Mijn eerste idee was om een groot verrassingsfeest te geven. Maar doordat ik op voorhand zijn toestand niet ken, heb ik dit even van mij af geschoven. Momenteel is hij vaak moe en slaapt hij regelmatig. En drie verschillende bezoekjes op een dag is vaak al heel veel, laat staan een hele meute, waar hij amper de tijd krijgt om met iedereen te praten.
Ik heb het feestje dan met hem besproken, maar hij zag het niet zitten. Oorspronkelijk wou hij vake en moeke vragen om 's avonds te komen. In de namiddag moeten we immers in de kliniek zijn voor een consultatie. Maar doordat vake zo immobiel is en afhangt van de verpleegsters, was dat ook niet mogelijk. Ik heb de kinderen dan voorgesteld om een hapje op restaurant te gaan eten. De lieven erbij, ons gezinnetje samen. En dat gaan we doen vanavond! Lekker naar de italiaan waar hij zo graag komt. Een beetje genieten van de kleine dingen in het leven. Geen uitgebreid diner, want dat is te vermoeiend.
Michel zijn toestand is redelijk stabiel momenteel, hoewel ik me toch steeds zorgen maak. Zijn eetlust is wat afgezwakt, en dat terwijl hij elke extra kilo kan gebruiken. De dokter zegt dat dit is door het niet meer innemen van cortisone. Hij is vlug en vaak moe. Hij slaapt redelijk veel, maar wordt regelmatig tussendoor wakker. Ook dit is niet abnormaal. Hij heeft tenslotte drie operaties achter de rug, en dat is amper 2-3 weken geleden. Gisterenavond had hij lichtjes koorts. Ik heb hem een Dafalgan gegeven, en vannacht heb ik er niks meer van gemerkt. Dit moet ik zeker bespreken vandaag met de artsen. De wondes genezen goed, er zijn nu nog enkel haakjes in de drains. En er zijn nu waterdichte pleisters op de overgebleven wondes, zodat hij vandaag eindelijk, na zoveel weken, kan douchen.
Intussen zijn we terug van GHB. Een normale checkup om zijn toestand te zien, een bloedafname en een RX. Binnen 14 dagen volgt nog een CT-scan. En dan de bespreking van het geheel met de verdere behandeling.
Intussen heb ik Michel voorgesteld om er een weekendje tussen uit te trekken voor zijn verjaardag. Hij mag kiezen naar waar. We kunnen dat best nu doen, voor de eventuele chemo. Hij is nog twijfelachtig, maar we zien wel. Wat wandelen in goede zeelucht, misschien wel naar Normandië of Bretagne. Van dit laatste was hij al een tijdje aan't spreken. Als dat voor hem niet te vermoeiend is, zo lang in de auto zitten. Natuurlijk dit weekend nog niet, maar misschien volgend weekend!
