Ik durf wel eens klagen, maar enkel wanneer daar redenen toe zijn.
Als bijvoorbeeld politieke maatregelen massaal onrecht verstrooien, moet men in actie komen. De vraag is: nemen we niet te vaak verkeerde beslissingen? Spugen we niet te vaak onze gal zonder dat we openingen zien naar een oplossing?
Ik geef toe: het vinden van zo'n opening is als een speld in een hooiberg. Je wilt iets doen, een verkeerd systeem doen kantelen. Alleen bots je gedurig op een politieke muur. Betogingen tegen armoede, foute beslissingen in de gezondheidszorg, kindermishandeling,....Ik heb ze van dichtbij beleefd. Het enige wat zo'n massabijeenkomst aanwakkert, is een gevoel aan solidariteit. Voelen dat je niet alleen staat in een op voorhand verloren strijd.
Maar goed, dit is slechts één aspect van het fenomeen "klaagzang". Je kent vast en zeker mensen die gedurig klagen over het slechte weer, die het verschrikkelijk vinden om in een land te moeten wonen met zoveel regen, maar geen enkel initiatief nemen naar emigratie toe. Hun agenda loopt synchroon met de zon. Regent het, dan hebben zij alle redenen om vooral geen leuke activiteiten te plannen.
Kan je hier wat aan doen? Ik denk het wel. Neem je gedrag even onder de loep. Zoek desnoods professionele begeleiding en stel jezelf boven het meteorologische aspect. Geniet van muziek of een mooie film. Kook een lekkere maaltijd. Zoek een leuke binnensport. Kortom, tal van mogelijkheden om je humeur niet te laten afhangen van alweer een nieuwe regenbui.
Voorts heb je mensen die gedurig klagen over een collega, vriend, buur of familielid. Ook hier stel je jezelf de vraag: in welke mate beïnvloedt dit mijn leven en wat kan ik er aan doen? Misschien heeft je collega weinig zelfinzicht en beseft die niet hoe erg je hier onder lijdt. Vaak zorgt een gesprek voor duidelijkheid. Probeer zowel jouw standpunten als die van de tegenpartij te aanhoren. Stel jezelf de vraag of je kan leven met een eventueel compromis.
Soms loopt een situatie de spuigaten uit en zijn mensen niet voor rede vatbaar. Neem dan een beslissing. Een narcistische werkgever verander je niet met een goed gesprek. Die blijft je uitzuigen dat je erbij neervalt. Bedenk rustig een plan om toe te groeien naar een betere situatie. Kijk uit naar een andere baan en onthou dat je vooral niet in gelijkaardige situaties wilt belanden. Wees alert.
Moraal van het verhaal: het leven is vaak één grote verleiding tot klagen. Alleen heb je soms de keuze hoe ver je hierin gaat.
