Met Romeo is deze laatste dagen redelijk goed gegaan, ofwel, omdat ik het meer gewoon wordt. 

Deze week werd Romeo wakker en begon in het frans tegen mij te praten. Alhoewel ik niet goed frans kan en wij dat nooit samen gesproken hebben. 

Romeo zal zeker weer in zijn kinderjaren gezeten hebben van toen hij in de Ardennen woonde. 

Gisteren avond toen hij juist sliep hoorde ik hem zeggen; "Op ons vader wachten". Maar die is al vele vele jaren dood. 

Daaraan zie je wel dat Alzheimers in het verleden leven. 

Vrijdag heb ik een ongelofelijke dag gehad. 

Romeo naar het dagcentrum en ik met mijn kleindochter naar dierenpark "Zonnegloed" 

Ik ben niet aan opgesloten dieren maar dit zijn geredde dieren, die een spuitje moesten krijgen omdat ze, te oud zijn voor een circus, niet interessant genoeg in grote dierentuinen, aangeslagen omdat ze een slechte thuis hadden, in te kleine  kooitjes opgesloten enzovoort, en zovoort. 

Ik raad het alle mensen aan, het is niet duur, je wordt tot niets verplicht, er staan overal banken en pic-nic tafels, proper en genoeg vuilbakken. Je ziet er dan ook niets op de grond liggen, daar wandelen mensen rond om alles op te kuisen en ramen te poetsen.  

Wij hebben alleen ingang betaald, wat zelfs niet duur is en een klein zakje eten gekocht om aan sommige dieren te geven. 

Als je daar wandelt heb je het idee dat je in een park bent.

De dieren hebben veel plaats.

Ik denk dat vele dierentuinen een lesje kunnen leren van "Zonnegloed". 

Het was voor mij een dag genieten van de natuur, dieren: en niet aan mijn miserie te denken. 

Ik ga foto's plaatsen die mijn kleindochter genomen heeft. 

Gisteren hebben we onkruid uit getrokken, we hadden brandnetels in de tuin staan. 

Wat ik mij afvraag is of Alzheimer patiënten nog iets voelen.

Terwijl ik de brandnetels verwijderde met handschoenen en ze erdoor voelde prikken, gooide Romeo die brandnetels zonder handschoenen in de groencontainer en  niets voelde.

Raar!!!!!

Deze morgen was het weer als ervoor. 

Romeo heeft zeker 1U30 in de badkamer gezeten om zich te scheren, had de vuile was over de vloer uitgespreid en zat op de gesloten wc zonder klederen, wou hij nu die vuile aantrekken of iets, ik weet het niet, gelukkig ga ik regelmatig zien om zo het ergste te vermijden.

Ik heb  contact gehad met Romeo zijn zuster in de Ardennen en zijn afgesproken dat we donderdag op bezoek komen,

Dat zal een vermoeiende dag worden, maar ik wil het nog eens doen omdat ik verwacht dat hij korteling niemand meer kent en dan is het te laat.

Vermits hij toch graag in de auto zit is dat een geschikte reis, alleen het weer moet nog mee willen.