Tien minuutjes langer slapen. Dat doet even deugd. Het opstaan is net iets moeilijker. Laat de dag maar beginnen. Des te sneller valt de avond. Eindelijk weer voetballen. Het heeft lang genoeg geduurd. Maar eerst naar school. Telkens weer. Dag na dag. Keer op keer. En toch staan we er allemaal. Telkens weer. Dag na dag. Keer op keer. Wat een voorbeelden.
Terwijl het conflict in Israël zich verder ontplooit, sluit ik de ogen. De vermoeidheid slaat toe. Ook tijdens de 'Klimatschutz' heb ik het moeilijk. Maar meneer de leraar, hou je aan je eigen regels. Wij geven les, u zwijgt. Dat doen wij toch ook als u doceert? Voorbeelden. Toppers. De middagpauze was zoet. De Brooddoos was leverancier van dienst. Wat was er mis met Het Baguetje? Een broodtrommel omvat meer. Er kan meer in. Al moet gezegd dat ik mijn broodjes rijkelijk beleg. De klant betaalt ervoor. Oei. Het gokschandaal heeft wortels tot in de Hel. Zijn het de spelers, of heeft de club er ook iets mee te maken? Ik schrik van niets meer. Laat het niet zijn. Dit verdienen we niet. Niemand.
Eindelijk is het zover. Na lang wachten, nagelbijten en nietsdoen betreed ik weer de Zwijndrechtse zandvlakte, afgewerkt met wat fijnzinnig groen. Het was niet foutloos, maar slecht was het zeker niet. Ik miste iets. Fingerspitzegefühl. Die finesse. Het komt wel terug. Talent raak je niet kwijt. Ritme wel. Maar dat komt terug. En dan zal ik er staan. Als een grote. De grootste. Nee. Ik maak een grapje.
En we zijn weer vertrokken voor 5 dagen. De eerste 24 uur zal ik glansrijk afgerond hebben. Opnieuw uitkijken naar het weekend. Maar eerst een leuke week tegemoet. Niets moet, alles mag.
Wat een zinderende competitie hebben wij toch in België. Voor alle duidelijkheid: ik heb het over de hoogste afdeling. Daaronder is er nog wat werk aan de winkel. Het Regenboogstadion was getuige van een weergaloze laatste tien minuten. Voordien was het flauw, maar het zijn die zenuwslopende slotmomenten die de aanwezigen zullen onthouden. Het eindigde op een puntendeling. Eén per ploeg was te weinig. Ze hadden elk drie punten moeten krijgen. Voor hun moed en zelfopoffering.
De twee kampioenen van tweede klasse van de laatste twee seizoenen staan in de play-offs. Ze kwamen beiden winnen op de Bosuil. Met 1-2. Toeval? Hoegenaamd niet. De Hel van Deurne-Noord is een ideale test om de vuren in eerste af te toetsen. Onze rol valt niet te onderschatten. Ons eigen belang laten varen om andere clubs die titel te gunnen. Altruïsme in het voetbal. 't Is hoe je het bekijkt. Ook onderin blijft het spannend. Roeselare kwam vorig seizoen met 1-3 winnen. Het zal ze leren. Of waarom zouden ze anders laatste staan? Ik ga dit weekend naar die andere noodlijdende club kijken. Lokeren-Anderlecht wordt mijn avondvullend programma. Voor het behoud en voor de titel. Hoever kunnen objectieven uit elkaar liggen?
Hoezee, morgen weer zelf op het veld. Ik zal weer eens laten zien hoe het moet. Als ik het nog kan. Twee maanden is lang. Zouden mijn handschoenen nog genoeg kleven? Geen paniek. Ik heb grijpgrage handjes. Alleen mis ik al eens af en toe. Ach, op een dag laat ik niet meer los. Come and get it, if you dare.
Bestaat er een term voor het verschijnsel waarbij iemand waarop jij jaloers zou kunnen zijn, dat gevoel voor jou voelt? Een beetje de omgekeerde wereld. Een vreemde wereld.Woensdag naar 'Alice in Wonderland'. Wie weet vind ik daar het antwoord.
Veel stof om over te schrijven. Soms werkt zo'n dagje blog-afwezigheid inspirerend, motiverend, verademend. Drukte noopte me tot het overslaan van mijn dagelijkse portie internetdagboek. Sorry, trouwe lezers. Ik zal het ruimschoots goedmaken.
