Voila, het zit er weer in, in een recordtempo! Kwart voor 9 aan het infuus, de dokter gezien terwijl ik er nog aan hing, dus om 9.30u klaar. Ik heb niets nieuws gehoord, dat zal voor volgende maand zijn. Tijd genoeg om in het restaurant beneden bij te praten met S. en B.
Op 24 juni krijg ik een CT-scan en meteen het botinfuus...
Ik merk dat de medicijnen wel een effect hebben op mijn lichaam. Naast de opvliegers, heb ik af en toe het idee dat er houten blokken in mijn knieen en heupen zitten. Eenmaal bezig gaat het dan wel weer, maar af en toe heb ik het idee dat ik mezelf omhoog moet takelen. Verder zijn er de vermoeidheid en de concentratieproblemen. Het is allemaal niet ernstig, maar gewoon 'ambetant' in het goed Vlaams
24-05-2011 om 12:26
geschreven door Simone
28-04-2011
280411 Infuus
Voila, het zit er weer in... na twee weken genieten van een zonnige paasvakantie, back to reality. Het infuus zat er in een recordtempo in, waarna we drie kwartier konden wachten op de dokter...Tijd genoeg om eens goed bij te kletsen met A.!
Het bloedonderzoek van vandaag liet nog niets afwijkends zien, wat goed is, maar de tumormarkers van de afgelopen twee maanden (tijdens het infuus van februari en maart) laten nog geen daling zien. Voor februari verontrust me dat niet zo, aangezien ik toen pas met de Femara begonnen was, maar dat maart ook gestegen is, vind ik heel wat minder. Er is geen reden tot nader onderzoek, dat zou pas komen als er echt extreme waarden gemeten worden tijdens het maandelijkse bloedonderzoek, maar het gaat weer lang duren tot juni... zucht. Het volgende infuus staat op 24 mei gepland.
Op zich voel ik me lichamelijk nog steeds bijzonder goed, afgezien van moeheid en stijve gewrichten. Nu de periode er aan komt dat ik bijna een jaar geleden de diagnose kreeg, leef ik weer een beetje in het verleden. In juni 2010 nog volledig onbezorgd op vakantie, om daarna met dit monster om te moeten gaan. Ik denk vaak 'Ok, nu weten we het wel, genoeg ziek geweest, ik wil gewoon weer beter zijn', beseffende dat dit niet meer gaat gebeuren en toch vol vertrouwen blijven dat ik dit nog 50 jaar ga volhouden!
Dank aan iedereen die me blijft steunen door kaartjes, sms-jes, uitstappen etc!
Update 5 minuten nadat ik dit geschreven heb: de dokter belde om te zeggen dat de tumormarker deze maand stabiel is, dus geen verhoging laat zien. Pffffff
28-04-2011 om 18:06
geschreven door Simone
29-03-2011
290311 Infuus
We zijn weer vier weken verder, dus tijd voor een Zometa-shot. Ik was zonder parkeerbadge vertrokken, maar een aardige dokter liet me binnen op de parking. Die zal ook wel begrijpen dat je je niet voor je plezier aanmeld bij parking 7... Vandaag ging het vlot. Na drie kwartier aan een slang te hebben gezeten met de nodige 'lichte' lectuur (ik ben weer op de hoogte wat er in Vlaanderen-showbizland gebeurd) hoefde ik maar een kwartier op de dokter te wachten. Het is nu al gemakkelijker dat je nu iedere keer dezelfde dokters tegenkomt. Ik had het idee dat de tumor in mijn borst veranderd was en de dokter bevestigde dat. De knobbel is 'gekrompen' met 1 cm. Goed nieuws natuurlijk, maar minder was dat ze zei dat die van 4 bij 4 cm kwam... Ik dacht dat de tumor zo'n 2 bij 2 cm was... Ik heb nooit de foto's gevraagd, misschien een beetje de struisvogelpolitiek, maar goed, nu is er dan toch wel voorzichtige opluchting. De Femara lijkt aan te slaan.
