Er blijft nog heel wat hout te verwerken, kijk maar naar de berg die ligt onder één van de enige bomen aan de achterzijde van het kasteel...
Maar vandaag concentreren wij ons eerst op de overzijde van het voetbalveld. Hier verzaagt Dré de stam van enkele bomen die onlangs zijn gesneuveld. François verplaatst de dunnere takken naar de piste terwijl ik zelf die takken op een stapel leg.
Daarna begeven wij ons naar de sporthal om de laatste overgebleven populier te verwerken. Die viel na de laatste storm dwars over de weg naar de nooduitgang. Zo blijft het brandhout zich opstapelen, dat wel.
Na de stormen van vorig weekend bleek de schade in de school nog mee te vallen. Eén boom sneuvelde aan de rand van de vijver en viel op de speelplaats. Een andere boom die zich bevond aan de voorzijde van het kasteel, deelde zijn lot.
En dan waren er nog enkele jonge boompjes naast de dreef die ook de stormwind overleefden...
Onze groenploeg zorgde ervoor dat de boom op de speelplaats nog op de zaterdag zelf in stukken werd gezaagd. Vandaag werden die stukken allemaal gekliefd tot brandhout en vervoerd naar onze bergplaats.
Op deze manier groeit onze houtvoorraad weer op een spectaculaire wijze aan...
Wanneer ik naar de bergplaats stap om daar het hout te stapelen, wandel ik voorbij de verspringbak. Verspringen zit er voorlopig niet in....
Voor wij aan de slag gingen, bleven wij nog even staan bij de prachtige krokussen die aan de voorkant van het kasteel groeien. Zeker een foto waard, zo'n mooie voorjaarsbloemenpracht!
Net als vorige week lag er weer heel wat snoeihout op ons te wachten in het park. Dat betekende dus opnieuw het hout sorteren, de dikkere takken verzagen en hetgeen bruikbaar was als brandhout vervoeren. De locatie was ditmaal de zijkant van het voetbalveld.
In het park treffen wij vreemde figuren aan. Navraag leert ons dat de formule van de "Masked singer" in de lagere school heeft geleid tot een nieuwe variant: de "Masked teacher".
Vandaag werden er weer heel wat dode takken en afgestorven bomen neergehaald in het park. Dat gebeurt door een gespecialiseerde firma.
Wij (de groenploeg) zorgen ervoor dat al dat dode hout wordt verwerkt en opgeruimd.
Zoals je ziet op de foto's is er heel wat werk aan de winkel. Boomstammen verzagen tot houtblokken, takken bijeen stapelen om later te verhakselen en andere takken vezagen tot brandhout. Ook aan de boom die vlak bij het kasteel staat (één van de weinig overgebleven exemplaren) liggen heel wat dode takken die wij bij mekaar leggen. Zo kunnen wij later weer aan de slag met de verhakselaar en de boomzaag.
Het hout dat vrijkomt na die werkzaamheden wordt dan later gekliefd en zal gestapeld worden in de bergplaats om op een koper te wachten. Onze stapelplaatsen zitten intussen redelijk vol want er is de laatste tijd al heel wat hout gesneuveld in het park.
Eerst nog even de piste vrij maken van hout...
Wij besluiten de namiddag met het opruimen van de takken vlak bij het kasteel.
Bladeren en klimop verwijderen, dat was een deel van onze taak vandaag.
Het andere deel was de oude afsluiting weg nemen en de palen uit de grond trekken. De kippendraad was in de loop van de jaren volledig vergroeid met de klimop, een gemakkelijk werkje was het dus niet. Ook het uit de grond halen van die palen vergde heel wat arbeid maar op het einde van de namiddag konden wij tevreden terug kijken: hetgeen wij wilden doen was netjes klaar!
Een eindje verder, vlak bij het kasteel komt de lente al kijken. De eerste krokussen steken hun kopje op!
