Gezien de omstandigheden dachten we om via onze blog iedereen wat op de hoogte te houden.

Yes I know, we hebben al geruime tijd niets meer gepost en krijgen toch af en toe nog een e-mail met de vraag of we nog in States wonen.

Ja hoor, we wonen en werken nog steeds in Ohio en Ineke en ik zitten nog steeds bij zelfde werkgever.  In de 4 jaar is het leven zijn gewone

gang gegaan: dat is werken en in mijn geval behoorlijk wat zakenreizen, en in het weekend ons kotje op orde houden, niet evident met

4 kattepoezen.

Dus ja hier alles ok, iedereen gezond en wel.

Zelfs in tijden van Corona, ook al vrezen wij dat het hier in de Mid West het nog niet goed doorgedrongen is: er zijn wel maatregelen uitgevaardigd,

maar dat is (muz van malls en restaurants) eerder vrijblijvend.  We noemen dit shelter at home maar ons beiden werkgevers vertalen dat als je

beslist zelf en je mag als je niet ziek bent komen werken, dus niet echt een strikte 'bluft in je kot'.  Het gekke is dat ook bij beiden alle

produktie blijft doordraaien, dus echt wel business like usual.

Ine en ik hebben wel beslist om van thuis te werken (nu op naar derde week) en we zijn slechts 1 keer naar de winkel geweest (neen niet om toiletpapier

te 'horden').  Wie Ine kent, weet dat we voldoende in voorraad en in de vriezer hebben.  Dus we werken van thuis (vaak veel te lang, Ine soms tot 10 uur en

ik tegen middernacht aan) maar gaan wel elke dag toertje wandelen (weer of geen weer).

Voor de rest niks nieuws onder de zon, we wachten wel wat bang af als we einde Mei naar Belgenland zullen kunnen komen.  

En we beloven dat we gaan pogen om regelmatig wat te posten (zonder foto's want we zijn oud geworden....).

Aan jullie in Belgenland en Nederland: blijf thuis!

Aldus is Zaterdag 23 juli de grote dag, want dan komt de grote truck met 300 dozen

en onze meubels.  Ook AT&T komt langs om internet aan te sluiten en de werkmannen

om nog paar kleine klusjes te doen.  Kortom volk genoeg.

De mannen hebben zowat ganse dag nodig om de truck leeg te krijgen en alles in elkaar

te vijzen.  Ik krijg een pak papier in mijn handen geduwd met de vraag om de nummertjes

aan te kruisen van elke doos die uit wordt geladen.  Is veel te saai, na een half uur laat ik

het aankruisen voor wat het is en kruip ik in de truck om te helpen lossen, veel leuker en

dat hadden die mannen blijkbaar nog niet veel meegemaakt.

Soit rond een uur of 5 is alles klaar en kunnen we vlug heen en terug naar ons tuinhuisje

om de 2 Belgische katten te verlossen en hun nieuwe woonst te tonen.

We slapen eindelijk terug in ons bedje, heerlijk!

Helaas vertrek ik een paar dagen later voor 2 weken naar Azie, weekje Sinapore en een

weekje Malaysia.  Ine die blijft achter met de dozen en werkt zich 2 weekends in het zweet

om dozen leeg te halen.  Als ik terug thuis ben, ben ik geweldig tevreden man want zowat

de helft is reeds leeg.

De rest van Augustus is het elk weekend van het zelfde: dozen leeg halen, karton buiten

sleuren, werkmannen die van alles en nog wat komen doen, meubeltjes leveren, gordijnen,

kastjes bijkopen en in elkaar steken.  

Maar vooral nog meer dozen leeg halen, soms tot frustratie van ikke, al die kleren en schoenen

die Ine heeft, nie normaal hoeveel dozen da zijn.....

Ondertussen zijn ook de kleintjes verhuisd want we moesten eerst nog een deur plaatsen tussen

salon en keuken zowat we de bende gescheiden konden houden (en katteoorlog 3 is daarmee

voorkomen!).

Eind Augustus doen we de kleine verhuis, want ja ook ons tuinhuis moest nog leeggehaald worden.