Bijwerkingen zijn nog altijd de heftige opvliegers, nachtzweten en sinds een week stijfheid als ik opsta. Ik ben nu met recht een 'oud wijf' Na een warme douche gaat dat alweer beter. Nu ik me goed voel en met dit mooie weer ben ik misschien ook wel iets te actief bezig, wat ik dan 's avonds en 's ochtends voel.
Vanmiddag koffie gedronken met T. en E. Vanavond gaan we de bioscoop (of cinema, zoals u wilt!), kijken naar onze Nederlandse collega's uit het Gooi, om te zien of we het een beetje goed doen als huisvrouwen
De volgende afspraak is op donderdag 28 april voor het infuus, op 24 juni is er weer een CT-scan gepland vroeg in de ochtend, zodat ik daarna gelijk de professor kan spreken. Ik hoop dat die scan ook toont dat de behandeling effectief de juiste is!
Nogmaals dank voor alle kaartjes, emails, steun en koffie!
29-03-2011 om 15:47
geschreven door Simone
01-03-2011
010311 Infuus
Vandaag weer naar het oncologisch dagcentrum voor een dosis Zometa. Samen met J. was ik op tijd in het ziekenhuis en ik kon direct geprikt worden, dit keer net boven mijn pols. De prik werd er niet minder pijnlijk om, maar daarna was het makkelijker om te bewegen met de baxter. Na drie kwartier zat het goedje er weer in en ondertussen hadden we nog goed gezelschap gekregen van S, dus de tijd vloog om. Ook maar goed, want toen ik na anderhalf uur wachten op de dokter aankondigde dat ik naar huis zou gaan, kwam de dokter juist, een 'Hollandse' dit keer. De resultaten van het bloedonderzoek waren goed, maar de tumormarkers zijn pas later op de dag bekend. Voor die uitslagen zou ik kunnen bellen, maar dat doe ik niet. Ik slik nu nog maar een week de Femara, dus ik verwacht niet dat er een groot verschil ten opzichte van vorige week te zien zou zijn.
Van de Femara heb ik tot nu toe weinig last, alleen de opvliegers en het nachtzweten zijn heviger... koud heb ik het nu nog maar zelden!
01-03-2011 om 19:38
geschreven door Simone
18-02-2011
180211 Pfffff!
Ik ben opgelucht! Niet alleen positief nieuws, maar wel een van de minst erge scenarios.
Na twee uur wachten (!) hadden de dokter en de professor eindelijk tijd voor ons. De bot-uitzaaiingen laten verbetering zien, dus de Zometa (botversterkend infuus) doet zijn werk. De Nolvadex lijkt dat niet te doen, de tumoren in de borst en de lymfeklieren zijn iets vergroot (met 1 à 2 mm). Nu krijg ik Femara, ook per 1 pilletje per dag. De bijwerkingen zullen grotendeels hetzelfde zijn als bij de Nolvadex, maar met meer risico op gewrichtspijnen. De professor geeft nog steeds de voorkeur aan zo'n behandeling, ik heb hem ook gevraagd waarom mijn borst en mijn lymfeklieren niet verwijderd worden, maar dat zal wel te eenvoudig gedacht zijn... De Femara krijgt ook 4 maanden de tijd om te laten zien dat het werkt, mocht dat niet het geval zijn, dan is de volgende stap toch chemo. Ieks, nog maar even niet aan denken.
Vol vertrouwen begin ik aan de Femara, we krijgen dat monster wel klein(er)!
Wat is Femara
®?
Femara
®, oftewel letrozol, is een stof die deel uitmaakt van een groep van stoffen die aromataseremmers worden genoemd. Het geneesmiddel Femara® betreft een tablet van 2,5 mg, dat gebruikt wordt bij de behandeling van hormoongevoelige borstkanker bij vrouwen die de overgang al gepasseerd zijn (postmenopauzaal).