Peter en Dirk trokken het park in, naar de bomen achter het voetbalveld, om de boom die al enkele maanden geleden omwaaide, in stukken te zagen. Die stukken liggen nu aan onze opslagplaats.
François, Dré en ik werkten daar aan het proper maken van de aanplantingen, een werkje dat heel wat tijd in beslag neemt gezien de snelle aangroei van onkruid dat niet vergaat. Losharken dus en uit trekken (niet goed voor de rug overigens, al dat buigen). Het afval wordt gebruikt om putten op te vullen en die zijn er genoeg in het park...
Wanneer ik de vijver passeer merk ik nog twee zwarte reigers op, helemaal aan de overkant. Een foto maken lukt nog net maar als ik dichter bij wil gaan voor een beter beeld vliegen de twee weg, pech!
De piste en de rand rond het voetbalveld houden ons bezig: dode takken worden verwijderd en indien nodig in stukken gezaagd, de overblijfselen worden verhakseld en de dode bladeren worden van de piste geharkt en gebruikt als bodembedekker waar dat kan.
Zo waren wij met zijn vieren weer volop bezig in het park.
Dirk en ik voor het verzamelen en verzagen van de takken, Dré voor het verhakselen en François was de baderen aan het bijeen brengen. Zo is er dan toch al een (klein) stukje van de piste waar op een normale manier kan gelopen worden.
Wij zien ook hier en daar vreemde paddenstoelen opduiken maar wat misschien al naar de lente wijst: de eerste vergeet-mij-nietjes duiken op.
De eerste woensdag van het nieuwe jaar en wij vliegen er al direct in. Afgebroken takken verhakselen en met het restoverschot de bodem bedekken, een werkje dat wij regelmatig uitvoeren.
Als wij klaar zijn met werken maak ik nog een rondje rond het voetbalveld om het sluikstort op te ruimen. Dat valt mee, mijn kruiwagen is nog niet half gevuld (met flesjes, mondmaskers, drinkkartonnetjes...). Enkele jaren geleden was dat nog een overvolle kruiwagen! Of is dat omdat het nog vakantie is?
De eerste echte winterkou in het park, je moet er even aan wennen! Opeens zagen heel wat stukken groen, wit. Je ziet onze verhakselaars vertrekken naar de voorzijde van het park.
De volgende foto's werden genomen aan de hoek van het voetbalveld, vlak bij de sporthal. Hier werden vooral bladeren geruimd. Zoals je merkt is er een groot verschil tussen de eerste foto van de piste en de tweede waar alle bladeren geruimd waren.
Nadat de bocht van de piste bladvrij was gemaakt, pakten wij de hoek van het voetbalveld aan. Helaas, dat verliep minder goed vermits het gras ongeveer 20 centimeter hoog staat. De grasmaaier was al enkele maanden defect, vandaar...
Toen onze wagen vol was, reden wij naar de opslagplaats om een volledige kar doornatte bladeren te lossen. Een werkje dat zwaarder was dan het er uit zag. Intussen passeerde er nog een vooroorlogse tweedekker door het luchtruim.
Bij het terugkeren stelden wij vast dat er voor het eerst in lange tijd een laagje ijs op de vijver lag.
De namiddag werd gezamenlijk afgesloten bij de verhakselaar. Volgende week uitzonderlijk geen parkwerkzaamheden.
Bladeren bijeen harken en vervoeren naar het oude kippenhok, dat is het werk voor de komende weken.
Zo zie je terug de wegen en het gras in het park en bovendien brengt het ons een hele berg bladgrond op. Die kunnen wij dan volgend jaar weer gebruiken om hier en daar de bodem te verbeteren.
Herfst, het vallen van de bladeren, en waar blijven wij met die bladeren.
