We zijn altijd extreem voor of tegen iets, iemand, een vereniging, stroming,.....Noem maar op. Zelden worden nuances gelegd.
Mensen stellen vragen als: ben je gelovig? Dan denk ik bij mezelf: is niet iedereen gelovig? Je hoeft de bijbel of koran niet letterlijk te nemen, maar er is toch wel iets van aan. Toch voelt het beter aan extreem standpunt in te nemen. God bestaat of hij bestaat niet. Een abstracte middenweg lijkt onbestaande.
Hetzelfde met politiek. Ik ben aan geen enkele partij gelinkt, net omdat vele partijen het extremisme promoten. Ben je ondernemend, dan geef je moer om de armen. En ben je arm, dan is enige ondernemingszin taboe.
Maar wat wanneer je arm bent, wil ondernemen en tevens wil genieten van een opvangnet voor wanneer het mislukt? Dan zitten we met een probleem. Je moet een keuze maken. tussen hard of zacht. Deel je soep uit op elke hoek van de straat als vrijwilliger of word je gevoelloos en streef je het grote geld na?
Uiteraard bestaan er genuanceerde enkelingen. Ik heb ze alleen nog maar zelden ontmoet. Misschien komt daar na vandaag wel verandering in.