Ik ben Lena Adams. Ik ben geboren op 9 maart 2006. Tot juli 2010 had ik een onbezorgd leven. Sinds augustus vul ik mijn dagen met ziekenhuizen, chemotherapie, kinesitherapie en isolatiemaatregelen. Samen met mijn mama hou ik deze blog bij. Ik geniet echt van alle berichtjes die ik hier krijg.
Op 25 augustus organiseer ik samen met papa en mama een benefietdag. Klik door op het logo voor meer informatie hierover.
Op 6 augustus 2010 werd bij Lena een non-Hodgkin T-cel lymfoom (=lymfeklierkanker) ontdekt.
We rollen binnen in een nieuwe wereld, die van een kind met kanker.
Tot maart 2011 kreeg Lena een heel intensieve behandeling met chemotherapie. Vanaf april 2011 tot 1 november 2012 kreeg ze een onderhoudsbehandeling (dagelijks chemopillen + 6 kuren met een hoge dosis methotrexaat).
Sinds 2 november 2012 is ze chemovrij en herwint ze langzaamaan haar gewone kinderleven.
Het was een zalig rustig weekend! We genoten van rust, van de tuin, van de barbecue, van vrienden. Wat een verschil met al de maanden hiervoor...
2 kleine meisjes in de tuin
en in het zwembad! Lena genoot van het bemoederen.
Vanmorgen werden we geïnterviewd door Radio Tequila, over 2508 natuurlijk. Het bezoek aan de radiostudio met zoveel knopjes en micro's was een hele belevenis voor de kinderen. Bij thuiskomst werd hier in de speelkamer een heuse installatie opgebouwd om de microskills verder te oefenen. Vooral de jongens genoten: van de kabels en de knopjes en schuivertjes.
In de radiostudio.
Onze speelkamer bezit nu een zanginstallatie. Dat verhaal van de appel en de boom...
19-08-2012 om 18:21
geschreven door Eva
17-08-2012
Dankjewel!
Vandaag ontvingen we van de ICT-afdeling van Eandis een prachtig bedrag, voor 2508 en de opstart van de Kanjerketting in het Uz Gent. Lena nam de cheque in ontvangst en leidde de mensen van Eandis rond op haar vertrouwde afdeling in het Uz. Meer dan dankjewel kunnen wij niet zeggen... in naam van alle kanjers op 5K12D, in naam van alle ouders van die kanjers, in naam van het Kinderkankerfonds. Ik zag alleen maar gelukkige gezichten vandaag. (op dat van Kasper na, die liever in zijn zwembroek in de tuin was blijven spelen...)
Vlak voor vertrek; deftige kleren zijn niet aan mijn zoon besteed...
Lena kwam haar affiche tegen aan een prikbord in het Uz Gent: wat is ze daar trots op!
Bedankt Eandis!!
Poseren met de Kanjerketting. Vanaf oktober krijgen alle Kanjers op 5K12D zo'n kralenketting. Elke kraal heeft een betekenis; zo vertelt de Kanjerketting een uniek verhaal van wat een kindje allemaal meemaakt tijdens de behandeling. De Kanjerketting is tegelijk een beloningssysteem en een wegwijzer doorheen het lange traject. Wij geloven in dit concept en willen het een financiële duw geven in Gent. En we zijn blij dat er nog vele andere mensen in geloven en willen helpen om deze droom te realiseren.
En toen waren we terug thuis: tijd voor verkoeling en daarna voor nog uren plezier, in de boomhut!
Vanmiddag was het feest! Met stralende gezichtjes en veel kinderstemmetjes. Met taart en chocolade en lekkere drankjes. Met een jong stel dat de show steelde. En met een lintje, dat moest geknipt worden...
Allemaal in de rij! Tijd voor een plechtig moment:
Knip - knip
en het deurtje mag open, eindelijk!
Er kunnen veel kindjes in de boomhut, heel veel!
Genieten vanop het terras...