Hoe werkt Femara
®?
Hiervoor is uitgelegd dat, na de overgang, oestrogenen alleen maar gemaakt kunnen worden indien het enzym aromatase actief is. Femara
® is een geneesmiddel dat het enzym aromatase uitschakelt. Femara® bindt met het enzym en blokkeert zo de omzetting van androgenen in oestrogenen. Omdat het enzym zijn werk niet meer kan doen, worden er in het lichaam nauwelijks tot geen oestrogenen meer geproduceerd. Hierdoor zal de groei van de tumorcellen worden afgeremd of zelfs worden gestopt.
18-02-2011 om 14:32
geschreven door Simone
17-02-2011
170211 Doorgelicht
Voila, het zit er weer op, ik ben doorgelicht... dit keer van longen, buik en hersenen. Na drie drankjes mocht ik een uur later op de tafel gaan liggen en na 15 minuten was het gebeurd. Daarna met mijn trouwe steun K., die voor de tweede keer mee was naar de scan, even naar Leuven geweest, voor koffie, een broodje en een kriek Heerlijk, als je na 5 uur weer wat mag eten en drinken! Morgen om 11 uur moet ik me melden voor de uitslag... spannend. Ik weet dat er heel wat duimen met me mee draaien in Belgie, Nederland en Frankrijk, waarvoor dank!
17-02-2011 om 18:52
geschreven door Simone
07-02-2011
070211 Controle
En bam... weer een klap. Na een uur wachten mochten we op gesprek, dit keer weer met de Deutsche dokter. De tumormarkers laten sinds januari een stijgende lijn zien en na consult met de professor is dat toch verontrustend. De Nolvadex zou zijn werk moeten doen en een stabilisatie of vermindering laten zien en dat is nu niet het geval. Daarom wordt er volgende week donderdag 17 februari weer een CT-scan genomen en wordt er bloedonderzoek gedaan, ook om te controleren of de eileiders echt wel uitgeschakeld zijn. De uitslag daarvan krijg ik op vrijdag 18 februari. De plannen voor die dag worden helaas omgegooid. Ben nog wel een lastige klant geweest voor de verpleegkundige die een scan op dinsdag wilde plannen, met een gesprek de maandag daarop. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik niet nog een keer zo lang ga wachten om een uitslag te krijgen, die eigenlijk direct al bekend is. Nu is het dus 'maar' een dag. Bon, het wordt weer anderhalve week stressen nu...
07-02-2011 om 14:29
geschreven door Simone
01-02-2011
01022011 Aan het infuus
Voor al mijn trouwe fans weer even een update!
Dit was een recorddag. Na een ochtend koffiedrinken, ontbijten, lunchen en shoppen voor de nodige morele ondersteuning (wat kun je nog meer wensen op zo'n prikdag?) was ik ruim op tijd in het ziekenhuis. Voordeel van de dinsdag is dat het op het oncologisch dagcentrum een stuk rustiger is en ik kon dus meteen aan het infuus geprikt worden. De snelheid stond goed, dus in een half uur tijd zat het goedje er in. Terwijl de spoeling bezig was, kon ik ook al bij de dokter terecht. Aangezien er a.s. maandag een afspraak met de professor gepland staat, heb ik vandaag niets gehoord. Als alles zo voorspoedig gaat, zijn er dus ook nog geen bloeduitslagen.. Dus het is nog even spannend tot maandag. Echt nieuws volgt dus...!
