het Duitstalig Gewest. Dank u CVP/CD&V voor deze schitterende Vlaamse overwinning.
- de drie klassieke Vlaamse partijen zeggen: wij willen geen zevende staatshervorming. Zij vergeten erbij te zeggen dat een nieuwe hervorming grondwettelijk, wettelijk en praktisch onmogelijk is geworden. In 2010, tijdens de lange regeringsonderhandelingen, heeft Luc Huyse in een, voor hem, bijna pathetisch paginalang artikel in De Standaard, de partijen opgeroepen om alstublieft toch niet verder alles in de Grondwet te betonneren; voor hem moeten zelfs een aantal zaken terug uit die Grondwet gehaald worden.
Ook op dit vlak hebben wij gedamd en hebben de Franstaligen geschaakt. Van bij aanvang hebben zij systematisch elke wijziging of toegeving in hun voordeel in de Grondwet laten inschrijven. De Vlamingen hebben het laten gebeuren. Dit wil zeggen dat alles vergrendeld en geblokkeerd is ten eeuwigen dage. Voor een verdere, zelfs kleine staatshervorming, een gewone correctie of een verduidelijking, zal nu een Grondwetsherziening nodig zijn ( want alles is daarin gebetonneerd ) en wie denkt dat de Franstaligen nog zullen instemmen met een nieuwe Grondwetsherziening droomt en dwaalt. Je moet er dus aan denken dat, na al die hervormingen, onze staatsstructuur een grote gelijkenis vertoont met een krotwoning en dat we voor de rest van onze dagen met die krotwoning zullen blijven zitten. Dank u CD&V/CVP voor deze schitterende Vlaamse overwinning.
- wat doet jullie nu denken dat het met deze zesde staatshervorming, met onder meer de splitsing van BHV, anders zal aflopen ? Opnieuw staan Van Rompuy, Verherstraeten en hun acolieten op hun loftrompetten te blazen. Opnieuw zal, op het eerste zicht en voor enkele jaren de indruk worden gewekt dat Vlaanderen hier als grote winnaar uitkomt. Maar opnieuw zal over vijf of tien jaar blijken dat deze zesde staatshervorming en de manier waarop BHV werd gesplitst, voor Vlaanderen en de Vlamingen op een catastrofe zal uitdraaien. In de komende jaren ( in principe voor eeuwig ) zal Vlaanderen miljarden euro aan Brussel cadeau doen, zonder enige inspraak in de aanwending van die middelen ( wie het anders zegt, hallucineert ). De kans dat de Vlamingen in de toekomst nog zullen vertegenwoordigd zijn in de Brusselse instellingen, is zeer miniem. Door de manier waarop men het gerechtelijk arrondissement BHV heeft gesplitst, loodst men een Franstalig paard van Troye binnen in Vlaanderen. De Franstaligen zullen niet alleen van de Rand maar van heel Vlaams-Brabant een politiek wingewest maken, zonder mogelijk verweer. Opnieuw worden alle Franstalige verworvenheden in de Grondwet vergrendeld. In deze hervorming wordt de rol van de Koning niet geherdefinieerd. In deze hervorming wordt aan de taalpariteit in de Federale Regering niets veranderd. In deze hervorming wordt de belachelijke alarmbelprocedure ( absoluut uniek in de wereld ) niet genormaliseerd, enz. In deze hervorming wordt het belang van de provincies niet voor een deel teruggeschroefd.
Na de kunstmatige of naïeve euforie, zullen wij snel weer wakker worden in het besef, dat we nog maar eens terrein hebben verloren, of beter, hebben prijs gegeven.
Het verhaal van de zes staatshervormingen is voor Vlaanderen en de Vlamingen uiteindelijk een ontgoochelend, indien niet een vernederend verhaal.
Alles wat Vlaanderen heeft gekregen hebben Brussel en Wallonië ook gekregen. En daarbovenop hebben zij veel meer gekregen. Niet alleen toetjes en snoepjes, maar geld, voor eeuwig vergrendelde posities en veel meer politieke macht dan hen toekomt.
Fantaseer ik ?
Hebben we niet een Franstalige PS Eerste Minister, die nauwelijks Nederlands spreekt? Hebben we niet een Nederlands onkundige PS Vice-Premier? Hebben we niet een Nederlands onkundige Cdh Vice-Premier ? Heeft New York niet één burgemeester, en Brussel negentien ?