Donderdagavond. Europa maakt zich op voor de optredens van de Belgische vertegenwoordigers. Ik had gelijk. De Hamburger Sport Verein trok aan het langste eind. Ondanks een parel van mister Europe. En Ruud, hij scoort altijd. En zeker tegen ons. Reken er maar op. De Grieken kennen niet enkel een financiële crisis. Ook het bezoek van de Luikenaars zal een kater hebben nagelaten. Lane was in goede doen. Stuur hem voor mijn part maar elke woensdag, met of zonder de nationale selectie, naar Algerije. Het werkt inspirerend, motiverend, verademend. Opnieuw verliet de kapitein het dobberende vaartuig. Hopelijk heeft hij volgend seizoen de wind volop in de zeilen. Zeilen van het schip dat België naar Oekraïne en Polen moet leiden. Laat ons niet lijden.
Oef. Weer de laatste van de vijfdaagse. Maar wel een belangrijke. SID-in beurs in de stomende Expo. Bereidt deze warme zaal ons voor op de vuurdoop van het leven? Veel uitleg, en veel nieuwe vragen. De nabije toekomst lag al vast, maar wat erna? Nog even inspannen of meteen die job beethebben? Is er een toekomst voor mij bij Defensie? De toekomst. Waarom zijn belangrijke keuzes meestal de moeilijkste?
Franse Olympiade. Even tonen wat je in je Sarkoziaanse mars hebt. Kijk eens wie we daar hebben. Een oude bekende. Ze wordt rood. De Italiaanse zonnevloed keert even terug. Niet genoeg ingesmeerd? Ze had de zon niet verwacht. Gisteren was ik de zon. Even iets drinken. Heel even maar. De vorm ontbrak me. Je hebt zo van die avonden waarop je voelt dat je niet hetgeen kan brengen wat je zelf wil brengen. Zo een kende ik gisteren. Op tijd het bedje in, om tien voor zes loopt het wekkertje af. Blijkbaar was het nadien nog plezant. Blij dat ik heb plaatsgemaakt voor mensen die wel het nodige wisten te vertellen. Oh ja, het waren vrouwen. Ja, goede beslissing, Ben. Daar hebben de boys wat aan.
Trabajar. Met 'de vroege'. En dat het vroeg was, mag je aannemen. Maar toch weer o zo tof. Ik heb een geweldige compagnon. En hij mag me ook. Dat werkt aanstekelijk. Een tandem berijd je ook met twee. Als de ene remt, geraak je geen meter vooruit. Die wisselwerking is er. Zo heb ik het graag.
Het Bal van Sint-Lievens. 30 april 2010. Red & Blue. Ik ben er al klaar voor. Enfin, wat kleding betreft, want zonder ticket geraak je niet binnen. Die zijn morgen allemaal gedrukt. Ontwerp: mijn maten. De drie musketiers. Wat ben ik trots op zulke vrienden. Het zijn echte. Even deelde ik mee in de glorie. Ere wie ere toekomt. Ik heb er niets mee te maken. Gewoon de juiste man op de juiste plaats. De outfit is er dus. Zien en gezien worden. Salle des pas perdus. De zaal zal gevuld zijn met pasjes. Danspasjes. Een hele avond lang. Maar alles kan beter. Nescit quid vesper vehat.
Einde van deze blog. Of dit blog. Ik zou het moeten nakijken. Vergeef me, want ik ben moe. Morgen moet ik er weer staan. Broodjes smeren, bordjes keren en naar huis terugkeren. Om me op het volgende werk te storten. School. Weer een gevuld weekend. Rusten is er niet bij. Laat het snel vakantie zijn. Zomer. Met een dikverdiende A. Zot van -A-.
Van de hemel naar de hel en terug. Ik bleef steken op het aardse. Met de voeten op de grond. Hels. Dat was de morgen. Om van een zwaar gemoed te spreken. Naargelang de dag vorderde, klaarde de lucht steeds meer op. Met dé opklaring tijdens de middag. Bedankt. De reddende engel. Mijn engelbewaarder. Plots een onverwachte ontmoeting. Aangenaam. Het werd de start van een verlichte namiddag. Zo zou het moeten zijn. Geen pessimisme. Geen zelfmedelijden. Er zijn er altijd anderen die het erger hebben. Maar op het eind van de donkere tunnel is er licht. Voor iedereen.
In orde. Boeiend. Meer moet dat niet zijn. Geen reden tot paniek. Een beetje vertrouwen kan wonderen doen. Eindwerk. Werk op het einde. Wat men op het einde van je heeft, daarmee word je herinnerd. Laat ik er een mooi stuk van maken. Ik wil het. Zo graag.
