Op dringend advies van de professor maar naar de tandarts gegaan. Het botversterkend infuus doet veel goede dingen, maar heeft een negatieve invloed op het kaakbeen. Tijdens de behandeling met het infuus, mag men geen grote tandheelkundige ingrepen ondergaan. Gezien de staat van mijn gebit (nooit goed geweest) was een controle dus wel aan te raden. De tandarts dacht dat ik gewoon voor een controle kwam, dus hij was oprecht geschokt door de reden van mijn bezoek... De foto's hebben aangetoond dat het kaakbeen in goede staat is, zonder ontstekingen, dus daar ben ik blij mee. Hij raadde me aan over 6 maanden terug te komen, tenzij ik natuurlijk eerder klachten krijg.
Van het botversterkend infuus heb ik toch wel de bijverschijnselen gevoeld gedurende een paar dagen: griepsverschijnselen, gewrichts- en botpijn. Op maandag (drie dagen na het infuus) heb ik de oncologische afdeling van het ziekenhuis gebeld vanwege de botpijn (precies op de plaatsen waar de uitzaaiingen zich bevinden), maar de dokter raadde aan om paracetamol te slikken en het een paar dagen aan te zien. Gelukkig was de pijn inderdaad na 4 dagen weg. Leuk vooruitzicht voor het volgende infuus op de 10e...
30-11-2010 om 16:36
geschreven door Simone
19-11-2010
191110 Botversterker-infuus
Het kernwoord blijft wel wachten... Afspraak om 14 uur, om uiteindelijk om 15.20u aan de beurt te zijn... Mijn moeder, tweelingzus en ik hadden onze tijd wel beter kunnen besteden! Toen ik dus eindelijk in de stoel mocht plaatsnemen om aan het infuus te gaan, hoorde ik dat de doktoren nog niet bepaald hadden wat voor een medicijn ik zou moeten krijgen. Toen dat eenmaal duidelijk was, moest het middel nog uit de apotheek komen en hop, ruim een uur weg... Als men dat nou even zou meedelen aan een patient, dan zou dat al een hoop irritaties schelen...
Maar goed, het infuus werd ingebracht, een beetje pijnlijk, en daarna drupte de Zometa rustig naar binnen in ongeveer 30 minuten, gevolgd door een water-met-zout infuus 'om de leidingen weer schoon te maken'. Op de dagzaal waren nog twee andere patienten aanwezig, voor hun chemo-therapie. Het zorgt voor een vreemd soort saamhorigheid, op een afdeling waar je eigenlijk nooit zou willen / moeten komen.
Na afloop nog even een gesprek met een vriendelijke dokter gehad. De volgende afspraak is over 3 weken, op vrijdag 10 december, laat in de middag.
Zometa® oftewel Zoledroninezuur is een stof die deel uitmaakt van een groep stoffen die bisfosfonaten worden genoemd. Deze middelen worden gebruikt om:
botmetastasen (uitzaaiingen naar het bot) te behandelen. Zometa® werkt door zichzelf aan de beenderen te binden om zo het proces van de botomvorming te vertragen.
complicaties van het bot te verhinderen (ook preventief). U zult daardoor minder last krijgen van bijvoorbeeld botbreuken.
de hoeveelheid calcium in het bloed te doen dalen. Sommige tumoren versnellen de botvorming dusdanig dat er veel meer calcium uit het bot vrij komt dat daarna in het bloed terecht komt. Er is dan sprake van tumorgeïnduceerde hypercalciëmie (TIH). Het is zaak deze aandoening goed te behandelen omdat de gevolgen levensbedreigend kunnen zijn.
19-11-2010 om 21:08
geschreven door Simone
08-11-2010
081110 Uitslag
Na bijna anderhalf uur wachten mochten we dan uiteindelijk de spreekkamer in. De dokter vertelde dat er een nieuw plekje gevonden is, en dat de andere plekken iets toegenomen waren, maar dat de lever, maag en darmen er goed uitzagen. Een beetje een domper... De professor kwam uiteindelijk na nog eens een half uur binnen en die vertelde dat de gekende plekken in borstbeen en heup juist geen verslechtering laten zien en dat het nieuwe plekje (linkerheup achter) ook ontstaan kan zijn na de eerste scan, maar nog voor de behandeling. Uiteindelijk is het ook nog maar twee maanden dat ik de Nolvadex slik, dus te vroeg om te zeggen dat het niet aan zou slaan. Hij raadde wel aan om een botversterkend middel per infuus te gaan nemen (botversterkend middel, vermindert sterk de kans op uitzaaiingen en recidief bij borstkanker) en dit maandelijks, te beginnen op 19 november as.