En hebben we in 2013, je acht het niet voor mogelijk, niet een Federale Regering die geen meerderheid heeft in Vlaanderen ?
Zes staatshervormingen, zes keer op de pot gezet. Goed bezig.
Dank u CVP/CD&V voor deze schitterende Vlaamse overwinningen.
- Bart De Wever provoceert opnieuw: hij toont een platte buik en een strakke huid.
- er is toch iets mis met onze Staatsveiligheid. Er zijn meer lekken dan geheimen. Wij hebben de enige Staatsveiligheidsdienst in de wereld waarvan de grote baas geregeld antwoordt op vragen van journalisten, en zelfs persconferenties geeft. Ik denk niet dat de boss van de FBI ooit met een journalist heeft gesproken. Never. Die baas, Alain Winants heeft een standaard antwoord: wij zijn perfect binnen onze opdracht gebleven. Alleen een beetje subjectief, dacht ik. Wat doet dat Comité I eigenlijk ? Minister Turtelboom ( van liberale strekking zoals Winants ) is bezig met alle gegevens van het dossier Debie - Dewinter te verzamelen. Dat kan toch niet moeilijk zijn. Die gegevens kunnen toch enkel en alleen maar bij de Staatsveiligheid liggen, of niet soms. Ik heb zo een vermoeden dat ons land veiliger zou zijn zonder Staatsveiligheid. De Amerikanen, de Engelsen, de Fransen en de Luxemburgers zullen wel over onze veiligheid waken.
- twee dagen geleden was er reeds een tekort van 3 miljard op de begroting 2013. Minister van Financiën Vanackere heeft er een nachtje over geslapen en er meteen 2 miljard van af gedaan. Dus nog 1 miljard zoeken voor het hele jaar zal voldoende zijn ??? Bovendien maakt de helderziende zich sterk dat de groei in het najaar hoger zal zijn dan de 0,2% die het Planbureau vooropstelt. Het is niet duidelijk op welke gegevens hij zich hiervoor baseert. We zullen het in de gaten houden.
- de sp.a en het ABVV die vechtend over straat rollen, dat we dit nog mogen meemaken !
- op een forum van De Morgen vraagt iemand zich af, of de overlopers van het Vlaams Belang naar de N-VA wel echt worden gescreend ? Natuurlijk. Door de Staatsveiligheid.
- het catastrofaal klantenverlies van Electrabel is, volgens mij, te wijten aan hun hautaine monopolistische houding gedurende tientallen jaren, maar vooral aan hun fundamenteel oneerlijke communicatie. Geen enkel bedrijf heeft zoveel jaren lang zoveel blazen in de nek geslagen van consumenten en klanten als Electrabel; geen enkele bedrijf heeft zo schaamteloos met hand en tand woekerprijzen verdedigd; geen enkel bedrijf heeft zo heftig de autoriteit van regering en toezichthouder betwist. Zo is stilaan een gespannen relatie ontstaan tussen Electrabel en alle andere partijen. Vande Lanotte heeft daarop ingespeeld door de consumenten tot tariefvergelijkingen aan te sporen en de verandering van leverancier te vergemakkelijken. De consumenten zijn gevolgd. In de zoveelste verkeerde inschatting heeft Electrabel gedacht dat het slechts een storm in een glas water zou zijn. En toen zij veel te laat reageerden met een zogezegd spectaculaire prijsverlaging, voelde iedereen met de ellebogen aan, dat ook deze boodschap eigenlijk niet correct en eerlijk was, en dat Electrabel volhardde in de boodschap. Daardoor kwam er in januari een nieuw record van Electrabel verlaters. En geloof het of niet, nu betwisten ze dat ook nog eens. Bedrijven die in België actief zijn en die vanuit Parijs worden geleid, zijn wel vaker het slachtoffer van de pretentieuze Parijse arrogantie.
- een aantal belangrijke mensen hebben hun gezond verstand teruggevonden, beter laat dan nooit, en vinden nu ook dat de komst naar België van Bernard Arnault - derde rijkste man ter wereld - misschien wel eerder een zegen is dan een schande. Nu blijkt ook dat Arnault reeds meer dan 10 miljoen euro belasting betaalt in ons land, dat dit bedrag zal stijgen en dat er ook bijkomende tewerkstelling zal komen. Zo veel financiële zwaargewichten komen er niet naar België. Als we er dan eens één hebben, gaan we die dan buiten gooien ? Als je nu 'links' volgt en de Arnaults buitenshot, de notionele interest afschaft, een belasting op de grote fortuinen invoert..., dan moet je wel beseffen dat je hier over vijf jaar een economisch en sociaal rampgebied zal hebben. Toch even nadenken. Alstublieft ?
