Met Romeo (buiten Alzheimer) is het goed meet zijn hoofd minder.
Romeo kan zelfs zijn handtekening bijna niet meer zetten.
Ik blijf het een rare ziekte vinden, Romeo is soms een echt kind.
Als wij een wandeling maken geeft dat niet het gevoel van man en vrouw maar vrouw en kind aan de hand.
Bij de Dokter was er ook zo'n geval. Toen het aan mij was om te onderzoeken stond Romeo recht en ging op de weegschaal staan als een kind dat iets verboden doet. Onze Dokter glimlachte eens naar mij. Romeo bleef daar opstaan tot ik terug in de zetel ging zitten, dan kwam hij ook.
Dat gevoel heb ik dikwijls; Romeo doet als een kind dat achter zijn moeder loopt en altijd moet zien, zo doet Romeo ook.
Deze week toch weer rare dingen gezien.
Tussen onze 2 zetels staat een poef met een kussen op, voor de hond. Toen ik het kussen wou goed leggen zag ik daar onder een gepelde banaan half opgerold in een gebruikte zakdoek liggen?????
Een of twee dagen later lag er een uitgepakte wafel onder het kussen?????
Als onze hond buiten gaat en zijn grote boodschap doet, wordt altijd zijn achterste afgekuist met een nat babydoekje. Deze week zag ik Romeo dat doen met een dweil waarmee ik gekuist had?????
Ik vraag me dikwijls af wat er in Alzheimers hun hoofd omgaat, kunnen ze nog nadenken en indien ja, over wat?
Amaai, ik geraakte niet meer hier om mijn verhaal te schrijven. Ik weet niet wat het was, alle gegevens waren juist en toch kon ik niet in mijn Blog om te schrijven, dan heb ik maar contact gemaakt met Bloggen.be, dat het gelukt is kan je wel zien.
Romeo is nog kindser aan het worden.
Als hij eet, kun je zeker zijn dat de tafel en vloer rond hem moeten gekuist worden.
Gisteren hebben wij frietjes gegeten, zijn hand hing vol mayonaise tot voorbij zijn pols en rond zijn mond was het niet beter.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik toch liever een kind leer om proper te eten dan een volwassene die kinds geworden is.
Zijn voet is nu dik, ze hadden het gezien in het dagcentrum toen ze Romeo in het bad zette. Donderdagavond heb ik een afspraak bij de huisarts, dan kan het nagezien worden.
Wandelen wordt ook moeilijk, ik moet hem een hand geven en meer leiden het gaat soms zo moeizaam dat je daar zelf van moe wordt. .
Als we naar de supermarkt gaan en Romeo rijd met het winkelwagentje, hou ik het soms vast aan de voorkant, dan is het net of ik 100 kg trek.
Het winkelen wordt dan ook een zware opgave op deze manier.
Vandaag heb ik de eigenaar van ons huis op de hoogte gebracht dat ik ga verhuizen. Ik blijf in Veurne maar heb een sociaal appartementje op het gelijkvloers. Het meest zal ik mijn grote tuin met al zijn vogeltjes hard missen.
Veel van al wat ik heb moet weg omdat ik nu in een groot huis woon en dan in een klein appartementje, het is groot genoeg want uiteindelijk zal ik alleen zijn als Romeo wordt opgenomen in een zorgcentrum.
Mijn kleindochter kan veel komen als ze wil omdat ik op wandel afstand van haar thuis en school zal wonen.
Ik heb dan weer het voordeel om heel dicht bij het centrum te gaan wonen.
De wagen zal meer geparkeerd blijven staan.
Hier heb ik voor alles een auto nodig, in dit dorp is niets, en ik bedoel ook werkelijk niets. Voor simpelweg een brood moeten wij naar het volgende dorp. $
Weer zijn al mijn kinderen paraat om met alles te helpen.
Soms denk ik wel, wat doen mensen zonder kinderen, eenzaam en zonder hulp achterblijven.
Neen, ik ben dankbaar, gelukkig en fier dat ik hun heb.
Ik ben al goed begonnen met sorteren in de kasten, weg...niet weg...weg...niet weg enzovoorts!!!!
Het voordeel daarvan is dat men verplicht is van zijn rommel weg te doen in plaats van het een plaatsje op de zolder te geven.