De maagdelijk witte, Madrileense miljoenen geklopt door het lepe Lyon. Na 45 minuten had het al afgelopen kunnen zijn. Nu duurde het tot de 70ste. 6 jaar op rij eruit in de 8ste finale. In de Spaanse hoofdstad hebben ze spiegels nodig. Meer dan er spelers in de kern zitten. Sommige ego's zijn te groot voor één. Buenas noches, Manuel Pelligrini.
Op het eind winnen de Duitsers. Liefst niet vandaag. De intredende landskampioen geeft er 11 partij. Het fenomeen speelt. Onbevangen en frivool, als een veulen in de Hamburgse wei. Griekenland ontvangt de Rouches. Gebrand op een goed resultaat. Wat in België niet lukt, moet maar in Europa. Winnen. Ons landje werd te klein voor de uittredende eindwinnaar. Europa was te groot. Daarom verloren ze zichzelf in de vaderlandse competitie. Hervind jezelf, Standard. De kapitein wijst de weg.
Loslaten. Wat niet kan, moet je aanvaarden. Laat het geluk zelf kiezen. Ook voor mij zal de keuze gemaakt worden. Leren relativeren. Moeilijk gaat ook.
Een genot om te lezen. Lang leve Sport/Voetbalmagazine. Jacques Sys spreekt harde taal. Maar duidelijk. Eerlijk. Zo heb ik het graag. Eerste interview met Stijnen. Het zet de toon die de hoofdredacteur zette, verder. Die eerlijkheid. Ik hou ervan. Wie weet ben ik ook zo wel. Het is wat je zelf gelooft. Maar vergeet niet naar je naasten te luisteren. Zij zien het soms beter. Meestal. Juister.
Sporten blijft de beste uitlaatklep. Alles uit het lijf transpireren. En laat ook de voeten maar spreken. Scoren en laten scoren. Ontelbare dribbels, al dan niet geslaagd. Tot ergernis van vriend en vijand. Geen jaloezie. Gewoon vrienden onder elkaar. Plagerijen. Je kent dat wel. Concentratie is een noodzakelijk goed op school. Het ontbreekt me er even aan. Ergens anders met de gedachten. Maar niet al te ver weg. Het werkt verslavend. Ik wil het steeds opnieuw. Ook al ken ik de gevolgen. Ze zijn telkenmaal dezelfde. Keer op keer. Ooit keert het tij. Hopelijk smacht ik dan niet meer naar dat gevoel. Maakt het plaats voor iets anders. Maar ooh, wanneer blijf je?
Blijft de nummer 1 bestaan? De vrees neemt toe. Communicatie is weer niets. Hoe is het met onze geliefde club? Waar hebben we, supporters, dit aan verdiend? Dompel niet in zelfmedelij. It ain't over till it's over. I know it and I'm sure of it: I am Antwerp till I die.
Indrukwekkend. Het wekt indruk. Dat zeker. Arshavin toverde, Bendtner was opportunist. Nasri ging op wandel, Vermaelen was onverzettelijk. Onder het leidende oog van een Belg. De Engelsen stoten door. Drie van de twee protagonisten zien we nog terug. Bye bye Porto. Op het eind winnen de Duitsers. Zo ook gisteren. Gedragen door Nederlandse doeltreffendheid en de Italiaanse wind. Fiorentiona ten spijt. Arrivederci. Auf Wiedersehen.
Was het allemaal maar simpel. Het zou er zo veel beter kunnen uitzien. Nee. Dat is het niet. Wat zou kunnen, is niet. Realisme is handig, maar werkt niet zo verslavend. Dromen mag, moet. Hoe meer, hoe beter.
Iets minder gedreven. Veel vragen. Nee. Gewoon ergernis. Het moet stoppen. 't Is 'of of ', niet 'en en'. En het zijn uiteindelijk altijd dezelfden die moeten plooien. Ik bereid me er al op voor. En het zal pijn doen, veel pijn.
Middag. Museum. Met een maat. Gewoon eens babbelen, het hart uitstorten. En hij luistert. Deugd doet dat. Verdomme, het lucht op. Bedankt. Dan even geprikkeld reageren. "We gaan zitten waar er plaats is". Wees nu toch eens rustig, Ben. Jongen, zij kunnen er niets aan doen dat jij overhoop ligt met jezelf. Sorry mannen, ik zal veranderen.
