Één maand. Zolang is er geen nieuwe blog te lezen geweest. In tussentijd is er dan weer heel wat gebeurd: vakantie, werken, Sicilië. Daarover later meer, de tekst is in aanmaak. Maakt u zich vooral geen zorgen, lezer. Maar vandaag stond er iets magisch te gebeuren, iets unieks: Ben Jacobs startte zijn eerste dag aan de Plantijn Hogeschool, richting Journalistiek. Het was begonnen, de weg naar de top. Mijn top. Een journalist zijn. Maar de weg is lang; Longa Via Est.
Naar goede gewoonte was ik weer ruim op tijd om me aan te melden. Jacobs Ben. Groep 1 JOU M. Voilà, ik had een klasje gekregen. Toch maar even opnieuw gaan checken, want aan het prikbord hing hoegenaamd geen uurrooster van de deelgroep M. Jacobs Ben. 1 JOU L. Oef, een goede beslissing. De eerste van (hopelijk) een hele hoop.
Nog een goede keuze was volgens de departementsoverste onze beslissing om aan deze hogeschool te studeren. Stel je voor dat hij dat niet vond: het zou geen reclame zijn voor de campus communicatie. Bovendien communiceerde ik nog even met iemand met een ver Sint-Lievensverleden. Zuster Roes heeft het allemaal graag gezien van daarboven. Met op de wolk naast haar meneer Van den Eynde. Ik dacht veel aan hem vandaag. Vooral toen ik in mn cursus checks and balances zag staan. Het waren begrippen die ik bij hem had geleerd.
De inleiding was duidelijk: plagiaat kan niet. Iedereen hield de adem in. Dat woord wil elke journalist zo weinig mogelijk uitspreken, laat staan ermee in contact komen tijdens zijn carrière. Die van ons is nog pril, zoniet onbestaande, toch zijn we ons allen daar al van bewust. Na de rondleiding tijd voor de middagpauze. Ik at met Dre. Aangename kerel, dat zeker. Ex-voetballer bij de rood-gele Mechelse reserven en ex-ploegmakker van één van mijn grote voorbeelden Filip Joos. De klik was er: mijn eerste nieuwe vriend op mijn nieuwe school. Zo snel gaat dat.
De eerste les, werkelijk fantastisch. Meneer Vanderhaeghen boeide me vanaf de eerste seconde. Radionieuws en hoe ernaar te luisteren. We zouden allemaal nooit meer op dezelfde manier als voorheen een bulletin aanhoren. Met passie verklaarde hij elk gebruik van de minst opvallende techniek die je niet opmerkt wanneer je als particulier luisteraar aan de radio gekluisterd bent. Ik noteerde veel die eerste les en dat is een goed teken. We zijn eraan begonnen, aan de lange weg naar boven.