Ik begrijp dat men in een universitair ziekenhuis te maken krijgt met beginnende dokters en stagiaires, maar om dan een eigen conclusie aan te kondigen ('ik baseerde me op het rapport van de radioloog, maar de professor heeft daar toch een beter zicht op') is toch wel cru en het versterkt de indruk dat de artsen je toch niet altijd alles vertellen. Je zit daar als leek en na een consult komen er toch van allerlei vragen naar boven.. Daarom is het ook goed dat ik het infuus (30 minuten op de dagzaal) op vrijdagen krijg, want dan loopt de professor daar ook rond.
Het nieuws valt dus eigenlijk goed mee, maar door de eerste tien minuten van het gesprek zit ik een beetje met een kater... Geef me een paar dagen en die zal ook wel weer voorbij gaan!!
08-11-2010 om 17:31
geschreven door Simone
28-10-2010
281010 Tweede CT scan
Na een lange afwezigheid, weer eens een onderzoek in het ziekenhuis. Met mijn held van de dag K. was ik ruim op tijd voor de afspraak, maar ik mocht direct 3 bekers vloeistof leegdrinken en na een uur terugkomen. De vorige keer moest ik twee uur wachten en anderhalve liter water drinken, nu was dat niet nodig.... Eenmaal op de scantafel kreeg ik nog een prik met contrastvloeistof en na 10 minuten was de oefening alweer voorbij. De jongens werden goed opgevangen na school, dus daar hoefde ik me geen zorgen over te maken, we hadden nog tijd om even een broodje te gaan eten in de stad. Ik had sinds 10 uur 's ochtends niet meer gegeten of gedronken (behalve het chemische drankje). De uitslag van de scan krijg ik op maandag 8 november a.s.
Spannend. Lichamelijk voel ik me goed en kan ik me niet voorstellen dat het slechter is dan in juli, maar gevoelsmatig stel ik me toch in op slecht nieuws. Dat lijkt gek natuurlijk, maar na de eerste klap in juni kon ik me ook niet voorstellen dat ik slecht nieuws zou krijgen (behalve dan amputatie, chemo en een k..jaar) en toen viel het ook vies tegen, dus het zal wel zelfbescherming zijn.
De kanker is niet meer alom aanwezig. Er gaat geen dag voorbij zonder er aan te denken, maar het is meer op de achtergrond. Acceptatie is het niet, maar meer het aanvaarden dat dit mijn lot is, dat het niet te veranderen is en dat ik het er nu mee moet doen. Er zijn moeilijke momenten, het stressniveau loopt natuurlijk op zodra het weer tijd is voor onderzoeken en uitslagen, maar Carpe Diem blijft een mooi motto: Proberen het beste van iedere dag te maken en dat lukt aardig op dit moment, vooral door de steun van familie en vrienden. GROTE dank aan iedereen, voor de koffie, wijn, mails, smsjes, kaarten en bloemen!
28-10-2010 om 21:10
geschreven door Simone
24-09-2010
240910 Bach bloesems
Weer even een update... Nog steeds weinig last van alles, behalve van opvliegers (word er een beetje misselijk van) en nachtzweten (heerlijk om rond 4 uur 's nachts nat van het zweet wakker te worden)...
Vorige week heb ik een afspraak gemaakt met Isabelle van Hemel en Aarde. Voor de jongens en hun verkoudheden etc. gebruik ik al de etherische olies en dat werkt goed. Isabelle heeft met Bach bloesems een 'persoonlijke' mix gemaakt om de vermoeidheid, verkramping en neerslachtigheid tegen te gaan. De vermoeidheid had ongetwijfeld nog met de laatste Zoladex-prik te maken, maar ik merkte ook dat ik heel verkrampt sliep, met als gevolg een stijve rug bij het opstaan. Hoewel ik niet echt depressief ben, heb ik natuurlijk momenten waarop ik gewoon baal van alles en waarop de onzekerheid moeilijk is om mee om te gaan. Na een week kan ik zeggen dat het mixje zijn effect heeft...
