Hoe verwaarloosd onze looppiste er bij ligt zie je pas op de volgende foto's.
De stenen rand aan de binnenzijde is nog nauwelijks zichtbaar en aan de buitenzijde lijkt de piste meer op een gras- en brandnetelveld. Ook daar wordt het onkruid met de verdelger besproeid. Het vrij maken van de rand is een moeilijker karwei. Dat gebeurt namelijk met de hand (en de schop) wat heel veel tijd in beslag neemt. Maar als ik, zoals op de laatste foto, enkele meters van die rand zie bovenkomen, doet dat weer deugd aan het hart van de loper die zoveel rondjes rond dit voetbalveld aflegde...
Na het bestrijden van het onkruid op de twee speelplaatsen langs de vijver, namen Ludo en ik de speelplaats Gagelvelden én de fietsenstalling onder handen. Vooral die laatste was weer flink overwoekerd door allerlei soorten hardnekkig in het wild groeiende plantjes.
Op de eerste foto is Ludo bezig met het besproeien van het onkruid, maar dat is pas het gemakkelijkste deel van het karwei. Daarna werd handmatig al het grotere onkruid uit de grond getrokken (zoveel mogelijk met de wortel) en bijeengeveegd om dan afgevoerd te worden. Het lagere onkruid zal door de onkruidverdelger (hopelijk) vernietigd worden.
Toch een heel verschil: de fietsenrekken mét (foto 1 tot en met 5) en zonder onkruid. Let ook op de grootte van de groene afvalberg.
Aan het kasteel wordt intussen verder gewerkt, al kan je dat van buiten de omheining moeilijk volgen.
Een eerste blik door de open deur van de zijkant (vroeger de deur van de concierge) leert ons dat de muur reeds bezet werd met een witte laag. Verder zien wij weinig verandering. In de 'blauwe klas' zijn nog geen nieuwe ramen geplaatst en kan je met enige moeite nog een stuk van de blauwe muren zien.
De berg die voor de achterkant van de vroegere kapel werd opgehoopt is na al die tijd volledig begroeid geraakt, een eenzame zitbank verdwijnt bijna volledig in het onkruid.
Van het kasteel wandel ik naar de uiterste hoek van het park (kant Groenendaallaan) want hier hebben vandaag Hugo en Stan al een hele hoop brandhout weggevoerd naar onze nieuwe bergplaats. Je ziet goed de opening in de stapel (tussen de zeilen) waar het hout werd weggenomen. Dat duurt wel een tijdje want nog altijd zijn wij verplicht om helemaal rond de vijver te rijden en via de speelplaats en de Ullenshofstraat onze opslagplaats te bereiken.
De nieuwe bergplaats is overigens reeds voor meer dan de helft gevuld en daar hielden vandaag Dré, Dirk en François zich mee bezig...
Vakantie betekent in de school niet dat alles stil blijft. In het park van Groenendaal wordt naarstig verder gewerkt met het oog op de toekomst. Zo wordt al het geproduceerde brandhout uit de brommerloods naar de achterzijde van onze opslagplaatsen vervoerd. Hier hebben de mensen van de groenploeg inmiddels met eigen middelen een nieuwe, overdekte, berging gecreëerd. Volgens de planning verdwijnt de brommerloods bij de heraanleg van het park, als het kasteel volledig is afgewerkt.
De speelplaatsen van lagere school en ASO beginnen, zoals elk jaar, groen te kleuren. In deze periode verovert het onkruid zijn plaats , als het niet meer vertrappeld wordt door spelende kinderen. Ludo (met de onkruidverdelger) en ik (met de blote hand) zorgen er voor dat het meeste groen verdwijnt. Nu maar hopen dat het product de tijd krijgt om in te werken (niet te snel regenen dus)...
Van de gelegenheid wordt gebruik gemaakt om het bijeen gelopen slijk te verwijderen. Niet alleen dat van de speelplaats zelf, maar ook het verzamelde slijk en vuil in de riolering in het midden van de speelplaats. Hier woekert het onkruid in de put, maar die klus wordt snel geklaard.
Het proper maken van die rioolput levert wel een volle kruiwagen slijk op.
