Helemaal boven zie je een vorm van indeling die er op wijst dat hier (waarschijnlijk) verschillende lokalen zullen komen.
De inrichting van deze ruimte is volledig anders dan de oorspronkelijke, het dak, de verwarming en de verluchting..., alles nieuw en volgens de moderne normen. Voor mensen die vroeger af en toe de trap naar boven namen en die zich de vroegere bovenverdieping nog herinneren zullen deze foto's bijna onherkenbaar zijn maar de volgende generaties zullen dit ervaren als alledaags. Een flink aantal jaren geschiedenis zullen zo overgaan in een nieuwe geschiedenis, deze van de eenentwintigste eeuw.
Verbazingwekkend hoe snel de werken aan het kasteel nu vorderen. Op de eerste foto (ongeveer een maand geleden) zie je nog hoe de achterzijde van het kasteel verborgen werd door het decor. Foto twee toont de huidige toestand: de zandbergen zijn verdwenen, de bodem is afgegraven tot op het niveau van de vroegere kelderverdieping (die nu een omnivalente ruimte zal worden) en de muren die meer dan honderd jaar onder de grond bleven, zijn duidelijk zichtbaar.
De volgende foto's tonen nog andere wijzigingen: aan de voorzijde is de torenhoge kraan verwijderd, aan de achterzijde wordt alles in gereedheid gebracht om de nieuwe aula in open lucht aan te leggen (diverse betonblokken die de zijkanten en de trappen zullen vormen).
Vlak naast de ijzeren poort is een bedding gegraven die loopt naar de nieuwe inrijlaan en van daar naar het kasteel.
Hopelijk heeft dat geen negatieve invloed op de nog aanwezige bomen...
Aan de sporthal is de taxushaag gesnoeid, ondanks het feit dat de omheining rond het kasteel het werken niet gemakkelijk maakt.
Aan de achterzijde van het voetbalveld vordert het verwijderen van brandnetels en ander onkruid goed. Met niet minder dan vijf werken Stan, Hugo, François, Dirk en Ludo zich door het woekerend groen.
Terwijl houd ik mij bezig met het vrij maken van de binnenrand van de looppiste. Zo kan je weer langs de binnenkant lopen zonder te struikelen over in het wild groeiende takken of uit te schuiven op het natte bladerdek. Nog 300 meter en wij zijn rond...
Vandaag werkten wij vooral aan het vrijmaken van de piste, achter het voetbalveld. Dat betekent: veel onkruid verwijderen, overgroeiend struikgewas snoeien, de stenen boord trachten vrij te maken en al het plantaardig afval verwijderen. Een werkje dat vooral manueel gebeurt en elk jaar opnieuw wordt uitgevoerd. Met zijn drieën houden wij ons daar een ganse namiddag mee bezig.
Een aantal versleten stoelen wordt ook nog 'gerecycleerd'. Het ijzer wordt verwijderd en verzameld om verkocht te worden. Een werkje voor Ludo.
De werken aan het kasteel schieten op. Zo kan je boven op het dak een balustrade zien die doet vermoeden dat je over de ganse bovenverdieping in de buitenlucht zal kunnen rondwandelen. Zelfs op de top van beide torens bevindt zich een dergelijke balustrade.
Aan de achterzijde is een graafmachine druk bezig met het weg scheppen van de enorme berg die al meer dan een jaar het zicht op het kasteel verstoort. Wij zien ook dat een deel van de loodglasramen van de kapel terug op hun plaats zitten.
Aan de voorzijde vallen de nieuwe regenpijpen en de balustrade op. De nieuwe inkomhal zal wel wat donkerder zijn dan vroeger maar de grote luifel geeft toch een extra dimensie.
Jammer dat er zoveel nostalgie verloren ging tijdens het leegmaken van het kasteel, een nostalgie die zich op de laatste foto weerspiegelt...
Hugo en François hielden zich bezig met het verder werken aan de berging van onze houtopslagplaats.
Vandaag geen hapjes en drankjes maar een zware klus! Om het afgereden gras af te voeren, rijdt onze tractor langs de piste naar de buitenmuur van het park. Jammer genoeg is de bodem daar niet erg geschikt voor voertuigen en daarom werd besloten om deze plaats op te hogen met aarde. Vermits er meer dan genoeg grond voorhanden is aan de achterzijde van het kasteel (twee torenhoge bergen), kregen wij van de aannemer toelating om één van die bergen af te graven. Die grond werd naar de buitenmuur vervoerd en daar verspreid over de bodem.
