|
Donderdag, 9 juli 2015
Vorige week was het dus weer 4th of July week-end, reeds onze vijfde in de US en
eerste als Amerikaanse burger. De citytrip dit jaar is gepland naar Portland, Oregon aan
de Westkust van de States.
We vertrekken op Donderdag 2 juli in de namiddag ook al is Atlanta de drukste lucht-
haven ter wereld, we hebben het nog nooit zo druk gezien. We zijn nummer 25 voor
vertrek dus dat wordt dik half uur 'vliegtuigje aanschuiven'. Soit, na 5 uur vliegen en
3 uur achteruit landen we in Portland.
In San Fransisco hadden we Bart voor het openbaar vervoer en hier hebben we MAX
den tram.
Op Vrijdag besluiten we naar de bergen te gaan en huren we een tuttut. Na een uurtje
rijden gaan we de scenic route volgen en kronkelen naar boven. Op vele plaatsen kan
je stoppen en foto's nemen van prachtige landschap, maar de eerste echte stop is voor ons
de watervallen, de tweede grootste van de USA naar het schijnt (na de Nigarararara Falls).
En we zijn niet alleen, het is dus aanschuiven en dan wachten tot er een plaatsje vrijkomt.
Eens de falls van beneden te hebben gezien, besluiten we toch de hike naar gans boven
te doen (ja we hebben iets met bergen en rotsen omhoog te vlammen). Het valt uit-
eindelijk nog behoorlijk tegen en de 2 Belgische tomaten komen na zowat een uurtje
puffen boven.
Tweede stop is op het einde van de scenic route een dam. Hier verwachten we niet
zoveel van, maar dat blijkt toch een reuze meevaller te zijn. We zijn - bij geluk - net op
tijd voor de 4 uur tour waar op zo een typische Amerikaanse manier wordt uitgelegd
hoe de stuwdam er ooit kwam, hoe electriciteit wordt opgewekt (water, beweging,
magneet, koper, transfo, leiding, transfo, electriceit bij je thuis jawel we hebben zeer
goed opgelet). Maar het leukste was voor het laatst want er werd dus uitgelegd dat
ook aan de natuur werd gedacht en er was een 'fish ladder'. Wij keken naar elkaar van
wa is een 'vistrap'? Het is dus een soort trap waar vissen door zwemmen ofwel met stroom
of tegen stroom vanuit de zee. De vistrap heeft een paar verdiepingen en de meeste vissen
doen er toch een paar dagen over om die te overbruggen. Het is moeilijk te beschrijven
maar je moet het eigenlijk gezien hebben om het te snappen.
Laatste stop is richting Mount Hood (onderdeel van de 3 big Sisters). We rijden tot de
top (een skiresort dus dat zag Ine meteen zitten....) waar het lekker fris is. Het hotel staat
ons niet erg aan dus we besluiten om naar beneden te rijden en daar een visrestaurant
te zoeken.
Dag twee op 4 juli trekken we onze Amerikaanse vlagge T shirts aan en blijven we in
Downtown. Ze hebben in Portland voor het ogenblik een heatwave en dus het is bijna 40
graden. Eerste stop is famous breakfast plaats en het was nog te doen om buiten op
terras te eten. Daarna verkennen we de Saturday markt waar allerhande 'prul' wordt
aangeboden. Je kan er over de koppen lopen en dus waren we hier vrij vlug klaar.
Stop 3 is ook een must in Portland: Voodoo donuts. Tenminste als je geduld hebt want
het is een dik half uur aanschuiven om binnen te geraken, neen dank U.
Ook de laatste stop is van moeten als je hier bent: de grootste boekenwinkel van de USA
is niet in New York maar hier. Een volledige cityblok en 3 verdiepingen. Ja das iets voor
Bartje maar het is gewoon te groot.
Natuurlijk is de laatste stop op 4 Juli het vuurwerk. En dat was hier goed geregeld want het
werd langs de rivier afgeschoten en een brug werd gewoon voor het verkeer afgesloten.
Dus zelfs wanneer we pas een uurtje voor het vuurwerk opduiken, blijkt er nog voldoende plaats
te zijn.
Dag 3 is de laatste en meteeen de beste We huren opnieuw een tuttut en vertrekken naar de
zee, op 2 uur rijden.
Je moet eerste de bergen over en je arriveert dan vrij abrupt aan de zee. Onze eerste stop is
Seaside want het is ondertussen middag dus ons maagje begint te knorren. Dit klein dorpje
kan je niet beter vergelijken dan met een mini Blankeberge: appartementen, zee, restaurants
en brolwinkels.
Na een (matig) visje gaan we pootje paden en wandelen we een uurtje met onze voetjes in het zand
en het water, heerlijk want dat missen we toch wel een beetje in Atlanta: zee en strand.
Dan gaan we de scenic route op richting Zuiden. Het is een geweldige rit want de bergen
komen hier letterlijk tot aan de zee, dus je slingert je over de bergen aan de ene kant en de
zee aan de andere kant. We stoppen meerdere malen om van het zicht te genieten en doen
nog een kleine wandeling op een strand waar de rotsen in de zee staan.
We eindigen in Lincoln City waar Ine het beste visrestaurant van onze trip vindt. Het is hier
te koud om buiten te zitten maar achter glas met zicht op zee is het aangenaam eten.
We zouden in een uur of twee terug in Portland moeten staan maar dat was een uurtje langer
want blijkbaar waren we niet de enige die van de kust terug naar Portland moesten.
De maandag vliegen we terug in dik 4 uur en zetten we onze klokken 3 uur verder, tja van
West naar Oost verlies je ganse dag. Morgen terug werken....
Zo ziet hij eruit van beneden, en straks gaan wij te voet naar boven
Voila de tomaatjes zijn boven
De vistrap, als je goed kijkt kan je kanjer van een vis zien onderaan de trap
Moest Ine tegenhouden of ze ging de skilatten aantrekken
Moeten er nog boeken zijn?
Donuts met rare smaken, hier moet je zijn als je tenminste wil aanschuiven (de lijn gaat tot de volgende cityblok en terug)
Het vuurwerk was alvast beter dan in SF, maar niets boven Boston!
Ine poojte baden aan de Westcoast
Tja wat is er mooier de voorgrond of den achtergrond?
En zo waren er tientallen plekken waar je kon genieten van het uitzicht
|