01-02-2011 om 18:51
geschreven door Simone
05-01-2011
040111 - Derde shot
Wat een manier om het jaar goed te beginnen: een dosis Zometa! Ik was in goed gezelschap van manlief. De dinsdagen lijken in ieder geval iets minder druk dan de vrijdagen op het dagcentrum. Na weer een pijnlijke prik (de verpleegster zei dat het er niet beter op ging worden, omdat ik nu weet hoe pijnlijk het is, ga ik me er meer druk over maken, maar zoals we ook zeiden: 'Als het maar bij dit blijft....) Ik denk alleen dat ze het infuus niet op de juiste snelheid had gezet. Voor iets wat er in 30 minuten in moet zitten heb ik anderhalf uur aan het infuus 'gehangen', met daarna een uitbrander dat ik wel moet waarschuwen als het infuus leeg is, omdat er alweer bloed terugstroomde. Met iedereen die in de derde versnelling voorbij je kamer schiet is dat niet echt makkelijk...
Intussen kon ik ook al naar de dokter (met een duits accent à la Edwin Evers die prins Bernhard na doet . De dokter heeft weinig nieuws verteld. Ik heb wel gevraagd hoe men in februari kan zien of de Nolvadex en Zometa effect hebben als ik van te voren niet door de scan hoef, maar volgens hem wordt er alleen naar de labwaarden gekeken. Nu heb ik het volgende infuus op 1 februari en mijn afspraak met de professor op de 7e, dus ik heb dan in ieder geval recente bloedonderzoek-uitslagen om over te praten!
Verder genieten van een week rust, de druktemakers zijn bij opa en oma, zij mogen volgende week uitrusten ;-)
05-01-2011 om 08:53
geschreven door Simone
31-12-2010
311210 Afsluiting van een jaar...
Op de laatste dag van het jaar is het altijd tijd om even stil te staan bij alles wat er de afgelopen 12 maanden gebeurd is. Mijn jaar staat eigenlijk stil vanaf 23 juni, ik heb soms het idee dat ik maar langzaam ontwaak uit een shocktoestand. Behalve een extreem vermoeid gevoel, gaat het lichamelijk goed met me, wat dat betreft heb ik weinig te klagen.
Het was ook een jaar waarin familie en vriendschappen ineens zoveel meer betekenen. Dank aan iedereen voor de steun die jullie me op wat voor manier dan ook hebben gegeven de afgelopen maanden.
Ik wens iedereen het allerbeste voor 2011!
31-12-2010 om 10:20
geschreven door Simone
10-12-2010
101210 Zome(ta)en
Weer naar het ziekenhuis voor een tweede shot botversterker. Na een gezellige lunch in Leuven (dankjewel A.) was ik ruim op tijd in het ziekenhuis. Op weg naar de parkeerplaats van het oncologisch dagcentrum, reed er net een lijkwagen voor me. Vreselijk confronterend en heel moeilijk... Ik weet wel dat ik niet zo moet denken, maar op dagen van ziekenhuisbezoek wil ik dat soort dingen eigenlijk niet zien. J. stuurde me net op dat moment een opbeurend smsje, het had niet beter kunnen komen! Gelukkig hoefde ik dit keer niet lang te wachten en was er een lieve, begripvolle verpleegster die de tijd nam voor een praatje.
Dit keer was het wachten op het uithalen van het infuus en op de dokter. Ik zat bij een ouder echtpaar op de kamer en mevrouw haalde koffie voor me, dus met koffie en een boekje was het goed vol te houden. Voordeel van dit wachten is dat men de uitslagen van het bloedonderzoek al bijna volledig heeft. Mijn bloed ziet er goed uit (voor zover het er nu goed uit kan zien), lever- en nierfunctie en ook het calciumniveau zijn goed. Het hoeft niet zo te zijn dat ik alle bijverschijnselen van de Zometa nu ook krijg, maar de dokter raadde me aan om preventief paracetamol te nemen. Nadat ze hoorde dat ik vanavond nog naar een feestje ga, raadde ze het zeker aan ;-)
Volgende afspraak is op dinsdag 4 januari 2011, genoeg tijd dus om de feestdagen goed te vieren met familie en vrienden!
