Zoals jullie al konden lezen, schrijf ik een stuk rond "sektegevoeligheid". Gelukkig trok ik tijdig de grens. Maar wat gebeurde er met mensen die zich niet tijdig konden verweren? Iedereen denkt aan grote scènes waarin elk lid een gifbeker moet leegdrinken, maar in de praktijk gebeurt het vaak subtieler.
De deelbeweging draaide ronde het feit dat psychiatrie een te grote bewegingsvrijheid had en het aantal misbruiken hoog opliep. Dat de wet rond collocatie te omslachtig is waardoor heel wat gedwongen opnames onterecht zijn. Maar vooral: dat er teveel en te snel medicatie wordt voorgeschreven en dat hier best wel wat alternatieven voor bestaan.
Mooi, ik kan me hierin herkennen. Ik zie hoe langer hoe vaker mensen die echt veel slikken, langdurig werden opgenomen en amper met een arts hadden gepraat. Ook het feit van: waar trek je de grens tussen geestesziek en niet-geestesziek en vooral: wanneer is iemand een gevaar? Dat is erg dubieus en elke beslissing hieromtrent kan langdurige gevolgen hebben voor de betrokkenen.
Het zou dus van groot belang zijn mocht er een dienst bestaan waar een patiënt zijn verhaal kon doen, dat er meer wordt gehamerd op de keuzevrijheid van artsen en een minder dwingend kader wordt gecreëerd. Elke patiënt heeft de vrijheid om een arts naar keuze aan te stellen, maar wanneer je op een kamertje van 2 op 2 zit weg te kwijnen, gaat geen enkele verpleegkundige je op je rechten wijzen.
Daar leek die deelbeweging een antwoord op te bieden. Ze kwamen op voor mensen die geen stem hadden. Alleen de manier waarop was drastisch. Ze bezetten de ingang van psychiatrische klinieken met spandoeken waarop geschreven staat "psychiaters zijn moordenaars". Nogal een extreme boodschap. En moet die ene psychiater die het goed meent zich ook aangesproken voelen? Sorry, dat mag je niet zeggen. Er is geen enkele psychiater die het goed meent. Ze zijn allemaal dezelfde. Als je in zee wil gaan met de sekte, moet je je die woorden in de mond leggen. Ze zijn allen slecht. En alle pillen zijn slecht.
Maar ze trokken de lijn verder door.
Mensen die kanker kregen en chemotherapie ondergingen, zijn oliedom en gebrainwasht. Kanker is al jaren te genezen, maar het grote geld houdt dit tegen. Tja, ik denk inderdaad dat men al pakken verder had kunnen staan mochten bepaalde onderzoekers niet alles voor de poen doen. Maar het moment dat je er "voor" staat, welke keuze heb je dan? Hun waterzuiveringsmachine aanschaffen? Niemand zal beweren dat gangbare therapieën perfect aanslaan, net zoals enkel extremisten zullen beweren dat geen enkele vorm van complementaire therapie nutteloos is. Maar een mens beoordelen net omdat hij voor de moeilijkste periode in zijn leven staat.....Geen woorden voor.
Ze kenden ook pakken onhandelbare kinderen die door het drinken van dit water lief en braaf waren geworden. Het elimineerde alle gif in hen. Toen ik vroeg, wat dat water precies inhield, vertelden ze mij: het werkt, maar enkel in combinatie met een dieet. Zo kan je alles verklaren.
Het koppel, ik noem ze voor de gemakkelijkheid Tom en Inge, hadden een helse geschiedenis. De eerste vrouw van Tom had zelfmoord gepleegd, net zoals de vader van Inge. Dit verdriet had hen richting sekte gestuwd waar ze elkaar hebben gevonden. Vanuit hun persoonlijk leed vonden zij de kracht om anderen te helpen. Deze mooie getuigenis kreeg elk potentieel lid te horen. Ik moet zeggen: de manier waarop ze het brachten, was aandoenlijk. Ik kreeg er een krop van in de keel. Zoveel pijn, zoveel emotie, maar ze waren hier sterker uitgekomen. Dus kon iedereen met een rugzak dat ook. Het viel me op dat er onder hun andere leden pakken mensen zaten die ooit in de zorgsector hadden gewerkt en dan kwamen getuigen wat er fout liep.
Pas op: ik vind het heel belangrijk dat er een platform zou bestaan voor misbruik. De ombudsdiensten van ziekenhuizen staan maar al te vaak langs de kant van de artsen. Maar hoeft het enige alternatief echt een sekte te zijn?