Thuis. De dag heeft lang genoeg geduurd. En hij is nog niet gedaan. Even joggen, al dat gezever en al die sleur van me aflopen. Terug thuis. Nee, daar is ie weer. Opnieuw die ergernis die me al heel de dag kwelde. Tot zeven maal zeventig maal vergeef ik een ander zijn schuld. De Heer heeft met mij ook geduld. Sorry Heer, het mijne is op. Nadat mensen die mij nauw aan het hart liggen werden belachelijk gemaakt, werden geprovoceerd, werden behandeld als humus: is vergiffenis dan nog wel mogelijk? Nadat ikzelf werd 'bedreigd' (tussen aanhalingstekens, want veel stelde het echt niet voor), nadat er ook tegen mij schijnheilig en achterbaks werd gedaan: moet ik nog een kans geven? Vergeef me Vader, want ik zal zondigen. Ik doe het niet. Laat me dan maar een slechte belijder van het geloof zijn, op andere vlakken zal ik er met kop en schouders bovenuit steken. Verdrijf het Kwade uit het leven van zij die het niet ziet. En doen zal ik het, mijn eerste duivelsuitdrijving. De exorcist.
Zwijgen als het graf. Dat zal ik doen. Op mij kan gerekend worden. Op mij kan gebouwd worden. Vertrouwen is een basis. De basis.
Overactief. Het valt niet anders te betitelen. Maar gelukkig. En het viel op. Ben ik anders zo'n depressieve sukkel? Ik moet duidelijk aan m'n imago werken. Arrogantie viel ook te noteren. Omdat je het opneemt voor anderen? Deze wereld is niets meer gewoon. Al wat goed is, wordt als slecht gezien. Of ben ik degene die het zo somber voorstelt? Beslist niet. Want ik ben gelukkig. Het leven door een roze bril.
Durven of niet. Het maakt een wereld van verschil. Soms moet je al eens iets doen waar je zelf niet helemaal achter staat. Het een kans geven. Het komt onze (ver)ziek(t)e wereld zeker ten goede. Gewoon doen man, niets aantrekken van wat anderen zeggen. En weet steeds: je weet het uiteindelijk altijd zelf het beste. Wat er ook op je af komt.
Reden van een twist. Tja, het komt al eens voor. Waarom? Ik deed niets. Denk maar niet dat ik ophoud. Ik ben het niet die waanbeelden ziet. Ianus heeft zijn gezichten getoond. Alletwee. Alleen waren het niet de goddelijke, want die zijn zoek. Ver zoek. En die worden nooit meer teruggevonden. Zeker weten.
Beethoven, Bach, Pachelbel en Wim Mertens. Ze brengen me allemaal tot rust als het stormt in mijn hoofd. Die klassieke klanken kletteren dan door de kamer. Of dwarrelen dartel neer op mijn donzen deken. Soms dreiging, soms melancholie. Rust. Innerlijk. Uiterlijk enthousiasme. Het houdt geen steek.
We redden het niet. De ratten dansen op ons graf. Zoals 'wij' indertijd bij hen. Ben ik dan 'wij'? Is papa 'wij'? Wij zijn voor Antwerp, niet tegen Beerschot. Trouwens, dat bestaat niet meer. Wij nog wel. Nu nog. Ik hoop op een vervolg, al is het in vierde. Want trouw is een deugd. Doet deugd.
Gisteren geen blog. Schrijven over het verleden is slechts enkelen gegeven. Tacitus, Caesar, Vanderschoot. Zij die erbij waren, hebben geluk. Anderen zullen het aan zich voorbij moeten laten gaan. Althans, via deze weg wordt er geen info verschaft. Zijn diegenen blij dat er zoiets als riooljournalistiek bestaat.
De lijn. En erover gaan. Alhoewel. Als zovelen het doen, is het dan nog slecht? Het hangt af van wat je er zelf van vindt. Ik vind het troep. Nog steeds. En toch... Gelukkig (ge)dronken. Iets anders dan doordraaien. Hou hem tegen, stop de gek. Ik ga het gevaar niet uit de weg. Let them come. Welkom in mijn hel. Troje anno 2010. De geschiedenis herhaalt zich. Ik heb Achilles, Priamos en Hector aan mijn zijde. Wie ik ben? Hij die het spel op de wagen zette. Hopelijk sleep ik het lijk van mijn tegenspeler na de strijd achter mijn koets. Laat het ophouden. Voorgoed.
Zijn we er nog na dit weekend? Of maken we het seizoen nog af? De toekomst ziet er bijzonder slecht uit. Geld, daar draait het om. Altijd. En het tekort eraan. 't Ziet er niet goed. Wordt de slapende reus nooit meer wakker? Antwerp till I die.
"Amai, mijn orgel". Als ik verschiet. Gisteren ook. Maar niet mijn orgel. Een juweeltje, het Decap-orgel. Belcanto maakte er mooi gebruik van. Hij en wij waren gisteren daar. Hadden we allemaal op de Bosuil moeten zitten? Voor de laatste match? It ain't over till it's over. Niets. Ik kan het weten. Tot de laatste snik.