10-12-2010 om 18:17
geschreven door Simone
30-11-2010
301110 Tandarts
Op dringend advies van de professor maar naar de tandarts gegaan. Het botversterkend infuus doet veel goede dingen, maar heeft een negatieve invloed op het kaakbeen. Tijdens de behandeling met het infuus, mag men geen grote tandheelkundige ingrepen ondergaan. Gezien de staat van mijn gebit (nooit goed geweest) was een controle dus wel aan te raden. De tandarts dacht dat ik gewoon voor een controle kwam, dus hij was oprecht geschokt door de reden van mijn bezoek... De foto's hebben aangetoond dat het kaakbeen in goede staat is, zonder ontstekingen, dus daar ben ik blij mee. Hij raadde me aan over 6 maanden terug te komen, tenzij ik natuurlijk eerder klachten krijg.
Van het botversterkend infuus heb ik toch wel de bijverschijnselen gevoeld gedurende een paar dagen: griepsverschijnselen, gewrichts- en botpijn. Op maandag (drie dagen na het infuus) heb ik de oncologische afdeling van het ziekenhuis gebeld vanwege de botpijn (precies op de plaatsen waar de uitzaaiingen zich bevinden), maar de dokter raadde aan om paracetamol te slikken en het een paar dagen aan te zien. Gelukkig was de pijn inderdaad na 4 dagen weg. Leuk vooruitzicht voor het volgende infuus op de 10e...
30-11-2010 om 16:36
geschreven door Simone
19-11-2010
191110 Botversterker-infuus
Het kernwoord blijft wel wachten... Afspraak om 14 uur, om uiteindelijk om 15.20u aan de beurt te zijn... Mijn moeder, tweelingzus en ik hadden onze tijd wel beter kunnen besteden! Toen ik dus eindelijk in de stoel mocht plaatsnemen om aan het infuus te gaan, hoorde ik dat de doktoren nog niet bepaald hadden wat voor een medicijn ik zou moeten krijgen. Toen dat eenmaal duidelijk was, moest het middel nog uit de apotheek komen en hop, ruim een uur weg... Als men dat nou even zou meedelen aan een patient, dan zou dat al een hoop irritaties schelen...
Maar goed, het infuus werd ingebracht, een beetje pijnlijk, en daarna drupte de Zometa rustig naar binnen in ongeveer 30 minuten, gevolgd door een water-met-zout infuus 'om de leidingen weer schoon te maken'. Op de dagzaal waren nog twee andere patienten aanwezig, voor hun chemo-therapie. Het zorgt voor een vreemd soort saamhorigheid, op een afdeling waar je eigenlijk nooit zou willen / moeten komen.
Na afloop nog even een gesprek met een vriendelijke dokter gehad. De volgende afspraak is over 3 weken, op vrijdag 10 december, laat in de middag.
Zometa® oftewel Zoledroninezuur is een stof die deel uitmaakt van een groep stoffen die bisfosfonaten worden genoemd. Deze middelen worden gebruikt om:
botmetastasen (uitzaaiingen naar het bot) te behandelen. Zometa® werkt door zichzelf aan de beenderen te binden om zo het proces van de botomvorming te vertragen.
complicaties van het bot te verhinderen (ook preventief). U zult daardoor minder last krijgen van bijvoorbeeld botbreuken.
de hoeveelheid calcium in het bloed te doen dalen. Sommige tumoren versnellen de botvorming dusdanig dat er veel meer calcium uit het bot vrij komt dat daarna in het bloed terecht komt. Er is dan sprake van tumorgeïnduceerde hypercalciëmie (TIH). Het is zaak deze aandoening goed te behandelen omdat de gevolgen levensbedreigend kunnen zijn.
