|
Dinsdag 30 November Zaterdag 4 December 2010
Wat hebben we toch een goede co-piloot, we rijden met ons ogen dicht naar de luchthaven.
Auto afzetten en op naar de domestic terminal. We zijn veel te vroeg maar beter te vroeg dan te laat.
De vlucht is met een klein ding : 2 piloten, 1 moter en 3 passagiers ! Helaas is het vrij bewolkt dus zien we
niet veel van Costa Rica.
Na een uurtje landen we in Pte Jimenez. Het is geen luchthaven maar zeg maar een stuk asfalt die omheind is,
net naast het plaatstelijk kerkhof (zou dat een reden hebben?). We worden opgepikt door het hotel. We moeten
nog een 15 km afleggen maar door de staat van het wegdek zullen we hier wel een dik uur over rijden.
We ondervinden al vlug waarom: hobbel de hobbel en van put naar put. We zijn goed dooreengeschud bij aankomst.
Zoals gezegd het hotel ligt in het regenwoud en is een eco hotel dus geen buffet maar a la carte, geen televisie,
zonneenergie, geen stekker voor een haardroger enzomeer. Onze kamer heeft zicht op de zee en geen ruiten maar is beschermd door vliegeraamdraad (sorry ik kan er geen ander woord voor bedenken) en dan hebben we ook een net
boven ons bed. We krijgen ook een zaklamp en de instructies dat wij te gast zijn bij de dieren van het regenwoud
en niet andersom (dus knal de beestjes die in je kamer kruipen niet dood aub). Het leuke aan zo een open kamer is
dat je dus echt wel een bent met moeder natuur: je hoort elke vogel en wordt s morgens gewekt door de brulapen
(al dacht Ine eerst dat ik iets aan het roepen was...). Het nadeel is dat na een tijdje alles wak is. Je zit in het regenwoud
dus luchtvochtigheid is zeer hoog en dus voelt alles nat aan: bed, je kleren, etc. en je krijgt ook vaak plaatselijke
bezoekers in je kamer van motten tot spinnen en alles wat nog kan kruipen. Je wordt echt aangeraden om je schoenen
en kleren zorgvuldig te checken vooraleer aan te trekken.
Dus je leest het goed dit was iets compleet anders en we hadden wat tijd nodig om ons aan te passen. We vullen de
dagen met regen of wat had je gedacht, een paar wandelingen (al ziet Ine haar broek er meer uit als iemand die een
rally heeft gereden dan iemand die gewandeld heeft), apen (weeral apen), toekans (nog meer toekans), arends en vooral
zeer lekker eten. Het eten in dit hotel was zeer uitgebreid (3 gangen s mdidags en 4 s avonds) en het eten was van het
beste die we al gegeten hebben in ons leven. Zit je hier in het regenwoud bijna tegen einde van de beschaving en dan
serveren ze hier geweldig eten, ongeloofelijk!
De laatste dag planten we ook nog 2 bomen (lees: Ine plant en ik kijk) en dat is meteen het einde van onze reis.
De terugvlucht met onze mugge duurt iets langer dan normaal want de luchthaven van San Jose is gesloten voor een onduidelijke reden dus dat ding draait zo een 20 minuten circeltjes. Nie goe voor onze maag.
Gelukkig verloopt de rest vlot en komen we s avonds laat terug thuis bij onze poesjes.
Dit was Costa Rica, op naar Belgenland voor Kerst!
|