Tijd voor feesthoedjes
én een heuse receptie
met een gelukkig jong stel, want trouwen, dat was haar tweede grote droom! En ze speechte als een grote...
Santé! Op het leven!!
En iedereen dronk mee!
Kasper ontdekte dat wensfeeën er zijn om je te laten verwennen! (mama ontdekte dat ook, want ze dweilden zelfs haar huis na afloop!)
Die wensfeeën speelden ook spelletjes met de kids! Zo konden de grote mensen ondertussen rustig genieten van koffie en taart op het terras.
Maanden geleden kwamen 3 wensfeeën langs bij Lena. Ze hoorden Lena uit over haar grootste wensen en dromen. En vandaag was het eindelijk zover: het was Lena's wensdag!
Er ging wat voorbereiding vooraf aan het feest. 10 dagen geleden startten de bouwwerken in de tuin. Vanmorgen werd het bouwsel afgewerkt en versierd.
Xavier rende net voor aanvang van het feest nog een uurtje achter de grasmachine en toen waren we er klaar voor.
Wat is er heerlijker dan spelen met aarde en zand? Water misschien? Neen mama, natuurlijk de combinatie van beiden! Schaterlachen deden ze, de 4 onderbroekenkindjes in het modderbadje.
Wat is zo'n tuin toch zalig! Ik begin me stilaan af te vragen of we hem wel ooit moeten aanleggen.
15-08-2012 om 00:09
geschreven door Eva
13-08-2012
Het nieuwe huis
We zijn gearriveerd, met hebben en houden. En eerlijk: het voelt al 2 dagen als een vakantiehuisje hier, leuk hé! Als je de laatste dozen negeert en de boormachines die in het ronde liggen, ten minste. Maar na het haasten en vliegen van de voorbije weken, is er nu op z'n minst tijd voor een rustig werktempo. Wat vandaag niet opgeruimd geraakt, is gewoon voor morgen. Bovendien waren er zaterdag heel veel helpende handen en werden er bergen werk verzet, op die ene dag. Kijk maar mee:
Bedankt helpers!!
Ondertussen werd de nieuwe infrastructuur ook gekeurd en getest.
Na het vele werk, werd de dag afgesloten met rust en apero en
met een heerlijke bbq!
De jongens testten uitgebreid de kussens van de zetel uit.
Terwijl de rest van het gezelschap napraatte bij een gezellig vuurtje. Voor herhaling vatbaar, vinden de kindjes. Voor mij liefst zonder verhuis dan, de volgende keer!
13-08-2012 om 22:32
geschreven door Eva
09-08-2012
Twee
En terwijl ik zou moeten inpakken, deed ik eerst een aangifte bij SABAM en schreef ik een persbericht allemaal voor 2508. Gelukkig zijn er nog mensen die 2508 willen promoten: bedankt Radio Tequila! En gelukkig zijn er helpers op de werf: bedankt opa en Trui!
Nog 3 keer slapen en ik heb vandaag veel dozen gevuld. Helaas is het einde van het inpakken nog niet in zicht.
Gelukkig hebben we komende zaterdag al veel helpende handen. En desnoods moeten die maar de spullen uit de kast nemen en in een doos stapelen. Voor wie het nog niet wist: we spreken af om 8h aan het oude huis. En gelukkig zijn er ook bereidwilliger helpers bij de bouwboodschappen.
Donderdag en vrijdag om 16h wordt er een uur of 2 gepoetst in het nieuwe huis. Daar is hulp nog meer dan welkom.
Tijd voor een dutje nu. Nooit geweten dat echt werken zo vermoeiend is...
08-08-2012 om 23:35
geschreven door Eva
07-08-2012
vier
en de stress slaat toe bij Kasper. Hij kan niet meer slapen. Hij ziet zijn speelgoed verdwijnen in verhuisdozen en heeft schrik dat hij het nooit meer terugziet...
