Ondertussen werden reeds 5 crosswedstrijden meegereden met volgende resultaten : 5/9/2010 : Kessel : 26e plaats (van de 30) 12/9/2010 : Wiekevorst : 25e plaats van de 31 18/09 : Knesselare : 23e plaats van de 26 19/09 : Koningshooikt : 25e van de 29 25/09 : Stabroek : 17e van de 22.
Tussen alle tennistornooien door, toch nog eens een wedstrijd meegereden. Dit keer te Hamme. Vermits mijn zoon 's morgens nog moest voetballen, was de kans groot dat ik nooit om 14h30 in Hamme zou geraken, dus was ik van plan om eens bij de CD's mee te rijden.
Eens aangekomen, kon ik mij het parkoers terug herinneren. Het is een criterium met een omloop van ongeveer 2km per ronde, met slechts enkele bochten, dit is in mijn voordeel. Even nog discussie of de CD's nu samen met de A's moeten vertrekken, doch de Cd's mogen apart starten. De eerste 5 à 6 rondes gaat het verrassend goed. Het moet ongeveer 2 weken geleden zijn dat ik nog eens op mijn fiets heb gezeten en ik kan het tempo van de CD's volgen, da's al een prestatie op zich. Na 20minuten beginnen echter de eerste serieuze aanvalspogingen en het gevolg is dat er constant versneld moet worden. Op een gegeven moment rijden een 5-tal renners weg (met o.a. Peter Ballet, Walter De Veerman en Luc VDBergh). Het peleton scheurt in 3 stukken. De eerste renners moeten lossen, ikzelf kan nog net bij 2 C's als laatste aansluiten. Het is nu alles geven. De 2 C's rijden een volledige ronde alles uit de bak. Ik sleep mee en na 2 rondes achtervolgen krijgen ze het gat terug dicht. Ook de 5 koplopers zie ik terug rijden. Alles is dus blijkbaar terug samen en ik hang er wonderwel nog steeds bij.
2 rondes later blijkt echter deze inspanning er voor mij teveel aan geweest te zijn. Bij een volgende aanvalsgolf moet ik er onherroepelijk af. Mijn koers is echter nog niet gedaan. Ik blijf voort rijden want even nadien komen de A's mij voorbij snellen. Ik probeer aan te pikken. Na enkele rondes alles geven, begin ik dit egale tempo wel onder de knie te krijgen. In laatste positie tegen 43km/u toerkes rond rijden blijkt me beter te liggen dan de 10- tallen demarages van enkele minuten geleden.
Na 40 minuten koers blijken de AB's terug bij de CD's te komen. Vooraan zijn er een man of 7 van door gegaan, maar ik kan me achteraan het peleton ABCD's handhaven. Na één uur wedstrijd hebben we iets meer dan 42 km afgelegd. Het is nu nog 10 rondes tot de finish. Ik begin af te tellen. Elke ronde voel ik dat ik elk moment zal moeten loslaten. Ik besef echter dat de koers binnen 15 à 20min gedaan is en telkens vind ik de moed om aan te klampen. Stilvallen voor de bochten aan 30km/u en optrekken tot 50 km/u om alzo terug als laatste te kunnen aansluiten. Het is moordend.
Uiteindelijk slaag ik in mijn opzet. Ik rij de koers uit. Sprinten zit er echt niet meer in. Ik ben vrij diep moeten gaan om uit te rijden. Morgen eens in de krant kijken want ik eindig 5's bij de D's.
Dinsdag koers te Beveren, daar ga ik eens iets proberen. Onderaan rij ik in het geel met blauwe helm, blijkbaar toch niet de gans koers als laatste gereden (geleden).
T' is een beetje stil rond mijn blog-site. Verleden maandag nog meegereden in Bazel en aldaar 12e geeindigd, doch mijn gedachten zijn meer bij het tennis. Ik heb deze week een tornooi meegespeeld in Duffel en aldaar halve finale verloren (6/3 en 7/6). In St. Amands op het tornooi van Savanti bereikte ik wel de finale en kon deze ook naar mijn hand zetten. Finale gewonnen meet 6/2 6/1 tegen B-2/6. Halve finale was 6/3 6/2 en de kwart was 6/3 6/1. Dus tornooiwinst (het was een jaar of 4 geleden). Ik schuif op naar de 5e plaats in Antwerpen en probeer nog bij de top 4 te geraken om alzo de masters-eindronde nog mee te kunnen spelen in september.