Als die weggevoerd is, herbeginnen wij op de speelplaats ASO. Dank zij de bereidwillige hulp van Jef, de werkman van de school (bedankt voor de verfrissing trouwens!) kunnen wij voldoende water tanken om de tweede speelplaats én de terrassen te besproeien. De rioolput wordt proper gemaakt, het hoog opschietende onkruid gewied en om 15.50 uur is de speelplaats weer gebruiksklaar. Einde augustus zal een korte onderhoudsbeurt er voor zorgen dat het nieuwe schooljaar weer onkruidloos van start kan gaan.
Na de werken worden wij verrast door Liliane en Ludo die als laatste activiteit in hun werkzaamheden voor de oudervereniging er voor zorgen dat alle leden van de groenploeg een afscheidscadeau krijgen.
Als blijk van waardering vanwege de oudervereniging is dat een gebaar dat kan tellen!
Na 17 jaar onafgebroken inzet voor de school nemen zij afscheid door ons een hart onder de riem te steken.
Heel veel dank voor jullie inzet voor de school en de oudervereniging, Liliane en Ludo!
Warm weer maar beter dat dan regen. Onze groenploeg ontmantelde vandaag de laatste twee schoolborden (oef, eindelijk gedaan met die slavenarbeid). Met zijn vieren : François, Dirk, Ludo en ikzelf samen met hamers, schroevendraaiers, breekijzer en zo voort, scheiden wij het ijzer van het aluminium en het hout om daarna alles netjes te stapelen.
Netjes stapelen gebeurde trouwens ook al met het brandhout dat wij recupereerden van de omgezaagde bomen. De muur achter onze bergplaatsen raakt stilaan netjes volgepakt.
Intussen reed Dré, onze nieuwe manager, het gras af op het veld vóór het kasteel. Hugo en Stan maakten daar de borders onkruidvrij zoals je kan zien op de foto's 3, 4, 5 en 6. Mooie rekwisieten zoals de vrucht van de magnolia worden daarbij gerecupereerd voor ander gebruik.
Daarna bracht Dré zijn grasmaaier naar het voetbalveld (en dat gebeurt door via de Ullenshofstraat door de schoolpoort en langs de speelplaatsen helemaal rond de vijver te rijden...) waar hij nog lang en gelukkig bleef rondrijden.
In het kasteel wordt nog altijd verder gewerkt, ondanks het bouwverlof.
Een rondgang langs buiten toont dat stilaan alle ramen en ruiten geplaatst werden, met uitzondering van enkele ramen op de kelderverdieping. Wie het kasteel niet echt heel goed kent, zal denken dat alles bij het oude is gebleven maar niets is minder waar. Alle ramen zijn vervangen door nieuwe exemplaren die ongelofelijk goed op de oorspronkelijke exemplaren lijken. Uiteraard is dat niet het geval voor de kelderramen want die zijn een heel stuk groter dan vroeger. Het waarom zal later wel duidelijk worden.
Op foto 5 en 6 zie je de nieuwe ramen langs de vijverzijde. De vroegere blauwe klas ziet er overigens heel anders uit dan vóór de verbouwing.
Vandaag sloopten wij de laatste borden : een zwaar karwei, zeker met dit warme weer.
Eerst slepen wij het bord naar buiten (van uit de brommerloods). Dan worden alle mogelijke vijzen losgedraaid en verwijderd. Op die manier kunnen wij de twee zijborden losmaken van het grote, centrale bord.
Alle ijzer en plastiek wordt verwijderd, gesorteerd en weggeborgen in de brommerloods.
Bij aankomst aan onze loodsen viel direct op dat de deuren reeds geopend waren. Nader toezien leert ons dat er alweer ingebroken werd. Vreemd eigenlijk want veel valt hier niet te stelen.
Verder onderzoek door de politie brengt misschien opheldering...
Niet gestolen: een kopie van een schilderij van Salvador Dali dat momenteel het park versiert.
Intussen nadert de nieuwe opslagplaats achter onze garages zijn voltooiing: enkel het voorste deel moet nog overdekt worden.
Een nieuwe rondgang langs het kasteel leert ons dat ook aan de zijkant én aan de achterkant reeds nieuwe ramen geplaatst zijn.
Op de tweede foto zie je de achterkant van het kasteel in de periode vóór de verbouwing.
Foto drie laat zien hoe die achterkant er uit zag tijdens de periode dat het kasteel leeg werd gemaakt en van binnen verbouwd.
Op foto vier zie je de nieuwe achterkant. Er wordt wel degelijk gezorgd dat het uitzicht gelijk blijft aan het origineel.