Wij hadden deze week weer een heel ontspannende dag achter de rug,
Donderdag zijn we naar de Ardennen gereden, om Romeo zijn zus te bezoeken. Wij zijn daar weer verwend geworden. Natuurlijk, het bijpraten was voor mij en haar wel belangrijk. Dat doet me ook altijd goed, vooral, omdat zij ook zoiets heeft mee gemaakt, in een iets andere genre, maar er zijn tussen ons twee veel overeenkomsten, wat betreft samen leven met een alzheimer.
Het eten was, zoals bij heel Romeo zijn familie, heel lekker.
Allereerst dronken we een glaasje rode wijn, gezellig samen.
Daarna was er een heel lekkere groenten rijke tomatensoep.
Gekookte aardappeltjes, Verse gestoofde boontjes, Vleesbrood en als 2de keuze kalfsfricassee.
Het was allemaal lekker, maar er is altijd iets wat je voorkeur draagt en dat was bij mij de kalfsfricassee.
Het dessert was eenvoudig maar gezond, aardbeien met room. Ik was blij omdat ik in het korte seizoen aardbeien seizoen er heel veel eet, als je ze vers kunt kopen bij een kweker zijn ze nog eens zo lekker.
Ik ben niet echt een desserteter, dus dat was voor mij de perfecte afsluiter.
Het fijne is dat Romeo zijn zussen rekening houden met het feit dat ik geen zuivelproducten eet en er dus niets in hun eten verwerkt is.
.
Na wat voort gepraat en gelachen te hebben zijn we naar het kerkhof gegaan om de familie te begroeten en terwijl de beentjes strekken.
Bij het thuiskomen bij Romeo zijn zuster was er appeltaart en koffie.
Iets wat onbegrijpelijk is, ik heb daarover al geschreven, dat het net is of die niets voelen. Hetzelfde met de koffie, Romeo drinkt die kokend heet uit. Zijn zus kon ook haar ogen niet geloven.
Het was zo gezellig dat ik een uur later vertrokken ben als voorzien. Normaal wou ik rond 15U00 vertrekken maar het was uiteindelijk 16U00 geworden wat gevolgen had op de ring in Brussel, daar was het stapvoets rijden.
Na 543km waren we thuis, moe en voldaan. Het was echt een gezellige dag, schoonzus, we gaan dat zeker nog eens overdoen.
In ons huis is de koer afgebroken en komen ze volgende week een nieuwe plaatsen.
Vrijdag avond is Romeo daar gevallen en om hem terug recht te krijgen was geen lachertje hoor. Mijn zoon wou ik niet bellen want met zijn zware knie operatie, hij met 2 krukken gaan, ik kon hem daar niet mee belasten.
Romeo laat zich dan gaan, deed geen enkele moeite om op zijn benen te staan, zijn gewicht (73 Kg) hing dus gewoon aan mijn armen, als dat dan niet lukte werd ik kwaad en zei; als je niet helpt slaap je maar buiten. Dat hielp niet, ik heb echt gesukkeld, uiteindelijk na ontelbare keren trekken was hij recht. Mijn armen en rug deden zeer, maar ik was blij dat het voorbij was. Is hij nu van die plank gevallen of over die steentjes gestruikeld, ik weet het niet, hij lag juist onder die plank in het zand.
het laatste nieuwe dat hij deze week doet is weer echt degoutant!!!
Als hij zijn grote boodschap gedaan heeft legt hij het vuil wc papier op de grond, in de lavabo of in de afvoer van het bad, ik zag dat hij het er echt probeerde in te duwen. Gelukkig dat ik het zag, hij heeft het er van mij moeten uit halen en in het wc gooien.
Daarjuist lag het weer in de lavabo!!!! De badkamer wordt daardoor wel extra gekuist.
Wat gaat er in Alzheimers hun hoofd om, dat die zoiets doen.
Ik zeg niet dat ze allemaal zoiets doen maar zeker ook vervelende dingen.
Je kan er niet genoeg op drukken hoeveel respect die verplegers/sters verdienen.
Genoeg voor vandaag over Romeo.
Daar ik heel veel heb heeft mijn dochter voorgesteld om ermee op de rommelmarkt te staan. Vandaag is zij ermee begonnen, het is rommelmarkt in Gistel.
Romeo moest naar het dagcentrum en 's morgens laat ik hem dan al zijn kleren uit doen. Groot was mijn verbazing toen ik zag dat hij 5 onderbroeken uit trok
Nog groter was mijn verbazing toen ik daar een kleur tussen zag dat zeker geen slip was van hem.