19-11-2010 om 21:08
geschreven door Simone
08-11-2010
081110 Uitslag
Na bijna anderhalf uur wachten mochten we dan uiteindelijk de spreekkamer in. De dokter vertelde dat er een nieuw plekje gevonden is, en dat de andere plekken iets toegenomen waren, maar dat de lever, maag en darmen er goed uitzagen. Een beetje een domper... De professor kwam uiteindelijk na nog eens een half uur binnen en die vertelde dat de gekende plekken in borstbeen en heup juist geen verslechtering laten zien en dat het nieuwe plekje (linkerheup achter) ook ontstaan kan zijn na de eerste scan, maar nog voor de behandeling. Uiteindelijk is het ook nog maar twee maanden dat ik de Nolvadex slik, dus te vroeg om te zeggen dat het niet aan zou slaan. Hij raadde wel aan om een botversterkend middel per infuus te gaan nemen (botversterkend middel, vermindert sterk de kans op uitzaaiingen en recidief bij borstkanker) en dit maandelijks, te beginnen op 19 november as.
Ik begrijp dat men in een universitair ziekenhuis te maken krijgt met beginnende dokters en stagiaires, maar om dan een eigen conclusie aan te kondigen ('ik baseerde me op het rapport van de radioloog, maar de professor heeft daar toch een beter zicht op') is toch wel cru en het versterkt de indruk dat de artsen je toch niet altijd alles vertellen. Je zit daar als leek en na een consult komen er toch van allerlei vragen naar boven.. Daarom is het ook goed dat ik het infuus (30 minuten op de dagzaal) op vrijdagen krijg, want dan loopt de professor daar ook rond.
Het nieuws valt dus eigenlijk goed mee, maar door de eerste tien minuten van het gesprek zit ik een beetje met een kater... Geef me een paar dagen en die zal ook wel weer voorbij gaan!!
08-11-2010 om 17:31
geschreven door Simone
28-10-2010
281010 Tweede CT scan
Na een lange afwezigheid, weer eens een onderzoek in het ziekenhuis. Met mijn held van de dag K. was ik ruim op tijd voor de afspraak, maar ik mocht direct 3 bekers vloeistof leegdrinken en na een uur terugkomen. De vorige keer moest ik twee uur wachten en anderhalve liter water drinken, nu was dat niet nodig.... Eenmaal op de scantafel kreeg ik nog een prik met contrastvloeistof en na 10 minuten was de oefening alweer voorbij. De jongens werden goed opgevangen na school, dus daar hoefde ik me geen zorgen over te maken, we hadden nog tijd om even een broodje te gaan eten in de stad. Ik had sinds 10 uur 's ochtends niet meer gegeten of gedronken (behalve het chemische drankje). De uitslag van de scan krijg ik op maandag 8 november a.s.
Spannend. Lichamelijk voel ik me goed en kan ik me niet voorstellen dat het slechter is dan in juli, maar gevoelsmatig stel ik me toch in op slecht nieuws. Dat lijkt gek natuurlijk, maar na de eerste klap in juni kon ik me ook niet voorstellen dat ik slecht nieuws zou krijgen (behalve dan amputatie, chemo en een k..jaar) en toen viel het ook vies tegen, dus het zal wel zelfbescherming zijn.
De kanker is niet meer alom aanwezig. Er gaat geen dag voorbij zonder er aan te denken, maar het is meer op de achtergrond. Acceptatie is het niet, maar meer het aanvaarden dat dit mijn lot is, dat het niet te veranderen is en dat ik het er nu mee moet doen. Er zijn moeilijke momenten, het stressniveau loopt natuurlijk op zodra het weer tijd is voor onderzoeken en uitslagen, maar Carpe Diem blijft een mooi motto: Proberen het beste van iedere dag te maken en dat lukt aardig op dit moment, vooral door de steun van familie en vrienden. GROTE dank aan iedereen, voor de koffie, wijn, mails, smsjes, kaarten en bloemen!
