Vandaag bij de Dokter geweest.
Met Romeo (buiten Alzheimer) is het goed meet zijn hoofd minder.
Romeo kan zelfs zijn handtekening bijna niet meer zetten.
Ik blijf het een rare ziekte vinden, Romeo is soms een echt kind.
Als wij een wandeling maken geeft dat niet het gevoel van man en vrouw maar vrouw en kind aan de hand.
Bij de Dokter was er ook zo'n geval. Toen het aan mij was om te onderzoeken stond Romeo recht en ging op de weegschaal staan als een kind dat iets verboden doet. Onze Dokter glimlachte eens naar mij. Romeo bleef daar opstaan tot ik terug in de zetel ging zitten, dan kwam hij ook.
Dat gevoel heb ik dikwijls; Romeo doet als een kind dat achter zijn moeder loopt en altijd moet zien, zo doet Romeo ook.
Deze week toch weer rare dingen gezien.
Tussen onze 2 zetels staat een poef met een kussen op, voor de hond. Toen ik het kussen wou goed leggen zag ik daar onder een gepelde banaan half opgerold in een gebruikte zakdoek liggen?????
Een of twee dagen later lag er een uitgepakte wafel onder het kussen?????
Als onze hond buiten gaat en zijn grote boodschap doet, wordt altijd zijn achterste afgekuist met een nat babydoekje. Deze week zag ik Romeo dat doen met een dweil waarmee ik gekuist had?????
Ik vraag me dikwijls af wat er in Alzheimers hun hoofd omgaat, kunnen ze nog nadenken en indien ja, over wat?
|