Een ander opmerkelijk feit vond ik: al die kernleden woonden slechts gedurende korte tijd in dit land. Vaak hadden ze eerst x aantal jaren in Engeland gewoond waarna drie jaar in België, een jaar in Zweden, twee jaar Noorwegen,....en tijdens elk evenement, hoe kleinschalig ook, werd er een uitwisseling georganiseerd. Het leken wel supersterren op tour. Hun meetings werden georganiseerd in de duurste hotels, ze reden met de meest decadente wagens, woonden in riante kastelen,....
Ik heb nooit een bijdrage gedaan, maar het is me wel gevraagd. Een vrije gift. Je geeft zoveel je wilt. Maar wanneer je 50 cent zou overhandigen, krijg je een sneer uit de pan. Er wordt je verteld: we zijn een arme beweging en daarmee kunnen we echt onze doelstellingen niet waarmaken. En we willen een project opzetten in Afrika want als je ziet hoe mensen daar leven,....Echter kan dit enkel met grote financiële giften.
Naast dit soort manipulaties boden ze ook cursussen aan die je IQ konden verhogen of waarin je zou leren hoe je "slechte" mensen met "verkeerde" bedoelingen uit je leven kon bannen. Ik had er geen cursus voor nodig hoor.
Ik schrijf graag, heb een aantal ruwe versies van scenario's uitgeschreven en daar konden zij me mee helpen, om die droom te realiseren, op voorwaarde dat het "binnen" de sekte zou gebeuren.
Trouwens de naam "sekte" namen zij nooit in de mond. Dat zijn onwetende mensen die er zo over denken. Ze zijn een beweging die "verandering" nastreeft en waar de muffe, veroordelende maatschappij niets van kent.
Wanneer ik de website van Inge bekeek, bulkt het van de diploma's die ze heeft behaald. Allemaal peperdure cursussen aan privé-instituten. Een opsomming van haar titels. Heb je een uurtje? Health practitioner allerhande. Ze schrijft boeken, geneest werkelijk alles aan niet-democratische prijzen. Haar verklaring voor de woekerprijs: Als je eens uitrekent hoeveel je kwijt bent aan medicatie en dokterskosten en dan weet dat ik je in 3 sessies voorgoed van de pijn heb verlost, wat is dan het voordeligst?
Intussen hebben ze ook kinderen die ze te pas en te onpas gebruiken als "grote voorbeeld". Zie je wel, ons kind heeft geen ADHD, maar ja: het wordt dan ook "juist" opgevoed: juiste voeding, juist water.
Wanneer haar website even minder succesvol dreigt te worden, voegt ze er nog een extra getuigenis uit haar jeugd aan toe. Vertelt ze dat haar vader haar in een waterput wilde gooien. Ik zeg niet dat dit niet is gebeurd. Er is een reden waarom zij zo is geworden. Waarschijnlijk heeft de sekte haar de kans gegeven om te "groeien" en rijk te worden. Komt ze materieel niets te kort en is ze op haar manier gelukkig met haar man.
Ik vind het vooral jammer dat zo'n beweging/sekte de enige weg is voor mensen die bv. het slachtoffer zijn van medisch misbruik, een onterechte collocatie,.....net omdat er geen alternatief wordt geboden.
Met acties als "te gek" toont men aan dat het okay is om te praten over het feit dat het al eens minder gaat, dat je depressief bent. Maar hulp zoeken, betekent ook dat je kritisch mag zijn ten opzichte van de arts of therapeut die je bezoekt. Dat indien er geen klik aanwezig is, jij mag zeggen: ik zou liever bij iemand anders ten rade gaan. Dat de patiënt ( oh wat haat ik dit woord) meer inspraak krijgt en niet wordt geleefd. Mogelijkheden ontdekken en minder denken in beperkingen, want zo'n sektes staan vaker dan je denkt op de loer om je uit deze hatelijke maatschappij te doen ontsnappen.
Het heeft jaren geduurd, maar vandaag geef ik toe: de schrijver van dit stukje is sektegevoelig.
Enerzijds vanuit mijn open overtuiging. Ik geloof dat er meer is dan wat we met het blote oog kunnen zien. Het zou getuigen van een bekrompen ziel mocht het niet zo zijn.
Net daarom ging ik op zoek naar antwoorden. Waarom zijn we hier? Waar gaan we heen en wat is ons grote doel in dit leven? Zijn we enkel geboren om kinderen te kweken of drukken we met zijn allen zijn stempel op wat komen zal? Verdwijnen we ooit naar een ander platform of komen we terug in de vorm van een ander geslacht? Ik vind dit alvast boeiende materie en ben er rotsvast van overtuigd dat er meer is.