Het wordt een mooie, nieuwe weg die wij voortaan de 'Boulevard Dré Huysmans' zullen noemen. Kwestie van onze weg in het park te vinden...
Zoals je op de eerste foto ziet, is de rand van de looppiste alweer overwoekerd en dat ondanks de onkruidbestrijding van vorige week.
Handmatig wordt de rand weer vrijgemaakt zodat je tenminste kan zien of je wel dan niet op de piste loopt.
Helemaal aan de rand van de piste werkt Stan al enkele weken aan het verwijderen van brandnetels, springkruid en ander onkruid (ook al met de hand); het verschil tussen de plek mét en die zonder wildgroei is wel opmerkelijk.
Uiteindelijk zetten wij om 16.00 uur de Stanbank (zie vorig artikel) buiten en sluiten wij de werknamiddag af met een babbel en een pintje.
Vandaag werd Stan Van Herck gehuldigd voor zijn jarenlange inzet in onze groenploeg. Als lid van het steuncomité was hij sinds 1971 mee actief in het college. Toen in de jaren 80 bleek dat het onderhoud van het park niet meer door de school kon verzorgd worden, nam Stan, samen met enkele andere vrienden van het college, het initiatief om die taak op zich te nemen. Sindsdien is hij een vertrouwd element geworden in het park: zowel op woensdagnamiddag als op zaterdagvoormiddag spant hij zich in om de veelomvattende taak van parkverzorger te vervullen.
Tot dit jaar nam hij ook alle verantwoordelijkheden op zich en wie de school een beetje kent, weet dat dit een hele opdracht is.
Tijdens een korte vergadering met de directeur, de Heer Geert De Sitter, en met de voltallige groenploeg, gaf Stan in het voorjaar de fakkel door aan Dré Huysmans.
Voor al dat werk gedurende die lange periode werd Stan hartelijk bedankt door de directeur.
Om zijn verdiensten in de verf te zetten, mocht hij zijn eigen, persoonlijke, zitbank van het college ontvangen. Samen met zijn echtgenote en een beetje later met alle aanwezigen, werd die bank ingehuldigd op de gepaste wijze.
Na het dankwoord van de directeur én het wederwoord van Stan werd er gezellig voort gepraat over verleden, heden en toekomst.
Dat gebeurde tijdens een verzorgde receptie met lekkere hapjes en drankjes waar iedereen van genoot.
Op de bank poseerden eerst Stan met zijn opvolger Dré, daarna ook nog de voltallige groep van harde werkers die wekelijks hun beste beentje voorzetten om het mooie park van het Groenendaalcollege te onderhouden.
Dat gebeurt overigens al een tijdje samen met leerlingen uit het OKAN-onderwijs.
Zo blijft het park een park en wordt het geen wildernis.
Nog eens hartelijk bedankt voor al die jaren onbaatzuchtige inzet, beste Stan en hopelijk kom je nog vele jaren langs om te genieten vanop je mooie bank, of zoals je zelf al aangaf, om nog mee te helpen met de rest van onze groenwerkers!
Achter onze bergplaatsen raakt de nieuwe opslagplaats stilaan vol. Het opgestapelde brandhout vult bijna de volledige achterste muur en François zorgt voor een gepaste afsluiting (foto 2). Op de eerste foto zie je nog hoe alles wordt opgestapeld, terwijl foto 3 toont hoe het hout ter plaatse wordt gebracht.
Tijdens de vakantie groeit het onkruid niet alleen op de speelplaatsen of in de fietsenstalling(zie vorige artikels) maar evenzeer rond de sporthal. Kijk maar eens hoe de looppiste er uit ziet na twee zomermaanden! Daarom wordt de onkruidverdelger weer ten tonele gebracht: alles zou immers moeten verdwijnen tegen 1 september...
Iets verder achter de sporthal is Stan bezig met het verwijderen van het hoog opschietende onkruid dat zich hier tegen een sneltreintempo vermeerdert. Zoals je op de tweede foto kan zien, levert dat een hele hoop groen afval op.
Mijn stokpaardje blijft de atletiekpiste. De binnenrand is op vele plaatsen verdwenen onder onkruid of zand.