Bij nader zien zag ik dat het een BH van mij was. Die had hij als slip tussen zijn slips aangetrokken!!!!!!!!!!
Romeo neemt dus kleren uit de kast in de badkamer. Dar zou niet erg zijn als hij nog wist wat hij deed!
Ik probeer hem toch zo in het oog te houden en toch kan hij op zulke momenten rap zijn en van alles doen dat niet kan, zoals al die kleren.
Maandag waren er 5 mensen bij ons in de tuin aan het werken om de koer af te breken.
Ondertussen deed Romeo alle minuten zijn jas aan en stond stil te wachten. Ik begreep het wel, maar het was nog geen 10U00.
Na de zesde keer heb ik me dan ook maar klaar gemaakt om met hem aan zee te gaan wandelen
Ik haat het als er mensen binnen moeten zijn en ik weg ben. Het vertrouwen in die mensen is groot hoor, maar ze konden iets nodig hebben als ik er niet was.
Nu jah, het is niets geweest en goed verlopen.
Het was hoog water, heel erge wind, dus heel erg koud.
Wij zijn zo'n 4U00 weggeweest en gaan wandelen aan zee, maar tegen de avond, in late namiddag begon dat weer, jas aan, ik kwaad, jas uit, jas aan, ik kw.....
Toen heb ik gezegd dat het genoeg was en thuis bleven.
Ik voel mij juist zoals een marionet, aan het touwtje trekken en we doen maar waar hij zijn in heeft.
Mijn dag is gisteren wel goed geweest, Onze dochter is gekomen om wat papieren in orde te brengen, daarna zijn we in het gezellige praatcafé "De Biechtstoel" in Veurne iets gaan drinken, later zijn we in het Chinees restaurant "China Garden" gaan eten en daarna terug naar de Biechtstoel.
Tussendoor hebben we de winkelstraat in Veurne op en af gekuierd, winkeltjes binnen gewandeld.
Het was gezellig, dat maakt het leven weer wat draaglijker als je tussendoor met kinderen of kleinkinderen kan doorbrengen in een gezellige sfeer
Met Romeo is deze laatste dagen redelijk goed gegaan, ofwel, omdat ik het meer gewoon wordt.
Deze week werd Romeo wakker en begon in het frans tegen mij te praten. Alhoewel ik niet goed frans kan en wij dat nooit samen gesproken hebben.
Romeo zal zeker weer in zijn kinderjaren gezeten hebben van toen hij in de Ardennen woonde.
Gisteren avond toen hij juist sliep hoorde ik hem zeggen; "Op ons vader wachten". Maar die is al vele vele jaren dood.
Daaraan zie je wel dat Alzheimers in het verleden leven.
Vrijdag heb ik een ongelofelijke dag gehad.
Romeo naar het dagcentrum en ik met mijn kleindochter naar dierenpark "Zonnegloed"
Ik ben niet aan opgesloten dieren maar dit zijn geredde dieren, die een spuitje moesten krijgen omdat ze, te oud zijn voor een circus, niet interessant genoeg in grote dierentuinen, aangeslagen omdat ze een slechte thuis hadden, in te kleine kooitjes opgesloten enzovoort, en zovoort.
Ik raad het alle mensen aan, het is niet duur, je wordt tot niets verplicht, er staan overal banken en pic-nic tafels, proper en genoeg vuilbakken. Je ziet er dan ook niets op de grond liggen, daar wandelen mensen rond om alles op te kuisen en ramen te poetsen.
Wij hebben alleen ingang betaald, wat zelfs niet duur is en een klein zakje eten gekocht om aan sommige dieren te geven.
Als je daar wandelt heb je het idee dat je in een park bent.
De dieren hebben veel plaats.
Ik denk dat vele dierentuinen een lesje kunnen leren van "Zonnegloed".
Het was voor mij een dag genieten van de natuur, dieren: en niet aan mijn miserie te denken.
Ik ga foto's plaatsen die mijn kleindochter genomen heeft.
Gisteren hebben we onkruid uit getrokken, we hadden brandnetels in de tuin staan.
Wat ik mij afvraag is of Alzheimer patiënten nog iets voelen.
Terwijl ik de brandnetels verwijderde met handschoenen en ze erdoor voelde prikken, gooide Romeo die brandnetels zonder handschoenen in de groencontainer en niets voelde.
Raar!!!!!
Deze morgen was het weer als ervoor.
