Zondag 16 september 2014

Deel 2 van de vakantie is dus Belgenland waar we na een korte vlucht met SAS vanuit Oslo arriveren.

We blijven 5 dagen.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

De eerste dag(Donderdag)  is ondertussen een traditie en zeker met het mooie weer : naar Nederland op
terras Zeeuwse mosselen gaan eten.  Al hebben we er al binnen gespeeld in Noorwegen, deze zijn echt nog
wel een stukje beter.

Op Vrijdag plannen we een feestje: 5 jaar USA en 10 jaar getrouwd da’s meer dan reden genoeg.  We doen
hetzelfde concept als op ons afscheid van Belgie: zelfde locatie, zelfde frietkraam, zelfde zelfbediening voor de drank.

Wij zijn met ongeveer 50 man en opnieuw is het weer excellent en kunnen we dus lekker buiten in de tuin bijpraten
met een Brugse Zot, een goe bak frieten en een frikadel.

Op het feestje hadden we ook 2 Amerikanen.  Eentje is college van Ine die voor 6 maanden in UK zit en de tweede is
mijn bazin die special voor 4 dagen de plas heeft overgestoken.  Ook al willen beiden vooral de toerist uithangen, toch
willen we ze in Brugge trakteren op lunch.  En ja je kan het al raden het weer zit mee dus kan lekker op terras.

‘s Avonds staat afspraak met familie Babouche op het programma, ondertussen ook al een traditionele gezeliige boel
geworden als we in Belgie zijn.  Eigenlijk was het uitgestelde diner voor plechtige communie van dochterlief.  Het werd
een zeer Belgische maaltijd en da smaakt altijd.

Op zondag nog een uitgesteld communiefeest nu voor Isabau, nichtje van Ine.  En zoals je waarschijnlijk al kan raden :
het was goe weer, leve de terras!

Tussendoor lopen we ook nog bekenden tegen het lijf tijdens het shoppen (al moeten we diep in ons geheugen graven om
te weten wie Hallo Bart tegen ons riep!) en doen we al de nodige boodschappen van chocolade tot calve nootjes.

Na vijf dagen is het tijd om terug naar huis te vliegen met de al even traditionele stop bij de douane om alle factureren
van aankoop te laten afstempelen (inclusief 3 braadpannen gekocht bij onze vrienden in Corona, ja hoor ik je al denken zit
da in de valies en kan je geen braadpan kopen in USA?  Volgens Ine gaat er niets boven een echte Belgische pan, voila!).

En wat ook een traditie na het verlof: terug aan het werk.
De foto's van ons feestje volgen nog.