Op foto 3, 4 en 5 zie je vooral de wildgroei. De laatste foto toont de binnenste rand van de piste (achter het doel) zoals hij er na twee uren werken uitziet. De natuur doet zijn werk en het kost ons heel wat moeite en arbeid om er voor te zorgen dat niet alles overwoekerd wordt maar bij het zien van zo'n proper stuk looppiste voelt de loper in mij zich weer goed...
De nieuwe bergplaats voor het brandhout raakt langs de rechterzijde aardig vol. Dré stapelt de laatste houtblokken die door François, Dirk en Hugo worden aangevoerd. Na een klein uurtje wordt die rechterkant hermetisch afgesloten (foto 2).
Dan begint het stapelen langs de linkerzijde. Hier blijft nog wel wat plaats over. Peter rijdt af en aan met volle aanhangwagen, zodat het stapelen snel vordert. Alle hout komt vooral van de verste uithoek van het park waar Stan de voorraad die wij vorige winter tegen de muur stapelden, kan overladen in de aanhangwagen. Vandaar moet onze tractor helemaal rond de vijver en via de Ullenshofstraat naar de bergplaats.
Intussen leggen Ludo en ik de laatste hand aan het verwijderen van het onkruid dat woekert aan de fietsenstallingen. Alle rekken worden van de muren getrokken, het onkruid wordt uitgetrokken en daarna wordt de grond besproeid met een verdelgingsmiddel. Ook de doorgang naast het schoolgebouw die leidt naar de schoolpoort wordt zo behandeld.
Daarna stappen wij naar het voetbalveld om, achter het doel, de piste weer in een 'redelijke' staat te brengen.
Daarbij passeren wij het kasteel. Via de zijkant zien wij dat het (beschadigde ) glasraam van de kapel verwijderd werd. Hopelijk kan het in zijn oorspronkelijke staat hersteld worden... Zo kunnen wij misschien blijven genieten van de acht zaligheden die daar werden voorgesteld.
De inkomhal van het kasteel gaat er blijkbaar toch enigszins anders uitzien dan vroeger. Wat de bedoeling van de middelste boog gaat worden? Dat zien wij later wel.
Hoe verwaarloosd onze looppiste er bij ligt zie je pas op de volgende foto's.
De stenen rand aan de binnenzijde is nog nauwelijks zichtbaar en aan de buitenzijde lijkt de piste meer op een gras- en brandnetelveld. Ook daar wordt het onkruid met de verdelger besproeid. Het vrij maken van de rand is een moeilijker karwei. Dat gebeurt namelijk met de hand (en de schop) wat heel veel tijd in beslag neemt. Maar als ik, zoals op de laatste foto, enkele meters van die rand zie bovenkomen, doet dat weer deugd aan het hart van de loper die zoveel rondjes rond dit voetbalveld aflegde...
Na het bestrijden van het onkruid op de twee speelplaatsen langs de vijver, namen Ludo en ik de speelplaats Gagelvelden én de fietsenstalling onder handen. Vooral die laatste was weer flink overwoekerd door allerlei soorten hardnekkig in het wild groeiende plantjes.
Op de eerste foto is Ludo bezig met het besproeien van het onkruid, maar dat is pas het gemakkelijkste deel van het karwei. Daarna werd handmatig al het grotere onkruid uit de grond getrokken (zoveel mogelijk met de wortel) en bijeengeveegd om dan afgevoerd te worden. Het lagere onkruid zal door de onkruidverdelger (hopelijk) vernietigd worden.
Toch een heel verschil: de fietsenrekken mét (foto 1 tot en met 5) en zonder onkruid. Let ook op de grootte van de groene afvalberg.
Aan het kasteel wordt intussen verder gewerkt, al kan je dat van buiten de omheining moeilijk volgen.
Een eerste blik door de open deur van de zijkant (vroeger de deur van de concierge) leert ons dat de muur reeds bezet werd met een witte laag. Verder zien wij weinig verandering. In de 'blauwe klas' zijn nog geen nieuwe ramen geplaatst en kan je met enige moeite nog een stuk van de blauwe muren zien.
De berg die voor de achterkant van de vroegere kapel werd opgehoopt is na al die tijd volledig begroeid geraakt, een eenzame zitbank verdwijnt bijna volledig in het onkruid.