Dan toch. Vrijdag schooldag is achter de rug. Het is nog nooit zo snel gegaan. Altijd enthousiast. De anderen zagen het niet zo. Ik wel. Leven van moment tot moment. Uitkijken naar 11.20u. Pasje bij. Het was nog nooit zo snel 13.50u. Of hoe de beste momenten het snelste voorbij gaan.
De roodwitten in slechte papieren. Antwerp till I die. Till they die. De kruik gaat zolang te water tot hij barst. De kroniek van een aangekondigde dood. Dank u papa. En Hugo. Lokeren - Anderlecht bijwonen. Binnenkort. De kijk is breed, de interesse enorm. Als de bal maar rolt. In het goede doel.
Een doelman pakt de ballen. De spits scoort simpelweg. Uitersten. Just love it. Just do it.
Morgen werken? Ja. Hard? Ja. Eigen keuze? Ja. Maar het is het waard. Op naar een weekend zoals er gerust nog mogen volgen. En er zullen er nog volgen. Oh ja. Nog veel.
Paul Michiels leidde me met verheven tonen naar Antwerpen. Why don't we stay young? J'y pense et puis j'oublie: c'est la vie. Modernisme. De Belgische erfenis. Bedankt, Amelinckx. Een patent op lelijkheid. Gelukkig zijn er andere nalatingen. Erkende schoonheid. Tacitus had ons goed liggen. De ideale auteur om over Augustus' vrouw Livia te schrijven. De geschiedenis kon het niet beter voorzien. Zo heeft alles een bedoeling. Lot? Nee. Het is gewoon zo.
Uitstel is geen afstel. Niet bij mij. Morgen moet mijn maag ook weer gevuld worden. Altijd honger. Wat of wie kan het milderen?
Geen tegen één. De nummers 66 en 11 van de FIFA wereldranglijst namen een afwachtende attitude aan. Klasse maakte het verschil. Maturiteit geeft net dat ietsje meer. Die klasse. Op zoek naar.
Even de drive kwijt. De journalist zoekt zijn pen. De doelman de handschoenen. Bij de student zijn de boeken zoek. Bij de mens de gevoelens. Op zoek naar. Naar meer. Waar zijn ze? Allemaal. Ik zal ze nog nodig hebben. Want de weg is nog lang. En juni is nog ver. Te ver.
Mens sana in corpore sano. Ja Luna, ook voor jou. Waar een mens allemaal niet aan denkt tijdens zo'n inspanning. Het kopje leegmaken. Om het dan weer te vullen. Met media en hip hop, la voix de la ville. Houdt het ooit op?
Jiu Jitsu. Niks voor mij. Ik ben veel te breekbaar. Of ik dat nog niet wist. Een leraar die zijn klas zomaar voor 10 minuten kan achterlaten: bestaat hij? Ja. Dat doet hij. Sterk groep, sterk. Musicals. Een dansende, zingende, springende school. Kan het hand in hand? I'm in.
Lachen. Gieren. Brullen. Kortom: veel plezier. Het is echt niet nodig veel geld uit te geven om de tranen over de wangen te laten rollen. Simpelweg met een kameraad de stad intrekken. En dan gedraag ik me soms... zo? Mijn God, wat kan ik een loeder zijn.
Een namiddagje thuis. Heerlijk. Het weekend is haast waarneembaar. Nu de aardse rotatie versneld is, duurt het minder lang tot half vier. Mijn eerste weekend in 12 dagen. En wat voor één. Maar alles kan beter. Je weet nooit wat er je nog te wachten staat. Of het nu van goed, of slechte aard is.
Museummiddag. Samen, en toch alleen. Ik heb honger. Veel trek in morgen.
Een moeilijk begin. Anders valt het niet te benoemen. Lichtpunt. De boeddhistische levenscyclus redde mijn punten. Even bezinnen doet best wel deugd. Jammer dat de Heer niet meer tijd kon vrijmaken. Media. Middelen. Manipulatie. Geen al te vreugdevolle tekst. De journalist wordt niet bepaald positief benaderd. Tijd om daar wat verandering in te brengen. Maar de weg is nog lang.
Even opschudding tijdens de middag. Wat ik van plan ben? Joost mag het weten. Blijkbaar weten sommigen meer dan ikzelf. Moet duidelijk op zoek naar meer zelfkennis. Ik zoek naar iets anders. Of... Oskar is en blijft een 'specialleke'. Fysiek 9, psychisch 16. Krankjorum. Het einde ontglipte me. Nee, geen slaap. De dokter. Die wel heel makkelijk geld verdient.