Ik reed vandaag met een camionette vol afval naar het containerpark en besefte dat ik opa en oma toch een beetje begin te missen... om mee te gaan naar dat containerpark, om te helpen poetsen op de werf, om de kindjes op te halen op kamp. Voor komende zaterdag hebben we al vele helpende handen. Donderdag en vrijdag zijn vlijtige opkuisers nog welkom op de werf; nu heersen de stielmannen en machines daar nog.
07-08-2012 om 22:17
geschreven door Eva
06-08-2012
vijf
Het aftellen gaat verder. Het schilderwerk is bijna afgerond. Het inpakken vordert. Xavier heeft nog heel veel timmermanswerk. En er valt nog flink wat te kuisen daar.
Hoewel hij nu cijfer vijf krijgt, blijft 6 augustus toch een heel speciale dag voor ons. Precies 2 jaar geleden begon hét. Ons kleine meisje eindigde die 6de augustus beademd op de intensieve zorgen in het Uz Gent. Veel tijd om daarbij stil te staan hadden we vandaag niet. We zijn vooral blij dat we ondertussen 2 jaar verder zijn. We hebben veel geleerd in die tijd, Lena is gegroeid én wijzer geworden. Blijven terugkijken heeft niet veel zin. We willen vooruit kijken nu. Richting nieuwe huis, richting feest, richting dagen zonder chemo.
Al zullen die nog even op zich laten wachten Het tellertje staat bijna op nul. Maar we hebben helaas onderweg heel wat oponthoud gehad. En dat zorgt dat er verlenging komt aan de chemobehandeling, waarschijnlijk nog een week of 10 extra. Gelukkig kunnen we dat relativeren. Als die stoute cellen maar voor altijd wegblijven, willen we nog 3 bergen beklimmen, op z'n minst!
06-08-2012 om 22:47
geschreven door Eva
05-08-2012
zes
Nog zes keer slapen.
Ik schilderde vandaag de laatste plafonds en deed daarna een rondedans. Wat zullen mijn armen en mijn nek blij zijn als het schilderwerk helemaal klaar is!
Xavier deed 100 kleine klusjes. Allemaal kleine stapjes richting een meer afgewerkt huis.
En de kindjes beleefden alweer een prachtige dag, met tante Hanna en nonkel David. Ze bezochten het Mudel (Muzeum van Deinze en Leiestreek) en kwamen thuis met grootse verhalen over grote schilderijen. Bovendien plukten ze samen boontjes uit oma's tuin en kookten de kinderen vanavond voor papa en mama (met een beetje hulp van nonkel en tante). Het was een zalig diner en het deed heel veel deugd om zomaar de voeten onder tafel te mogen schuiven.
05-08-2012 om 21:16
geschreven door Eva
04-08-2012
zeven
Voor acht had ik geen tijd; ik had me nochtans voorgenomen om helemaal af te tellen...
Maar we beslisten gisteren last minute om naar Zeverrock te gaan. We hebben een heel speciale band met dat festival. 2 jaar geleden stonden we daar ook. Toen op 7 augustus. Dag 2 van het leven na Lena haar diagnose. Toen waren er veel emoties, maar ondanks alles wilden we vooral niet alleen zijn. Na het optreden van Daan reden we na middernacht nog terug naar het Uz om even bij Lena te zijn op de intensieve zorgen, met vuile bottines en een broek vol modder. Gisterenavond genoten we van de muziek. De Mens bracht een prachtig optreden. En ik koester de gedachte dat we ondertussen toch al bijna 2 jaar verder zijn.
Natuurlijk werd er gisteren ook gewerkt. Door Xavier aan het huis, zoals elke dag. Hij blijft dat volhouden 7/7! Ik nam een dag bouwpauze. Ik vulde mijn dag met een obligaat ziekenhuisbezoek met Lena en met een grote boodschappenronde. En ik begon met inpakken, eindelijk... Na de middag zat ik samen met een bende fantastische dames die de crea-markt op 2508 dragen. We prikten prijzen op alle naaisels en genoten ondertussen van een fris wijntje op het terras. Die markt op 2508 wordt mooi, heel mooi!