Van het kasteel wandel ik naar de uiterste hoek van het park (kant Groenendaallaan) want hier hebben vandaag Hugo en Stan al een hele hoop brandhout weggevoerd naar onze nieuwe bergplaats. Je ziet goed de opening in de stapel (tussen de zeilen) waar het hout werd weggenomen. Dat duurt wel een tijdje want nog altijd zijn wij verplicht om helemaal rond de vijver te rijden en via de speelplaats en de Ullenshofstraat onze opslagplaats te bereiken.
De nieuwe bergplaats is overigens reeds voor meer dan de helft gevuld en daar hielden vandaag Dré, Dirk en François zich mee bezig...
Vakantie betekent in de school niet dat alles stil blijft. In het park van Groenendaal wordt naarstig verder gewerkt met het oog op de toekomst. Zo wordt al het geproduceerde brandhout uit de brommerloods naar de achterzijde van onze opslagplaatsen vervoerd. Hier hebben de mensen van de groenploeg inmiddels met eigen middelen een nieuwe, overdekte, berging gecreëerd. Volgens de planning verdwijnt de brommerloods bij de heraanleg van het park, als het kasteel volledig is afgewerkt.
De speelplaatsen van lagere school en ASO beginnen, zoals elk jaar, groen te kleuren. In deze periode verovert het onkruid zijn plaats , als het niet meer vertrappeld wordt door spelende kinderen. Ludo (met de onkruidverdelger) en ik (met de blote hand) zorgen er voor dat het meeste groen verdwijnt. Nu maar hopen dat het product de tijd krijgt om in te werken (niet te snel regenen dus)...
Van de gelegenheid wordt gebruik gemaakt om het bijeen gelopen slijk te verwijderen. Niet alleen dat van de speelplaats zelf, maar ook het verzamelde slijk en vuil in de riolering in het midden van de speelplaats. Hier woekert het onkruid in de put, maar die klus wordt snel geklaard.
Het proper maken van die rioolput levert wel een volle kruiwagen slijk op.
Als die weggevoerd is, herbeginnen wij op de speelplaats ASO. Dank zij de bereidwillige hulp van Jef, de werkman van de school (bedankt voor de verfrissing trouwens!) kunnen wij voldoende water tanken om de tweede speelplaats én de terrassen te besproeien. De rioolput wordt proper gemaakt, het hoog opschietende onkruid gewied en om 15.50 uur is de speelplaats weer gebruiksklaar. Einde augustus zal een korte onderhoudsbeurt er voor zorgen dat het nieuwe schooljaar weer onkruidloos van start kan gaan.
Na de werken worden wij verrast door Liliane en Ludo die als laatste activiteit in hun werkzaamheden voor de oudervereniging er voor zorgen dat alle leden van de groenploeg een afscheidscadeau krijgen.
Als blijk van waardering vanwege de oudervereniging is dat een gebaar dat kan tellen!
Na 17 jaar onafgebroken inzet voor de school nemen zij afscheid door ons een hart onder de riem te steken.
Heel veel dank voor jullie inzet voor de school en de oudervereniging, Liliane en Ludo!
Warm weer maar beter dat dan regen. Onze groenploeg ontmantelde vandaag de laatste twee schoolborden (oef, eindelijk gedaan met die slavenarbeid). Met zijn vieren : François, Dirk, Ludo en ikzelf samen met hamers, schroevendraaiers, breekijzer en zo voort, scheiden wij het ijzer van het aluminium en het hout om daarna alles netjes te stapelen.
Netjes stapelen gebeurde trouwens ook al met het brandhout dat wij recupereerden van de omgezaagde bomen. De muur achter onze bergplaatsen raakt stilaan netjes volgepakt.
Intussen reed Dré, onze nieuwe manager, het gras af op het veld vóór het kasteel. Hugo en Stan maakten daar de borders onkruidvrij zoals je kan zien op de foto's 3, 4, 5 en 6. Mooie rekwisieten zoals de vrucht van de magnolia worden daarbij gerecupereerd voor ander gebruik.
Daarna bracht Dré zijn grasmaaier naar het voetbalveld (en dat gebeurt door via de Ullenshofstraat door de schoolpoort en langs de speelplaatsen helemaal rond de vijver te rijden...) waar hij nog lang en gelukkig bleef rondrijden.