Bellen. Stress. Niet mijn beste kant. Geen zenuwen, Ben. De vragen zijn opgesteld, de antwoorden notitieklaar. Ja, er hangt veel van af. Maar je kan het wel. Niet struikelen met de eindstreep in zicht. De wachttoon. Altijd maar wachten... Bellen. Minder stress. Niets moet, alles mag. Spontaniteit is het kernwoord. Natuurlijk. Geen wachttoon. Antwoordapparaat. Geen bericht. Zo moeilijk was dat nu toch niet?
Plots klaart de hemel weer 'hemelaal' op. Score. Score. Identiek. En toch anders. Maar o zo indrukwekkend. Intrigerend. Wachten hoe de kaarten zullen geschud zijn. Geen geluk in het spel...
Een dag duurt 24 uur. Niet dus. Wie blijft er nu een volledig etmaal wakker? Ik zat er niet ver naast. De laatste 4 uur kon ik niet opbrengen op te blijven. Geen record om trots op te zijn. Als het gelukt was. Een speciale dag. Nadat het juk van ijzerwerk en staaldraad is afgeworpen, volgt er een gevoel van vrijheid. Op twee vlakken. Vrijheid. E.cht H.eel mooi.
De waarheid komt nog steeds uit een kindermond. Onverbloemd en oprecht. Zonder nuance. Helder. Als er geen 'tut' is, die het spreken verhindert. Wanneer de fopspeen wordt verwijderd, neemt een ontwikkeld denkvermogen diens plaats in. Hadden we allemaal nog maar onze eerlijke 'tutter'.
Nummer 1, die momenteel achtste staat, speelde gelijk op het veld van de Limburgse, Lommelse leider. Oris had de winning goal aan de voet. Puntendeling nummer 13 is een feit. Scherprechter in de titel kunnen we nog worden. Zowel de Pallieters als de Panda's komen nog op bezoek. Welkom in de Hel.
Opmerkelijk: deze dag zal de helft korter duren als de vorige. Een halve dag weekend. Daar doen we het voor. Morgen school. 5 dagen. Het weekend begint op vrijdag. Omstreeks 21u. Ergens in Hoboken.
Kritiek komt wanneer de verwachtingen niet worden ingelost. Wat verwacht wordt? Passie. Mis ik het? Nee, de dag mist passie. Ik kan alleen verhalen wat ik meemaak. Als dat zonder passie is, so 'll be it. Ik kan kritiek verdragen, maar dan wil ik hem kunnen weerleggen. Openstaan voor dialoog is noodzakelijk. De kans wordt gegeven om te spreken, luister dan met dezelfde passie als reactie gegeven werd naar het weerwerk. Zo verstaan we elkaar.
Afwezigheid. Ziekte. Gemis. 3 begrippen, 1 boodschap. Word snel beter. 3 woorden. Geen les op vrijdag, alleen verlangen. Naar half vier. Eerlijkheid duurt het langst, al is het maar voor even (cfr. Bart Peeters). Ook voor leerkrachten is het de laatste van de week. Hou het in dachte, voor je nog eens op je klok kijkt die 20 seconden eerder hetzelfde uur aangaf.
Gisteren dan. Nog twee wedstrijden. Over de uittredende landskampioen kunnen we bondig zijn: hij zit in de volgende ronde. De Metten zien we niet terug. In Europa. Een weergaloze doelman hield lang de spanning erin. Marca noemde hem 'een tovenaar'. Zeg nu nog eens dat de doelman niet de belangrijkste positie bekleedt. Ik werd ook doelman. Zodat anderen die last niet moesten torsen. Altruïsme.
De komende dagen zal deze blog er iets anders uitzien. Er is nood aan werkende mensen. Zo werd er ook op mij beroep gedaan onze tanende economie er weer bovenop te helpen. Broodjes en afwas: tot 14u zijn dat mijn beste vrienden. Om dan voor 'de klein mannen' te zorgen. Niet de mijne. Stel je voor.
Wat zal er verschillen. Tot zondag heb ik niet de mogelijkheid mijn pc te laten draaien. Zodoende ben ik niet bij machte mijn jonge schare fans te voorzien van een nieuwe, uitgebalanceerde ophoping van letters, woorden, zinnen, alinea's. Aan wil ontbreekt het mij allerminst. Maar passie moet je kunnen verdelen. En morgen zal ik me met hart en ziel inzetten om heerlijke Martino Deluxe's en andere Panini's te bereiden. Luiers verschonen hoort er ook bij. Afwisseling houdt me scherp. Maakt me actief. Stabiliteit brengt rust met zich mee. Zondag, rustdag.