Hieronder wat meer informatie over de Bach bloesems:
Bachbloesemtherapie bestaat uit het werken met bachbloesems. De bachbloesemtherapie werd ontdekt door Dr. Edward Bach, die leefde in het begin van vorige eeuw.
Hij ontdekte dat bepaalde bloesems van planten, struiken en bomen de eigenschap hadden om negatieve emoties of gemoedstoestanden, zoals bijvoorbeeld stress, neerslachtigheid, angsten, twijfelen, enz., terug in evenwicht te brengen. Van daaruit is de term bachbloesemtherapie ontstaan.
Bachbloesemtherapie bestaat uit het werken met de 38 bloesems. Er worden maximum 7 bloesems geselcteerd en samengevoegd tot een bachbloesemcombinatie. Van deze combinatie worden er dan minimum 6 x 4 druppels per dag genomen. Deze druppels kunnen rechtstreeks op de tong ingenomen worden maar ze mogen ook in een andere vloeistof gedaan worden zoals water, frisdrank of thee. De werking blijft dezelfde.
24-09-2010 om 12:28
geschreven door Simone
13-09-2010
130910 Behandeling
De eerste strip Nolvadex is leeg (voor twee weken). Tot nu toe heb ik weinig tot geen last van bijwerkingen. Wel probeer ik iedere middag even te gaan liggen, maar die noodzaak lijkt nu ook iets minder te worden.
Wat het moeilijkste is op dit moment, vind ik de confrontatie met oude bekenden die vragen hoe het me gaat en hoe het op mijn werk is. Als ik tegen mensen, die niet weten dat ik ziek ben, zeg dat het goed met me gaat, denk ik in mijn achterhoofd 'Het gaat helemaal niet goed met mij', maar ik heb niet altijd zin in het hele verhaal. Lastiger wordt het natuurlijk als ze vragen hoe het met mijn nieuwe werkgever is (het bedrijf is per juni overgenomen door een Amerikaans bedrijf), maar ik heb er welgeteld 1 week voor gewerkt. Tja, dan komt het verhaal automatisch op borstkanker terecht en dat geeft een enorm shock-effect. Van de buitenkant is ook niet te zien dat ik ziek ben, zelfs ik vind het af en toe onrealistisch. Er zijn mensen die dan direct het gesprek staken, maar het heeft ook tot onverwacht diepzinnige gesprekken geleid. Ik weet nu wel dat het gezegde 'Ieder huisje heeft zijn kruisje' absoluut waar is...
13-09-2010 om 19:35
geschreven door Simone
02-09-2010
020910 Geen telefoontje
Geen bericht, goed bericht....ik had nog even een slag om de arm genomen, maar ik heb geen telefoontje uit het ziekenhuis gekregen, dus het bloedonderzoek heeft niets verontrustend laten zien.
Sinds maandag neem ik de Nolvadex-tabletten. Nog geen ander effect dan moeheid gemerkt, maar dat is waarschijnlijk ook nog aan de spuit Zoladex te 'danken'. School is weer begonnen, dus in de middag veel tijd voor een schoonheidsslaapje!
02-09-2010 om 19:43
geschreven door Simone
30-08-2010
300810 Vakantie en derde prik
Daar zijn we weer, terug in druilerig Belgie na 2 weken volop zonneschijn. Moeilijk om te wennen aan een temperatuursverschil van 15 graden.. Het was een heerlijke relaxte vakantie met familie en vrienden, maar nu back to reality!
Vanochtend had ik om 8.30u een afspraak met de professor. De intake werd dit keer gedaan door een hele vriendelijke jonge vrouwelijke dokter, dat scheelde nogal met de vorige keer. Ze was belangstellend en heeft me onderzocht. Ik had sinds een paar dagen een gevoel van een ontsteking in mijn linkerborst, maar de pijn was nu al minder geworden. Het leek de dokter en later ook de professor niet echt zorgelijk. Ik heb daarna mijn derde prik Zoladex gekregen. Omdat ik nu ook de kenmerken van de menopauze heb, kan ik nu met de Nolvadex beginnen. Iedere dag moet ik 1 tabletje slikken. De kenmerken die ik tot nu toe heb zijn opvliegers (niet echt dramatisch, krijg het af en toe ineens heel warm, maar als ik in de spiegel kijk, heb ik niet eens een roder hoofd dan normaal) en wat gewrichtspijn. Ik weet niet of ik last heb van nachtzweten, want met de temperaturen van de afgelopen weken in Frankrijk heeft iedereen daar last van!
