Vandaag te Ertvelde koers bij de F1 op een mooie omloop, doch de regen viel met bakken uit de lucht. Voor de wedstrijd enkele oude bekenden welke hun wederoptreden deden, Wim Van Den heuvel, Mark Van Steenberghe en ook Alex Van Onckelen was er wederom bij. Ik was heel de tijd aan het overwegen om in de eerste rondes mee te springen met een vroege vlucht, doch tijdens de verkenningsronde viel het me op dat er enorm veel wind was en het onmogelijk zou zijn om de ganse wedstrijd met een groepje voorop te rijden tegen een onvangrijk peleton.
In de eerste ronde al eeen aanval van Karel Andries. Ook Patrick De Backer en Jef De Naeghel proberen enkele keren weg te geraken. In de tweede ronde springt Helmut Tas alleen weg. Bijna onbegonnen werk, maar hij houdt het een ganse ronde vol. In de derde ronde wordt hij terug ingelopen door een voltallig peleton. Ondanks mijn goede start, ben ik nu acteraan het peleton beland. Door de felle regen, sluipt er enige onzekerheid bij het aansnijden van de bochten. Ik wil ten allen koste een valpartij vermijden. Ook voel ik dat de benen vandaag niet zijn, zoals ik gehoopt had. Waarschijnlijk zit de zaalvoetbalwedstrijd van gisteravond tegen La Louviere er nog voor iets tussen. (6-5 verloren). We krijgen een aanvalspoging van Luc Verkinderen met nog een tweede renner. Ze nemen 200m voorsprong. Met een tegenaanval van Mark Dhanijns spring ik mee in 3e positie. Marc rijdt het gat op zijn eentje dicht, doch het ganse peleton hangt aan ons wiel. Alles terug samen half koers.
In de 4e en 5e ronde heb ik besloten om ook vandaag niet meer aan te vallen en op een spurt te rekenen. Op de lange rechte strook komt er een afscheiding van een 8-tal renners. De Neef, Vervondel, Moens, Tas zijn mee. Ze nemen snel enkele 100-meters voorsprong en enkel De Naeghel en Coppers proberen het nog, doch de kloof is te groot. De vogels zijn vandaag gaan vliegen.
Het tempo blijft hoog en constant boven de 40km/u. Om een onduidelijke reden zijn Andries en Hunninck ineens uit onze groep achtergebleven?? Met nog 2 rondes te gaan ben ik de spurt al aan het voorbereiden. Ik moet mij laten meeslepen op het lange rechte stuk, wind mee. Moet dan geleidelijk opschuiven naar een 10e positie en in de laatste kilometer moet ik proberen bij de eerste 6 de laatste bocht aan te gaan. De laatste sprint mag niet te vroeg aangezet worden.
Ik schuif op in het wiel van Verkinderen en De Backer. Jos Lissens trekt de spurt aan. Ik ga vrij gemakkelijk enkele renners voorbij en even zie ik een gaatje om de sprint op mijn naam te zetten. Doch Lissens gaat van rechts naar links, waardoor ik moet inhouden. Ik roep dat hij rechts moet blijven, gelukkig luistert hij direct. Ik kan er nog links voorbij en wortd 4e of 5e van het peleton met in totaal een 10e plaats vandaag.
Ik had eigenlijk geen super benen vandaag, dus een 10e plaats is een goede uitslag. Ik ga nu een weekje op vakantie naar Duitsland (Eifel) en ik pik zaterdag terug aan bij de volgende koers.
Zonnig weertje en een criterium over 22 rondes, dat ligt me wel. Ik ben blij om een paar oude gezichten terug te zien, zoals Karel Andries, Patrick De Backer en Luc Van der Kinderen.
In de eerste ronde reeds een aanval van een 5-tal renners, met Marc Dhanijns, Paul Hunning en Karel Andries. Ze nemen een 30 sec voorsprong. Na 5 rondes begint dan het spel op de wagen te geraken en er komen eerste verbrokkelingen in ons peleton. Een 3-tal renners springen weg, gevolgd door nog eens 4 renners. Ik zie dat de betere renners mee zijn en bij een volgende demmarage van een 3- tal renners spring ik mee in het wiel van Helmut Tas. Langer in het peleton blijven zitten, betekent "einde wedstrijd".
Een ronde later komen achter de 5 leiders de andere groepjes samen en we zijn ongeveer met 12 man weggereden van het peleton. Het is nu 10 rondes knokken om de achterstand op de leiders dicht te fietsen. We zien ze regelmatig voor ons uitrijden, doch de laatste push ontbreekt. In mijn groepje zie ik naast Tas, nog Coppers, De Caboter, VanderKinderen, De Backer en nog enkele nieuwe renners. Ook rijden we samen met enkele F2 welke toch ook het kopwerk niet schuwen. Ik doe mijn deel van het werk, doch het is tanden bijten en diep in het rood.