Een fijne babbel 's morgensvroeg kan nooit kwaad. Dan speelt locatie geen rol. Of het nu een bus is, of iets anders. Le Corbusier. Linkeroever. Het is nooit iets geworden. Spijtig, want het had eens iets anders geweest. Maar wat heeft de Franse architect te maken met melkproductie? School verbindt beiden harmonieus. Iets wat ook Charles-Edouard bereikte. Toch stelt niemand er zich vragen bij. Zijn er nog onderwerpen die ongeoorloofd kunnen worden gecombineerd? De context zal veel bepalen.
Sofie Scholl. Of hoe WO II een thema blijft dat scholen aanspreekt. Spijtig genoeg moest ik weer tijd maken voor een middagtukkie. Het slaapzaaltje op de Waalse Kaai was aardig gevuld vandaag. Het verkeer maakt deel uit van ons aller leven. Men geeft er les over. Opdat we geen fouten zouden maken wanneer het ooit aan ons is. Jeanneret tracht het transport naar boven te brengen. Tegenwoordig brengt men het naar de student. Tweede verdieping. Gratis. Geld kan beter gespendeerd worden. Vraag het IMALSO maar.
Dankzij een jonge Belg speelt Anderlecht in de volgende ronde van de Europa League. "Waar gaat dit eindigen?", hoor ik Filip Joos zeggen. Hijzelf raakte nooit verder dan Lyra. Op zich niet slecht. Romelu's lat ligt hoger, net als de mijne. Jeugdig enthousiasme.
Om 21.05u worden er nog twee wedstrijden gespeeld. Aangezien de honger naar nieuw leesvoer groot is, voel ik me verplicht die wedstrijden morgen op te nemen in mijn dagverslag. Nood breekt wet, en klant is koning.
De tol van het succes. De druk wordt, hoe langer hoe meer, opgevoerd. De quoteringen zijn hoog. En dat na slechts 3 berichten. Ik waarschuw: een hoog niveau kan niet eeuwig worden aangehouden. De ambitie is er, maar realisme is een troef. Is troef.
Zo zwart de 'm' gisteren was, zo zacht is ze nu. Nu zorgen de gevolgen voor wanorde, maar dit voelt zoveel beter aan. What a difference a day made, and the difference is...
Een dubbele middag. Zo noem ik het. Veel dingen willen doen, en veel andere dingen gedaan. Ach, het leven duurt nog even, dus geen reden tot paniek. Of toch? Wat dachten de onfortuinlijke treinpassagiers toen de machinist het kreukelende tuig verliet? Ze zullen het zich niet herinneren. Wij hen wel. Als martelaren van de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen.
Een sportieve ochtend. Ik hou ervan. Een balletje trappen op woensdagmorgen: meer moet dat niet zijn. De wedstrijd is evenwichtig, en een aangenaam speelstuk. Afwerking lijkt niet ieders beste kant. De mijne ook niet, toch werd het partijtje beslist met een late treffer van mijn linkervoet. Door de benen van de keeper. Score.
Geen boek voor media. Tegenwoordig kijkt toch iedereen tv. Maar boeken houden hun inhoud vast. Zonder opnemende hulpmiddeltjes. Claudius overleed. Nero volgde hem op. Intrige tekende het Romeinse keizershuis. Toen leerde men het van de goden, wij leerden het van hen. Gelukkig nemen sommigen minder snel op. Zo blijft het evenwicht bestaande.
The Special One ontmoet zijn vorige werkgever. Milito zorgde voor een aangename ijsbreker. Zijn 2de in 5 matchen. Hij kapte het nummer 26 uit en trapte voorbij het Tsjechische nummer 1. 26-1=25. Opnieuw dat nummer. Drogba raakt de lat. Sterren hebben een speciale relatie met het doelhout. Ik moet het beschermen.
Helft twee start zoals één. Met een doelpunt. Kalou trapt door het pak. In het hoekje. Cesar kansloos. Zelfde verhaal voor Cech, 5 minuten later. De kale Cambiasso verschalkt de gehelmde goalie in twee keer. Zoek de 25. Einde partij: 2-1. Alles moet gebeuren op Stamford Brigde. Vooral Chelsea. Inter kan het doen op zijn Italiaans. Catenaccio.
Communicatie verloopt nog altijd het best wanneer alle partijen in rechtstreeks contact staan met elkaar. En niet met een internetverbinding. Face to face, van man tot man. Op Sicilië zullen we allemaal aankomen. Of het met vlucht AZ 159 is...