De gevel van de eerste en tweede verdieping lijkt dus gelijk aan het oorspronkelijk uitzicht. Wat er op het gelijkvloers gebeurt zal natuurlijk niet helemaal aan dat concept kunnen beantwoorden vermits kelder en gelijkvloers voortaan één geheel vormen aan de achterkant. Ook hier is men bezig met het plaatsen van nieuwe ramen, al zullen enkel de kenners dat merken. Op de voorlaatste foto zie je één nieuw raam, ter hoogte van de binneningang van de vroegere leerlingenrefter.
Tenslotte valt mijn blik nog op een familie Canadese ganzen: vader, moeder langs rechts en de vijf nakomelingen langs links op de laatste foto.
Het klassieke bord, zoals de meesten onder ons dat kennen, wordt intussen hoe langer, hoe meer, vervangen door het smartboard. De computer neemt het over van het krijtje!
Uiteraard zijn die klassieke borden dan overbodig en zo bracht een team van leerkrachten onder leiding van werkman Jef (met meesters Dirk, Wim en Karel) onlangs een aantal borden naar de brommerloodsen. Hier zal het groenteam alles demonteren zodat het ijzer kan verkocht worden. Met dat geld wordt dan materiaal aangekocht om het park te onderhouden. Vandaag zijn Stan, Ludo en ik bijna twee uur bezig met het ontmantelen en opstapelen van twee klasborden.
De twee buitenste borden (links én rechts) worden losgemaakt en verwijderd. Dan halen wij het metaal er af en bergen het op. Daarna halen wij alle metaal van het centrale bord. Daarbij worden o.a. ook twee fietskettingen los gemaakt . Die dienden om het bord naar boven of naar onder te verplaatsen.
Een zware klus, nog drie borden resten ons de volgende weken.
De houten platen en de glazen bedekking worden opgeslagen om later in een container gestapeld te worden zodat uiteindelijk alle restafval kan verdwijnen.
De aandachtige toeschouwer merkt onmiddellijk op dat de ramen aan de zij- en de voorkant van het kasteel intussen vervangen werden door nieuwe ramen. Op de bovenverdieping is er een houten omkadering aangebracht en als je aan de achterkant kijkt, dan zie je een nagenoeg volledig nieuwe verdieping met links een grote metalen koker. Toekomstige aerco?
Aan de achterzijde zijn alle open ramen afgedekt, zodat je niet meer kan binnen kijken.
De voorzijde lijkt erg op de vroegere façade, maar de nieuwe ramen zijn toch een beetje anders dan de oorspronkelijke. Enkel een vergelijking met foto's van vroeger , toont het verschil.
Ondanks de hittegolf, vinden wij toch nog twee werkers van het groenteam aan de slag in het park. Ludo als kliever en Dirk die de aanvoer verzorgt: in het zweet des aanschijns mogen wij wel zeggen.
Maar ook op zaterdag werd nog een heleboel werk geleverd. Achter onze opslagplaatsen is een afdak gemaakt met gerecycleerd materiaal (de resten van vroegere kraampjes en platen die in een vorig leven ergens anders werden gebruikt). Zo kan het gekliefde hout netjes droog gestapeld worden tot aan de verkoop.
Sommige groenwerkers letten op woensdagnamiddag ook nog op de kleinkinderen (François en ik, bijvoorbeeld...) maar dat kan gecombineerd worden met het voederen van de watervogels. En blij dat die diertjes waren toen zij weer konden happen naar de toegeworpen broodkorstjes. Even blij trouwens, de kinderhandjes die dat brood mochten werpen...
Een blik in het kasteel toont ons een gans ander concept dan dat waar wij vroeger naar keken. De leerlingen- en de leerkrachtenrefter zijn volledig verdwenen en wij zien nu een trap die van de keldervloer naar boven loopt. Deze trap (links op de eerste foto) komt uit in de vroegere blauwe klas (het zogenaamde aquarium). Op de derde foto: een andere trap die uitkomt in de vroegere kapel. De beide lokalen worden verbonden door een betonnen plaat die de vroegere vloer vervangt.
De volgende twee foto's zijn van de bovenverdieping en je merkt duidelijk dat er voldoende isolatiewerk wordt geleverd om aan de moderne eisen op dat gebied te voldoen.
De laatste foto maakt ons duidelijk dat er een begin is gemaakt met het plaatsen van de plafonds en wanden: gyproc alom!