Met nog 10 rondes te rijden halen we dan eindelijk de 5 vluchters terug bij. Ik zit nu in een kopgroep van een man of 16 à 17. Het tempo valt niet stil, de demmarages blijven elkaar opvolgen. Ik rij meestal achteraan de groep. Veel extra krachten heb ik niet meer over. Ik ben aan het snakken totdat de jury afroept dat we nog 5 rondes moeten rijden. Op dat moment komen de eerste E-renners aansluiten bij onze groep. Ze hebben ons dus ingehaald. Tot mijn verbazing sluiten met deze E-renners ook nog enkele F1-renners terug aan vanuit onze categorie.
Voordeel dat de E-renners bij ons zijn komen aansluiten, is dat de aanvalspogingen nu gestopt zijn en aan een egaal tempo gekoerst wordt tot het ingaan van de laatste twee rondes. Even is er nog een scheur in het peleton. Een 5-tal renners moeten nog lossen. Ik maak nog net de jump om terug aan te sluiten bij de "omvangrijke kopgroep".
Mijn taktiek ligt al enkele rondes vast. Aanklampen en achteraan eindigen want de krachten zijn op, telkens ik na een bocht moet optrekken. Eigenlijk geloof ik niet meer in een goede uitslag of overwinning.
Ik heb nog één kans, wanneer het even zou stilvallen in de laatste ronde. Zo gehoopt, zo gebeurd en ik schuif op 1km voor de aankomst nog naar voor en draai ongeveer in 15e positie uit de laatste bocht. Ik spurt er nog verschillende voorbij en eindig ongeveer als 10e in totaal van alle categoriën samen. Van mijn categorie eindig ik na De Caboter, Hunning en Andries als 4e. Wederom een mooie uitslag. Beter dan verwacht en goed dat ik 6 à 7 rondes voor het einde heb volgehouden. Veel had ik echter niet over.
Categorie F1/F2: 1.Ad Montforts (Maaseik, winnaar cat. F2) 2.Antoine De Caboter (Grimbergen, winnaar cat. F1) 3.Paul Hunninck (F1-2) 4.Karel Andries (F1-3) 5.José Dezegher (F2-2) 6.Kris Van Honsté (F1-4) 7.Luc Verkinderen (F2-3) 8.Dirk Caeckebeke (F1-5) 9.Eddie Van Leirberghe (F1-6) 10.Marc Dhanijns (F1-7) 11.François Coppers (F1-8) 12.Patrick De Backer (F1-9) 13.Daniel Hauttekeete (F2-4) 14.Eddy Iterbeke (F2-5) 15.Eric Pauwels (F2-6) 16.Adri Van Loon (F1-10) 17.Cees Van Rijsbergen (F1-11) 18.Emmanuël De Loor (F1-12) 19.Helmuth Tas (F1-13) 20.Eric De Wilde (F2-7) 21.Jos Vergult (F2-8) 22.Alfred Staljanssens (F2-9) 23.Jean-Pierre Pollefliet (F1-14) 24.Guy Dhaese (F1-15) 25.Eddy De Clercq (F2-10) 26.René Demunter (F2-11) 27.Dirk De Cauwer (F1-16) 28.Patrick Elegheer (F2-12) 29.Alex Van Onckelen (F1-17) 30.Boris Bombaerts (F1-18)
Wegens 2 afgelaste wedstrijden bij de WAOD dit weekend, koos ik om mee te koersen bij de VWF. Zaterdag te St. Amands moest ik meerijden met de C's, zondag te Hamme moest ik meerijden met de D's. Serieuze testen dus als je weet dat ik bij de WAOD meerijd met de F1's. Eén van de doelstellingen dit jaar is om met de D's een wedstrijd uit te rijden in het peleton. Vraag was dus of ik dit jaar al deze stap zou kunnen maken. Dit weekend moest al een eerste indicatie geven.
Zaterdag, stralend weertje maar slechts 3 minuten voor aanvang van de wedstrijd haal ik mijn rugnummer af. Dus nog snel gestart met de C's. De eerste ronde gaat vliegensvlug. We rijden 5km aan een stuk tegen 52km/u. Ik voel dat dit onbegonnen werk is. Als ik achteruit kijk, zie ik dat een man of 10 al moeten lossen en ik rij ondertussen in 5e laatste positie van het peleton. In de tweede ronde rijden 4 man in de aanval. Het peloton verbrokkelt in 3 groepen. Ik hou het 3 ronden vol en bij een gemiddelde van 45 km/u moet ik na 3 rondes het peleton laten gaan. Uiteindelijk kan ik nog 2 rondes aanpikken bij de na ons gestartte D renners. Van de 50 starters bij de C's word ik 36e geklasseerd. Niet slecht, maar het gaat gewoon te snel voor mij. Toch voel ik dat, mits wat extra training en meer van deze wedstrijden dat het me ooit moet kunnen lukken.