MAAR: dat hoeft niet zo nodig te worden gecommercialiseerd. Niemand hoeft mij voor 1000 euro te vertellen dat ik een fantastisch persoon ben. Dat had ik zelf ook wel kunnen bedenken.
Een goede vijf jaar terug ontmoette ik een koppel. Ze waren vriendelijk. Niet te geloven. En rijk. Ik kon niet geloven dat zo'n rijke mensen heel gewoon en bescheiden konden zijn. Nog voor ik hen kende, gaven ze mij hun nummer. Mocht ik hen dag en nacht bellen, zouden ze me bijstaan in goede en kwade dagen. Wacht eens even, hier klopte iets niet. Ze deden aan liefdadigheidswerk voor een mensenrechtenorganisatie. Met een pracht van een naam. Tot ik diezelfde naam heb gegoogled en bleek dat het om een "deelbeweging" van een sekte ging.
Ik confronteerde de vrouw met die ontdekking en kreeg een blijk van argwaan over me heen. Vertrouw je ons niet? Onze beweging is lang geleden uit een sekte ontstaan, maar werkt reeds decennia autonoom. Tja, dat zal dan maar. Niet dat ik het geloofde. Maar de onderzoeker in mij wilde weten: wat drijft twee jonge mensen om hun leven aan een sekte te wijden?
De maanden die erop volgden, deden ze extra moeite om mijn vertrouwen te winnen. Trakteren, etentjes,....Noem maar op. Tot ze me voorstelden om een tentoonstelling bij te wonen rond het ontstaan van hun beweging. Ik ontmoette daar sekteleden van over de hele wereld die me aanspraken op een toon die weinig vrijheid uitstraalde. Zo vonden ze dat enkel hun leer mij zou kunnen redden. Dat ik vreselijk zou mislukken mocht ik kraantjeswater blijven drinken in plaats van hun kangenwater ( is duur gefiltreerd water dat ze promoten en met woekerwinsten verkopen),....Kortom: dat alles wat ik ondernam zoveel beter zou zijn met de hulp van hun club.
Ik ben daar letterlijk gaan lopen. Hoeveel wereldrecords er toen gesneuveld zijn, ik heb er het raden naar. Maar die dag ben ik volwassen geworden. Het heeft mijn kijk op de dingen totaal veranderd. Het koppel bleef pogingen doen om het contact te herstellen. Zelfs nadat hen duidelijk mijn standpunt was medegedeeld.
Zelden heb ik mensen geblocked op facebook, maar bij hen zag ik geen andere keuze. Tot op heden doen zij moeite om contact te zoeken. Begin ik een nieuwe pagina op facebook. Binnen de dag is die vrouw "fan". Organiseren ze een evenement en reageer ik niet via email: ik krijg een uitnodiging in de bus.
Op de expo vijf jaar terug ontmoette ik enkele beginnelingen. Sommigen twijfelden, maar het viel me op dat hun vertrouwen in "de top" haast ziekelijk was. De rijke kaderleden werden als helden verafgood terwijl het om een bende bedrieglijke manipulators ging. Ze winnen je vertrouwen en testen nadien hoever ze kunnen gaan. Hun sekte is uiteraard geen sekte, maar een liefdadigheidsinstelling.
En aan de sekteleidster die waarschijnlijk wel een manier vindt om ook deze blog te lezen: heb je mijn nieuw adres al? Zo neen, je krijgt het niet. Zo ja, gelieve je te onthouden van verdere uitnodigingen. Ik zou het enorm appreciëren.
We zijn altijd extreem voor of tegen iets, iemand, een vereniging, stroming,.....Noem maar op. Zelden worden nuances gelegd.
Mensen stellen vragen als: ben je gelovig? Dan denk ik bij mezelf: is niet iedereen gelovig? Je hoeft de bijbel of koran niet letterlijk te nemen, maar er is toch wel iets van aan. Toch voelt het beter aan extreem standpunt in te nemen. God bestaat of hij bestaat niet. Een abstracte middenweg lijkt onbestaande.
Hetzelfde met politiek. Ik ben aan geen enkele partij gelinkt, net omdat vele partijen het extremisme promoten. Ben je ondernemend, dan geef je moer om de armen. En ben je arm, dan is enige ondernemingszin taboe.
Maar wat wanneer je arm bent, wil ondernemen en tevens wil genieten van een opvangnet voor wanneer het mislukt? Dan zitten we met een probleem. Je moet een keuze maken. tussen hard of zacht. Deel je soep uit op elke hoek van de straat als vrijwilliger of word je gevoelloos en streef je het grote geld na?
Uiteraard bestaan er genuanceerde enkelingen. Ik heb ze alleen nog maar zelden ontmoet. Misschien komt daar na vandaag wel verandering in.