In de toekomst zal de brommerloods verdwijnen om plaats te maken voor parkeerzone. Zo verdwijnt een opslagruimte waar wij ons materiaal (houtkliever, verhaspelaar, kruiwagens en dergelijke) veilig konden parkeren. Rest ons nog de opslagplaatsen die, enkele jaren geleden, door het groenteam zelf werden opgetrokken.
Jammer genoeg steken die momenteel boordevol materiaal (vooral uit het kasteel). Een reorganisatie dringt zich op.
In de (toch al redelijk goed gevulde) brommerloodsen wordt voorlopig het materiaal opgeslagen dat moet afgevoerd worden: vooral oude metalen en brandhout.
De andere opslagplaatsen krijgen daarna een beurt. Vandaag wordt een opruiming van de eerste loods uitgevoerd: Oude kasten, boekenrekken en urinoirs worden buiten geplaatst terwijl de nog bruikbare stoelen eveneens tijdelijk een plaatsje in de zon krijgen. Daarbij ontdekken wij enkele muizennesten die uiteraard mee naar buiten moeten...
Nog even de laatste tafels naar buiten en dan met de borstel erdoor!
Het proper vegen van die garage veroorzaakte een enorme stofwolk maar nadien konden wij de nog bruikbare stoelen netjes opstapelen zodat er heel wat plaats vrij bleef voor ander materiaal.
Tijd om eens naar het kasteel te wandelen.
Daarbij passeer ik de sporthal en zie dat de glazen deur (voor de zoveelste keer...) vernield werd. Om de dieren buiten te houden, werd een originele manier gevonden. Een oud schilderij uit het kasteel, waarop (denk ik ) de judaskus wordt uitgebeeld verhindert de doorgang.
Aan de achterkant van het kasteel springt nu toch weer de nieuwe constructie op de bovenverdieping in het oog: die groene verticale latten zijn duidelijk nieuw op de zwarte zijwand.
Bij nader inzien zijn ook de ramen van die bovenste verdieping (waaronder die van de torens) in een nieuw kleedje gestoken, zoals je op de twee laatste foto's kan zien.
De laatste reeks foto's zijn genomen door het bouwbedrijf zelf en tonen de werken aan het dak: isolatie, nieuwe leien (hier en daar) en een nieuwe dakbekleding. Unieke beelden van de nieuwe bovenkant van het kasteel!
Vandaag werd het volledige groencomité uitgenodigd door de directeur van het Groenendaalcollege, de Heer Geert De Sitter. Eerst werd hulde gebracht aan Stan Van Herck die al jaren de leiding had in onze werkgroep en ook de verbindingsman met de directie was.
De volgende stap was de officiële overdracht, Dré Huysmans neemt in de toekomst de rol van Stan over.
Tijdens deze vergadering wordt samen met de directie een plan opgesteld over de werking van ons groencomité in de toekomst, waarbij rekening wordt gehouden met de twee scholen die tegenwoordig werkzaam zijn in het park. Nadien wandelden wij naar onze opslagplaats waar plaats moet gevonden worden om alle materiaal onder dak te krijgen na de afronding van de werken (kasteel, nieuw schoolgebouw, parking sporthal, heraanleg park aan de kant van de Ullenshofstraat).
Wij passeren hierbij het kasteel. Je ziet duidelijk de evolutie. Foto 1 is van twee weken geleden, foto 2 is van deze namiddag en toont de evolutie van de werken op het dak.
Volgens de gekregen informatie komt hier een soort machinekamer, die het kasteel van de nodige energie zal voorzien. De volgende beelden zijn eveneens van de bovenverdieping en geven een beeld van de toestand zoals die nu is.
Tenslotte nog twee reeksen foto's als hommage aan de man die jarenlang de bezieler van het groencomité was, de verbindingsman tussen de school en de werkers in het park: Stan Van Herck. Iemand die van alle markten thuis was en er voor zorgde dat wij vandaag beschikken over het nodige materiaal om ons park te onderhouden.
Stan, de drijvende kracht die jaren de lijnen uitzette, onderhandelde met de directie, firma's die in het park werkten (bijvoorbeeld om de bomen te onderhouden), de scholen die helpen het park te onderhouden en nog zo veel meer. Zijn taak wordt nu overgenomen door Dré maar wij hopen Stan (die intussen al tachtig lentes telt) nog jaren in het park te mogen ontmoeten.
