Een zielige vertoning, dat was het zaterdag op de Bosuil. The Great Old, allerminst geïnspireerd door de redding van de club, maakte zichzelf en zijn supporters belachelijk. Ze waren al met niet veel meer en voor de degradatietopper tegen Brussels zullen dat er nog minder zijn. Laat je fans maar in de steek.
De openingsfase gaf nog reden tot optimisme. Oris en De Vriese troffen beiden het kader.Nochtans was het voetbal niet je-dat: trage opbouw, onverzorgde passing, geen lijn in het spel. Kortom, zaken die al weken te zien zijn. Maar blijkbaar niet voor de trainer, die de taak heeft de spelers al hetgeen ontbreekt bij te brengen. Deze man mag dan wel een ongeslagen reeks van ruim 20 wedstrijden hebben behaald met deze club, een beschamende 0 op 12, waarvan 3 thuisnederlagen, spreekt in mijn ogen boekdelen. Niet voor het bestuur dat zogezegd een toekomstproject heeft opgestart.
Klinkt mooi: veel jonge Belgen, liefst uit de eigen jeugd, gemengd met routiniers die het niveau omhoog stuwen. Maar wat ben je dan met een trainer - die niet eens een contract heeft - die, met alle respect, Berchem en Tubantia onder zijn hoede heeft gehad? Mourinho is ook klein begonnen, als assistent in Barcelona van Louis van Gaal. Aan wiens zijde heeft Collin Andrews gestaan? Die van de grote Ratko Svilar, dat verheven trainersbrein dat vorig seizoen nog vertoefde op de Bosuil. Bouwen doe je met een degelijke bouwmeester, niet met de eerste de beste loodgieter (die er ook moeten zijn natuurlijk, maar dan zeg ik: schoenmaker, blijf bij je leest).
Weer naar de wedstrijd dan. Het wordt 0-1 op corner. Op ATV meent men dat de voorsprong voor de bezoekers onterecht is. Ja, 't is omdat Antwerp al zoveel goeds heeft laten zien. Op dat moment verdienden ze gewoon niet beter. Oké, kapitein Di Gregorio viel net daarvoor uit, maar is dat een reden om de handdoek te gooien? Ja, voor jongetjes van nog geen twintig - en zo stonden er 5 in de basis - is dat een reden. Ik spreek op dat vlak uit ervaring.
Na de rust eisten ze bal op. We startten zonder 1 volbloed centrale middenvelder. Kunt u het zich voorstellen? Tegen een middenveld dat je de eerste helft al overspoelde? Ik niet, maar blijkbaar zie ik dat verkeerd. De slag op het middenveld, hoe belangrijk is die niet? Niet zo voor onze trainer. Een spits en een flankmiddenvelder moesten het daar maar oplossen. Ze waren beiden misschien net 20. Arme stakkers.
De 'druk' hield aan, maar het was om 'a kas van oep te fretten'. Wat een rommeltje, er zat totaal geen combinatievermogen in de ploeg. Met 5 aanvallers gingen we spelen, 5! En het beste dat we konden klaarmaken waren een vrije trap en een individuele actie van Oris. Oké, het zat ook niet mee, maar vergeet niet dat het tegen Heist is. KSK Heist. Alsjeblieft zeg.
Dan valt daar een doelpunt uit de lucht in de slotfase. Alsof we de Champions League hadden gewonnen, zo vierden we dat. Tegen KSK Heist. Het deed echt pijn om die vrije trap in de slotfase nog te zien binnengaan, veel pijn. Ik zat daar weer, als Antwerpsupporter, op die oude Bosuil. En dan vernederd worden door KSK Heist. KSK Heist. Het deed pijn, Antwerp, waaraan hebben wij en ik dit verdiend? Laat je fans toch niet in de steek.
Zoals mijn hart bloedt wanneer Antwerp pijnlijk afgaat, zo overvalt mij een gevoel van onbehagen als ik merk hoe graag iedereen een steengoede voetballer als Mehdi Garcela-Gonzalez naar onze Belgische, nationale ploeg schreeuwt. Peter Maes zei het op Extra Time ongeveer zo: "Het kan toch niet zo moeilijk zijn om te kiezen voor welk land je gaat spelen, want dat doe je met je hart." Prachtig vond ik dat. Die jongen kan voetballen, maar nu houdt hij een hele natie in de ban met zijn keuze.
Hij doorloopt alle nationale jeugdreeksen en dan gaat hij plots beslissen om voor 'zijn' land te gaan spelen? Een land waar hij slechts enkele keren per jaar op vakantie gaat, zijn familie bezoekt en ongetwijfeld een halfgod uithangt? Eerst wel, dan niet, en nu misschien weer wel? Zelfs dat respect kan hij niet opbrengen, om gewoon van in het begin een keuze te maken. Het is een kwestie van respect. En een gebrek eraan.