De dag erna regent het de ganse morgend. In regenweer vind ik het vrij gevaarlijk om te koersen, doch rond 13h00 stopt het met regenen en overwint de goesting om te koersen op het gezonde verstand. Hamme is slechts 24minuten van Hoboken en dus laad ik de fiets nog snel in de wagen want de wedstrijd start om 14h00. Hamme binnengereden blijkt dat het in een deelgemeente van Hamme is , nml St. Anna. Als ik de weg vraag (op de GPS vind ik niets) blijkt het nog 8km verder te zijn. Het gevolg is dat ik ook vandaag slechts 2 minuten voor aanvang van de wedstrijd aan de start kom. Gelukkig heb ik nu een rugnummer van de D-categorie kunnen krijgen van de vriendelijke voorzitter van de VWF. Doel is eenvoudig, zolang mogelijk volgen en proberen binnen enkele maanden dit niveau aan te kunnen en de wedstrijd uit te rijden in het peleton.
In tegenstelling tot gisteren, gaat het de eerste ronde aan een egaal tempo van ongeveer 42km/u. Een snelheid waar ik verleden jaar nog van opkeek. Een snelheid waarbij ik me nu al op mijn gemak voel. In de tweede ronde rijden er 6 man weg van het peloton. Het peloton laat niet begaan. Het tempo gaat verschroeiend naar boven. Het is nu aanklampen geblazen. Ik zoek verschuiling achter de rug van een bonk van een kerel. Mensen wat scheelt het als je achter hem kan rijden. Het is mijn redding want na elke bocht moeten renners lossen. Ik schuif steeds op en blijf aanklampen. Er is toch wel een verschil met de C's van gisteren. De tempoversnelling duren gewoon eindeloos lang bij de C's. Bij de D's zijn ze even hard, doch na 2 à 3 km valt het wel even stil.
In de 3e ronde zit ik nog steeds in het peleton. Er rijden na de 6 leiders nog een 15 andere mannnen weg. Van de kopgroep van 6 gaan er 2 tegen de grond in een haakse bocht naar rechts. Ze liggen nog kermend op de grond als wij voorbij snellen, zo heel veel voorsprong moeten ze dan ook weer niet gehad hebben, denk ik. Vanaf de 4e ronde begin ik te denken wanneer ik de dodelijke doodsteek zal krijgen, maar de ergste tempoversnellingen zijn voorbij. Elke ronde wordt er op dezelfde plaatsen doorgetrokken. Dit maakt dat ik nu weet dat op 3 plaatsen het gevaarlijk is om te moeten lossen. Ik schuif op naar voren in het peloton en hou stand.
De jury roept af nog 2 rondes. Ik rij constant in de buurt van mijn vriend Rudy Taleman. Ik voel dat ik nog krachten over heb en het lijkt me te gaan lukken om met de D's mijn eerste finish te halen. Er zijn nog wat aanvalpogingen. Ik spring zelfs een aantal keren mee, doch het peleton blijft samen. In de laatste ronde gebeurt er niets meer. Enkel Louis Moens probeert tot 3 keer toe een eenzame onbegonnen uitvalspoging. We spurten voor de 20e plaats. Eens kijken of mijn spurt ook hier van pas komt. In de laatste rechte lijn, schuif ik op naar een 15e plaats. Er wordt al van ver aangezet. Ik zit helemaal links en schakel mijn grootste verzet. Ik ga er vlot enkele voorbij en eindig rond een 10e plaats. In totaal dus een 30e plaats op 48 deelnemers.
Ik ben uiterst gelukkig dat ik deze wedstrijd met de D's heb uitgereden. Ik heb weeral een stap voorwaarts gezet in mijn prille wielercarriere. Een doel is weeral bereikt.
