|
19 juni 2016,
We mogen de radiostilte doorbreken en dat zal gedurende de komende posts wel duidelijk worden waarom.
Maar laten we dan maar beginnen bij het begin en we gaan een flink stukje terug in de tijd.
Had al enige tijd zin in een nieuwe uitdaging: wilde opnieuw meer 'corporate' en ook reizen naar Afrika
begon een beetje te riskant te worden.
Aldus waren we al een geruime tijd onze resume aan het uitsturen, de ene keer met wat meer response dan
de andere. Vorig jaar in September waren we er dichtbij, maar helaas werd een reorganisatie doorgevoerd en
de job afgeschaft, jammer Houston we komen er niet aan but everything happens with a reason.
Begin januari werd ik opnieuw gebeld ivm resume dat ik eind December had gestuurd, ha da was vrij rap.
Al vlug volgde er een telefonisch interview met de hiring manager die in Malaysia gebaseerd is. Al even vlug kreeg
ik te horen dat ik geslecteerd was voor een aantal persoonlijke gesprekken. En na een geweldige prep van Ine op
de standaard vragen, werd ik op kosten van mogelijke nieuwe werkgever ingevlogen voor interview (maandag na
Superbowl Sunday). Dit was op zich al leuke ervaring, gratis vliegen voor een jobinterview....
En toen werd het stil tot Super Tuesday (we gaan van ene Super naar andere, je weet wel toen Ine en ik voor het
eerst mochten gaan stemmen. Ja het werd echt wel een super Dinsdag, want toen kreeg ik aanbod en daar moesten
we niet echt lang over nadenken.
Maar tja, dat wordt dus verhuizen en dat gehucht moesten we dus even opzoeken: Perrysburg ( bij ons meteen omgedoopt tot
peereburg, uit te spreken op zijn Westvlaams aub).
Eens alle administratie achter de rug was, konden we het nieuws bekend maken en dat sloeg natuurlijk in als een bom.
En dus daar kwam ook nog eens de dringende Belgentrip tussen voor pa Verbeke, wat het allemaal nog wat stressvol maakte.
(zie vorige blog).
Soit, sinds 28 Maart zitten wij dus in de MidWest tussen de peren. Maar wa heeft dat dan met zonnestraaltje te maken?
Wel, nieuwe werkgever is fabrikant van zonnepanelen met produktie in Perrysburg en in Kulim. We produceren
panelen die enkel voor 'utilities' worden gebruikt, zeg maar de grote velden met vaak miljoenen panelen. Onze klanten
zitten wereldwijd en ik ben verantwoordelijk voor all vracht zowel inboud van de grondstoffen als uitgaand van afgewerkte
produkten. Ook al zitten we bij produktie in USA, we zijn ook verantwoordelijk voor Malaysia (grootste fabriek) en nog
een paar logisiteke mensen in Europa.
Dus op 28 Maart vlogen we van het zonnige Atlanta naar het koude en grijze Ohio. De bedoeling was om telkens 2 weken
in Ohio te blijven en dan weekendje naar Atlanta te komen, want Ine die bleef in Atlanta voor een tijdje.
De eerste maand verbleven we op hotel (en ja na een tijdje kenden ze me vrij goed) en gingen we op zoek naar een tijdelijk
tuinhuisje tot we nieuwe woonst hadden. We konden ook meteen gewoon worden aan het weer want begin April hadden we
nog smeltende sneeuw en voor de rest wind, heel veel wind. En ook regen, heel veel regen....
Ondertussen hadden we ook onze eerste business trip richting Europa (Duitslang/Frankrijk en Zwisterland in 1 week).
Ine die wilde nog wachten om te verhuizen wegens werkomstandigheden en dus beslisten we ook om ons huis pas in Mei
op de markt te zetten en dus was de afspraak dat we een radiostilte zouden inlassen tot Ine klaar was om haar ontslag te geven.
Wordt vervolgd in komende weken...
|