Je zal wel kunnen begrijpen dat we beiden een beetje chagrijnig waren tegen de avond (vooral ikke),

heb nu genoeg dozen versleurd.  Was ons huisje bijna doosvrij, komen we met nieuwe lading aanzetten.

We kunnen herbeginnen

Eens de U Haul leeg zegt Ine langs haar neus weg dat we nog een werkje hebben vooraleer we die

truck terug brengen: speelgoed halen.  Wa speelgoed?

Nu we een vijver hebben en een klein steigertje vindt Ine dat we net als alle buren een pedalo en

een kayak moeten hebben.  Wij dus naar de mall, waar veel mensen zeer vreemd naar ons kijken.

Wie komt er nu op Zaterdagavond shoppen met een truck?  Wij dus!

Aldus wandelen we de winkel buiten met 2X kayak, 1X pedalo en 2X fietsen.  Ja, ze zagen ons 

graag komen.

Maar goed midden September zijn we zeer blij, huisje in orde, doosjes weg en vooral ook de

gastenkamers klaar want binnenkort komen onze eerste bezoekers al!  We kijken er echt naar

uit.

En daar is ie weer, de verhuistruck

Tja, da moeten we nog allemaal uitpakken

En da ook

BBQ aangesloten, terrasje bijna in orde

Leeghalen ons tuinhuisje, bybye

Speelgoed!

Nog meer speeelgoed!

En de gordijntjes zijn er, het begint op zijn plooi te geraken

Ons Ineke doet een 'Ikea-tje'

Na het vuurwerk voor 4th of July, was het tijd voor wat vuurwerk in ons nieuw huisje.

Ine die heeft 14 dagen vooraleer opnieuw aan het werk te gaan en we hebben gelukkig

van onze realtor een goede referentie gekregen van een handy man.

Eerste werk: Schilderwerken.

Het huis is zeer donker aan de binnenkant, vooral de zitruimte en de buro voelen echt 80s

aan, maar Ine is overtuigd dat ze dit een moderne look kan geven.  Wij dus naar de doe het zelf

en kleurtjes kiezen.  Pffff voor mij is wit wit maar neen hoor er zijn wel 20 soorten wit:

sneeuwwit, beige wit, bijna wit, whatever.....

Ine zet de schilder aan het werk en die heeft zowat 2 volle weken werk om gans huisje van

boven tot onder in lichtere kleuren te zetten.

Tweede werk: de keuken (wat had je gedacht).

Achter het fornuis hangen er druiven in steen, echt Oma stijl en vree lelijk.

Ook de dampkanp hang zo laag dat je telkens je hoofd tegen bokt wanneer je kookt.

Dus dampkamp omhoog en die druiven eruit kappen en vervangen door meer moderne 

steentjes.

En aangezien we toch bezig zijn wordt het fornuis eruit geramd en vervangen door

gasfornuis, al altijd wens geweest van ons klein keukenprinsesje.  De leiding lag al in

de kelder, dus was enkel kwestie van gaatje boren.

Derde bouwwerf: walk in closet

Net naast de badkamer is er een grote ruimte om er een deftige walk in closet te maken.

Ze hadden een paar hangers geinstalleerd, maar niet een echte walk in.

Dus Ine die begint zelf iets te tekenen en onze handy man voert dit keurig uit: middenblok,

kastjes met vakjes.  Je zou het niet meer herkennen, maar Ine heeft blijjkbaar talent.

Ik mis een weekje werkzaamheden want zit in ons hoofkantoor in Tempe, maar zoals altijd

staat Ine haar mannetje.

Helaas ook wat minder nieuws: onze verhuidozen worden pas op 23 juli geleverd.

Dus ons verblijf met 4 katten in ons tuinhuisje wordt een beetje verlengd en das wel vervelend.

Kleine ruimte met 4 katten die je gescheiden moet houden is niet evident en het voelt soms aan

als we in kennel slapen....

Onze donkere tv hoek

En Ine die maakt er dit van!

Ook buro voelt oud aan

Maar voila, Ine is gepasseerd

Da was basic

Veel beter, Ine heeft alles zelf uitgetekend

Stomme druiven

Daaag druiven

Het zicht vanuit onze keuken en onze dagelijjkse gasten

Atlanta en onze rit naar Ohio.

