En hop... daar zit je dan. In een klap van een jonge gezonde vrouw naar kankerpatient. Pffff, zwaar woord, maar ineens is het realiteit. Op 6 juni jl heb ik een knobbel gevoeld in mijn linkerborst. Ik had een paar keer het gevoel alsof ik een borstontsteking had. Op 8 juni zijn we voor een week naar Turkije vertrokken en heb ik er verder ook geen seconde meer aan gedacht. Op donderdag 17 juni ben ik dan toch maar naar de huisarts gegaan voor een controle. Zij dacht ook dat een cyste was, maar heeft me toch maar voor de zekerheid doorgestuurd naar Universitair Ziekenhuis Gasthuisberg in Leuven. Daar heb ik op maandagochtend 21 juni een mammografie, echografie en punctie ondergaan. Op woensdagmiddag 23 juni tijdens het verjaardagsfeest van de jongste belde de huisarts mij zelf op en toen wist ik hoe laat het was. Er zit een tumor in mijn linkerborst en er zijn kwaadaardige cellen geconstateerd in mijn lymfeklieren. Nu is het bang afwachten tot maandagochtend als ik verdere onderzoeken krijg.
Ik ga van puur optimisme naar flinke huilbuien, die vooral veroorzaakt worden door het denken aan de kinderen. Wat voor behandeling er ook voor nodig is, ik zal het ondergaan en ervan uit gaan dat alles goed komt.