De Belgische militairen die tijdens de Koude Oorlog ( 1945 - 1990 ) in Duitsland gekazerneerd waren, willen ook de eretitel van 'veteraan' krijgen. De Crem zegt categoriek njet.
Tot nu toe is dit statuut voorbehouden voor militairen die langdurig ingeschakeld waren in buitenlandse missies, of op leven en dood hebben gevochten aan het front, die anders gezegd, ver van hun naasten grote risico's hebben moeten nemen. In die zin is 'veteraan' een afkorting van 'oorlogsveteraan'.
De Federatie van Militairen in het Buitenland argumenteert: " Onze jongens in Duitsland leverden ook lange en intensieve diensten om het vaderland te beschermen. Zowel fysiek als familiaal waren de omstandigheden veeleisend. "
Ik wil mij daar 100% bij aansluiten. De omstandigheden in Duitsland verschilden in niets van die in Afghanistan, Libanon, Kosovo of Oost-Congo.
Bij deze, vraag ik dan ook meteen het erestatuut van 'veteraan' aan voor mijzelf.
Ik heb inderdaad in 1978, in de meest ondankbare omstandigheden, mijn militaire dienst gedaan in Essentho ( D ). Gedurende zeven maanden heb ik in dit onherbergzaam gebied op 60 kilometer van de Oost-Duitse grens en van de wachttorens van het IJzeren Gordijn ons vaderland verdedigd, niet vergezeld door familie of vrienden. De Dienst was intens, gevaarlijk en stressvol, gezien wij met 62 A Hawk de eerste verdedigingslinie vormden. De Hawk batterijen waren altijd in een hoge alarmfase. Eén keer per jaar mochten wij op oefenkamp in Corsica één oefenraket afvuren. In mijn periode heeft onze raket een hoogte van honderd meter bereikt, nagenoeg recht boven ons hoofd. Dan heeft ze zich bedacht, rechtsomkeer gemaakt en is loodrecht naar beneden teruggekeerd. Gelukkig waren wij goed getraind in het lopen !
Durft De Crem nu nog beweren dat ik geen recht heb op de eretitel 'veteraan' ?
Ik lees graag Liesbeth Van Impe in Het Nieuwsblad. Een paar dagen geleden heb ik haar nog een pluim gegeven.
Gisteren schrijft zij een lang stuk ( twee pagina's ) dat probeert wat orde te scheppen in de commotie rond Bart De Wever de laatste dagen en weken, en een beetje dieper boort naar de persoon en de persoonlijkheid van De Wever.
In de meeste van haar editorialen en ook dit keer past Van Impe de CVP/CD&V methode toe: enerzijds, anderzijds; of positief punt, negatief punt, positief punt, negatief punt... Dit lijkt voor haar de weg te zijn naar een 'evenwichtig' artikel. Ik geloof daar niet in. Het gewoon naast elkaar zetten van feiten volstaat niet. Je moet elk feit ook interpreteren en er een gewicht aan geven. Het ene weegt al zwaarder dan het andere.
Ik geef graag twee voorbeelden die aantonen dat de inkleuring van feiten door Liesbeth Van Impe soms zeer betwistbaar is.
- In verband met het regenboog T-shirt zinnetje, zegt Van Impe het volgende: De Wever wekte de indruk dat je wel homo mag zijn, maar het niet mag laten zien. Dit is redelijk ver van de pot gerukt. Het ging in het interview met De Wever helemaal niet over het homo zijn of niet en het laten zien of niet. De context was veel veel ruimer. Het ging onder andere over het begrip 'neutraliteit', meer bepaald voor loketbedienden. Het ging hier niet over het regenboog T-shirt, het ging over politieke voorkeuren, pro-Beerschot shirts, anti-abortus shirts, uiterlijke tekenen van godsdienst of geloof, slogans tegen Israël of voor Hamas, enz. 'De Wever wekt de indruk dat je homo mag zijn, maar het niet mag laten zien', is een totaal misplaatst intentieproces dat op niets is gebaseerd.