Voor de start ontmoet ik enkele vrienden van verleden jaar, Guy D'Haese en Peter VanKerckhove. Ook Monique Van Poecke is voor de eerste keer dit seizoen terug van de partij om foto's te nemen. Ook mijn vader komt nog eens supporteren vermits Bazel niet ver gelegen is van Hoboken. Met een 35 renners starten vandaag de F1/F2 als eerste, met daarna de E/E+. Na enkele 100m pikken we de laatkomer Luc Cocquyt nog op en al lachend wordt er geroepen dat hij een ronde extra moet rijden. In de eerste ronde krijgen we enkele kleine aanvalspogingen, vooral Marc Dhanijns probeert een lange vlucht op te zetten. Bij de doorkomst na de eerste ronde rij ik in 5-laatste positie en voor mij hebben sommige het al moeilijk op de stijgende aankomststrook. Ik beslis om er snel voorbij te gaan en het kost toch enige moeite om het gat dicht te rijden. Achteruit gekeken, blijkt dat het toch nodig was want sommige moeten al definitief lossen. In de tweede ronde zelfde beeld aan de aankomstzone, doch ik zit nu niet meer achteraan en ben dus gespaard van onnodige inspanningen om gaten dicht te rijden. Vooraan zijn er wel pogingen maar al vrij snel wordt het mij duidelijk dat er vandaag geen vlucht zal kunnen wegrijden. Vanaf de vierde ronde schuif ik op naar de eerste 10 posities. Het tempo ligt al de ganse koers vrij hoog (40 km/u en hoger) en achteraan staat de deur nog steeds open. Ik tel nog een 15-tal F1-renners en een 10-tal F2-renners in het peloton. Een top 10 zou vandaag wel eens mogelijk kunnen zijn. Ik begin er in te geloven. Het gaat weer uiterst goed vandaag en ik heb nog geen trap teveel gegeven.
Met nog 2 rondes te rijden hou ik nu een late aanvalsvlucht in de gaten. Als er nu nog een man of 5 wegspringen, moet ik mee zijn. Een echte ontsnapping komt er echter niet, dus ik blijf in de wachtkamer zitten en hou mijn positie. Bij het ingaan van de laatste ronde springt Noël Verzele alleen weg. Nu meespringen betekent dat ik alle kansen op een goede ereplaats in het vuur gooi, dus ik beslis om te blijven zitten. Noël is een stevige hardrijder maar neemt slechts een 100m. Ondertussen komen een 8-tal E-renners ons voorbij gesneld. Noël kan enkele minuten later aanpikken bij deze E's en kan alzo stand houden en de wedstrijd winnen. Proficiat.
Ikzelf zit voortdurend in 5e positie en reken op een sterke eindsprint bergop. Coppers probeert het met Jef De Naeghel, maar ik counter en schuif mee. Jef De Naeghel rijdt met nog 4km te gaan even alleen weg, maar het peloton onder impuls van Dhanijns heeft teveel snelheid en het wordt een peletonspurt voor de 2e plaats. Mijn plannetje is al lang gemaakt. Ik weet dat ik nu in 4e of 5e positie uit de laatste scherpe bocht moet komen en direct na de bocht al moet aangaan. De kans dat er dan nog 3 of 4 man overgaan is dan zeer klein, want zo'n spurt licht me wel. De laatste kilometers verlopen perfect. Ik heb het wiel van Jef De Naeghel (winnaar van verleden week) en deze schuift op naar een 3e plaats. Ik neem een zeer goede rechtse bocht en schiet al naar de 2e plaats. Met nog 400m te gaan, schakel ik bij en zie links van de weg nog een gaatje om naar de leiding te gaan. Met volle kracht en groot verzet zet ik alle macht in mijn armen en benen. De spurt verloopt als vanzelf. Ik neem 2 à 3 meter voorsprong op een spurtend peloton. Ik kijk naar rechts en zie ze niet direct naderen. Ik heb nog krachten over maar deze zijn niet meer nodig. Ik hou nog een goede meter voorsprong op Alfons Van Raemdonck en spurt naar een eerste goed resultaat dit seizoen. Met een tweede plaats ben ik uiterst tevreden.
Uitslag Categorie F1/F2: 1.Noël Verzele (Nazareth, winnaar cat. F1) 2.Kris Van Honsté (F1-2) 3.Alfons Van Raemdonck (F1-3) 4.Jozef De Naeghel (F1-4) 5.Karel Heirbaut (Belsele, winnaar cat. F2) 6.Paul D'Hoey (F2-2) 7.Noel Rogge (F2-3) 8.Jozef De Wever (F1-5) 9.Helmuth Tas (F1-6) 10.Emmanuël De Loor (F1-7) 11.Eddie Van Leirberghe (F1-8) 12.Daniel Hauttekeete (F2-4) 13.Eric Pauwels (F2-5) 14.Marc Dhanijns (F1-9) 15.Jean-Pierre Pollefliet (F1-10) 16.Eddy Iterbeke (F2-6) 17.François Coppers (F1-11) 18.Luc Meheus (F2-7) 19.Louis Moens (F1-12) 20.Jean-Paul Van Oudenhove (F2-8) 21.William Govaert (F1-13) 22.Peter Viette (F1-14) 23.Cees Van Rijsbergen (F1-15) 24.Jos Vergult (F2-9) 25.Luc Cocquyt (F1-16) 26.Peter Van Kerckhove (F1-17) 27.Julien De Bock (F2-10) 28.Eric De Wilde (F2-11) 29.Adri Van Loon (F1-18) 30.Hugo Martens (F2-12)
