Ook eens iets positiefs te melden. Bij aankomst vroeg in de ochtend bleek dat de bestralingsmachine stuk was. Aangezien het de tweede (van de 5) was, werden de mensen weer naar huis gestuurd. Ze hebben mij (bleek achteraf) 10 minuten voor mijn afspraak gebeld. In mijn geval zou dat betekenen dat ik de laatste sessie op woensdag zou moeten hebben, maar ik heb gezegd dat ik niet nog een verjaardagsfeest zou kunnen verzetten, vooral niet op de verjaardag zelf. Donderdag zou dan een optie zijn, maar uiteindelijk zeiden ze dat ik kon wachten tot er tijd zou zijn op een andere machine. Dat was na 15 minuten al, dus zelfs met een probleem zijn ze af en toe sneller dan gewoonlijk...
Gisteren ook weer last gehad van steken in mijn benen. Ik heb zojuist een uitgebreide siesta gehouden en nu voel ik me wel ok, een beetje duf. We gaan het rustig aan doen vandaag. As maandag maar eerst even bellen of de machine gerepareerd is...
Dank aan F. en S. voor de kinderopvang zo vroeg in de ochtend!
01-10-2011 om 14:49
geschreven door Simone
30-09-2011
300911 en nummer 2
Een stralende meid op een stralende dag.
De verpleegster van dienst was niet zo stralend... Een fikse uitbrander omdat ze me '6 keer geroepen had'. Maar we zaten daar toch echt met z'n tweeen en we hebben niets gehoord. Toen ik zei dat ik ook niet voor mijn plezier kwam en het liefst ook zo snel mogelijk van die afdeling wil, bond ze wat in. Drie minuten later kon ik weer gaan. De pijn die ik gisteren had, is te verklaren dat de dode cellen weg willen en dat de bestraling ook wat zenuwen raakt. De zwelling die daardoor ontstaat veroorzaakt dus zenuwpijn. Mocht ik er weer last van krijgen, kan ik morgen een dokter zien, maar ik hoop dat de paracetamol zijn werk doet en dat ik geen andere medicijnen hoef in te nemen.
Gelukkig was mijn begeleidster van de dag ook assertief genoeg, dus uiteindelijk bood de verpleegster haar excuses aan... grrrr.
Dank je wel K.!
30-09-2011 om 18:45
geschreven door Simone
29-09-2011
290911 Eerste sessie
Na weer een goed staaltje ziekenhuis efficiency (drie kwartier wachten op een fiche dat nog niet gemaakt was), kon ik gaan liggen. Al met al duurde het 5 minuten. De volgende dagen zal het minder zijn omdat er vandaag nog extra foto's gemaakt werden. Na een sessie morele support door de dames ben ik op de bank (=zetel) gaan liggen en toen leek het wel of mijn benen plaatsgemaakt hadden voor twee houten palen waarin bij ieder gewricht een paar spijkers ingeslagen werden. Na wat paracetamol werd die pijn gelukkig minder. Dus als Piet vraagt wat ik vandaag geleerd heb, kan ik zeggen dat ik meteen paracetamol in moet nemen. (De Vlamingen weten wel wie Piet is )
Dank aan S. voor de rit en het gezelschap!
29-09-2011 om 17:07
geschreven door Simone
28-09-2011
280911 Opgemeten
De machine is weer afgesteld om vanaf morgen goed het werk te kunnen doen. Na een half uur vertraging kon ik dan toch op de tafel gaan liggen. De procedure begint met het maken van een pasfoto om iedere persoonsverwisseling tegen te gaan. Daarna moest ik zo'n 30 minuten in een koude ruimte op een platte tafel liggen, waarna het afmeten begon. Uiteindelijk lag ik dan goed en werden de lijnen uitgetekend en weer twee tattoos gezet. Uiteindelijk werden er dan nog twee foto's gemaakt (als er dus ooit naaktfoto's van mij verschijnen, weet ik dat de pc van het ziekenhuis gehackt is ) en kon ik weer gaan. Ik kreeg nog een voorschrift mee voor een middel tegen de misselijkheid, omdat het ditmaal een 'hoog-abdonimale' bestraling is. Dat op de aanvraag vermeld staat dat het om een middel gaat tegen misselijkheid bij chemotherapie, is weer even slikken... Tegelijkertijd gaat het 'maar' om 5 keer, terwijl er patienten waren die twee A-4tjes vol afspraken hebben...
)