- In een soort conclusie schrijft Van Impe: in De Wever zitten twee personen: De Bart De Wever die provoceert en de Bart De Wever die verwonderd is dat men reageert op zijn provocaties en daar kritiek op heeft. De eerste stelling van Van Impe is onverantwoord ongenuanceerd. Terug naar ons T-shirt: klein zinnetje ter illustratie van de betekenis van neutraliteit achter het loket, in een zeer lang interview. Van provocatie is hier in de verste verte geen sprake. Bewijs: de holebi verenigingen voelen zich niet eens aangesproken, hebben geen enkel probleem met wat De Wever heeft gezegd, en gaan akkoord met zijn neutrale aanpak. Er is geen provocatie, er is gewoon niets.
Wie maakt er - met de grootste intellectuele oneerlijkheid - een provocatie van ? Joël De Ceulaer en De Standaard, door dat onschuldig illustratief zinnetje uit de context te halen en op de voorpagina te kletsen. ' Dag Allemaal ' krijgt navolging in de 'serieuze' pers... Schande.
Nog een voorbeeldje: voor 1 januari reeds beslissen de linkse clowns van ' Behoud de begeerte ' om De Wever te jennen, hem uit zijn kot te lokken en gooien hem een bananenschil voor de voeten: de Deconinck van het pleintje moet van voornaam veranderen: Pieter moet Herman worden. " Haha, hiermee zullen we De Wever bij zijn kl.... hebben ". De Wever antwoordt: dit is zowat het meest idiote voorstel dat ik ooit heb gehoord. Pandemonium vanuit linkse hoek: De Wever provoceert ! Een beetje ernst alstublieft. Van wie kwam de provocatie...?
Het is duidelijk dat Bart De Wever de controversie niet schuwt en dat hij meestal zegt wat hij denkt. Hij durft af en toe ook wel eens provoceren. De situatie vandaag is echter helemaal anders: het feit alleen al dat De Wever iets zegt, wordt door anderen als een provocatie bestempeld. Alles wat hij zegt wordt door de anderen systematisch als een provocatie voorgesteld. Als hij ja zegt, is hij een provocateur; als hij nee zegt ook en als hij niets zegt ook.
In zijn natrap-interview in het Franstalige weekblad Le Vif, oreert Bruno 'de Kleine' Tobback het volgende:
" Eigenlijk zegt Bart de Wever: ' de koning zou beter zwijgen, gezien de houding van zijn vader ( Leopold III ) tijdens de oorlog. ' Geen enkele journalist heeft er op gewezen dat het logisch gevolg van deze opmerking zou zijn, dat De Wever tegen elke vorm van amnestie is. "
Sorry, ik verontschuldig mij, maar van deze redenering begrijp ik, letterlijk, absoluut niets. Hier ben ik te dom voor.
Tobback lijkt verrast dat geen enkele journalist deze - volgens hem - evidente conclusie heeft getrokken. Ik ben niet verrast.
Ik heb de uitspraak van Tobback voorgelegd aan verstandige vrienden, aan germanisten, aan schriftgeleerden, aan filosofen, aan professoren in de logica en...niemand kan de redenering van Tobback volgen. Eerst oordeelden ze: het is een sofisme. Een sofisme is een redenering die niet klopt, maar wel aannemelijk lijkt. Maar achteraf was de gezamenlijke conclusie: dit is zelfs niet eens een sofisme, het is gewoon 'niets', prietpraat, zever in pakskes.
Je kan geen enkel redelijk verband vinden tussen ' de koning zou beter zwijgen ' en ' BDW moet tegen elke vorm van amnestie zijn '.
Overigens kan je zeggen dat Leopold III op een bepaalde wijze amnestie heeft gekregen. Dit belet niet dat je kan van oordeel zijn dat Albert II beter niet te veel in dat potje zou roeren.
Enfin, Bruno Tobback moet geen rekening houden met mijn domheid. Hij zal er wel van uitgaan dat ze in het Textielhuis en het Volkshuis perfect begrijpen wat hij zegt.
Als afsluiter kom ik nog eens terug op een onderwerp dat ik vroeger reeds heb opgeworpen: kan iemand mij eens zeggen welk belang Bruno Tobback heeft om in een Franstalig weekblad ( gelezen in Brussel en Wallonië ) de N-VA en De Wever nog maar eens te gaan afschieten, met opnieuw een duidelijke verwijzing naar het oorlogsverleden van de...grootvader van De Wever. Wat brengt hem dat op ? Wat bereikt hij daarmee ?
Een Vlaming die 30 à 35% van de Vlamingen gaat schofferen bij de Franstaligen... ? Ik dacht dat ze dat in de oorlog 'collaboratie met de vijand ' noemden.
