Voila, het zit er weer in, in een recordtempo! Kwart voor 9 aan het infuus, de dokter gezien terwijl ik er nog aan hing, dus om 9.30u klaar. Ik heb niets nieuws gehoord, dat zal voor volgende maand zijn. Tijd genoeg om in het restaurant beneden bij te praten met S. en B.
Op 24 juni krijg ik een CT-scan en meteen het botinfuus...
Ik merk dat de medicijnen wel een effect hebben op mijn lichaam. Naast de opvliegers, heb ik af en toe het idee dat er houten blokken in mijn knieen en heupen zitten. Eenmaal bezig gaat het dan wel weer, maar af en toe heb ik het idee dat ik mezelf omhoog moet takelen. Verder zijn er de vermoeidheid en de concentratieproblemen. Het is allemaal niet ernstig, maar gewoon 'ambetant' in het goed Vlaams
