Vandaag ging het relatief snel. Samen met mijn tweelingzus waren we op tijd in Leuven, waar vandaag maar 1 bloedname op het programma stond. Het 'voordeel' van iedere dinsdag in het ziekenhuis, is dat je de lotgenoten ook iedere week ziet. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en zijn eigen behandeling, maar we kunnen ons allemaal inleven in ieders verhaal. Na een flitsbezoek van mijn favoriete vrijwilligster, kwam de verpleegkundige voor de bloedname.
De wond van de katheter lijkt eindelijk te genezen. Er kwam nog steeds een 'oplosbaar' draadje naar buiten wat een kleine irritatie veroorzaakte. Dat lijkt nu dan inderdaad opgelost te zijn... De klachten van deze week gingen vooral mijn stoelgang (ik zal de details besparen), maar deze klachten waren niet ernstig genoeg om de behandeling met de 'studiepillen' te onderbreken. Voor de rest: rust deze week. Ik moet wel de pillen innemen, maar geen chemo, dus ik hoop dat ik weer wat op krachten kom. Met een paar dagen onder vader-en-moeders vleugels zal dat wel goed komen!
