Was het de eerste keer een hamerslag, nu heb ik een mokerslag gekregen. Ik heb nu niet 'alleen maar' borstkanker, de kanker is ook geconstateerd in mijn borstbeen en in mijn linkerheup. De tumor in mijn borst is nu bijzaak.
De kanker heeft een hormonaal karakter en daarom moet nu eerst mijn hormonenhuishouding uitgeschakeld worden. Ik heb vanochtend een eerste (van 3) prik gekregen. Volgens de professeur menstrueer ik misschien nog een keer, daarna is het afgelopen. Hoe vaak ik het ook vervloekt heb, het had gewoon nog 15 jaar door moeten gaan. Maar het is nu geen keuze meer, als ik in de menopauze gebracht moet worden om de kanker te bestrijden, dan is dat maar zo.
Aanstaande vrijdag heb ik een afspraak in het bestralingscentrum. Ik zal 5 keer een bestraling krijgen, gericht op mijn eileiders om die op 'non-actief' te stellen.
Pffff, ineens ben ik dus ongeneeslijk ziek. (Ik ben wel van plan de komende 50 jaar ongeneeslijk ziek te zijn!) De kanker kan bestreden worden, maar zal nooit weggaan en op een gegeven moment van me winnen. Te onrealistisch voor woorden...
Na de bestraling zal ik een behandeling in de vorm van pillen krijgen. Het enige voordeel van de hormonale vorm van kanker is dat er heel veel behandelingen voor mogelijk zijn.
Ik zal jullie via dit blog op de hoogte houden. Ik ben erg geraakt door alle lieve berichten, mailtjes, smsjes etc. Het is vaak simpel gezegd, maar goed om te onthouden: PLUK DE DAG!
06-07-2010 om 00:00
geschreven door Simone
|