Ondertussen zijn er al behoorlijk wat 'voor de laatste keer' meetings geweest.
En sommige blijven toch wel speciaal zoals vorige week in Coevorden, een plaats waar wij 7 jaar terug
nog nooit van hadden gehoord (sorry voor de mensen die er wonen!).  Een klant van ons heeft er
een vrij grote plant staan en in hun opdracht hebben wij een treindienst opgestart naar Rotterdam. 
Dit dorpje zal voor ons altijd speciaal blijven: de treinterminal is ondertussen fors gegroeid, de mensen
die we er kennen zowel bij de klant als leverancier zijn ondertussen onze vrienden geworden.
We bleven er telkens overnachten in een Bed en Breakfast van een oude relatie van ons en we werden er
beter bediend dan in een 7 sterren hotel (de schoenlaper in Sleen mocht je er een keertje willen slapen).
Met toch wel gemengde gevoelens namen we van al deze mensen afscheid en keerden met geschenken en bloemen
terug naar Brugge, ook dat hoort bij our move.

Ook al zijn al aantal zaken geregeld toch blijft de to do lijst langer worden.  Telkens ons iets te binnen schiet
voegen we dit bij de lijst toe en ook elke week-end wordt er wel een kamer onder handen gepakt om daarna
als vaste klant richting containerpark te rijden en als netjes in juiste afvalcontainer te dumpen.
De lijst met huurhuisjes lijkt te krimpen, al onze favorieten die we wilden bezoeken in September zijn verhuurd.
Hopelijk krijgen we in August een aantal nieuwe hartendiefjes erbij die binnen ons budget passen.

Nog 6 weken werken, alles wordt nu toch wel echt 'echt'

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

In the last weeks we had several 'last meetings' at work.
But some of them will remain special, just like the one in Coevorden, a small town in the North of Netherlands
of which I have not heard of 7 years ago.  For a customer of us we were asked to create a rail link between
their plant and the port of Rotterdam.
This town will always remain special for us: the small trainterminal is now a full sized operations and the people
we know (both customer and suppliers) have become our friends for life!
Each time we went we stayed in a local Bed&Breakfast managed by an old acquaintance of us: the service
was better than a 7 star hotel.
With mixed feelings, some presents and flowers for my wife we did drive back home (is Brugge still
our home?).  Also these feelings are part of our move.

Some personal items are already organised but it seems that our to do list keeps growing.
Each week-end one room at home is taken care of, followed by a trip to the local waste management
(we have become a regular customer since our decision to move)
The list with homes to rent seems to shrink and most of our favorites are gone.
Hopefully we will get some new nice home proposal in August as it is key that during our upcoming
visit we find a nice rental home.

6 weeks to work, all is now really becoming 'real' 

Tot onze verrassing kregen we Vrijdag reeds bericht dat onze definitieve green card binnen was.
Dat is net 4 weken na de activatie van onze tijdelijke visa, onverwacht snel.

Ondertussen blijft het razendruk: op het werk is mijn opvolger voor de Board bekend en dus nu volop
meetings aan het opzetten om alles door te sluizen naar de nieuwe man. 
Ook nog een paar projecten afwerken en links en rechts een afscheidslunch meepikken met een
leverancier/klant en aldus raken de dagen goed gevuld.  Ook mijn vrouw is volop dossiers aan het overdragen...

Maar ook prive blijft er veel te doen: de ziekteverzekering is aangevraagd, telenet is opgezegd, offertes
verhuisfirma's zijn aangevraagd en zo zijn er nog wel een aantal dingen.  Niet te vergeten ons huis wat
opschommelen kwestie dat wat er overblijft ook mee kan in onze 20ft container.  Een mens verzamelt toch
wel iets in 8 jaar.  Men zou eigenlijk elk 10 jaar moeten verhuizen, kwestie van rommel tot minimum te houden.

Op Zaterdag hadden we ook nog een logistiek probleem: naast de 4 poezen die we meenemen was er ook
nog eentje in ons tuinhuis komen vestigen samen met 3 kleine, schattige poezekindjes.... 
Toch van het goede teveel vonden we en dus was de jacht open.  Helaas hebben we alleen de kleintjes kunnen
vangen en naar het Blauwe Kruis vervoerd, ze waren wild geboren en we hadden geen andere optie, ze zien er
wel schattig uit maar blaasden uit volle kracht bij het naderen en durfden ook wel bijten ..
Moeder poes blijft over en gezien haar gezondheidstoestand willen we ze zo snel mogelijk vangen om onze 4 poezen
gezond te houden en hopelijk krijgt zij nog een 2de kans.
Bij deze mensen, zorg voor jullie dieren en laat ze steriliseren, zo voorkom je veel dierenleed, de kans dat onze
kleintjes het zullen halen in het asiel is zeer klein  !!!


Gisteren was er dan een familiefeest (meter van mijn vrouw waren 50 jaar gehuwd) en dan krijgt zo een feest
voor ons toch wel een aparte bijklank want ook dit is waarschijnlijk de 'laatste' waarop zij al haar neven en
nichten ziet.. 
Langzaam maar zeker komt de grote move dichtbij, zeer dichtbij.

De kittens die we met pijn in het hart achterlieten in het asiel met weinig kans op verder leven ...
/ The kittens  which we had to leave behind in the shelter with pain in our heart knowing the chance of getting a life is very low ...

   

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Last Friday we did receive confirmation that our real green card did arrive which is very quick as this is
only 4 weeks after we did activate our temp. visa.

Meanwhile remains it pretty busy at the office.  My replacement has been anounced and thus transfer
meetings needs to be organised. Also some projects need to be finished and I have been invited by some
customers/suppliers for a farewell lunch.

But also after hours a lot of practical stuff needs organising: canceling the cable contract, look for quotations
for expat insurance, quotations for a moving company and so on and so on.  As we intend to move only
'essential' belongings we have started to clear the house. 
And must say: boy oh boy we do collect some stuff over the last 8 years.

As this was not enough we found out on Saturday that next to our 4 cats who will move with us we had
a new stranger who did arrive with 3 kitties.  As we found this a bit of a too big family to move we decided
to catch the new arrivals although we only managed to catch the small ones (they are brought to an animal
shelter, we did not have any other option as they were born in the wild , although they look very sweet in
reality they were not ( except for 1 ) and would even bite !!).  Mammy cat is still around and remind us each
evening by walking by!  Hopefully we will be able to catch her soon as her health condition is not very good
and we do not want our own cats to catch a disease, furthermore we hope she will get a second chance.
( So please , look after your pets and sterilise them on time, if you think that these little kittens will have few
chances to survive in the shelter ... !! )

Yesterday we had a family reunion of my wife.  These type of gatherings do have now a special feeling for us
as this is most likely the last time before we leaving my wife will see all her cousins and nices. 
It makes us realise the big move is coming pretty close.

.