28-10-2010 om 21:10
geschreven door Simone
24-09-2010
240910 Bach bloesems
Weer even een update... Nog steeds weinig last van alles, behalve van opvliegers (word er een beetje misselijk van) en nachtzweten (heerlijk om rond 4 uur 's nachts nat van het zweet wakker te worden)...
Vorige week heb ik een afspraak gemaakt met Isabelle van Hemel en Aarde. Voor de jongens en hun verkoudheden etc. gebruik ik al de etherische olies en dat werkt goed. Isabelle heeft met Bach bloesems een 'persoonlijke' mix gemaakt om de vermoeidheid, verkramping en neerslachtigheid tegen te gaan. De vermoeidheid had ongetwijfeld nog met de laatste Zoladex-prik te maken, maar ik merkte ook dat ik heel verkrampt sliep, met als gevolg een stijve rug bij het opstaan. Hoewel ik niet echt depressief ben, heb ik natuurlijk momenten waarop ik gewoon baal van alles en waarop de onzekerheid moeilijk is om mee om te gaan. Na een week kan ik zeggen dat het mixje zijn effect heeft...
Hieronder wat meer informatie over de Bach bloesems:
Bachbloesemtherapie bestaat uit het werken met bachbloesems. De bachbloesemtherapie werd ontdekt door Dr. Edward Bach, die leefde in het begin van vorige eeuw.
Hij ontdekte dat bepaalde bloesems van planten, struiken en bomen de eigenschap hadden om negatieve emoties of gemoedstoestanden, zoals bijvoorbeeld stress, neerslachtigheid, angsten, twijfelen, enz., terug in evenwicht te brengen. Van daaruit is de term bachbloesemtherapie ontstaan.
Bachbloesemtherapie bestaat uit het werken met de 38 bloesems. Er worden maximum 7 bloesems geselcteerd en samengevoegd tot een bachbloesemcombinatie. Van deze combinatie worden er dan minimum 6 x 4 druppels per dag genomen. Deze druppels kunnen rechtstreeks op de tong ingenomen worden maar ze mogen ook in een andere vloeistof gedaan worden zoals water, frisdrank of thee. De werking blijft dezelfde.
24-09-2010 om 12:28
geschreven door Simone
13-09-2010
130910 Behandeling
De eerste strip Nolvadex is leeg (voor twee weken). Tot nu toe heb ik weinig tot geen last van bijwerkingen. Wel probeer ik iedere middag even te gaan liggen, maar die noodzaak lijkt nu ook iets minder te worden.
Wat het moeilijkste is op dit moment, vind ik de confrontatie met oude bekenden die vragen hoe het me gaat en hoe het op mijn werk is. Als ik tegen mensen, die niet weten dat ik ziek ben, zeg dat het goed met me gaat, denk ik in mijn achterhoofd 'Het gaat helemaal niet goed met mij', maar ik heb niet altijd zin in het hele verhaal. Lastiger wordt het natuurlijk als ze vragen hoe het met mijn nieuwe werkgever is (het bedrijf is per juni overgenomen door een Amerikaans bedrijf), maar ik heb er welgeteld 1 week voor gewerkt. Tja, dan komt het verhaal automatisch op borstkanker terecht en dat geeft een enorm shock-effect. Van de buitenkant is ook niet te zien dat ik ziek ben, zelfs ik vind het af en toe onrealistisch. Er zijn mensen die dan direct het gesprek staken, maar het heeft ook tot onverwacht diepzinnige gesprekken geleid. Ik weet nu wel dat het gezegde 'Ieder huisje heeft zijn kruisje' absoluut waar is...
13-09-2010 om 19:35
geschreven door Simone
02-09-2010
020910 Geen telefoontje
Geen bericht, goed bericht....ik had nog even een slag om de arm genomen, maar ik heb geen telefoontje uit het ziekenhuis gekregen, dus het bloedonderzoek heeft niets verontrustend laten zien.