Romeo heeft zeker 1U30 in de badkamer gezeten om zich te scheren, had de vuile was over de vloer uitgespreid en zat op de gesloten wc zonder klederen, wou hij nu die vuile aantrekken of iets, ik weet het niet, gelukkig ga ik regelmatig zien om zo het ergste te vermijden.
Ik heb contact gehad met Romeo zijn zuster in de Ardennen en zijn afgesproken dat we donderdag op bezoek komen,
Dat zal een vermoeiende dag worden, maar ik wil het nog eens doen omdat ik verwacht dat hij korteling niemand meer kent en dan is het te laat.
Vermits hij toch graag in de auto zit is dat een geschikte reis, alleen het weer moet nog mee willen.
Ik heb gisteren veel kunnen doen, maar niet genoeg.
Ik wou beginnen met het gras te maaien, dan was het nog niet te warm, dat ging niet, het gras was nog te nat van de douw.
Ik ben dan boven begonnen in onze slaapkamer (onze kleindochter slaapt daar nu als ze komt in het weekend).
Ander bedlinnen, de kamer opruimen en kuisen.
Daarna het toilet, de allee en de trap.
Dan was het al 13U30 en moest ik nog eten.
Dan kon ik eindelijk het gras maaien, ik heb me moeten haasten om gedaan te hebben rond 16U30, want dan komt Romeo thuis.
Ik heb nooit gras moeten maaien, Romeo deed dat, maar dat valt tegen hoor, toch zeker met deze warmte.
Hij wou op de hometrainer fietsen maar wist niet meer hoe hij erop moest, luisteren wil Romeo niet, dan is hij maar op de zetel gaan liggen met een deken over zijn hoofd.
Romeo is enkel recht gekomen om te eten en zijn medicatie.
Voor mij was dat niet slecht, dan is het rustig.
Romeo is dan in slaap gevallen.
Ik was er op uit het songfestival te zien, alhoewel ik op voorhand had gezegd dat België niet door de halve finale zou geraken. Donderdag zal het anders zijn, de Nederlander Waylon zingt dan voor zijn land. Ik ben daar al zo'n vier jaar fan van, een ongelooflijk goeie stem en hij mag er zijn hoor.
Het is nog maar 09U25 en ik heb al een zware ochtend achter de rug.
Wij hebben eerst ontbeten en koffie gedronken.
Daarna Romeo mee klaar gemaakt, ik bedoel in het oog houden want ik mag niet echt helpen.
Daarna laat ik hem zich scheren daar is hij normaal een uur mee bezig is en kan hij weinig mis doen.
Ik denk dan dat ik een beetje te gerust was,
Ik dacht wat kan hij daar nu mis doen in de badkamer.
Tot ik daar kwam.
Ik had gisteren een was gedaan en had de hele wasmand kast klaar in de badkamer gezet, nog niet in de kast gelegd.
Toen ik de badkamer binnen kwam na één uurtje, zat hij op de gesloten wc, met alle kleren die zich in de wasmand bevonden aan, de hele wasmand kleren, slip over short, daarover een jeans van mij, weer slips, alle T-shirts, topjes, bh's, alles ondereen en overeen, de hele wasmand.
Dat moet je nu eens proberen zoveel kleren overeen aan doen!!!!!
Hij had wel 7 broeken aan in willekeurige volgorde.
Hij wou het eerst niet uitdoen, ik ben wel streng moeten zijn.
Als hij dan uiteindelijk voor de 2de keer klaar was zijn we zijn taxi van "Ziekenvervoer Deroo" tegen gewandeld in onze straat.
Daar Romeo dat niet gewoon is op de hoek te wachten, wou hij niet instappen. Zelfs de chauffeuse moest aandringen bij hem.
Ik ga nu voortdoen, nog veel werk. Ik wil het gras maaien en wat kuisen zoveel ik kan, want de dagen dat Romeo weg is en ik iets kan doen gaan snel voorbij!!!
Romeo heeft wel enkele stunts uitgehaald die ik moeilijk kan omschrijven maar daarom niet minder erg zijn.
Hij heeft al 3 nachten doorgeslapen en ik natuurlijk ook. Een mens voelt zich helemaal anders uitgerust.
De nachten die ik gehad heb kunnen ze niet meer afpakken en de volgende afwachten!!!!
Gisterenavond dacht ik dat het ging komen, hij duwde zijn medicijnpotje bruut weg, daarna zijn tas, maar daar bleef het gelukkig bij. Voor vannacht afwachten maar!
