Ik had me zo voorgenomen me niet te gaan ergeren vandaag, ik las mijn laatste blogberichten en het is een grote klaagzang, dus vol goede moed op weg naar Leuven om 11 uur. De Sint had al chocoladeletters meegegeven voor het personeel van de afdeling (reuzehandig als je zeker wilt weten dat iedereen je naam kent!) en ik kon meteen doorlopen. Voor de Avastin heeft men de bloedresultaten niet nodig en zoals vorige week verteld zou het medicijn al besteld zijn... nou, niet helemaal.
Uiteindelijk kreeg ik de Avastin om 14 uur 'aangelegd'. Ik kreeg een nieuwe dokter te zien om 15u en de beste jongeman deed hard zijn best om mijn dossier te doorgronden op basis van de gegevens van... 20 november. Dat er na die datum een scan heeft plaatsgevonden en dat de chemo niet meer gegeven wordt, had hij niet helemaal door. Na 5 minuten hem ervan overtuigen dat hij echt geen chemo hoefde voor te schrijven, had ik er zo genoeg van dat hij dat duidelijk gemerkt heeft.
Relax... uiteindelijk kreeg ik dan om 15.45u de nieuwe lading studiemedicatie en kon ik naar huis. Hopelijk gaat het over 2 weken wel beter.
De week is redelijk verlopen, met extreem goede dagen tot zondag. Toen begon de vermoeidheid toe te slaan, gisteren gevolgd door een hoofdpijn die me het grootste deel van de dag in bed gehouden heeft. De rustweek van de behandeling hoorde eigenlijk bij de normale cyclus, dus we zullen nu gaan zien of er minder of andere bijwerkingen zijn nu ik geen Taxol meer krijg. Het feit dat ik een week rust krijg, zal me al goed doen.
Het was ook de week van de vriendschappen. Echte vriendschappen met een hoofdletter V. Ik heb me rot gelachen en ik heb samen gehuild, maar het gevoel was intens. Gelukkig dat jullie er allemaal zijn.
