'Dit is het brood dat uit de hemel neerdaalt.
Eet men daarvan,
dan sterft men niet.
In mijn voorgaande leven fluisterde de priester:
"Hic est panis corpus meam...."
Het laat uiteraard vermoeden dat deze tekstinhoud gericht is naar de gelovige 'vergangkelijkheid' van een menselijk, levend 'wezen' en naar mijn gevoel geschikt is als tussenzang (Epistel en Evangelie) tijdens een katholieke uitvaartliturgie.
Eveneens (dienstig) als acclamatie nà het Evangelie. (Eerste deel van het lied)
Wat de muzikale analyse betreft, bespaar ik U verdere 'saaie momenten'.
De melodische aanvang is ongetwijfeld gespijzigd door een 'introïtus' (Gregoriaans) uit een vèr verleden.
Tussen de 4de en 9de eeuw? (M.a.w. tijdens een euforium van een ziele-heil,... zelfs meer dan een millennium jaar later tracht hét zich te 'performeren' binnen een 'ontwakende' geloofsgemeen-schap.)
Het maakt er 'ons' niet 'beter' van, op basis van antieke en 'modernistisch' intellectualisme.
Helaas kent ook dit werkje geen 'soulaas'.
Gustav Klimt behoort tot de vijf duurste 'schilders', in aankoop, ter wereld.
Toch gebruikte hij maar een penseel, wat verf en in het gunstige geval, een 'doek'.
'Kunstgeschiedenis' is een vreemd boek dat ik nooit uitgelezen mag krijgen!
Het bestaat uit twee woorden: kunst en geschiedenis.
Kunst???
Geschiedenis!
Geschiedenis bestaat uit: laat me toe te zeggen, een concreet verleden.
Kunst?
Indien wij dat zouden kunnen ontleden....zelfs... en ook met ontwikkeling van de meest moderne technologie, komt uit de 'psyche', onver(-be)taalbaar.
Pas wanneer de ziel ontleed zou worden, (waarmee een mens dagelijks 'bezig' is) betekent dit het 'einde' van een naar menselijke normen 'tijdperk' voor onze nakomelingen.
Het onderbewustzijn is steeds 'present', maar verdraagt, 'misschien' geen bewuste woordelijke letters-lettergrepen-woord-half-en volzinnen, in een 'ritueel' van soms kwetsende zelf-overtuiging t.o. uw 'gesprekspartner'.
In sommige gevallen leidt dit tot 'scherpe' reacties, omwille van eigen (en toch wel -zinnige) overtuiging.
Elk mens (vrouw-man) wordt hiertoe 'uitgenodigd' in een labyrint van voortplanting.
Dit laatste houdt hen soms samen, met een installatie van bezorgd 'oudersschap'.
Het luisteren heeft altijd een voorrecht op het spreken.
(Een mens heeft dikwijls spijt, gesproken te hebben.
maar veel minder...geluisterd te hebben.)
De 'kunst' bestaat o.a. hierin om te 'luisteren',
en dat is een hèle opdracht.
De virtuositeit van eigen woordgebruik (overtuiging) propageert een 'back-ground' van stillisme, maar zelfs het focus-gedeelte blijft een wazig voorbeeld van tastbare, onaantastbare communiecatie, (gelukkig) en...morgen?
Morgen wordt het anders!
En wie schreef ooit:
"Als er een hemel bestaat, wil ik U daar niet tegenkomen....!"
Alleen nog dit; het lied ( polyfonie) dateert van 23 mei 1993. (tdr)
Zie bijlagen.
Ja, 't is vakantie....!
Voor hen die nog op vakantie gaan.
Juli 2013.
Perpetuum Jazzile.
Mooie dag.
Vakantie.
De tekst 'Hic est panis' is genomen uit Joh.6,5O.