Met het zonnige weer hebben we een aangename dag gehad.
Eerst wat buiten gezeten met de hond die terwijl lustig speelt en hijgt van de warmte.
Romeo heeft, zoals bijna alle dagen, of hij goed is of minder goed, bloemen geplukt. Dat kunnen van die kleine margrietjes, boterbloemen maar ook paardenbloemen (pisbloemen) zijn.
Ik kan ze niet in een vaas zetten omdat het van die kleine margrietjes zijn van tussen de gazon en gouden regen, een hang plant.
Het doet me wel iets dat hij zoiets nog doet en dikwijls.
Maar als ik verhalen schrijf overheerst altijd het minder goede nieuws en vergeet ik al een iets positief te schrijven. Daarom had ik gisteren die foto genomen, dan kon ik het niet vergeten.
Als Romeo goed is en wij gaan naar een supermarkt eender welke en hij ziet bloemen zal hij bloemen in mijn winkelkar leggen.
Verleden week waren we in Koksijde en daar plukte hij bloemen uit de stads bloembakken, ik kan hem niet tegen houden, als ik iets zeg doet hij gewoon voort.
het is wel lief dat hij dat doet, maar ik denk dat het verboden is.
Daarna zijn we naar Nieuwpoort gereden en gaan wandelen aan de jachthaven. Daar vind ik het zo gezellig, We hebben er wat foto's genomen. Er was enorm veel volk, ik dacht van geen parkingplaats te vinden maar ik had geluk.
Nieuwpoort was gedeeltelijk afgesloten en daarom durfden er niet veel mensen door rijden, ik heb het wel gedaan, in de hoop dat ik tot aan de parking kon rijden, en ja hoor, door het afzetten van de baan was er meer dan de helft van de parking leeg.
Spijtig voor de mensen die dan zo ver moeste gaan parkeren.
Voor het avond eten had ik het gemakkelijk gemaakt, als het zo warm is heb ik niet zoveel zin om te koken of te eten.
Ik heb verse frietjes, Kipburger met warme Currysaus gemaakt met de groentjes erin, ui en champignons.
Ik ben geen grote vlees eter meer, mijn kipburger kreeg ik niet op, alhoewel hij lekker was. Frietjes, die krijg ik altijd des te meer binnen.
Seffens gaan we terug wandelen, het weer nodigt je uit om naar zee te gaan.
Het is nu bijna 13U00, tijd om te stoppen om naar zee te rijden.
Vandaag zijn we niet naar Nieuwpoort gereden maar naar kleine dorpjes.
Het eerste was Steenkerke, daar woont Willem Vermandere. Niet alleen een zanger met eigen liedjes, met woorden die alles zeggen, maar ook een groot kunstenaar.
Wij hadden geluk want in die "Sint Laurentius kerk" was op omdat er een tentoonstelling was van Willem Vermandere "Willems werk in de kerk"
Het was de moeite, een mooie kleine kerk en al die beeldhouwwerken, schilderijen, mooi! Spijtig dat ze daar niet meer reclame voor maken, wij zijn er echt toevallig op uit gekomen.
Daarna zijn we naar Avekapelle gereden het was aangenaam maar minder te zien.
Dan volgde Eggewaartskapelle, ook mooi.
Bij al die kerken zijn begraafplaatsen, daar heb ik de lelijkste zerk zien staan die ik ooit gezien had, het was net een arduinen kist, lelijk. Ik moest het er echt bijzetten. Op een van de graven lag een kat in het hoekje in een bolletje, lief!
Wat ik het beste vond was Romeo, het was me al wel opgevallen hoe hij kan genieten van een autorit, maar deze namiddag viel het nog meer op.
Toen ik hem vroeg; Je geniet van rond te rijden hé, Glimlachte hij en knikte ja.
Dat zal ik meer doen, Op een kalm tempo wat gaan rond rijden naar de vele dorpjes die hier zijn. Dat doe ik ook graag, vooral kerken bezichtigen en foto's van nemen, maar door al de vandalenstreken zijn bijna alle kerken op slot.
Ons avondeten was; gekookte aardappelen, witloof en vleesbrood. Lekker
Als drank had ik citroenwater, op mijn moeder haar wijze, lekker en gezond, veel vitamientjes.
Vanavond was Romeo weer moeilijk, hij ging liggen, stond recht deed zijn schoenen aan, ging terug liggen en zo verder. Ik heb dan maar de tv afgezet en ben aan de pc gaan zitten.