Toch nog 2 koersen meegereden in juni. Zaterdag te Lochristi en maandag te Gavere. Te Lochristi was er een vrij nieuw parkoers uitgetekend. Een bochtrijk einde en dan 3 grote rechte stukken waar de snelheid naar boven zou gaan. We krijgen in het begin enkele aanvalspogingen van Jef de Naeghel. Na een diretal rondes gaat dan een vrij onbekende enkeling in de aanval. het blijkt de Nederlander Jo Scholten te zijn. We zien hem constant rijden met een 300m voorsprong, doch 3 rondes later rijdt hij nog steeds alleen aan de leiding. In het peleton wordt het tempo onderhouden, maar ik heb de indruk dat niemand zich zorgen maakt.
Met nog 3 rondes te rijden gaat Jos Vergult in de aanval. Wederom laat het peleton begaan. Ik acht het moment gekomen en ga er alleen achter. Met ons 2 nemen we al snel een 300m voorsprong, de koploper zien we niet meer rijden. We draaien enkele keren goed rond, doch het peleton komt ons terug halen. Bij het ingaan van de laatste ronde zien we de koploper ineens wederom een 250m voor ons uitrijden. Boulard pakt zijn verantwoordelijkheid en trekt aan de kop van het peleton. Met nog 4km te gaan komen dan ineens de E's van achter ons aansluiten. Dit is echt een ramp, het wordt een massaspurt voor de 2e plaats met een man of 50. Da's te gevaarlijk en ik besluit niet mee te spurten, vooral omdat ik volgende week op vakantie vertrek. De Nederlander wint en ik rij rond een 14e plaats over de meet. Ondanks dat ik de laatste 3 weken niet heb gefietst, bleek de conditie toch nog geod te zijn.
Maandagmiddag had ik echt veel zin om toch aan de start te komen van Gavere, nabij Oudenaarde, vooral omdat het parkoers aldaar wat naar boven gaat en het eens iets anders is dan al dat vlakke rondjes rijden. Eens aangekomen bleek het parkoers gewijzigd en er waren nu elke ronde een 2-tal straten welke naar boven gaan. Het zou een zware koers worden, vooral omdat 4 categoriën samen moeten starten en samen één koers vormen. E, E+, F1 en F2. Het tempo zou zeer hoog liggen. Ik had te weinig tijd om het parkoers te verkennen, gelukkig moeten de eerste 2 van de 11 rondes achter een wagen gereden worden. Bij het ingaan van de derde ronde gaat het tempo de hoogte in en het zou nooit meer stilvallen.
In de zesde ronde ben ik al wat opgschoven naar het midden van het peleton. Op dat moment wordt er op de helling vooraan nog maar eens serieus doorgetrokken. De eerste renners moeten hun schakeltje laten schieten en het peleton valt in verschillende scheuren. Ik voel me echter goed in het stijgende werk en schuif in het zog van enkele anderen steeds naar voor en ga er dit stuk zeker een man of 15 voorbij. In de afdaling wordt er enorm hard doorgetrokken. Een rustmoment is ons niet gegund. Ik denk dat in deze ronde er een pak renners gelost moeten geweest zijn. Helmuth Tas heeft me echter geleerd dat ik niet constant achteruit mag kijken, dus ik heb geen idee wie er allemaal gelost is.
Bij het ingaan van de laatste ronde schuif ik nogmaals op naar de top 20. Ik heb de indruk dat de anderen het moeilijk hebben. Ikzelf ga nog steeds zeer vlot naar boven. Ik besluit echter mijn krachten te sparen voor de spurt. Met nog 5 km. te gaan komen dan de eerste echte aanvalspogingen van de dag. Tony Reyniers probeert het bij het ingaan van de laatste ronde, maar heeft geen succes. Jozef de Neef gaat aan met nog 3km te gaan. Hilair Heye gaat erachter. Helmuth Tas twijfelt en wacht net iets te lang. De sterke Jef Deneef houdt stand tot aan de finish. Ikzelf spurt ronde de 12e plaats in totaal en 9e bij de F1. Ik vond het een leerrijke koers. Misschien heb ik toch ook wat klimtalent. Het was vandaag echt eens iets anders : grote groep, alles blijft te samen, hoog tempo, bergop.