Onze groenploeg startte vandaag met het bijeenharken van de bladeren aan de voorzijde van het kasteel. Heel wat bergen liggen hier te wachten op vervoer. Dat gebeurt met de omgeturnde aanhangwagen zodat er in één beurt veel meer bladeren kunnen meegenomen worden. Peter rijdt de kar naar het voormalige kippenhok zodat ze daar weer kunnen verzameld worden. Zoals intussen al langer geweten, rusten die bladeren daar een heel jaar om te composteren tot bladgrond.
Het hout dat vorige week werd vervoerd naar onze bergplaats wordt vandaag gekliefd tot brandhout. Op de eerste foto staat de houtkliever, op de tweede het hout. Hiervan maken wij stukken brandhout die geschikt zijn voor een open haard, een kampvuur en dergelijke meer. Alles bijeen goed voor een tiental volle kruiwagens die door Dré vakkundig in de bergplaats werden opgestapeld. Opgeruimd staat netjes!
Wij beginnen waar wij vorige week gestopt waren: aan de scoutslokalen. Hier ligt nog een mooie berg hout dat moet verhakseld worden. Met het verhakselde hout kunnen wij dan weer de bodem bedekken op sommige plaatsen in het park. Dré rijdt een volle kar weg om de beuken aan het kasteel te verzorgen. Intussen zijn François en Dirk bezig met het verzagen van de afgewaaide takken aan het scoutslokaal.
Daarna stappen zij naar de vijver want daar liggen ook nog twee omgewaaide bomen.
Die boom ligt jammer genoeg voor negentig percent in het water, het wordt dus geen lachertje om die op de kant te krijgen...
Intussen laden Dré en ikzelf de wagen vol met de afgezaagde stukken brandhout die wij vorige week aan het scoutslokaal hebben opgestapeld. Twee karren later wordt al dat brandhout verzameld aan onze bergplaatsen. Nu moet dat hout eerst nog een tijd drogen en daarna kan het weer verkocht worden. Kopers zijn nog altijd welkom!
De tijd die ons nog rest wordt besteed aan het herstellen van de steuntjes van de houtkliever.
Na drie dagen grijs weer scheen eindelijk nog eens de zon. Ideaal om in ons park de noodzakelijke karweitjes op te knappen.
Dré, François en Dirk trokken naar het voetbalveld om, achter het doel, de piste vrij te maken van scharrelhout. Daarbij leverde de verhakselaar weer nuttig werk.
Peter en ikzelf gingen aan de slag nabij het scoutslokaal. Hier werden de resten van de afgebroken boom verzaagd en gestapeld. Na afloop blijven er twee hopen hout over: de ene hoop is hout dat wordt gekliefd tot brandhout, de tweede berg zal door de verhakselaar moeten.
Zo wordt ons park weer een beetje netter...
Bij het naar huis gaan valt ons weer op hoeveel zwammen er in dit park groeien.
Afgebroken takken dienen opgeruimd en weggewerkt te worden. Daarbij is de kettingzaag een nuttig wapen.
De dikkere stukken worden gestapeld om later gekliefd te worden tot brandhout, de dunnere stukken zullen door de verhakselaar worden getrokken om bodembedekker te maken.
Uiteindelijk haalt Peter nog een afgebroken tak uit een boom. Zo is er geen gevaar meer dat die tak op een voorbijganger zou vallen.
Vandaag was de opdracht: klimop verwijderen van de bomen aan de rand van het handbal- en het voetbalveld. Een karwei dat heel wat tijd en moeite in beslag neemt maar waarvan je ook dadelijk het resultaat ziet. Klimop groeit overal en neemt een deel van het park in beslag. Soms is dat een uitstekende bodembedekker, mooie bekleding van een muur maar soms ook een bedreiging voor andere planten en bomen.
Helaas heeft de storm van vorige week weer slachtoffers gemaakt onder onze oude bomen. Op de zevende en achtste foto zie je één van de slachtoffers.
Ook onze loods werd onder handen genomen, wij gunnen je een kijkje in de box waar een deel van ons werkmateriaal is opgestapeld.