Romeo stond nu juist op en begon in het schuifje van de salontafel te zoeken, toen ik vroeg wat hij zocht, was het antwoord; een mes. Hij antwoorde niet op mijn vraag waarom hij het nodig had. Hij ging direct terug liggen. Hij had gedroomd zeker.
Ten eerste het zonnige weertje en ten tweede het was wekelijkse markt en ik wist dat niet.
Voor de parkeerplaats was dat minder, toch had ik geluk want ik vond een plaatsje dichtbij.
Ik ben dan de markt op en af gewandeld en had zulke mooie aardbeien gezien. Ik heb het genegeerd en geen gekocht, gelukkig, want toen ik naar huis reed zag ik dat onze plaatselijke aardbeien kweker er ook verkocht.
Het nieuwe is dat ze nu ook seizoen en streek gebonden groenten verkopen.
Zalig.
Wat gaat er boven groenten en fruit recht van het veld.
Ik heb er foto's van genomen zie het verschil; de ene bio-eieren van Carrefour, de andere bio-eieren van de streek met dubbele eidooier, het doosje kon gewoon niet toe.
het doosje aardbeien zijn niet meer vol omdat ik er niet kon afblijven.
Nu het minder goede nieuws dat ik daarstraks vergeten was.
Romeo gaat toch echt nog verder met beetjes achteruit.
Gisterenavond wist hij niet waarom de band van zijn peignoir diende, hij deed die rond zijn knieën. Gelukkig had ik dat gezien want hij zou kunnen vallen.
Wat hij ook al enkele keren deed is de mouwen van zijn peignoir of trainersvest aan doen als broekspijpen. Hij steekt zijn benen in de mouwen en trekt de rest naar boven als een broek, maar dat gaat natuurlijk niet.
hopelijk blijft het toch eens even stabiel, verbeteren kan ik niet zeggen omdat het niet kan met deze ziekte, maar dan toch dat het even zou blijven zonder achteruit te gaan.
Het is zonnig en het weer ziet er veel belovend uit.
Nadat onze jongste zoon met zijn vrouwtje zo hard gewerkt hebben in onze tuin om de koer leeg te maken, wil ik de kruiden en planten een andere plaats geven en de oudste bloempotten leegmaken en wegdoen.
Met Romeo ging het woensdagnacht niet goed, hij is drie of vier keer wakker geworden en zei tegen mij dat hij niet in een koud bad wil. Raar is dat, want hij gaat in het bad in het dagcentrum. Zeker nachtmerries. Ik ben dan ook iedere keer wakker en sta moe op.
Er zijn dagen dat ik moeite heb om mijn ogen open te houden als ik in de zetel zit tv te kijken.
De nacht daarvoor was het weer de salontafel die er moest aan geloven, het was gelukkig iets minder agressief!!!
Gisterenavond zei hij; wij hebben in "Mon Idée" gewoond, wie is daar begraven?
Niemand, jouw ouders liggen in, Tellin en Antwerpen, mijn ouders liggen in Antwerpen en Koksijde.
Dan begon hij over de wereld oorlog dat die geweest is en daarna met tranen in zijn ogen over de haaien, dat komt omdat we veel naar documentaires kijken en een daarvan gaat over de haaievinnen; die worden afgesneden voor haaievinnensoep en dat die dieren levend terug in het water gegooid worden en een pijnlijke dood sterven want die kunnen niet meer zwemmen. Ik zal het zeker niet eten. Men zou bij ieder Chinees restaurant bezoek een briefje moeten leggen zoals Gaia voorstelt; Het eten was heel lekker, alleen spijtig dat er haaievinnensoep op jullie menu staat.
Wij zien heel veel naar de documentaires over de zee, wij volgen dus ook "Sea Shepperd" Hoedje af voor wat die mensen doen om dieren te redden.
Gisterenmiddag hebben we een goeie wandeling gedaan in Koksijde aan zee, het was nog redelijk vroeg, met frisse wind.
Daarna zijn we naar huis gereden en in de tuin, lekker uit de wind en in het zonnetje gaan zitten. Onze hond heeft daar mee van genoten.
Romeo heeft goed geslapen, ik zal nog meer met hem buiten moeten gaan.
Hier ga ik afsluiten.
Ik zie juist dat de websites veranderd worden in volgorde, spijtig ik had ze gezet volgens mijn verhaal!!!
 "Wink"){kind=icon}
 "Embarassed"){kind=icon}