Vandaag hadden we een schitterende babysit die de kinderen de hele dag entertainde, in hun eigen biotoop nog wel. Ze genoten van gezelschapsspelletjes spelen, boekjes lezen, knutselen en verstoppertje spelen. Bedankt!! Ondertussen speelde Xavier verder timmerman en ook wel een beetje electricien. En ik schilderde verder. Nog een dag of 2, hoop ik.
04-08-2012 om 23:16
geschreven door Eva
02-08-2012
negen
Nog negen keer slapen...
en we hebben binnendeuren op de bovenverdieping en 3 slaapkamers kregen vandaag een vloer en de hele keuken kreeg een grondlaag verf en ook een stuk van de living en het toilet boven
en ik ben moe. Morgen neem ik een dag schilderpauze. Tijd voor een uitstap naar het ziekenhuis voor Lena's wekelijkse controle en voor wat boodschappen en hopelijk ook om een verhuisdoos te vullen.
Met Lena gaat het heel erg goed de laatste weken. Ze is in topvorm en telt opgewekt af naar de verhuis.
02-08-2012 om 23:22
geschreven door Eva
01-08-2012
Nog 10 keer slapen
en Lena haar kamer is helemaal geverfd en de speelkamer kreeg een vloer en de plafonds en muren op de benedenverdieping staan schilderklaar
en we hebben een trap! Sinds gisteren al. Al 3 jaar is Xavier daarmee bezig, in zijn hoofd en achter zijn pc, op AutoCAD. Hij was zo blij gisteren dat het lukte. Een eigen ontwerp, een eigen realisatie. Met dank aan de helpende handen van een schitterende vriend! Een foto is er helaas nog niet... Ondertussen is de trap ingepakt in karton. Het moet vooruit gaan daar! Morgen moet er namelijk geschilderd worden, rond die trap.
01-08-2012 om 21:47
geschreven door Eva
30-07-2012
Soms
Soms vraag ik me af hoe ik me af hoe we het allemaal voor elkaar moeten krijgen tegen 11 augustus en tegen 25 augustus.
Soms voel ik me een schooier om hulp en ik ben dat eigenlijk niet zo graag. Maar alleen halen we het niet...
Soms voel ik me ongemakkelijk bij het idee dat ik een maand ouderschapsverlof neem en tegelijk mijn kinderen van hot naar her moet zeulen omdat ik zelf nauwelijks tijd heb om met hen bezig te zijn.
Gelukkig hebben we vele toffe vrienden die bereid zijn om bij te springen. Gelukkig hebben die een groot hart en zorgen die met veel liefde voor onze prutsen. De kinderen eten tegenwoordig meer elders dan thuis. Zelfs in afwezigheid van de opa's en oma's... Bedankt lieve vrienden en (ex-)buren!
En ondertussen timmert Xavier verder en schilder ik muur na muur. Meer dan voortdoen kunnen we niet.
Tenzij nog eens hulp inroepen. Voor komend weekend. Maar vooral voor 11 augustus, de verhuisdag zelf. Helpende handen blijven meer dan welkom.
Ook voor 2508. Waarvoor ik tussendoor een beurtrol probeer ineen te steken. En af en toe een sponsor bezoek die wil meewerken aan de tombola (in verfkleren weliswaar). We zoeken nog medewerkers voor de toog, het eetkraam en de springkastelen, maar vooral voor de opbouw en de afbraak. Sollicitaties mogen op eva@2508.be. Een glimlach van Lena krijg je zeker en vast in de plaats op 2508!
30-07-2012 om 23:30
geschreven door Eva
25-07-2012
Brossac
Het was een zalige vakantie. Een beetje kort, dat wel, maar we hebben genoten. Donderdagavond vertrokken we richting Frankrijk, maandagavond waren we thuis, met kids. Lena en Kasper leefden er 14 dagen als God in Frankrijk. De goede zorgen van opa en oma hebben geleid tot ronde buikjes en stralende gezichtjes én tot meer discipline. Bedankt opa en oma!!