Onder begeleiding van de ruige klanken van The Editors bereikte ik tijdig mijn schooltje. Een woordspeling van de prefect, die ik handig in mijn eigen voordeel liet uitdraaien. Score.
Het wonder van de geboorte: ook in een niet-gemediatiseerde wereld als die van de school kom het voor. In detail. Je ontbijt op zo'n moment vergeten lijkt de beste optie. Nadien had ook niemand nog zin in een tienuurtje. Latijn eindigde met een krachtig citaat. "De 'm' is een zwarte klank." Ik kan me erin vinden. Wat werd er echt gezegd? Een zachte? Ook dit valt te bevestigen. Ik houd het tegenwoordig op uitspraak 1.
Het tweede deel van de Duitse kraker lag in de lijn van hetgeen we de dag ervoor te zien hadden gekregen. Oskar is een apart kereltje. Oogst hij bewondering bij de één, wordt de trommelaar veracht door de ander. De spanningen in de klas lopen even op, terwijl de EGKS net de orde herstelt in Europa. Maar er is nog een weg te gaan. Voor alle betrokkenen.
Ik ben niet prikkelbaar door de vermoeidheid, die eerder instond voor een verstoring van de pees en vree die heersten in de groep. Er was iets anders. Voor sommigen is slechts een halve zin voldoende om de door de woorden spontaan ontstane lichaamstaal te lezen. Dat zijn vrienden, en ze weten het. Het hart luchten doet iedereen goed. En op momenten dat men dat bij jou doet, weet je dat je toch net iets meer betekent dan anderen.
De Schwaben versus Barça. De dartele, Duitse hengsten vergaloppeerden zich niet aan de Catalaanse matadors. Fijne, Braziliaanse Cacau was trefzeker voor VfB, zoals tijdens de wedstrijd tegen Köln waarin hij 4 keer scoorde. 1-0, 25 minuten gespeeld. Messi raakte de paal, nadat Lehmann de bal beroerde. Een verdiende voorsprong. Let dan op de kruisstelling: minuut 52, de atletische, Zweedse Ibrahimovic scoorde zijn eerste Europese doelpunt van deze editie van het kampioenenbal. 1-1, een betere uitgangspositie voor Barcelona.
Ondertussen is mijn hoofd nog steeds een chaos(je). 'M' een zwarte klank? Ik geloof het best. Gelukkig verstond ik het verkeerd, en zal iemand me erop wijzen dat het eigenlijk zacht is.
Na een korte nachtrust leidde tram 3 me, naar gewoonte, tot aan de Groenplaats. Ik had nog 5 minuten om de schoolpoort te bereiken voor het belsignaal zou weerklinken. Helaas pindakaas, ik finishte 5 minuten buiten de kwalificatietijd. Een waarschuwing werd mijn deel. Bij een volgende vergrijp zou er een straf volgen. En dat na 12 jaar op het college...
De les godsdienst was geanimeerd, met veel interactie tussen leerkracht en leerlingen. Zoals het hoort. De groep sleepte zich tot aan de eerste 'speeltijd', de eeuwige honger ten spijt. Tijdens Nederlands schreven we een testament, van onze jeugd. Boudewijn de Groot trapte de voorzet, na een mooie één-twee met een leerling die zich goed aanbood, ondanks sterk verdedigend werk van de vakleraar. Ook de Engelse 'modal verbs' maakten hun opwachting, net zoals ze al elk jaar hadden gedaan.
De middag overleefden we allemaal. Geen voetbal: een tekort aan spelers dwong de klas tot een forfait. Mits genade van de tegenstander blijft dit resultaat onveranderd. De Europese eenmaking is interessant, maar complex. Al is deze materie in vergelijking met de Koude Oorlog, naar mijn insziens, jeugdlectuur. 'Die Blechtrommel' zorgde voor een aangename afsluiter van de dag. Jammer genoeg nam ik net tijdens de film mijn middagdutje.
Thuisgekomen ploos ik, na een wandeling met de hond die men niet door zo'n weer jaagt, de websites uit. Op zoek naar nieuwigheden, leergierig als ik ben. België ontmoet op 3 september Duitsland in het Koning Boudewijnstadion voor de wedstrijd in de groepsfase voor het Europees Kampioenschap in Polen en Oekraïne. De overwinning zal zonder mij moeten behaald worden. Als supporter. Ik zal vertoeven op het zuiderse Sicilië. Een dure uitstap, maar mijn gezelschap maakt het de moeite waard.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