Na het onderzoek en de prik is er ook nog wat bloed afgenomen. Als daar iets verontrustend uit komt, belt de dokter binnen 2 dagen. Op 28 oktober krijg ik weer een CT-scan om te zien wat de status dan is van de kankercellen in mijn lichaam. Op 8 november heb ik dan pas een gesprek met de professor voor de uitslagen. Helaas was er geen dag beschikbaar waarop scan en gesprek tegelijkertijd zouden kunnen plaatsvinden. De professor heeft alleen op maandag 'publieke' afspraken, op de andere dagen zijn het prive-consults en dan is de prijs iets anders ;-) en aangezien maandag 1 november een vrije dag is, duurt het zo lang.
Dus het gewone leven is weer begonnen. De school begint bijna weer en ik zal nu afwachten wat voor een effect de Nolvadex op me heeft.
Ik wil graag nogmaals iedereen bedanken voor de kaartjes, emails, berichten, sms-jes en goede gesprekken. Het doet me echt goed!
30-08-2010 om 10:49
geschreven door Simone
12-08-2010
120810 Weer een week verder
Was ik de eerste keer in de eerste week na de spuit Zoladex vermoeid, nu komt het effect in de tweede week. Ik probeer bezig te blijven, maar heb toch ook regelmatig op de bank gelegen. Ik vind het vooral psychisch zwaar om maar af te wachten. Tijdens de koppen koffie zaten de tranen hoog. Gelukkig zijn er enkele dames in Nossegem nu al aan gewend ;-) Toch probeer ik vooral positief te denken, die dippen horen er ook bij, helaas...
Ik denk ook dat de eerste opvliegers zich aandienen. Het zweet loopt er nog niet van af, maar af en toe heb ik het onverklaarbaar warm... Laten we het er maar ophouden dat de behandeling zijn werk doet. De bestraling zou na 6 weken effect hebben. Het is nu 4 weken (nog maar, lijkt al wel veel langer dat ik in deze slechte droom zit), dus ik verwacht dat het de komende weken wel erger wordt.
Morgen vertrekken we voor 2 weken naar Frankrijk, op familiebezoek. We zijn er allemaal aan toe!
Op 30 augustus moet ik me dan weer melden in Leuven voor de derde spuit en verder onderzoek.
A bientot!!
12-08-2010 om 20:05
geschreven door Simone
02-08-2010
020810 Tweede spuit Zoladex
Vandaag weer naar het ziekenhuis voor een gesprek met de professor. Een uur later dan gepland waren we aan de beurt. Een andere arts heeft ons eerst ontvangen en heeft wat gegevens genoteerd, waarmee hij naar de professor is geweest. Die kwam uiteindelijk zelf ook nog, voor een gesprek en voor het geven van de tweede spuit Zoladex.
Ik had gehoopt of ze al iets meer gingen testen, maar het is allemaal nog te vroeg. De arts was al helemaal verbaasd dat ik nog geen last heb gehad van menopauze-'aanvallen' (nachtzweten, opvliegers...), maar hij verzekerde me dat dat zeker nog gaat gebeuren... Op 30 augustus krijg ik de derde prik Zoladex en op dat moment zullen er enkele labo-onderzoeken gaan plaatsvinden, vooral dus om te zien of het stilleggen van de eileiders zijn effect heeft gehad. Daarna kan er pas begonnen worden met de hormoontherapie.
Het feit dat mijn borstbeen af en toe pijn doet is normaal. De behandelingen hebben hun tijd nodig om te gaan werken en het bot heeft tijd nodig om zich te herstellen. Dat betekent niet dat de kanker weg gaat, maar stabiel wordt of het liefst natuurlijk verminderd. De tumor in mijn borst is alvast niet groter geworden.
Het motto lijkt wel wachten, wachten, wachten te worden. Ik heb liever actie omdat ik dan weet dat ik actief werk aan de bestrijding, maar ik begrijp ook dat niet alles tegelijkertijd kan en dat alles ook zijn tijd nodig heeft om goed zijn werk te kunnen doen.
Dus.... dan zullen we maar wachten!
