Sinds zaterdag gaat het veel beter met Chelle. Ik zou al weer vergeten dat hij ziek is. Zijn eetlust is volledig terug, hij geeft niet meer over (ervoor was dit beperkt tot ca 1x per dag) en hij wandelt af en toe wat (zijn knie is minder pijnlijk maar nog wel dik). Zondagavond zijn we zelfs weg geweest: iets gaan eten in het kasteel van Horst met de buren. Het zijn zo'n dingen waar we ons aan op kunnen trekken. En vandaag is hij naar de tennis geweest om daar te gaan kaarten met de mannen en een Duveltje te drinken.
Vandaag is hij ook voor de eerste keer sinds zijn opname mee gaan winkelen naar de Carrefour. Zijn flessen rosé waren op, en hij is er een paar gaan uitkiezen. Daar zijn we Marc en Laure tegen gekomen. Het deed ons beiden plezier om hen nog eens te zien.
Amber zit volop is de blok, die begint vrijdag met haar examens, en hoewel ze nog niet bezig is, is ze al aan't aftellen. Nog 16 dagen en dan zijn de examens al weer voorbij. Seppe is hard aan't werk. Hij vertrekt 's morgens vroeg en komt 's avonds vuil thuis. De vorige dagen was het veel te warm voor hem, nu is het te nat. En als hij bomen gaat af doen mag er ook niet te veel wind zijn ;-). En ik? Ik tel af tot woensdagmorgen. Dan mag de gips eraf. Hets is verrekt warm, zo'n arm tot boven de elleboog in de gips. En onhandig. En vuil na meer dan twee weken. Ik zal zo blij zijn dat ik mijn arm en hand kan wassen, en dat ik eens overal kan krabben... En dat ik officieel weer met de auto mag rijden!