De laatste groepsfoto met onze buren

Alles ingeladen, alles echte Hollanders richting Holland

Cincinatti, we zijn er bijna: nog 4 uur

Welcome to Ohio!

En ik heb mijn papa gemist, samen eten

Boer Bart (deel 1, er volgen er nog)

Afscheidsfoto van Ine en Orange Fitness

En dus was er eind juni opnieuw een maand aangebroken van lange afstandsrelatie.

Ine terug naar Atlanta en ik in ons tuinhuisje in Ohio met de 2 jongste katten.

Maar niet getreurd juni was EK maand en de Rode Duivels die gingen eens iedereen]

naar huis blazen, niet dus....

Ondertussen deel 2 van heel veel papierwerk: nu voor ons nieuw huisje.  Gelukkig kan

alles tegenwoordig met mail maar het blijft toch behoorlijjk veel administratie.

Ook Ine die heeft haar handen vol, want ook de verhuis regelen is behoorlijjk wat gerommel.

Ook al is alles geregeld met reloactiefirma betaald door mijn nieuwe werkgever, er blijft toch

veel gebel en gezeur bij kijken.

Midden juni is het dan zover voor Ine, tijd om de bom te droppen en haar ontslag aan te bieden.

Een weekje later komt de verhuisploeg: elke dag van 9 tot 6, een volledige week is er nodig om

alles in te pakken en in te laden.  Ondertussen verblijven de 2 Belgische katten op kattehotel.

Ine die verhuist met een paar valiezen naar de buren, want een bed heeft ze niet meer.

Het doet ons denken aan de verhuis van Belgie naar USA, nu bijna 7 jaar terug.

Een weekje later vlieg ik voor de laatste keer terug naar Atlanta.  En je gaat het niet geloven

maar ik heb het zowat gehad met de Delta Shuttle: elke Vrijdag laat aankomen in Atlanta en

op Zondagavond terug, was best blij dat dit stuk voorbij was.

Op Zaterdagmorgen is het tijd om afscheid te nemen van de buren.  We nemen ze mee voor

breakfast en dat er een traantje heeft gevloeid da hoeft niet te verwonderen.  We hebben een

heerlijke tijd gehad in Atlanta en de buren waren gewoon top!

De katten uit het kattehotel halen en weg zijn.  Voor de tweede keer in 2 maand doen we de rit

Atlanta naar Perrysburg met kattemuziek op de achtergrond.  Alles gaat vlot en in net geen 10

uur staan we bij ons tuinhuisje.

Het is het weekend van 4 juli en toevallig dit jaar bestaat Peereburg (uitspreken op zijn West Vlaams

aub, remember?) 200 jaar en het vuurwerk zal spectaculair zijn!  Op het werk wordt er al dagen

uitgekeken naar dit event.  Alvast 1 voordeel om in 'boeregat' te wonen: je hoeft niet uren op voorhand

je plaats te zoeken.  We komen zowat uurtje op voorhand aan en zijn nog ruim op tijd en hebben geen

probleem om te parkeren.

Het vuurwerk valt best mee, alleen de muziek past niet echt maar er werd toch wat dollars de lucht

ingeschoten.

En we krijgen nog goed nieuws: de vorige eigenaars zullen de volgende dag 5 juli verhuizen en dus 

krijgen we de sleutels een paar dagen eerder dan afgesproken, Ine zeer blij.

Onze verhuisfirma komt pas op 23 juli lossen en Ine die begint pas op 18 juli te werken, dus heeft 

ze wat tijd om te 'verbouwen'.  Ine noemt dit een paar kleine aanpassingen, maar uit vorige ervaringen

weten we al dat dit niet bij een 'likje' verf zal blijven.

Maar das voor de volgende keer en ja laat die moppen maar komen over Holland, beste Nederlandse vrienden.

Tja, toen dachten we nog wanneer is de finale?

En die hebben we helemaal vol gekregen! 53 ft

Tja, we blijven deze overal meesleuren

Helaas tijd om afscheid te nemen van onze buren

4th of July Perrysburg