Lena genoot van een lange rit op een pony. Het deed haar zichtbaar deugd. Ik vrees dat ze nieuwe passie heeft...
En ze liep er zowaar een oud crèche-vriendinnetje tegen het lijf, 800 km van huis!
Ze zwommen, de ene met meer plezier dan de andere... Al bijna 2 jaar mag Lena niet in een gewoon zwembad en dat laat zich voelen...
Een boekje lezen voor het slapengaan, bij de ondergaande zon...
En ik nam mijn naaimachine mee! Bij gebrek aan tijd hier in België maakte ik dan maar een vers rokje in Frankrijk, op de groei, maar met een bijpassende haarband.
25-07-2012 om 23:37
geschreven door Eva
24-07-2012
Terug thuis
We zijn terug thuis en al terug hard aan het werk. Afgelopen weekend gingen we de kindjes ophalen in Frankrijk. We genoten zelf van 3 korte dagen vakantie. De foto's volgen.
Ondertussen geniet ik vaneen prachtige blog op de webstek van een fotografenduo met een heel groot hart. En ik wil jullie graag laten meegenieten. Foto's voor 2508. Bedankt Vanessa en Bjorn!
Soms zijn er van die momenten dat de paniek me om het hart slaat.
Vooral als ik denk wat ik de komende 3 weken nog allemaal voor elkaar moet wil krijgen.
Er is nog werk aan het nieuwe huis, nog veel werk...
In ons 'oude' huisje staat het gras in bloei op 40 cm van de grond, om nog maar te zwijgen van het naderende inpakwerk.
Bovendien is er een stapel van ruim 50 onafgewerkte rokjes die naast mijn naaimachine ligt te wachten... op tijd... die waarschijnlijk niet meer zal voorradig zijn.
En dan is er nog de voorbereiding van dat feestje zelf... 2508 vraagt meer werk dan verhoopt... Gisteren wel gaan informeren voor verzekeringen, maar helaas geen tijd gehad voor de verdere sponsorzoektocht voor de tombola / ballonnenwedstrijd, om affiches te gaan rondhangen in de lokale winkels, om de brouwer te contacteren, om de eettoestanden verder uit te werken, ...
O ja, en tussendoor heb ik ook gewoon nog een job en vanaf volgende week ook terug 2 kinderen. (waar ik toch wel heel blij mee ben, want ik begin ze stilaan wel een klein beetje te missen) (al zou een beetje kinderopvang de volgende 2 weekends wel een zegen zijn...)
18-07-2012 om 10:04
geschreven door Eva
15-07-2012
Blij
Echt werken, ik ben dat toch niet gewoon. Na een dagje plafondschilderen voel ik me ineens 10 jaar ouder.
Gelukkig mag het resultaat er zijn. Ondertussen is de keuken helemaal afgewerkt, is de bijkeuken volledig geschilderd, 3 lagen dik, hebben we een bad, kregen alle plafonds op de bovenverdieping een eerste laag verf en werden alle voegen tussen de gewelven met silicone afgewerkt. Gisteren kwamen 4 Spaanse handen helpen en dan gaat het echt vooruit; bedankt Hanna en David!
Tijd om de kinderen te missen hebben we nog niet gehad. Ze stellen het trouwens heel goed, daar in Frankrijk. Ze klinken vrolijk aan de telefoon en slapen er flink. De zuiderse lucht doet duidelijk deugd. Bedankt opa en oma om hen deze mooie reis te gunnen!
15-07-2012 om 22:24
geschreven door Eva
Voor iedereen die hier kracht uit kan putten ... Voor alle bezorgde familie en vrienden ... Voor iedereen die blij is Lena te kennen ... Voor Lena ... xxx
