Vandaag is de dag waar we eigenlijk naar uitkijken. We krijgen nieuws over de rest van de behandeling om de kanker aan te pakken. Ons gevecht gaat verder! We worden pas tegen de avond op GHB verwacht.
We vertrekken vroeger om Jef, de ex-kamergenoot van Michel op te zoeken. De man was geopereerd aan een hersenbloeding. Intussen is hij nog tweemaal geopereerd, maar is hij weer aan de beterhand. Wetende dat hij zondag nog zo slecht was en pas zondagavond de laatste keer onder het mes lag, ziet hij er nu goed uit. Nog niet de oude, maar dat komt wel! De twee mannen zijn blij om elkaar terug te zien. Ze hebben regelmatig naar elkaar gevraagd terwijl Rita, Jef zijn dochter en ik contact hielden.
De consultatie begint met een routine onderzoek en de vraag hoe Michel zich voelt. Na vorige week dinsdag is alles steeds beter gegaan. Goede eetlust, veel wandelingen, minder verward, pijnpleisters afgebouwd zonder pijn... Michel vraagt zelfs wanneer hij terug mag gaan tennissen! De assistent noteert alles, onderzoekt hem en gaat dan het geheel met de prof bespreken.
De bespreking geeft geen goed nieuws: op die 4-5 weken tijd zijn er al terug uitzaaiingen: één in de hersenen rechts (de andere kant), één in de lever. Beiden zijn slecht millimeters groot, maar ze zijn er wel. De volgende behandeling is chemo, omdat deze het hele lichaam ineens aanpakt. Ze beginnen met twee cycli van drie weken, en dan terug een scan. Volgende woensdag is de bespreking van de chemo. Of Michel ziek gaat zijn weet de prof niet. Dat is afhankelijk van persoon tot persoon. We zitten daar als verdoofd (Amber is er ook bij). Ik had een lijstje klaar met nog allerlei vragen, maar ik vergeet het. Eigenlijk had ik wel chemo verwacht, maar die uitzaaiingen had ik niet verwacht. We zijn zo van de kaart dat we buiten gaan zonder te wachten op onze nieuwe afspraken. Zwijgend lopen we de gangen door. Er spookt zoveel door mijn hoofd...
De planning is wel met ons besproken. Waarschijnlijk gaan ze volgende vrijdag een poortkatheder plaatsen. De week daarna begint de chemo.
Eens thuis moet ik eerst Seppe inlichten. Na de positieve evolutie van de laatste weken, wilden we eigenlijk alleen maar goed nieuws horen. Michel zijn gsm gaat af. Ik zeg hem dat hij niet moet opnemen als hij niet wil. Het is Johan. Michel drukt af. Eerst moet Moeke het nieuws weten. Wat zijn dit moeilijke momenten, we zijn allevier in onszelf gekeerd. Elk probeert het te verwerken op zijn eigen manier.
Toch blijven we niet bij de pakken zitten. Het is zo mooi weer deze dagen; morgen gaan we barbecueën. Liesbeth komt ook en maakt dessert! We mogen ons niet te fel laten gaan door dit nieuws. Laat ons nog genieten van alle goede momenten die we hebben! Laat ons de momenten koesteren die we samen hebben...