02-08-2010 om 14:46
geschreven door Simone
29-07-2010
290710 Een week verder
We zijn een week verder en nog steeds heb ik nergens last van, lichamelijk gezien dan. In de vierde week na de prik Zoladex ben ik weer helemaal in vorm, dat wil zeggen dat ik geen dutjes nodig heb in de middag
Het is wel belangrijk voor me om iedere dag tenminste een activiteit te ondernemen, zodat ik niet te veel de kans heb om na te denken. Ik heb hele leuke dagen achter de rug de afgelopen week en toch komt er iedere keer weer, op de meest onverwachte momenten, het besef dat ik kanker heb. Het blijft ergens onrealistisch, terwijl ik me toch wel van de ernst bewust ben. Maar verder dan dat denk ik op dit moment ook niet. De doemscenarios die af en toe opduiken, probeer ik te vergeten en me vast te houden aan de goede berichten over hormoontherapie. Het frustrerende is dat ik er zelf gewoon helemaal geen controle over heb. Ik zeg vaak dat als ik een kilo sla zou moeten eten per dag om het weg te laten gaan, dan zou ik het doen, maar iets anders dan het allemaal zo positief mogelijk te ondergaan, kan ik niet...
Ik krijg nog steeds veel steun van iedereen om me heen, dichtbij in Belgie of verder weg in Nederland of Frankrijk. De stroom smsjes, kaarten, berichten en telefoontjes doet me echt goed. Het is een fijn gevoel dat men aan me denkt. Ik beantwoord niet alle mailtjes omdat het me 'verplicht' over alles na te denken, maar geloof me, het wordt erg gewaardeerd!
Aanstaande maandag heb ik de volgende afspraak met de professor. Ik hoop dan vooral antwoord te krijgen over hoe en wanneer de status van de kankercellen in mijn lichaam gecontroleerd wordt....
29-07-2010 om 19:51
geschreven door Simone
22-07-2010
220710 Vijfde en laatste bestraling
Ook de laatste bestraling verliep goed, ik heb nergens last van... Zit mezelf bijna af te vragen of het uberhaupt wel gebeurd is, maar dat zal wel ;-) Nu maar wachten op de eerste tekenen van de menopauze.
Op maandag 2 augustus heb ik weer een afspraak met de professor. Dan krijg ik in ieder geval mijn tweede Zoladex-prik en dan kan ik ook vragen wat de volgende stappen zijn. De Nolvadex moet ik pas gaan innemen na de derde Zoladex-prik (september), maar ik weet niet hoe en wanneer ze gaan controleren wat de huidige status van de kankercellen in mijn lichaam is...
Wachten, wachten, wachten....
22-07-2010 om 11:29
geschreven door Simone
20-07-2010
200710 Vierde bestraling
Zowaar, zowaar, toch iets gemerkt van de vierde bestraling. Ik zal jullie de details besparen, maar ik denk dat mijn darmen een klein tikje hebben meegekregen.... Het gaat nu al weer beter!
Vanochtend wat huishoudelijke dingen gedaan, straks lunchen met een oud-collega en daarna tenminste een uur op de bank voordat ik de jongens ga halen...
20-07-2010 om 11:29
geschreven door Simone
19-07-2010
190710 Derde bestraling
Ook vandaag is het weer een 'stralende' dag, nog steeds geen effecten te merken, gelukkig!
Na het bezoek aan het ziekenhuis even naar de mutualiteit geweest om de papieren voor de uitkering af te geven. Weer was er een vriendelijke meneer, die er moeite mee had om te zeggen dat er nu een dossier geopend wordt voor een ongeneeslijke client. Echt, ik vind dat het meest erge wat er is. Men ziet niet aan me dat ik ziek ben, ik voel me ok en toch zijn er dan die papieren...
19-07-2010 om 13:14
geschreven door Simone
16-07-2010
160710 Tweede bestraling
Vandaag was ik ruim op tijd bij het ziekenhuis.... geen verkeer op de weg, alle lichten op groen, dus ik was er voor 8 uur... Ze riepen me direct op, dus tegen 5 over 8 was ik weer buiten. Terug in Nossegem kwam ik de jongens tegen die net naar hun sportkamp gebracht werden... nog veel te vroeg dus om bij E. koffie te gaan drinken, maar dat hebben we later gedaan!
Ik ben ook nog bij de huisarts geweest om de papieren voor arbeidsongeschiktheid te laten tekenen. Weer een stap verder in de papierwinkel.
Ik dacht nog even te wachten met een nieuw bericht om te zien of er nog effecten te merken zijn, maar ook vandaag is er niets bijzonders... Dan moet ik toch concluderen dat ik gisteren gewoon last had van de late avond en de wijntjes.....