Sinds maandag neem ik de Nolvadex-tabletten. Nog geen ander effect dan moeheid gemerkt, maar dat is waarschijnlijk ook nog aan de spuit Zoladex te 'danken'. School is weer begonnen, dus in de middag veel tijd voor een schoonheidsslaapje!
02-09-2010 om 19:43
geschreven door Simone
30-08-2010
300810 Vakantie en derde prik
Daar zijn we weer, terug in druilerig Belgie na 2 weken volop zonneschijn. Moeilijk om te wennen aan een temperatuursverschil van 15 graden.. Het was een heerlijke relaxte vakantie met familie en vrienden, maar nu back to reality!
Vanochtend had ik om 8.30u een afspraak met de professor. De intake werd dit keer gedaan door een hele vriendelijke jonge vrouwelijke dokter, dat scheelde nogal met de vorige keer. Ze was belangstellend en heeft me onderzocht. Ik had sinds een paar dagen een gevoel van een ontsteking in mijn linkerborst, maar de pijn was nu al minder geworden. Het leek de dokter en later ook de professor niet echt zorgelijk. Ik heb daarna mijn derde prik Zoladex gekregen. Omdat ik nu ook de kenmerken van de menopauze heb, kan ik nu met de Nolvadex beginnen. Iedere dag moet ik 1 tabletje slikken. De kenmerken die ik tot nu toe heb zijn opvliegers (niet echt dramatisch, krijg het af en toe ineens heel warm, maar als ik in de spiegel kijk, heb ik niet eens een roder hoofd dan normaal) en wat gewrichtspijn. Ik weet niet of ik last heb van nachtzweten, want met de temperaturen van de afgelopen weken in Frankrijk heeft iedereen daar last van!
Na het onderzoek en de prik is er ook nog wat bloed afgenomen. Als daar iets verontrustend uit komt, belt de dokter binnen 2 dagen. Op 28 oktober krijg ik weer een CT-scan om te zien wat de status dan is van de kankercellen in mijn lichaam. Op 8 november heb ik dan pas een gesprek met de professor voor de uitslagen. Helaas was er geen dag beschikbaar waarop scan en gesprek tegelijkertijd zouden kunnen plaatsvinden. De professor heeft alleen op maandag 'publieke' afspraken, op de andere dagen zijn het prive-consults en dan is de prijs iets anders ;-) en aangezien maandag 1 november een vrije dag is, duurt het zo lang.
Dus het gewone leven is weer begonnen. De school begint bijna weer en ik zal nu afwachten wat voor een effect de Nolvadex op me heeft.
Ik wil graag nogmaals iedereen bedanken voor de kaartjes, emails, berichten, sms-jes en goede gesprekken. Het doet me echt goed!
30-08-2010 om 10:49
geschreven door Simone
12-08-2010
120810 Weer een week verder
Was ik de eerste keer in de eerste week na de spuit Zoladex vermoeid, nu komt het effect in de tweede week. Ik probeer bezig te blijven, maar heb toch ook regelmatig op de bank gelegen. Ik vind het vooral psychisch zwaar om maar af te wachten. Tijdens de koppen koffie zaten de tranen hoog. Gelukkig zijn er enkele dames in Nossegem nu al aan gewend ;-) Toch probeer ik vooral positief te denken, die dippen horen er ook bij, helaas...
Ik denk ook dat de eerste opvliegers zich aandienen. Het zweet loopt er nog niet van af, maar af en toe heb ik het onverklaarbaar warm... Laten we het er maar ophouden dat de behandeling zijn werk doet. De bestraling zou na 6 weken effect hebben. Het is nu 4 weken (nog maar, lijkt al wel veel langer dat ik in deze slechte droom zit), dus ik verwacht dat het de komende weken wel erger wordt.
Morgen vertrekken we voor 2 weken naar Frankrijk, op familiebezoek. We zijn er allemaal aan toe!
Op 30 augustus moet ik me dan weer melden in Leuven voor de derde spuit en verder onderzoek.
