Sinds korte tijd verspreid ik mijn songteksten via sociale media. De bedoeling is om hieromtrent een muzikaal project te bouwen. Ik ken mijn troeven, namelijk: een goede stem en teksten die ik persoonlijk erg belangrijk vind bij muziek.
Waar ik op zoek naar ben, zijn mensen die vanuit tekst componeren en het niet als een zoveelste "job" aanschouwen. Muzikanten die het met passie beleven. Uiteraard is het een zeldzaamheid, maar je weet maar nooit dat hieruit iets moois wordt geboren.
Er kwamen best wat reacties binnen. Enerzijds van mensen die het wilden proberen, maar waarvan je nadien niets meer vernam. Of ze hadden het plots "te druk". Nogal een uitdrukking of moet ik zeggen: uitvlucht? Als je echt iets wil en je je daarvoor engageert, kan je dan geen dingen als "prioriteit" aanschouwen?
Ik zou het zo fijn vinden mocht ik te horen krijgen: neen, ik stop ermee.
Ofwel doe je iets en neem je er je tijd voor. Ofwel doe je het niet.
Ook jammer is het wanneer je in een project bent betrokken en aanvoelt: dit heeft veel potentieel waarna je in een waterval van excuses terechtkomt: te druk met de kinderen, met de hobby's, met de poes,....
Ik heb in mijn leven al wat mensen ontmoet waarvan ik zeg: ze beginnen haast elke week vol enthousiasme aan een nieuw project, maar zijn chronisch geabonneerd op "afhaken". Mensen, doe het dan niet.
Leer "neen" zeggen ofwel volmondig "ja". Maar ontdoe ja van die onhoudbare, slepende "misschien, we zien wel".....