16-07-2010 om 12:29
geschreven door Simone
15-07-2010
150710 Eerste bestraling
Vanochtend om 9.42u precies moest ik me aanmelden voor de eerste bestraling. Wederom was ik blij met mijn begeleider van de dag!
Het is wel confronterend om naar de bestralingsafdeling te gaan. Deze afdeling heeft een aparte parking, dus je weet eigenlijk dat iedereen die daar rondloopt naar het bestralingscentrum gaat. Verder zijn er natuurlijk patienten aan wie je goed kunt zien wat ze mee moeten maken, niet gemakkelijk.
Het is wel strak georganiseerd op de afdeling. Bij binnenkomst wordt de afsprakenkaart in een bak gelegd en moet je een persoonlijke kaart scannen zodat men weet dat je er bent. In de bestralingsruimte wordt de tafel ingesteld zoals bij de simulatie. Ook ik werd tot op de milimeter in dezelfde positie gebracht.
De echte bestraling stelt qua behandeling 'niets' voor. Vandaag duurde het wat langer omdat er nog een foto gemaakt moest worden van mijn bekken, maar voordat ik het wist was de eerste helft al gedaan.. Het apparaat is eigenlijk een cirkel met daarin een soort lens die eerst via de buik en daarna via de rug bestraald. Na nauwelijks 10 minuten stond ik weer buiten.
Op donderdag is er altijd een arts in het bestralingscentrum, dus daar heb ik nog op gewacht, maar ik had me de moeite kunnen besparen. Het leek wel of er een vakantiehulp zat, die er niet veel van begreep. Na één behandeling weet ik ook niet wat de effecten zijn...
Ik kan het eigenlijk nu nog steeds niet zeggen, want mijn verjaardag is gevierd zoals het hoort ;-) dus ik weet niet of het de wijn of de bestraling is die maakt dat ik me een beetje slap en moe voel... Morgen zal ik het echt weten, dan staat de behandeling om 8.24u gepland...
15-07-2010 om 12:47
geschreven door Simone
09-07-2010
090710 Tekening
Vandaag moest ik me om 14.30u melden bij het Bestralingscentrum. Gelukkig was ik in goed gezelschap, dank je wel J. Ik heb op de tafel gelegen waarop ik straks ook terecht kom voor de bestraling. Op mijn buik hebben ze lijnen getrokken om de juiste positie voor de bestraling te bepalen. Ook zijn er twee miniscule puntjes getatoeerd (mijn wilde periode is nu aangebroken ), ook weer om de positie van de bestraling identitiek te houden. Ik kreeg meteen mijn 5 afspraken mee ('U heeft maar 5 behandelingen nodig). Vanaf volgende week donderdag krijg ik iedere ochtend 20 minuten bestraling, met een rustdag op de 21e omdat het hier een feestdag is. Dus op donderdag de 22e ben ik klaar. Op woensdag 23 juni krijg je een slechte uitslag en een maand later heb je geen functionerende eileiders meer...
Daarna kwam er op mijn verzoek een arts om het behandelplan een beetje toe te lichten. We zijn afgelopen dinsdag natuurlijk overvallen door al het nieuws en we hadden beiden nog vragen over van alles. De spuit Zoladex die ik afgelopen dinsdag heb gehad, dient er voor de periode totdat de eileiders stil liggen te overbruggen (ongeveer 6 weken). Na de bestraling word ik behandeld met Nolvadex.
Vanochtend was ik bij de mutualiteit (verzekering) met het aanvraagformulier voor toestemming om Nolvadex terugbetaald te krijgen. Een vreselijk papier, want daar staat op dat het palliatief wordt aangevraagd. Gelukkig had de dame van de CM begrip voor me en heeft ze heel vriendelijk alles uitgelegd wat gedekt is met mijn verzekering. Maar de hele papierenwinkel blijft confronterend.
Verder gaat het wisselend. Af en toe ben ik echt uitgeput, andere keren barst ik van de energie. Ik ben blij met alle gesprekken, mailtjes, kaartjes, bloemen, koffie en witte wijn
Waar wordt Nolvadex® voor gebruikt?
Nolvadex wordt gebruikt voor de behandeling van borstkanker.
Hoe werkt Nolvadex®?
Nolvadex remt de groei van kankercelen die gevoelig zijn voor het hormoon oestrogeen. Bij de groei van sommige kankercellen spelen oestrogenen, dit zijn vrouwelijke geslachtshormonen, een belangrijke rol. Tamoxifen blokkeert de werking van oestrogenen en remt of verhindert daardoor de groei van de kankercellen. Nolvadex kan vóór, tijdens en na de overgang gebruikt worden.
09-07-2010 om 16:07
geschreven door Simone
06-07-2010
060710 sans commentaire
Was het de eerste keer een hamerslag, nu heb ik een mokerslag gekregen. Ik heb nu niet 'alleen maar' borstkanker, de kanker is ook geconstateerd in mijn borstbeen en in mijn linkerheup. De tumor in mijn borst is nu bijzaak.
De kanker heeft een hormonaal karakter en daarom moet nu eerst mijn hormonenhuishouding uitgeschakeld worden. Ik heb vanochtend een eerste (van 3) prik gekregen. Volgens de professeur menstrueer ik misschien nog een keer, daarna is het afgelopen. Hoe vaak ik het ook vervloekt heb, het had gewoon nog 15 jaar door moeten gaan. Maar het is nu geen keuze meer, als ik in de menopauze gebracht moet worden om de kanker te bestrijden, dan is dat maar zo.
Aanstaande vrijdag heb ik een afspraak in het bestralingscentrum. Ik zal 5 keer een bestraling krijgen, gericht op mijn eileiders om die op 'non-actief' te stellen.
Pffff, ineens ben ik dus ongeneeslijk ziek. (Ik ben wel van plan de komende 50 jaar ongeneeslijk ziek te zijn!) De kanker kan bestreden worden, maar zal nooit weggaan en op een gegeven moment van me winnen. Te onrealistisch voor woorden...
Na de bestraling zal ik een behandeling in de vorm van pillen krijgen. Het enige voordeel van de hormonale vorm van kanker is dat er heel veel behandelingen voor mogelijk zijn.
Ik zal jullie via dit blog op de hoogte houden. Ik ben erg geraakt door alle lieve berichten, mailtjes, smsjes etc. Het is vaak simpel gezegd, maar goed om te onthouden: PLUK DE DAG!
06-07-2010 om 00:00
geschreven door Simone
01-07-2010
010710 Bot-scan
Verslag van de dag: Om 11 uur een prik gekregen, om 14 uur terugkomen, om 14.07 uur weer buiten. De botscan is gemaakt en de eerste scan was goed, dus ik kon zo weer naar huis.
* Ik bedoel te zeggen dat de foto op zich goed gelukt is... over het resultaat is helaas nog niets te zeggen...
Goed dat de solden zijn begonnen, ik ben snel even naar Leuven-centrum geweest...
Diep adem halen nu en wachten op dinsdag....
01-07-2010 om 23:50
geschreven door Simone
30-06-2010
300610 PET
Vandaag heb ik in Leuven een PET en CT scan gehad. Dit was niet opgenomen in het oorspronkelijke plan, maar na het bloedonderzoek wilde de specialist dit ook gedaan hebben om een beter beeld te krijgen voor een behandelmethode.
Ondertussen maak ik mezelf helemaal gek. Ik heb al gemerkt dat het niet goed is om alleen op de bank te zitten... Vanmiddag had ik ook echt het idee in een hele slechte droom te zitten. Op de afdeling Nucleaire geneeskunde heb ik het leeftijdsgemiddelde toch wel flink omlaag gehaald en ik moet zeggen dat ik er ook nog het gezondst uitzag. Misschien is het de blik in de nabije toekomst die me schrik aanjaagt...
Ondertussen houden mijn vrienden in het dorp me goed bezig, dat is echt super!
Wat is een PET-scan?
Kankercellen delen zich sneller dan gezonde cellen. Daarbij is ook de celstofwisseling versneld. De PET-scan (Positron Emissie Tomografie) is een nucleair geneeskundig onderzoek waarbij veranderingen in de stofwisseling van cellen in beeld worden gebracht met behulp van een kleine hoeveelheid radioactieve stof en een speciale scanner. Tegenwoordig is de PET-scan aangevuld met een CT-scan. Hierdoor kunnen kwalitatief betere beeld gemaakt worden.
Wanneer wordt een PET-scan gedaan?
Als het met de CT-scan of de MRI-scan niet lukt de plaats van een primaire tumor of uitzaaiingen te vinden, terwijl overige diagnostiek wel op kanker wijst.
